Hi ik ben een paar dagen geleden begonnen met n forum over mijn hond die opeens bang is voor mijn kamer waar hij altijd slaapt. Hij gaat gestresst en trillend voor de deur zitten en gaat heel hard piepen.
Het ligt er niet aan dat hij niet moe is, ook overdag ben ik met m naar m'n kamer gegaan om te oefenen, dan word hij ook heel bang. Eten geven en spelen heb ik geprobeerd maar hij blijft hyperallert en heel bang. Hij is wel eens vaker van iets geschrokken. Een keer durfde hij de keuken niet meer in, maar dat duurde maar 20 minuten, en toen ging hij ook niet schreeuwen en piepen enzo.
Ik vind het zo vervelend want nu kan hij niet meer op mijn kamer slapen en dat wil ik graag omdat het helpt met angstproblemen van mij.Weet iemand wat ik zou kunnen doen? Of wie ik zou kunnen contacteren om me te helpen?
Dankjewel alvast allemaal.
Waarom slaap je eens niet 1 nachtje beneden dan? Om het te doorbreken. Want nu wordt er heel veel aandacht gelegd op die kamer en de angst vd hond. En blijkbaar heeft dat niet het gewenste effect.
Dus gooi het eens over een andere boeg. Installeer een veldbedje (of slaap op de bank) en maak het samen gezellig beneden. Even een ontspannen nacht voor de hond. Kijk hoe dat gaat.
Ik denk dat je nog niet van puppy's kunt vragen om jou te helpen bij jouw angstproblemen. Pups willen vooral op jou leunen. Het lijkt erop dat je een onzeker en wat angstig hondje hebt getroffen. En dat is best lastig en vraagt om veel rust en begeleiding van jou.
Vanacht heb ik de tweede helft vd nacht beneden geslapen. Ik snap overigens hartstikke goed dat ik niet volledig op een puppy kan lenen. Het is alleen niet voor niks aangeraden aan me. Het is niet dat een hond perse iets moet doen, de aanwezigheid van een hond helpt gewoon heel erg wanneer je je onveilig voelt. Het is voor mij belangrijk dat hij bij mij slaapt, maar ik vind het natuurlijk ook vervelend als hij bang is en daarom probeer ik hem rustig te maken.
Het is me dus alleen nog niet gelukt (voor langer dan 5 minuten)
Lenen moest leunen zijn
Robin, je verwacht van de pup dat tie jou al helpt met jouw angst, dat gaat niet, je pup is net bij je, jij moet er voor zorgen dat je pup bij jou geborgenheid voelt en als je pup ouder is dan kan jij op je hond gaan leunen, nu moet jij voor je pup gaan zorgen...beneden slapen een paar weekjes , je pup is angstig en niet stabiel....laat je pup mooi op de dag achter je aan lopen, geef de aandacht, en laat je pup nog niet te veel alleen.
Nee snap ik. Maar gevoelige angstige hondjes kunnen heel goed aanvoelen wanneer jij je onveilig voelt en daar last van krijgen. Hulphonden worden niet voor niets heel specifiek gefokt op bepaalde karaktereigenschappen en krijgen ook nog eens training van 1 of 2 jaar.
Hi allemaal,
Bedankt voor alle antwoorden! Ik moet eerlijk zeggen dat ik me een klein beetje aangevallen voel als iedereen zegt dat ik veel van hem verwacht (al weet ik ook zeker dat niemand het slecht bedoeld). Ik vind het prettig als hij me indirect helpt, maar ik verwacht absoluut niet dat hij een hulphond wordt hoor :). Gewoon een gezellig maatje... Waar ik er wanneer het nodig is altijd voor hem ben.
Het enige wat ik prettig vind is als hij bij mij slaapt, en hij vond dat ook altijd prettig. Er is alleen iets gebeurd maar ik kan niet aan hem vragen wat helaas..
