Welk ras past bij ons gezin?

Hallo iedereen,

We zijn op zoek naar een hondje die bij ons past. Even ons voorstellen. Ik ben een mama van 5. (4 meisjes en 1 jongen).De leeftijden van de kindjes zijn 13, 11, 8, 6 en 2 jaar ( binnen 4 maanden wordt ze 3 jaar) en natuurlijk nog de papa.

Het hondje is nog niet voor direct, ik denk binnen een jaar of 2 - 3. De jongste is nog te klein en ik wil nu geen minuut van haar missen :-) Ik ben sedert de geboorte van mijn eerste huismoeder. Mijn kinderen hebben nog nooit naar de opvang geweest of een babysit gehad. We zijn graag thuis en beleven hier ook veel samen. Je denkt misschien oei 5 kinderen  zo druk, maar nee hoor iedereen kan hier goed met elkaar opschieten. Ik krijg veel complimenten dat ik heel flinke kinderen heb en dat sommige gezinnen met 1 of 2 kinderen meer lawaai maken dan mijn 5. Niet om te stoeffen, maar om te tonen dat het hondje hier wel zijn rust kan vinden.

En nu wat we willen van hondje. We willen graag een betrouwbare hond, die speels is en graag actief is. Niet gewoon een gezelschapshond, maar ééntje die altijd klaar staat om iets te doen. We willen geen hondje die na enkele jaren daar gewoon maar ligt. We zouden die graag trainen en veel aanleren, vooral mijn dochter van 11 wil me daar graag meehelpen. En ik ben zeker de rest ook. Maar zij is de enige die daar nu al kan over fantaseren.  De opvoeding en training vind ik heel belangrijk, daarmee we wachten tot de jongste wat groter is. Het zal eigenlijk ons zesde kindje zijn die actief deelt neemt aan het gezin. We hebben een mooie tuin en iets verder een speeltuin met daarnaast een groot veld met heuvels. We wonen in een grote wijk, op het einde van de straat, dus is het hier altijd heel rustig.

Maar welke hond past bij ons gezin? Liefst een middelgrote hond, speels, actief, die graag knuffelt, maar ook graag leert. We zijn een heel liefdevol gezin en ik denk dat het omgaan, verzorgen en de liefde van een hond veel zal bijdragen aan hun opvoeding.

Ik ben heel benieuwd welk hondje jullie zullen voorstellen. Alvast bedankt en mijn excuses voor de lange tekst :-)

Oh en wat ik ook nog wilde vertellen; ik had vroeger als kind een vlinderhondje, maar daar had ik echt niets aan. Die wilde nooit spelen of nooit echt actief zijn. Wij willen echt een hond die staat te springen om iets te doen en interesse heeft in ons 

het nadeel van echt actieve gedreven honden is dat zij ook echt rust nodig hebben en dan bedoel ik echt heel erg veel rust

ik heb zelf dus border collies maar zou die nooit aan iemand zoals jij adviseren dat is vragen om ellende

Hoi Lisa, ik heb 3 kids. Toen wij onze liefste hond hebben verwelkomt waren ze in de leeftijd van jouw kids nu. We hebben bewust gekozen voor een golden retriever. Dit zijn geweldige slimme gezinshonden. Je zou een belletje kunnen plegen nasr een fokker in jouw regio en daar een kijkje gaan nemen. Ik ben verkocht, ze zijn echt geweldig. We hebben er nu 2. De kids zijn nu natuurlijk ook iets ouder. 14, 15 en 17. Succes!

Wat kun jij de hond bieden qua beweging? Je noemt 'actief' maar wat houdt dat voor jou in? 

Ik hoop wel dat je je kinderen leert dat alle honden inderdaad soms geen zin hebben in spelen of om aangehaald te worden. Dat moet gerespecteerd worden en hij of zij met rust worden gelaten. Net als: met rust laten tijdens eten, slapen, etc. Lijkt me best een klus met 5 kinderen maar zeker niet onmogelijk. Dat is prima kinderen aan te leren. 

