Ik heb een strijd met Nero tijdens wandelingen. Vooral de laatste tijd is het weer erger geworden. Hij wil namelijk per se zelf een bepaalde kant op en als ik een andere kant op ga dan gaat hij liggen en verzet hij zich. Ik krijg hem dam met geen mogelijkheid mee. Hij loopt dan pas mee als ik de kant op loop die hij wil. En als we 'zijn' route lopen dan loopt hij vrolijk mee, totdat de route weer naar huis gaat. Dan verzet hij zich weer. Of ik nu 30 min of 2 uur met hem onderweg ben, dat maakt niet uit. Enige manier om hem dan nog thuis te krijgen is door hem elke 5 meter een stukje worst of frikadel te geven. Hij loopt dan mee tot hij het lekkers krijgt en dan stopt ie weer. Als ik niks bij me heb of niet genoeg voor de hele wandeling, is het een hele klus om hem thuis te krijgen. Al aan het begin een andere route lopen werkt niet helaas. We lopen heel veel verschillende routes maar elke kant dat we opgaan, heeft hij zelf weer een route voor bedacht. Blijven wachten helpt ook niet want meneer heeft de hele dag de tijd en meer geduld dan ik. Help??!
Moet steeds alles uit de kast halen want 30kg meeslepen is ook niet te doen helaas
Oei.... hond bepaalt, heb je dat in het begin toegestaan ? Dat de hond zelf bepaald ? De oplossing is om zelfverzekerd met je hond te gaan wandelen, aangelijnd, de hele week, jij bepaald de weg en route...een week een korte ronde, van plassen en poepen en naar huis zodat je hond weet geen gezeur...mijn baasje bepaald. Na een week kan je de route langer maken ...zelfverzekerd met je hond gaan wandelen, los gooien op een plek waar het veilig is, jij bepaald wanneer het tijd is om naar huis te gaan, niet je hond....tijd ? Aanlijnen en volgen, hoppa naar huis. Hier een hond van 75 kilo, gewicht wat ik niet kan houden als mijn hond bepaald. Ook thuis mag je best wat conseqwenter zijn en niet alles laten bepalen door je hond..probeer eens een volle week. En ga de hond niet volstoppen voor een meter of twee stukken worst op de grond gooien zodat tie meeloopt...belonen is okee maar niet voor dit gedrag.
Bedankt voor je reactie Willemijn. Misschien inderdaad maar beter om hem voorlopig de routes niet te bepalen tot dat hij netjes kan meelopen. Hij zal er wel niet mee eens zijn voorlopig maar het zij zo.. :) Ik sta/stond hem inderdaad wel eens toe om de route te bepalen. Niet elke wandeling, maar zo nu en dan. Maar dat was toentertijd advies van de hondenschool, om zo nu en dan je hond de route te laten bepalen.
Hahaha, sorry dat ik er om moet lachen, maar 't is een grappige verhaal!
Je weet dat je een slimme hond hebt als je op een dag moet vaststellen dat ie jou verdomd goed getraind heeft...
Misschien kan je het doorbreken door in nieuw gebied te wandelen en zelf de route te bepalen?
Grappig, moet er ook om lachen
Ja , ik zou voorlopig ook andere routes nemen
Wat met mijn eigenwijze druif ook werkt . Je krijgt een beloning , maar pas als je een heel stuk braaf bent meegelopen . Als het aan juf ligt wil ze ook elke 5 meter iets hebben
Onweerstaanbaar lekkers , wat weer nieuw,is werkt hier oom goed
Hihi Lola had dat ook wel, in het begin liet ze zich dan gewoon voor dood neervallen, en bewoog niet voordat ik richting huis gelopen was. Dat was dus in het begin toen ze nog niet zo lang bij ons was en ze zich gewoon buiten nog niet zo veilig voelde.