Ik wil gewoon graag een oplossing zoeken hoe ik met hem aan de angst kan werken. Op dit na is het namelijk helemaal geen angstig beestje.
O ik bedoel het ook helemaal niet als een aanval hoor. Ik heb zelf ook een hond die afentoe van die rare angsten kan hebben. Als hij eenmaal van iets is geschrokken blijft het lang heel eng. En dat kan zoiets zijn als een opbollend gordijn van de wind. Wat hier helpt is zelf heel rustig blijven en hem de ruimte geven om zelf te ontdekken dat iets niet zo eng is. In jouw geval zal ik hem bijvoorbeeld niet in de kamer zetten maar er zelf rustig gaan zitten met de deur open en hem dan op zijn eigen tempo binnen laten lopen en dat belonen met voer, spel of een knuffel. Mijn hond is inmiddels volwassen maar leunt nog steeds ontzettend op ons. Vandaar dat jouw zin mij een beetje triggerde. Het is een hondje wat er heel nerveus wordt als ik onzeker of bang ben. Ik wist dit vooraf en de fokker heeft hem bij ons geplaatst omdat ik ervaring heb met het ras en andere honden heb die stabiel en rustig zijn waar hij zich een beetje aan kan optrekken. Maar het blijft wel een uitdaging.
Snap ik! Ik waardeer al het advies :)
Ik snap dat het misschien overkomt als een verwijt, maar ik ben er zeker van dat niemand dat hier zo bedoelt. Eerder als een verklaring waarom je pup zich misschien angstig gedraagt terwijl je dat niet verwacht. Da's echt niet aanvallend bedoeld, integendeel, als je weet (of vermoedt) waar de angst vandaan komt (of zou kunnen komen), kan je er ook wat mee.
De relatie tussen hond en mens, dat gaat in twee richtingen. Ik begrijp goed dat het jou steun geeft, meer zekerheid, dat voor jou de aanwezigheid van een hond ervoor zorgt dat je je veiliger en prettiger voelt. Maar ook in de andere richting worden emoties opgepikt. De pup spiegelt zich ook aan jou, hij voelt ook jouw onzekerheden, angsten, onrusten aan en dit kan hem zelf uit balans brengen. Geen verwijt dus, maar het kan goed zijn dit te beseffen.
Wat je nu dus kan doen, is de druk eraf halen. Even niet meer gaan 'oefenen' in die kamer op die angst.
Zoek een prettige plek in je huis uit, waar jullie allebei jullie goed voelen. En nestel je een paar nachtjes daar. Hou het onspannen, probeer niets te forceren of af te dwingen. Zo ontstaat vanzelf 'rust'. Je hoeft er dan niet letterlijk mee te gaan trainen.
En eenmaal de rust is weergekeerd, kan je van daaruit weer verder denken hoe je het dan zal aanpakken. Maar nu gewoon even niks, lekker relaxed zijn.
Snap ik! Ik waardeer al het advies :)
Ik begrijp dat je een hond hebt vanwege je angsten? En dat je het fijn vindt dat deze in jouw aanwezigheid is. Kan het zijn dat je ongemerkt/onbewust deze vibe uitstraalt waardoor de pup nóg onzekerder wordt? Zoals eerder aangegeven door anderen heeft een pup een daadkrachtige leider nodig welke zeker is van zijn zaken.
Dit is overigens niet verwijtend bedoeldhet schoot mij als eerste te binnen en legde de link tussen jou en de pup.
Thanks allemaal! Ik ga zo gewoon weer lekker met hem spelen. Ik heb gisteren ook extra veel met hem gespeeld. En het klopt idd dat het zich spiegelt, het is niet altijd even handig maar weet wel zeker dat we er uit komen samen. Wilde gewoon wat tips, en bedankt daarvoor :).