Ik heb ook een golden retriever maar die heeft een hekel aan kinderen omdat ik (dom, mijn fout) hem als puppy te veel heb laten aanhalen door kinderen die niet weten hoe ze een hond moeten aanhalen. Dus, ze kunnen prima met kinderen maar wel echt belangrijk dat je je kinderen leert hoe je met de hond moet omgaan. Overigens heeft de golden retriever wel veel beweging nodig. Maar ook dan hebben ze soms geen zin om te spelen of hebben ze gewoon rust nodig :) 

Ik zou met 5 kinderen toch voor een echte gezinshond gaan. Een heel actief ras wat graag leert leert ook heel snel dingen die niet zo handig zijn. En dat is dus een kwestie van heel veel opvoeden en super consequent zijn. Wat jij waarschijnlijk wel kunt met vijf kinderen :) maar kunnen de kinderen het ook. Ik heb zelf een heel actieve hond die altijd bezig is maar die ook ontzettend kan drammen als hij even geen aandacht krijgt. Bij visite probeert hij af te dwingen dat ze de hele tijd met hem spelen (bij ons weet hij dat dat niet werkt). En behalve wandelen heeft hij echt nodig dat er ook met hem getraind en gesport wordt en daar gaat heel veel tijd in zitten. Echt voorzichtig met kinderen is hij ook niet. Als ze ruzie maken springt hij er tussen en gaat het zitten regelen als ik niet oplet (doe ik natuurlijk wel). Kortom kijk goed wat je wenst.

En wil je voor een puppy of een herplaatser? Persoonlijk vind ik puppy en jonge kinderen een dramatische combinatie want ze begrijpen elkaars taal niet. Bovendien zijn puppy's echte bijtertjes dus grote kans op huilende kinderen en dat ze er niet mee kunnen spelen want puppy bijt alleen maar (en heeft scherpe tandjes). Dit was in elk geval mijn ervaring met mijn golden retriever toen hij puppy was en van gezinnen die ik ken met een puppy. Maar dit geldt in principe voor puppy's in het algemeen. Ik zeg trouwens niet dat het niet kán hoor, maar wel iets om rekening mee te houden. Ik was in elk geval blij dat ik niet ook nog (jonge) kinderen had toen ik met mijn terrorpup zat. 

Er is denk ik nog wat meer info nodig om je een beter advies te kunnen geven. Iedere hond wil spelen en bij het gezin zijn, maar...

Vind je het belangrijk dat de hond los kan lopen? Is een jachtinstinct een probleem voor jullie? Zou je het leuk vinden om een hondensport te gaan doen (zoals behendigheid, speuren, canicross, flyball etc)? 

Zoek je bijvoorbeeld een hond die niet verhaart? 

Een krulvacht? Vind je het erg om de hond dagelijks/wekelijks heel goed te kammen, en eens per zoveel maanden naar een trimmer te brengen. Of is een kortharige hond toch een beter idee? 

Etc. Etc. 

Veel te kort door de bocht... ik ken een gezin met 6 kinderen die altijd border collies hebben gehad en dat was nooit een probleem. Het is net hoe de kinderen opgevoed zijn, hoe het huis ingericht is, etc.

Ik ken trouwens ook een gezin van 6 kinderen met een twee australian shepherds en dat gaat ook helemaal prima. Ik ken eigenlijk geen kinderen die béter met honden zijn dan die uit dat gezin. Juist omdat ze er mee opgroeien, benaderen ze honden goed. En de ouders hebben ze vanaf het begin heel duidelijk geleerd hóe je honden benadert, en ook hoe je ze met rust laat, etc, eigen plekje waar ze niet lastig gevallen worden, etc. Is nooit een probleem geweest, en ze gaan dus ook met onbekende honden juist heel goed om. En de honden hebben echt geen probleem met tot rust komen oid daardoor. 

(Ze trainen/sporten trouwens wel met deze honden; dat is wel nodig uiteraard met zo'n actief ras.)

En wat er met de hond wordt gedaan. Ik ken ook een gezin met één kind met een bc waarbij de hond 3x daags een blokje om loopt alsof het een huishond is. 

Bedenk je ook dat kinderen van 11 nog erg wispelturig zijn 

Ze vinden het een bepaalde tijd leuk om met de hond te trainen en dan mag paps of mams het weer doen.  Uitzonderingen misschien daar gelaten 

Mijn jongste zoon was 11 , toen wilde ie een eigen hond 

We hadden al vijf honden , en zij  dus niet akkoord gegaan 

 Hij was 19 , toen had ie het nog steeds over een eigen hond 

Toen hebben we toestemming gegeven 

Oh dat haalt toch het bloed onder je nagels vandaan :S

Ik denk ook dat je je goed moet bedenken dat een actief ras élke dag behoefte heeft aan veel beweging en je je moet afvragen of je de hond dat dan ook élke dag kan geven. Een actief ras is namelijk niet alleen actief als jullie daar zin in hebben. 

