Wandelen is geen pleziertocht

Onze kaninchen teckel 'Kiwi wordt 2 jaar eind deze maand.  Een lief en aanhankelijk beestje maar vraagt veel aandacht en is jaloers als we onze kat aandacht schenken.  Een probleem: wandelen!  Al vanaf het begin trekt ze zich te pleuris en springt haar hart er bijna uit van opwinding. Ook schaften wij al verschillende halsbanden aan , corrigeren heeft geen zin, belonen ook niet.  Daar ik rugpatient ben heb ikzelf veel last van dit trekken.  Nu kreeg ik onlangs de tip geef haar een kalmeermiddel?  Iemand ervaring die ook dit probleem heeft?  Tips?  Alles welkom.

Doet ze al 2 jaar zo?  

Zoek eens op internet naar : ' help mijn hond trekt'.

Een goede methode is ook het stoppen. Zodra ze trekt sta je stil, zodra de riem slap hangt loop je door. In plaats van stilstaan kun je ook omdraaien en teruglopen.Niets zeggen, niet kijken naar de hond.

Dit alsmaar herhalen tot 'het kwartje valt'.

En géén kalmeringsmiddel.  Opvoeden.

Hoi Talle,

Welkom hier. Persoonlijk ben ik altijd van het 'zoeken naar het waarom achter gedrag'. En hier zou ik dat ook doen, in plaats van het grijpen naar kalmerende middelen.

Teckels zijn jachthonden en hebben daarom voor hun formaat flink wat energie. Als deze energie er niet uit kan, kan je dit soort gedrag krijgen. Hoeveel beweging krijgt Kiwi (leuke naam!) op een dag? En wat voor hersenwerk bied je haar aan? 

Wandelen zou een fijne ontspanning moeten zijn, het kan niet de bedoeling zijn dat je kalmeermiddelen moet gaan geven aan je hond om een wandeling te maken. 

Probeer eerst eens zo objectief mogelijk te kijken naar de situatie, waarom je hond zo aan de lijn trekt. Als je de reden kent, de motivatie van je hond, dan kan je van daaruit eraan werken.

Honden kunnen namelijk om heel uiteenlopende redenen gaan trekken. De ene doet dat omdat hij erg opgewonden is en zich niet kan beheersen, een andere omdat ie veel te weinig bezigheden heeft en daarom al zijn energie op die ene activiteit richt, nog een andere omdat de omgeving te druk is en hij daarom gespannen en nerveus wordt, enz. enz. 

Probeer dus niet alleen aan symptoombestrijding te doen (anti-trektuigen e.d.), maar te vertrekken vanuit het probleem. 

Kan je wat meer vertellen over je hond (karakter, energie-level, wat ie leuk vindt, enz.), de omgeving waarin je wandelt, de invulling vd wandeling, hoe vaak je wandelt, e.d.

Dat kan al veel verhelderen.

Hoi, voor trekken aan de lijn is het mogelijk omdat binnen een paar weken op te lossen. Je moet daarin wel consequent zijn en volhouden.

Als je een flexlijn hebt? Leg die maar in de kast voor later. Schaf een gewone looplijn aan. Iedere keer wanneer er spanning op de lijn komt? Stop je met wandelen, als de hond ook maar 1 moment terug naar je kijkt of de spanning verdwijnt op de lijn? Belonen en loop je door. Dat betekent wel dat je soms 100x moet stoppen, het vergt dus wel wat geduld.

Een andere tactiek is als die niet werkt? Zodra er spanning op de lijn zit? De andere kant op lopen. (Ik ben er weleens duizelig van geworden en zo mijn hond ook. Het werpt zijn vruchten wel af op een gegeven moment) Dan de belangrijkste als je in dat leer proces zit? Nooit en immer gefrustreerd raken of maar 1 moment afhaken omdat je gefrustreerd raakt. Niet rukken of sjorren daardoor wordt het alleen maar erger.

Je moet je beseffen dat een hond 4 poten heeft en wij maar 2. Ze lopen een stuk sneller en willen ergens heen. Dat ergens heen gaan? Wordt dus een beloning als de lijn zonder spanning staat.

Bedankt allen voor de reacties maar ik lees hier geen nieuwe dingen .

Wandelen dan stoppen als ze trekt, of iedere keer terug draaien hebben we zo vaak geprobeerd... 