Robin je niet aangevallen voelen nergens voor nodig, we willen je heel graag helpen, je aanvang van het topic is....puppy doodsbang....probeer eerst goede geborgenheid aan je pup te geven, ik zelf slaap de eerste tijd altijd bij een pup, zodat tie zich veilig voelt, en ook ik vind het fijn nu de hond ouder is om op mijn hond te kunnen leunen....een pup die zich nog miet settelen die leunt nog op jou..
Je bent er voor je pupje..
Het is al heel wat dat je dit zelf ziet, veel mensen zien het nog niet eens en áls ze het al zien durven ze het niet eens toe te geven. Je bent gemotiveerd voor en met je hond, dat is wat telt. Geniet van 'm en geloof me, het kan gewoon ontzettend moeilijk en vermoeiend zijn om een hond in juiste banen te leiden. We spreken immers niet dezelfde taal maar we doen zo goed als het kan ons best om de hond te begrijpen. En dat is wat jij ook doetmeer dan dat en vooral veel plezier hebben met je pup, mag je van jezelf niet verwachten. Het komt echt wel goed!
Er hoeft niet perse wat gebeurd te zijn. Pups gaan door verschillende angstfases heen, t is nooit precies aan te wijzen wanneer. Accepteer dat hij nu even wat banger is en steun hem waar mogelijk.
Verder gaan zijn hormonen spelen en zal hij ook meer op de buitenwereld reageren. Allemaal normaal.
Je hond is inmiddels 7 maanden lees ik in je andere bericht. Dus echt geen puppie meer.
Ik sluit mij aan bij eerder advies. Heb je een bank beneden, of anders leg je je matras beneden en kijk hoe het gaat als je niet eerst naar boven gaat maar beneden blijft. Is je hond dan wel rustig? Dan is het iets in de kamer boven. Blijf dan een poos beneden slapen zodat de hond uit deze angsfase voor boven komt. Dan , na een tijd, kan je hem overdag weer eens meenemen , eventjes, naar boven en daar wat lekkers geven, voor hij in de stress schiet. Boven moet dan weer leuk worden. Minuutje voor minuutje.
Mijn spets is ooit enorm van een knal geschrokken toen hij in de bijkeuken was. Hij wilde daar nooit meer naar toe.
Je wilt d3 hond bij je hebben in de nacht, maar dan moet de plaats voor de h9nd veilig voelen. Desnoods een andere kamer?
Je puber heeft om een of andere reden duidelijk een negatieve associatie met je slaapkamer gekregen. Een dier (of mens) dat angstig is is in de overlevingsmodus en staat niet open voor training. Daarom is het belangrijk voor je hond de situatie (je slaapkamer) voorlopig te vermijden, zodat hij/zij tot rust kan komen. Daarna kun je rustig aan, in het tempo van je hond, door training een positieve associatie met je slaapkamer creëren. Ik sluit me dus volledig bij Ientje aan.
Voor jou hoop ik dat je het een beetje los kunt laten en ook tot rust kunt komen. Met een geduldige aanpak kan dit helemaal goed komen.
Dank je Caroline,
Thanks! Lief :).
Thanks! Lief :).
Komt goed! Bedankt voor de tips. Iedereen bij ons in huis is ook gewoon geschrokken dat hij zich opeens zo bang voelt. Ik zal lief voor hem zijn.
Met lief zijn, help je hem niet alleen. Even niet op de kamer waar hij bang is!
Ik zit tijdje mee te lezen en te denken. Heb jij toevallig een éénpersoonbed? Ikzelf slaap nog bewegelijk en soms vertrekken mijn dieren ook van het bed lol.
Kan zijn dat je misschien in de nacht op je pup bent gaan liggen, misschien zo gedraaid dat je pup een oplaaiwer heeft gehad zonder dat je dit door had. Misschien is een twijfelaar een optie als het in je kamer past. Das 140x200.
Ik begreep dat de hond altijd in een fijne mand lag op de slaapkamer. En dat nu niet meer wilde. Er zijn inmiddels twee topics over dit onderwerp.
Hoe is het vannacht gegaan? Hebben jullie beneden geslapen?
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?