Paardengekte

Ik heb weer een leuk onderwerp om aan te snijden vandaag: de omgang tussen hond en paard. Het is namelijk zo dat onze lieve puberhond Bowie, die een paar weken geleden 1 is geworden, een beetje wild wordt als hij bij de paarden van mijn ouders in de buurt komt. Bowie is sinds eind december bij ons en niet kort daarna was de eerste ontmoeting met de paarden. We waren met Bowie in de tuin van mijn ouders aan het spelen toen hij plots om het huis heen rende en richting de paddock vertrok, waar “de frikandellen” rustig aan het genieten waren van het winterzonnetje. Bowie zette zijn mooiste stem op en rende luid blaffend om de paddock heen, en het allerleukste hieraan was voor hem: de paarden lieten zich drijven en gingen rondjes rennen! Su-per!

Na deze initiële kennismaking zijn wij toch wel tot de conclusie gekomen dat het goed zou zijn als meneer niet meer ‘los’ rond de paarden zou belanden. Dit idee was leuk, maar in de uitvoering schoten wij heimelijk tekort. Ongeluk wil dat Bowie nog meerdere keren is ontsnapt en zijn volledige dagbehoefte aan inspanning heeft vervuld bij de paarden. Zeker nu we middenin het weideseizoen zitten en de paarden regelmatig ook op de wei aan het huis staan is het leuk: nu kan hij namelijk écht bij ze komen en dus ook van nog dichterbij (lees: rond de paardenbenen) laten weten wat hij nou eigenlijk van ze vindt. Wat hier nou precies leuk aan is ontgaat me een beetje, want de paarden zijn sinds de eerste keer niet meer zo onder de indruk van hem: ze blijven over het algemeen rustig eten, soms vindt de pony het nog wel eens leuk om Bowie op te drijven, maar Bowie kan ze niet meer aan het galopperen krijgen zoals de eerste keer.

Gistermiddag was het ook weer leuk. Ik had voor hem een voerpuzzel klaargemaakt en daar waren we lekker samen mee bezig, toen mijn moeder de keuken binnenkwam en stond te klunzen bij de deur. Bowie zag zijn kans schoon en stoof naar buiten, waar hij vervolgens verwachtingsvol “pak me dan als je kan” loopt te huppelen in de buurt van de gloeiendhete barbecue. En ik weet het, jullie schreeuwen op dit punt van het verhaal allemaal naar jullie scherm: “GA ER NIET OP IN TANTELIEN, DIT WORDT EEN SPELLETJE!!” Maar ook de deëscalerende methode is in vergelijkbare situaties meermaals geprobeerd, en gefaald. Want als meneer aan deze kant van de tuin geen spelletje krijgt, dan rent ie toch gewoon naar de paarden aan de andere kant van de tuin? En gezien het feit dat hij net had gegeten wou ik dát graag voorkomen, but you cant always get what you want. De paarden trokken hem weer aan als een magneet en zo belandden we binnen luttele minuten weer in de wei, op zondagmiddag, 24 graden, luid blaffend rondjes rennend om de paarden. Dit keer zocht hij écht de grenzen op van zijn vierbenige makkers, en ging hij echt vlak achter ze rennen en springen, rond de staart etc, zodanig dat de paarden meermaals hun been dreigend optilden. Hij was niet echt af te leiden met zijn favoriete speeltjes of met een doos vol met koekjes. Het was echt zó erg dat een naar stemmetje in je hoofd dan zegt: “haal alsjeblieft uit, trap hem maar tegen zijn kop, dan is dit gezeik voorbij.” Maar goed, dat is dan toch ook wel weer zonde van de leuke hond en uiteindelijk kreeg mijn zusje hem godzijdank te pakken toen hij na (gevoelsmatig?) 10 minuten een drinkpauze nam bij de vijver.

Deze situatie is eigenlijk voor alle partijen niet bepaald leuk, want ook Bowie krijgt zichzelf hiermee helemaal over de zeik. Toen ik hem gisteren eindelijk weer binnen had dronk hij zoveel water dat hij vervolgens weer water uitkotste. Mijn vraag aan jullie is dan ook: is dit iets wat ooit goed kan komen? Ik wéét dat het vooral mijn taak was om te voorkomen dat hij dit soort super leuke ervaringen bij de paarden opdoet. Maar op een boerderij met een grote familie en deuren die overal open gaan met mensen die niet opletten staat hij toch elke keer weer buiten. Kan ik dit met veel oefenen nog rechtbreien, of zal dit voor altijd een ding blijven? En hoe kan ik rust bij de paarden het beste met hem oefenen. Ik heb al eerder rustig met hem gezeten naast de wei, rustig gewandeld langs de wei, en dan is het meestal wel te doen. Moet ik dat verder uitbouwen in afstand en duur? Zodra het goed gaat ook in de wei met hem gaan lopen? Alle tips die jullie voor me hebben hoor ik graag!