Ik heb zelf een zeer actief ras en een gemiddeld actief ras en voor een druk gezin zou ik veel sneller een gemiddeld actief ras aanraden. Ze pakt veel beter haar rust in huis, kan geduldiger wachten tot ze haar beweging krijgt en voor m’n gevoel kan zij net wat beter ook haar rust pakken op drukke plekken. Rust is namelijk ontzettend belangrijk als je een stabiele en rustige hond wilt in huis. 

Het voordeel van een gemiddeld actief ras is dat ze veel activiteit aankunnen (de mijne gaat makkelijk 18 km mee wandelen) maar dat ze ook ok zijn met een dagje minder. 

Daarnaast is een hond er zeker wel voor 12 jaar. De beweging van een zeer actief ras kan nu wel gedaan worden door jullie hele gezin maar als alle kinderen straks naar de middelbare school gaan dan veranderen hun interesses en wordt de hond vaak een last. Pubers hebben over het algemeen weinig zin om met een actief ras dan even 10 km te gaan wandelen wat betekend dat al die activiteit op jou en je man neer komt. Ik vraag me af of dat realistisch is. 

Eens hoor. En mijn ervaring is ook dat mensen met veel kinderen juist super consequent (moeten) zijn. Hangt helemaal van de persoon af. Al vind ik borders niet altijd een goede combi met kleine kinderen omdat ze alle ruimte pakken die ze krijgen. 

Bedankt allemaal voor jullie reactie.

Ik denk dat sommige een beetje mijn kinderen onderschatten. Ze zijn geen losbollen en hebben al vanaf hun jonge leeftijd leren met elkaar om  gaan. Vooral iedere keer met een nieuwe baby, hebben ze leren voorzichtig zijn en weten ze wanneer de baby rust wil. Ze zijn enorm voorzichtig. En ze weten als de baby moest slapen, dat ze stil moeten zijn. En onze jongste slaapt nog altijd in de namiddag. Onze kinderen kunnen net heel goed inschatten hoe andere zich voelen. Dit zie ik ook wanneer we op bezoek gaan bij mijn beste vriendin. Die heeft een herdershond en ze spelen ook vaak samen, maar ze zien ook wanneer de hond rust wil. En dan gaan ze extra stil spelen. Dit komt volgens mij door het opgroeien in een groot gezin. Vaak moeten ze ook rekening houden met elkaar, een baby of een peuter heeft soms ook geen zin of is humeurig. Daarmee denk ik dat ze de hond heel goed gaan aanvoelen, zelf de jongste leert enorm veel bij, maar is nog te jong om alles te begrijpen over een hondje. Dit wilde ik toch even duidelijk maken.

Het is niet zomaar een hondje dat we willen om mee te spelen, maar echt een gezinslid die even belangrijk is en die dagelijks zijn aandacht krijgt als de kinderen. Het voelt echt als een beslissing: komt er nog een extra kindje bij. 

Een hondensport zou zeker een mogelijkheid zijn. We willen graag een hondje trainen. Hetzelfde beetje als onze kinderen manieren en respect aanleren voor andere. Je denkt misschien 5 kinderen, maar wij hebben zelden problemen als we naar de winkel of op stap gaan. We zijn een team en daar moet de hond bijhoren. Dus we willen hem zeker leren loslopen en luisteren naar commando's  en zoveel meer. Natuurlijk als we weten welk ras, zal ik mij eerst verdiepen in het ras en leren hoe het hondje getraind moet worden. Dit wel allemaal voordat we er eentje kopen. 

Maar hoeveel beweging kun/wil je de hond dagelijks bieden? 