Ik denk dat ze teveel prikkels krijgt tijdens de wandeling.  Elke vogel, vlinder, vlieg , hoe klein ook daar vliegt ze naartoe... 

Alle dagen gaan we minstens een uur tot een uur en half wandelen maar. 

Ik werk momenteel niet dus ze is niet vaak alleen.

Thuis is ze lief, aanhankelijk. Koppig ????en speels...

Een kalmeer middel zou ik nooit doen.

Je hebt een jonge en gezonde hond, dat zou toch te gek zijn als je die zo'n beetje moet sederen om normaal te kunnen wandelen.

Ik weet niet wie je dat heeft aangeraden, maar ik zou dat snel vergeten.

Wat is normaal gesproken de gemiddelde dagindeling van je hond?

Je hebt wel een klein hondje, maar kan ze haar energie en werklust wel kwijt?

Heeft ze ooit de mogelijkheid om lekker uit te rennen buiten, te snuffelen en te doen wat ze wil zonder iets te 'moeten'?

Speelt ze wel eens met andere honden?

Hoe verloopt een wandeling nu dan, heb je een vaste dagelijkse routes of verschillende routes.

Snuffelt je hond vaak of gunt ze zich daar geen tijd voor?

Als je hier al zo lang mee bezig bent en niks helpt, waarom ga je dan niet opzoek naar een goede  gedragstherapeut? 1 die positief traint. Die kan je hond goed observeren, jou goede tips geven enz.

Stoppen of terugdraaien als de hond trekt, dat werkt lang niet voor elke hond. Omdat -zoals al eerder gezegd- dit afhangt van de reden waarom de hond trekt.

Er zijn honden die dan inderdaad leren om niet langer te trekken, omdat hun motivatie was: zo snel mogelijk ergens komen. En door te stoppen leren ze dan dat trekken net het omgekeerde resultaat krijgt: ze komen nergens want als ze trekken dan stopt het. 

Maar als je hond trekt omwille van bijvoorbeeld druk of te weinig zelfbeschikkingsrecht dan kan dit steeds stoppen het trekken nog verergeren: er bouwt nog meer ergernis op, de hond ervaart nog meer druk en nog meer frustraties omdat ie geen bewegingsrecht krijgt. En dan gaat ie nog feller in de lijn hangen.

Is je hond al opgewonden bij het vertrek (dus thuis in de gang)? Of bouwt het op naarmate hij onderweg steeds meer prikkels ziet? 

Ik weet niet wat je mogelijkheden zijn met je rug, maar heb je al es meegelopen in het tempo dat je hond kiest?

Hou je ook pauzes in je wandeling: bijvoorbeeld een eindje lopen en dan samen op een bank gaan zitten en naar de wereld kijken?

Zijn er momenten in je wandeling dat de hond minder trekt? Bijvoorbeeld: als ie gaat snuffelen, of als hij al een eind gelopen heeft?

Kiwi is inderdaad al niet te houden nog voor we vertrekken.

Onze routes wisselen zich af. Niet alle dagen hetzelfde .  We hebben ongeveer vier verschillende routes zodat ze niet altijd hetzelfde parcours wandelt.  De hondeweide doen we tijdens de wandeling  omdat ze dan kan rondcrossen en vrij kan gaan en staan en hopelijk haar energie kwijt kan.  Als pup liep ze dan heel vaak rond maar dat doet ze niet altijd meer.  Of we moeten zelf meelopen!  Ik heb ook al gedacht aan  gedragstherapie, misschien toch dat is proberen. Met sommige andere honden van haar formaat schiet ze wel op vooral met andere teckels klikt het altijd , grote honden is moeilijk en dan is ze heel onderdanig en komt dan meestal tussen onze benen gekropen wat dan weer raar is want ze is anders heel hevig.  Onze vorige teckel was een reutje, en groot verschil met haar qua hevigheid. Misschien is het dat, het verschil tussen reu en teef. Of misschien is ze gewoon nog veel puber... en wordt ze nog rustiger .  Ik kom wel veel eigenaars met teckeltjes tegen met hetzelfde probleem en weinigen krijgen dit onder controle.  Buiten dat ene probleem is ons Kiwi een heel leuk, lief en speels hondje.  Er is ook nog een kat thuis dus echt alleen is ze niet , ze tolereren elkaar maar liggen nu ook nooit zo lekker bij elkaar. Kiwi is best jaloers als we Bauke de kat even aandacht schenken.  Bauke hadden we eerst , twee jaar later is Kiwi erbij gekomen. 