leer je hond aan zich te beheersen en zet er dan een noodrem op de af of lig

leuk zal het altijd blijven dus dat afleren kan je vergeten beter ga je dus met hem trainen alsof je hem leert schapendrijven

hij mag dan bij de paarden maar onder commando waarbij zelfbeheersing het allerbelangrijkste is

zelfbeheersing trainen kan je op vele manieren blijven liggen tot jij zegt dat hij naar zijn voer bak mag blijven liggen tot jij zegt dat hij bij je mag komen blijven liggen tot jij zegt dat hij achter dat gegooide balletje aan mag

begrenzen door hem vast te leggen en hem laten klooien tot hij rustig is en dan pas los te maken hij leert maar wachten tot hij aan de beurt is

wanneer je hem die zelfbeheersing en die noodrem hebt aangeleerd en hij ontsnapt naar de paarden dan hoef je alleen maar een brul af of lig te geven en hij gaat liggen waarna je kan besluiten wat je gaat doen even naar de paarden en terug komen of meteen terug komen belangrijk daarbij is dan dat hij in veilige situaties dan wel af en toe een keertje naar die paarden toe mag zodat het werk en leuk werk is en niet altijd en eeuwig die recall

Ik denk wel dat je hier heel snel wat mee moet doen, je hebt namelijk enorm veel geluk dat deze paarden dit accepteren en ondergaan maar ik ben met mijn paarden meerdere keren aangevallen in de bossen door ongeleide projectielen en die accepteren niks meer van vreemde honden en daardoor is dus nu al een keer een Jack Russel dood getrapt terwijl ik erop zat. Sneu voor het hondje maar ik kan er enorm slecht tegen als mensen hun honden niet leren wat goed gedrag rondom paarden is, zeker omdat mijn paarden ook al meerdere bijtwonden gehad hebben. 

Ik zou dus stoppen met hopen dat hij een trap krijgt (die waarschijnlijk fataal gaat zijn) en zelf hiermee aan de slag gaan. Kennelijk luistert je puber dermate slecht dat hij dus echt niet meer los kan en dus ook niet in huis aangezien hij de deur uit ontsnapt. 

Fenrir reageerd ook niet goed op paarden. Als pup geprobeerd te trainen maar waar ik woon erg weinig tegengekomen en zelf ook eigenlijk die situaties niet opgezocht.

Nu zijn we vaak in de omgeving van Putten op de veluwe en hier zijn erg veel ruiterpaden, ook door de hondenlosloopgebieden. Ik weet dat Fenrir (nu nog) blaffend op een paard zal afgaan en dat vind ik absoluut niet acceptabel dus gaan hij aan de lijn. Op overzichtelijke stukken kan ik hem optijd bij me roepen om aan te lijnen want gelukkig luisterd hij nog wel als paarden nog wat verder op lopen. Bij onoverzichtelijke stukken moet hij dan maar aan de lijn tot ik dit beter getrained heb. 

Het laatste wat ik wil is de veiligheid van mijn hond, het paard én de ruiter in gevaar brengen. Zorgen dat hij er niet naartoe kan is dus wel het eerste wat je moet doen, daarna kan je het pas trainen.

Ik denk dat je echt wel wat strenger mag worden. Loslopen of een erf en je braaf gedragen gaat nu eenmaal niet vanzelf.  Ik lees een beetje of je hond alle ruimte krijgt om zijn eigen feestje te bouwen. Ik zou echt heel veel gaan oefenen op een solide hier. Dat kost tijd. En niet luisteren moet ook een consequentie hebben. Mijn puber straf ik enorm door hem alleen in de gang te zetten. Ook is het handig om op het erf een hok te maken waar je hem even kan parkeren als niemand op hem kan letten. En daarnaast vooral heel veel oefenen. 

Ga de hond eens manieren leren.

Klinkt misschien hard, maar hij heeft 0 respect voor je. Hij zal echt moeten leren luisteren naar de leider.

Wat hij doet is jagen en dat wil je niet, in ieder geval niet op eigen houtje.

Ga aan de slag met hem, commando’s leren en werken. Kijk naar iets waar jullie beiden blij van worden. Agility, jacht, frisbee, in ieder geval waar je een wisselwerking hebt en op mekaar ingespeeld moet zijn.

Dankjulliewel voor de snelle reacties! Ik zie veel dingen waar we al druk mee bezig zijn, dus het is fijn om te weten dat we dat in ieder geval goed bedacht hebben. 