Ik vind persoonlijk veel. Ik ben thuis, dus de hond moet nooit alleen thuis zitten. Ik ga heel veel te voet naar school ( soms 8 keer op een dag, want ze eten in de middag ook thuis) en vind beweging heel belangrijk. Natuurlijk moet ik mij nog aanpassen aan een ras, gaat hij graag wandelen, maar ik zou toch veel belang hechten aan de training, als dat moet dagelijks, zelfs een hondensport of wat hij graag doet, daar zou ik ook tijd voor nemen. Ik zorg al 13 jaar voor mij  kinderen, dag en nacht. Ze zijn mijn wereld, binnenkort gaat de jongste naar school, waar ik ook dagelijks mee speel en haar veel bijleer. Binnenkort heb ik die tijd over. Maar ik wil vooral ook samen met mijn kinderen deze hond opvoeden en een liefdevolle thuis aan dit hondje geven. Ik zie het als een uitdaging om een sterke band te hebben met een hondje en dit ook voor mijn gezin. Ik zie soms filmpjes van YouTube over een gezin met een hond, amai die liefde... ik smelt

ik zie een duitse herder misschien wel bij jullie passen, zoals je je gezin beschrijft, altijd in voor iets leuks, zachtaardig (mits zelf ook zachtaardig behandeld natuurlijk) lekker aktief buiten, en binnen rustig.

Aangzien het ras wel wat problemen heeft wel goed inlezen eerst, maar daar heb je dus nog alle tijd voor, en bij een goede fokker kopen die test op erfelijke aandoeningen.

Zowiezo goed inlezen over hoe honden communiceren, en de kinderen daar ook bij betrekken natuurlijk.

Hier hebben lopen ze twee keer per dag 20 minuten 1 keer minstens een uur en 's  avonds nog een uitlaatrondje. Per dag ben ik dus ongeveer 2 uur aan het wandelen, soms meer soms minder. Ze zouden meer willen. In het weekend lukt dat ook. Maar doordeweeks vind ik 2 uur vaak best al pittig.  Een dagje minder doen kan. Na 2 of 3 dagen minder doen worden ze vervelend. 

Moet je niet met iedere hond consequent zijn? Ze moeten toch weten wat mag en wat niet, Beetje toch hetzelfde als kinderen. Mijn kinderen weten duidelijk wat wel en niet mag. Er zijn grenzen. En mijn kinderen mogen denk ik evenveel als andere. Ze hebben zelf ook een tablet of smartphone. Maar ze weten niet elke dag en niet uren aan een stuk. Het voordeel is wel dat mijn 2 oudste een geweldig voorbeeld zijn en de andere volgen. Natuurlijk zouden ze soms eens proberen, maar na een tijdje beseffen ze dat het toch geen zin heeft. En dat gebeurt amper. Ze zijn het liefst van al thuis, maar we doen ook veel samen. En ik denk met een hondje dat we die band nog sterker kunnen maken en meer activiteiten zullen kunnen doen.  

En voor de duidelijk een hondje is mijn idee, mijn partner wilde vroeger altijd een hondje, maar met de geboorte van de kinderen is die droom opgeborgen. Mijn kinderen zijn wel grote dierenliefhebbers en kunnen heel goed met dieren om. Veel dieren in de familie. Maar de grote verantwoordelijkheid ligt bij mij, ook al vrees ik dat ik die ga moeten delen.

Heb je ergens water in de omgeving? Een golden retriever of labrador zal best bij jullie kunnen passen. Ik loop wel zeker elke dag 2-3 uur met mijn golden, waarbij hij een uur los mag (om even echt goed te kunnen rennen) en (bijna) elke dag mag hij zwemmen. Het zijn echte waterratten dus daar maak je ze blij mee :) Ontzettend lieve, leuke en aanhankelijke honden die ook erg goed trainbaar zijn en in zijn voor veel verschillende hondensporten.

Ze verharen wel als een tierelier. En puppy's kunnen echte bijtertjes zijn dus tot ongeveer 5/6 maanden is het misschien voor de kinderen nog niet zo leuk of fijn om ermee te spelen, maar dat geldt voor elk hondenras. 

" ik zie een duitse herder misschien wel bij jullie passen, zoals je je gezin beschrijft, altijd in voor iets leuks, zachtaardig (mits zelf ook zachtaardig behandeld natuurlijk) lekker aktief buiten, en binnen rustig.
 