Daarom liet ik haar juist graag de route bepalen, waar ik vaak in mee ging, maar soms kan dat niet en dan liet ze zich weer vallen of stond stokstijf stil. De oplossing hier was eerst een paar stappen meegaan in de richting die zij wilde en dan in een boogje toch uiteindelijk mijn richting opgaan. Soms met even een paar snelle enthousiaste passen en stem als stimulatie. Zo haddden we dan allebei een beetje onze zin.
Ik moest ook wel grinniken en volgens mij in de manier waarop je het intikt besef je zelf eigenlijk ook wel waar het fout is gegaan. Zodra Nero weigert mee te lopen komt de beloning tevoorschijn om hem over te halen. Dus niet meelopen levert hem ontzettend veel op. Veel meer dan braaf meelopen. Ik denk dat je nu inderdaad de strijd aan moet om dit oplossen. Want 30 kilo sleep je inderdaad niet zomaar mee. Ik zou hem lekker in zijn sop gaar laten koken. Als hij niet meeloopt loop jij ook niet. Ga lekker op je telefoon kijken, neem een boek mee of bestudeer de blauwe lucht. Eens kijken wie de langste adem heeft. Loopt hij uiteindelijk wel mee zeg je de eerste meters niets. Beloon je na een meter of 10. Gaat hij daarna weer stilstaan jij ook. Jij vermaakt je wel. Lijn kort en meneer zakt er maar in. Als australian shepherd baasje ben ik heel goed geworden in dit soort dingen. En de beloningslat leg je steeds hoger. Dus als snel beloon je pas naar 400 meter netjes meelopen en heel snel al helemaal niet meer. Het is tenslotte geen puppy meer. En dan onverwachts een keer wel. Zo weet hij dat er iets kan komen bij goed gedrag. Maar dat het niet helpt om het af te dwingen.
Iets zegt me dat je de worst moet thuis laten. En dat hij ook weet dat je niks bij je hebt.
Dat gaan liggen en niet verder willen is ook een terug kerend thema. Blijkbaar levert hem dat iets op?
Verder zou ik Klara's manier hanteren, maar belonen met je stem of een knuffel.
Succes!
Volgens mij is het een golden toch? Dan werkt voerbeloning toch vaak het best. Maar wel goed kijken wat je aan het belonen bent.
Haha ja ik begrijp dat het grappig is en als ik het nu zo lees is het ook wel grappig.. alleen op dat moment kan ik hem achter het behang plakken.
Goede tip, ik ga eens met de auto ergens heen waar ik nog niet ben geweest met hem en zelf de héle route bepalen!
Goede tip! Ja ik wil dan toch graag dat ie meekomt waardoor hij maar weer wat krijgt als ie komt.. anders komt ie niet!
Deze tactiek gebruik ik ook vaak. Via een omweg naar huis maar zodra hij het doorheeft gaat ie op de rem. Enthousiast zijn probeer ik ook regelmatig en soms werkt het wel en soms niet! Al roep ik soms tijdens wandelingen '3... 2... 1...' en dan gaan we een paar meter heel hard rennen. Deze methode zet ik soms in als hij dus ligt. Soms rent ie dan stukje met me mee maar soms negeert ie me ook volkomen en denkt ie 'ik blijf lekker liggen'. Sta altijd mooi voor paal als ik wel een paar meter enthousiast rent terwijl die hond blijft liggen
Dankjewel! Ik denk inderdaad dat ik te snel ben met belonen/toegeven. Hij weet inmiddels goed wat hij moet doen om zijn zich te krijgen. En het lekkers ziet ie nu volgens mij als een compromis voor het meelopen
Worst heb ik ook niet altijd bij me.. maar merk dat ik tijdens de wandelingen daarvan baal als hij weer eens blijft liggen
Een golden inderdaad! Ja, ook wel een dingetje want hij is niet erg gefocust op eten. Ik moet wel echt iets heel lekkers meenemen wil hij er iets voor doen, worst en frikadel werkt wel. Maar inderdaad niet meer gelijk belonen!
