Puppy plast zodra ik uit zicht ben

Mijn goldendoodle pup van 10 weken is nu anderhalve week bij ons. Zodra ik uit zicht ga (even naar boven om wat op te ruimen of bijvoorbeeld naar de wc) plast hij. Echt binnen 15 seconden. Hij blaft en piept dan ook heel erg.

Ik ga ook wel eens even naar de winkel om te oefenen met alleen zijn. Dan is het natuurlijk hetzelfde verhaal. Maar als ik na een kwartier terug kom ligt hij wel gewoon rustig te slapen. 

ik heb dus het idee dat hij op zich wel zonder me kan, maar dat het moment van weggaan heel beangstigend voor hem is.

Hoe pak ik dit aan? 

Geen idee ik laat ze de eerste weken achter me aan hobbelen tot ze t hele huis kennen en goed gewend zijn.

Hij doet het al als ik naar boven ga. Dan kan hij niet achter me aan hobbelen. Verder wijkt hij inderdaad niet van mijn zijde. Vond ik eerst schattig maar nu vraag ik me af of dat wel gezond is en geen problemen op gaat leveren. 

Hij plast vrijwel direct als ik uit zicht ben. 

Dan neem je m toch mee naar boven?

" Dan neem je m toch mee naar boven? "

Kees

Dat lijkt me niet normaal? Hoe leert hij dan dat ik ook wel eens niet op 30 cm afstand ben? 

Ik ben bang dat hij verlatingsangst ontwikkelt. 

Dat leert hij later wel als hij gewend is en jou ook beter kent en vertrouwt. Hij is noooit alleen geweest. Altijd bij zijn moeder en broers en zusjes. En dan moet hij in een vreemde omgeving ineens alleen kunnen zijn, dat kost meer tijd. 

Maar je krijgt vast meer tips.

Alles is nog nieuw, hij woont nog geen twee weken bij jullie hè .. 

Ik zou voor nu even alles om de pup geen plannen, dus andere dingen doen als hij slaapt en dat kan makkelijk want op die leeftijd slapen ze toch nog super veel. Juist door te snel te gaan ontwikkelen ze verlatingsangst omdat hij zich nog niet helemaal veilig voelt en dat is nog niet zo gek in een nieuwe omgeving. 

Ze krijgen vanzelf wel door dat het niet interessant is om continu achter je aan te lopen, verder kan je hem ook een gevulde kong geven bijvoorbeeld als je weggaat zodat zijn focus dan daarop gericht is maar echt niet te snel gaan. Laat hem eerst even rustig wennen. 

Door je pup nu al alleen te laten ontwikkelt hij inderdaad verlatingsangst.. je gaat veeeeelste hard voor zn jonge pup. Ik ging de eerste 2 weken niet de deur uit, zonder de pup. Nam ze overal mee naar toe. Ja, ook naar de wc, badkamer ect. Na een tijdje weten ze waar je bent, dat het gewoon goed is en dan willen ze niet eens meer mee lopen.

Het is heel belangrijk dat Je Het rustig opbouwt. Je pup kan niet zonder jou omdat hij in slaap valt, hij wordt dood moe van het janken en blaffen.. terug naar het begin en niet meer alleen laten, overal mee naar toe nemen. Als je de pup al even alleen laat, uit eindelijk dus niet gelijk dan zorgen dat hij goed uit geweest is en een lekkere gevulde kong heeft waar hij zich even mee kan vermaken zodat hij afgeleid is. Gaat het niet goed en jankt hij? Dan gewoon weer een stapje terug. Je kunt het beter nu goed oppakken, dan dat je pup echt verlatingsangst gaat ontwikkelen.

Hoe je dit aan pakt : met heel veel geduld.

Je pup is een baby die plotseling zijn moeder kwijt is. Je loopt te hard van stapel.

Dit is Verlatingsangst. Dit hondje is nog niet toe aan alleen zijn, door het nu af te dwingen zal het alleen maar erger worden. Ook honden moeten mentaal aan een volgende stap toe zijn. Nu net weg van het nestje waar ze veilig waren, nooit alleen, en dan opeens zonder de steun van het nest, vreemd huis en helemaal alleen. Ja dat lukt nog niet als pup van 10 weken.

Herkenbaar, en ook voor mij reden om mij aan te melden op dit forum.

Ik heb een cockapoo van bijna 15 weken. Volgens de Hondentrainer heeft zij een over affectie voor mij ontwikkeld. Ze kan niet zonder me. Ik heb haar vanaf 10 weken ( fokker) en de eerste 4 weken heb ik 100% vrijgenomen van mijn werk. Maar ik ga weer twee dagen naar kantoor vanaf aankomende week om te oefenen met haar. Ik oefen nu met even de kamer uit, vuilnis weggooien tot douchen en toilet met de deur dicht sinds 12 weken. Ze wordt helemaal hyper en blijft ook huilen en hysterisch blaffen, vaak poept ze dan ook van de stress. Ook de spontane plasjes vinden hier ook plaats. Ze poept ook in de bench wanneer ik oefen met weggaan. :(

ze heeft dan ook geen oog voor een kong. Wel slaapt ze in de bench s nachts tussen 23.00 en 05.00 uur. En dan is zij inmiddels rustig sinds 2 weken. De bench staat in de slaapkamer. Ze is nog niet zindelijk, maar plast en poept ook al buiten ( vanaf 12 weken ivm de enting) 

ze gaat straks 2 dagen naar vrienden toe en die heeft ze al meerdere keren gezien, echter tijdens de proefochtend bleef ze een uur lang huilen en blaffen bij de deur. Ook even alleen zij met mijn zoon accepteert ze nog niet. Dan blijft ze ook blaffen, huilen en poepen van de stress. 

Ik vind het voor haar zo sneu. Ze groeit op een leuke plek met mensen om haar heen en warmte. Ook wanneer ik naar kantoor ga ( officieel vanaf half aug pas!) of is ze bij vrienden of eens een keer een ochtend alleen. Maar het zal geen hondje worden wat dagen alleen is, ik heb het geluk dat ik grotendeels vanuit huis werk en veel mensen om mij heen heb. Maar ik hoop wel uiteindelijk eens uit eten te kunnen of te kunnen winkelen en dat ze 3 uurtjes wel alleen kan zijn. Zonder dat haar welzijn onder druk staat. Klachten buren nog daargelaten. 

Hondentrainer zegt: doorgaan met wat je doet en negeren van de hond.