Liz, we zijn toen hij bij ons kwam natuurlijk gelijk met dit soort basisprincipes begonnen. Hij kan met engelengeduld op zijn voer zitten wachten. Ik kan op de grond een voerpuzzel vullen waar hij dan rustig naar zit te kijken, dus dan denk je “dat zit wel goed”. Nu komen we er wel meer en meer achter dat speeltjes een grotere motivator voor hem zijn dan voer. Dus recent begonnen met hier/blijf oefenen terwijl er een bal op de grond ligt, en dit vindt ie zooooo moeilijk. En dan beweegt de bal nog niet eens, ligt de bal op een afstand en zit hij binnen. Dus inderdaad hier écht nog werk aan de winkel. 
Ik snap nog niet zo goed hoe ik (op termijn) van de paarden werk kan maken voor hem, omdat de paarden zelf denken “zal wel”, kan je daar misschien nog iets meer toelichten? 

Britt, helemaal eens met wat je zegt. Ik was er ook mee aan de slag, maar blijkbaar niet op de goede manier. Ik dacht dat ik hem kon leren rustig te blijven bij de paarden, maar dat is natuurlijk aan de lijn ook anders dan los. We hebben ook recent meegemaakt dat een meisje hier van de pony is gegooid en haar arm brak omdat er een ongeleid projectiel in haar staart sprong, dus ik wéét wat dit gedrag voor gevolgen kan hebben. Daarom maak ik er ook een topic voor aan, want ik liep even vast. Als de paarden op de wei staan is bowie sws niet meer los in de tuin, en ook niet los in huis, maar goed, voor een voerpuzzel maak ik hem dan even los met de deuren gesloten en weet een familielid toch deze balans te verstoren en hem te laten ontsnappen. Hoe graag ik het ook zou willen: ik heb helaas niet elke situatie in de hand. Tsja en als je dan zó je best hebt gedaan om te voorkomen dat hij bij de paarden komt en het gebeurt toch en hij is nog wilder dan anders: dan weet het nare stemmetje in je hoofd dondersgoed dat een goede paardentrap fataal is  wanhoop doet gekke dingen met een mens! 

Puck, thanks voor je ervaringen. Voorkomen is beter dan genezen is inderdaad onze gekozen tactiek totdat meneer beter onder appèl staat, we moeten vooral de ontsnappingen wat reduceren maar daarvoor ligt hij nu ook binnen aan de lange lijn als we bij mn ouders zijn. 

Klara, “hier” is al sinds hij bij ons is dagelijkse kost in de training. Élke wandeling oefenen we dit en daarnaast ben ik dus ook recent begonnen met “hier” met speeltjes in de buurt. Dit begint eindelijk zijn vruchten af te werpen want we merken dat hij bij het loslopen of aan de lange lijn hierin nu echt wel sprongen maakt. Dus daar zijn we heel blij mee en trots op  de aanhouder wint! Geeft goede moed voor de toekomst! Dat met consequentie hebben voor niet luisteren vind ik lastig, ziet een hond echt een verband tussen iets wat hij net heeft gedaan en de opsluiting/afzondering? Hoe doe jij dat precies? 

Janine, je reactie is zeker niet te hard, want dit was iets waar wij ons heel bewust van zijn. Bowie is zó duidelijk een jachthond, dat merk je aan alles, en met die instincten omgaan willen we heel graag leren. Helaas staan we bij de jachtvereniging hier op de wachtlijst met nog geen zicht op een plek  We zijn nu aan het orienteren wat voor andere cursus we willen doen, want we hebben net een “jonge honden cursus” afgerond. 
We trainen elke dag commando’s met hem, en ik heb van het weekend dummy’s gekocht dus ga me eens goed inlezen in het gebruik hiervan, zodat we misschien alvast een beginnetje kunnen maken 

In ieder geval goed dat je zo met hem aan de slag bent.

Wij hebben zelf twee jachthonden en ook nog een klein spaans hondje met enorme jachtdrang.

Maar het consequent zijn is zo enorm belangrijk. Eigenlijk mag het niet gebeuren dat hij er een keer van tussen gaat, omdat dit voor hem weer een overwinning is.

Ikzelf heb overigens geen jachttraining gedaan met die van ons. We hebben ze altijd los lopen. 

Toch is het overigens ideaal dat je ouders paarden hebben. Zo kun je super gaan trainen met hem. Ik zou er gebruik van maken!

Wij hebben zelf nog een paard. Onze Saar luisterde een sec niet en heeft een tik gehad. Niet hard, paard heeft geen hoefijzers, maar ze was zo enorm geschrokken dat ze nu op 10 meter afstand blijft.

werk in de zin dat hij wel bij de paarden mag maar dan daar opdrachten uitvoeren bedenk wat je kunt verzinnen er heen lopen terugkomen gaan zitten of liggen bij de paarden wat hij ook maar kan leren echt drijven zal hij niet kunnen maar opdrachtjes uitvoeren is vast wel aan te leren