Ik zou stoppen met lokken, op welke manier dan ook. Vooral als die echt aan het klieren is en je ondeugend aan zit te kijken. Als mijn hond op die manier gaat liggen dan duw ik m’n voet onder haar kont en dan staat ze wel weer op. Ik zou ook in staat zijn om haar naar huis te dragen, gewoon om haar lekker voor schut te zetten haha. Als een hond aan het klieren is dan krijgen ze een klier terug en geen snoepies
Ik denk dat trucjes uithalen en gekke routes lopen geen zin heeft, een hond is intelligent genoeg om dat te doorzien. Pak het probleem aan bij de kern. Hij is een ondeugende smiecht en jij moet er schijt aan hebben (of er om lachen)
Ik ben het met Klara en Willemijn eens.
Scotty heeft ook wel van zulke periodes, dat hij me probeert mee te slepen naar bepaalde plekken. Ik doe nu inderdaad ook elke keer even een 'battle of wills'. Kijken wie de langste adem heeft. Ik blijf dan ook demonstratief in de richting van 'mijn kant' kijken en draai me niet om. Loopt hij uiteindelijk netjes mee, dan wordt hij eerst verbaal beloond en krijgt hij na een meter of wat een beloning, en die gooi ik dan het liefst een stukje voor me uit om het nóg leuker te maken. Of even spelen of rennen.
Of ik hou hem van tevoren kort naast me als ik weet dat 'zijn afslag' er aankomt, geef dan een simpele "nee" en loop dan vlot door, een stukje aan de voet evt met voertje, ook als hij probeert te stoppen (toch een beetje slepen dus, zolang dat lukt), en dan belonen als we de afslag voorbij zijn. Maar dat werkte bij Scotty ook lang niet altijd, zeker niet als hij écht in de ezelmodus ging want dan was slepen natuurlijk niet meer te doen.
Je hebt al genoeg tips gekregen.
Ik hoop ondertussen dat je dit niet voert aan je hond....
Haha nee joh, ongefrituurd en zonder saus
Hij heeft vooral heel veel schijt aan mij helaas Voorlopig in elk geval hem vooral niet zijn zin meer geven tijdens de wandeling
Ik ben hier idd ook simpeler in geworden. Deed het eerst ook met belonen enz...totdat Dyuna letterlijk een tantrum kreeg op de grond en weigerde nog mee te lopen. Nu krijgt ze een duw onder d'r kont en blokkeer ik haar de weg, zolang totdat ze de kant uit gaat waar ík wil.
En zowaar, is dit nog sneller effectief als alles op stem icm belonen. Belonen doe ik nu pas als ze doet wat ik haar de 1ste keer vraag. Niet herhaaldelijk sta te bedelen of madam eens zin heeft te doen wat ik zeg!
Ik heb ook zo'n hond!
De ene keer kan ik er beter tegen dan de andere keer. Maar meneer heeft mij ook goed getraind
Wat het extra lastig maakt is dat zijn stress emmertje nogal snel kan overlopen (verkeer, joelende kinderen, ...). Het is een buitenlander die toch nog wel wat overgebleven trauma's in zijn rugzakje heeft én hij is niet zo zelfverzekerd.
Het zou voor hem goed zijn (volgens trainers) om hem zélf de route te laten bepalen, goed voor zijn zelfvertrouwen.
Als ik hem zijn gang laat gaan... de oprit af, streep naar de boom, plassen en weer naar huis. Of... oprit af naar de auto en bij de kofferbak gaan zitten een blik mijn kant op zo van : "Komt er nog wat van? Doe eens open!" Want met de auto op pad voor een wandeling in het bos, dáár is hij wel voor te porren. (en dat we lopend ook een bos kunnen bereiken... nou nee...)
Hij weet precies wat hij wil! En als ik niet mee werk gaat hij er bij liggen, met gevoel voor drama ook nog! Als ik probeer hem mee te trekken gaat hij ontzettend kokhalzen, voor dood liggen óf hij gaat in de achteruit en als ik niet oppas sta ik met een leeg tuig.