Het boek van Turid Rugaas "Help mijn hond trekt" dat Jantien in haar reactie aanraadt, is zeker de moeite waard om te lezen.

Ook in download  PDF met Google te vinden.

Dan zit ze al hoog in de opwinding bij de start, en is het moeilijk om te buigen.

In dat geval kan je best inzetten op zelfbeheersing vòòr je vertrekt. Dus eigenlijk uitgaan van het principe: we vertrekken niet voor jij eerst kalm bent geworden. 

Gezien je hond al een lange tijd vanuit opwinding aan de wandeling begint, vergt het wel wat tijd en inspanning om dit om te buigen. 

Het gaat als volgt: je lijnt de hond aan om te wandelen, je hond gaat stuiteren van enthousiasme. Je wacht. De voordeur gaat niét open zolang je hond niet eerst kalmeert. En kalm-zijn is niet hetzelfde als op de kont gaan zitten. Rustig zijn is een staat waarin ze zich moet bevinden, dus echt haar stemming moet kalmeren. of ze daarbij ligt, staat of zit is van geen belang. Het gaat erop dat de opwinding eruit is. Dan pas vertrek je op wandeling. 

Bij sommige honden kan het ook helpen om eerst thuis wat te bieden waarin ze de opwinding kunnen kanaliseren. Dus bijvoorbeeld eerst een gek spelletje in de tuin. Dan even wachten op kalmte. En dan vertrekken.

Het reutje wat jullie hadden was dat ook een kaninchen? 

Kaninchen zijn inderdaad energiebommetjes!

Hier een standaard en een dwerg en beide doen dat gelukkig niet.

Het reutje was een dwerg.

Bedankt aan allen voor de vele tips ????

Hoi Talle,

Ik vind een uur, anderhalf zonder uitschieters naar boven niet super veel voor een actief ras. En ik mis ook nog de andere uitdagingen. Want ze loopt een uurtje per dag en is dan 23 uur binnen? Ik zou daar toch wel het probleem zoeken eerlijk gezegd. 

Talle, je schrijft niet hoe vaak je per dag op pad bent? Ik merk dat het bij mijn hond het beste werkt om ofwel echt een lange wandeling te maken (11/2u plus) en dan de rest van de dag enkel nog blokjes rond ofwel meerdere keren per dag 30 a 40 min. Het is soms wat zoeken hoeveel beweging en uitdaging jou hond nodig heeft. Zou het een optie zijn om te proberen 1u in de voormiddag en 1u in de namidddag? Bij Toby, grote hond en ander ras werkte het het beste tegen trekken om om te draaien en van richting te veranderen als hij trekt op straat. In het park/ bos krijgt hij een lange lijn en doe ik ook niet moeilijk als er spanning op de lijn staat maar sleuren is niet de bedoeling maar op de stoep/ straat kort aangelijnd is netjes naast lopen, dit is meestal maar 10 max 20 min per wandeling op weg naar het groen.

Heb je zelf eigenlijk een hoge energie of hoge spanning?

Het kan ook dat de hond op jouw energie of spanning reageerd. Ik zeg niet dat het in jou geval zo is (ik ken jou en je hond niet) , maar wellicht de moeite waard om dat ook eens te observeren. 

Dat klopt idd met rust de deur uit. Met onze herplaatser die ons wandelde ipv wij hem, beet in de lijn en tuig, sprong alle kanten op. Zijn we eerst begonnen alleen het tuig om te doen als hij rustig was. Voordeur ging alleen open als hij rustig was.

Zodra hij wild ging doen? Lieten we de lijn/tuig vallen en bleven als een zoutzak staan. Hij had al heel snel door dat als hij zo deed? Het tuig niet werd aangetrokken en de deur niet open ging. Hij ging dus ook uit zichzelf rustig zitten met als gevolg dat hij ook wat kalmer de straat op liep. Maar nogmaals? Het is consequent volhouden zonder frustratie te tonen of voelen.

Neen, ik ben rustig van aard en mijn man nog rustiger.????

De tip van de halsband omdoen en wachten tot ze rustig is ga ik eens uittesten.... 

Ik heb bachbloesems besteld.... normaal geloof ik niet in dit zweverig gedoe maar het is natuurlijk en lees er veel positieve reacties van...