Voer beloning? Is hij wel gevoelig voor maar ook daarin heeft hij zijn spelregels.
Een hond met een rugzakje is een hond met een gebruiksaanwijzing maar zonder die rugzak heeft hij die ook!
Ze zijn slim, die donderstenen.
We zoeken naar een balans in onze streken.
Ik ga hierover dus gewoon de strijd niet aan. Ik laat de riem vallen, loop weg en dan is het "doei Odin". Deze que is hierdoor ook nog eens uitgegroeid tot; ze meent het echt. Precies zoals ik bij een opstandige peuter zou doen. Ik beloon pas met een aaitje als hij weer netjes meeloopt.
Je hond is wel enorm slim en heeft jou getraind in dit geval.
Overigens is de keerzijde wel dat ik af en toe routes loop dat hij mag bepalen. Beetje het geven en nemen idee.
Mijn schattige draak heeft het vn met routes die ze kent
Dan is het : dit klopt niet , we lopen altijd via een andere weg . We moeten links af . Ze weet dan bin wijze van de weg naar huis
Blijft dan staan , of gaat zitten
Ik loop dan door ( veilig en geen verkeer ) Ik was laatst zo'n 400 meter doorgelopen . Nog geen draak , die zat als een standbeeld (Ik kon haar wel stiekem zien ) Ik heb het rustig afgewacht , na 10 minuten kwam ze . Ze komt uiteindelijk tijd wel , maar soms kost het even tijd . Ze heeft het ook eens aan zee geflikt . Ik kom niet uit het water , ik ben gaan zitten met mn rug naar haar toe , negeerde haar . Hmm daar is ook geen zak aan als ze niet meer naar me kijkt. Kwam uit het water , ben je aan het doen ? Ik zie het al aan de blik in haar ogen als ze weer eens zo'n bui heeft
Ik ben hier vrij hard in en persoonlijk zou ik hem gewoon zonder twijfel resoluut meenemen, niet eens de discussie aangaan. Ze mogen bij mij best een mening hebben maar dit kleutergedrag gaan we dus even niet doen.
Laatst hadden we de auto op een groot veld geparkeerd waar de honden veilig even muisjes konden jagen. Na 1x roepen kwamen ze niet en toen ben ik gewoon weggereden (veld was heel groot en ik reed niet het veld af). Ze hadden geen idee hoe snel ze naar de auto moesten komen haha.
Maar hoe dan? Want dit is dus ook hoe ik het doe/ probeer. Maar ik krijg geen 30 kg opgetild en meegenomen helaas
Je kan een band meenemen die je onder z’n buik kan doen om ervoor te zorgen dat hij weer gaat staan, gebruiken ze bij trimsalons ook, ik denk dat de lol er dan vrij snel vanaf gaat.
Uiteindelijk zal hij gewoon mee moeten dus ik zou een martingale halsband omdoen zodat hij er niet uit kan ontsnappen en nadat hij weer op z’n poten staat gewoon gaan lopen.
Nou zo werkt dat echt niet altíjd bij elke hond. Onze vorige reu lag op het veldje, in een stuk natuurgebied, waar we altíjd balletje gooide. Hij lag te kauwen op een tennisbal, we wilde weg, teefje liep meestal gewoon mee als we wegliepen. Wij zijn naar de parkeerplaats gelopen, stiekem nog ff terug, hij had mij niet eens in de gaten. Dus nogmaals gezegd, doeg Peer. In de auto gestapt, ronde over het parkeerterrein gereden. Geen Peer. Toen maar weer terug naar het veld, want je gaat niet naar huis natuurlijk. Uiteindelijk maar aangelijnd en meegesleept tot hij besloot om het laatste stukje over het asfalt zelf te lopen. Niet elke hond is onder de indruk als je hem of haar achterlaat.
Zo'n band ga ik naar kijken, thanks! Halsband doe ik nog even niet want hij heeft een mega hotspot op z'n wang/hals
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?