Aangzien het ras wel wat problemen heeft wel goed inlezen eerst, maar daar heb je dus nog alle tijd voor, en bij een goede fokker kopen die test op erfelijke aandoeningen.
Zowiezo goed inlezen over hoe honden communiceren, en de kinderen daar ook bij betrekken natuurlijk. "

Dobry

Een Duitse herder vind ik ook heel mooi, mijn oma had vroeger een Duitse herder, hij heette Kitty. Ik was heel klein, maar ben die hond nooit vergeten. Daarnaast hadden ze ook een doberman, maar die was zo gemeen. Een koekje geven was altijd op eigen risico. 

Ik ben gewoon een beetje bang dat ze zo groot zijn en toch veel plaats in nemen. Maar ik zet het op mijn lijstje. Nog een vraagje, zijn ze gemakkelijk aan te leren? En kun je er activiteiten meedoen? Alvast bedankt 

Nou er zit wel verschil in per ras. Ik heb een Australische Herder en die voelen het haarfijn aan als er onderhandelingsruimte is. Terwijl bij de Golden van mijn broer nee gewoon nee is en klaar, zullen mijn Aussies je steeds opnieuw uitproberen en aftasten. Een poolhond zou zich afvragen of jouw regels überhaupt nut hebben en een teckel verzint zijn eigen regels wel.  

het teefje dat ik had was een middelgrote hond, wolfsgrauw, wat fijner gebouwd dan de grote geel bruine herders die je vaak ziet.

Een dh leert graag en is graag aktief en veelzijdig, ja, maar je moet er wel rekening mee houden dat ze ooit gefokt zijn om te herderen en dus ook af en toe zelfstandig besiissingen hebben moeten nemen, en dus ook een eigen kop hebben. Dat het niet automatisch allemaal heel makkellijk gaat bedoel ik. Herders moeten je ook aanspreken natuurlijk. Persoonlijk vind ik ze makkelijker dan bijv. een labrador. Maar het is maar net wat je aanspreekt in een hond. 

Misschien kan je vantevoren verschilende fokkers bezoeken van rassen die je aanspreken om zo wat indrukken op te doen.

Dat lijkt me een goede tip van Dobry: ga kijken bij verschillende fokkers, maak kennis met verschillende rassen, kijk wat ze met je doen.

Er zijn mensen die helemaal gek worden van de volgzaamheid/baasgerichtheid van border collies, en er zijn mensen die dit geweldig vinden. Ik vind zelf bijv. een beetje eigenzinnigheid bij een hond wel leuk, maar in grote lijnen moet de hond gewoon doen wat ik zeg áls ik wat zeg, en ik wil ook geen hond die zin heeft om in zijn eentje op pad te gaan als we samen uit wandelen gaan. Dus bijv. een beagle of een husky zouden voor mij geen geschikte honden zijn, en de herdersrassen en retrievers liggen mij beter. 

Natuurlijk moet je bij elke hond consequent zijn en heeft elke hond behoefte aan beweging, maar er zitten wel verschillen tussen rassen in hoeveel eigen initiatief een hond toont, hoe veel avonturiersdrang hij heeft, hoe overtuigend jij moet zijn om hem te laten luisteren, etc. En daarvoor is het fijn om verschillende rassen in actie te zien en mee te maken, zodat je zelf ook een gevoel krijgt of een type bij je past of niet.

(En dan vervolgens is het nog afwachten hoe een individuele hond is, natuurlijk! Iedere hond heeft ook zijn eigen karakter en de een houdt wel van knuffelen, de andere niet, de een wil nonstop bij je zijn, de ander heeft behoefte aan alleen zijn, etc, ook binnen één ras.)

Dus zeker geen teckel. Een jaar geleden kwam mijn zoontje thuis van school en zei: ik wil een worstenhondje :-) zou hij die bedoelen?  Bij ons in het gezin is een nee een nee. Zeker als ze klein zijn. Wenen of zeuren helpt niet. En dat meestal voor kleine dingen, zoals een snoepje of langer buiten spelen of wie eerst in bad,... met 5 kinderen moet ik wel of ik ben de hele dag bezig met te onderhandelen. En ik moet zeggen het werkt, het heeft rust voor mij en voor mijn kinderen. Maar aan de andere kant hebben ze ook niets tekort, dus beetje respect en gehoorzaamheid voor de mama en papa is niet veel gevraagd :-)

Een hondje bijnemen is voor ons een heel nieuw hoofdstuk. Het lijkt me zo leuk om een ijzersterke band te hebben, controle over hem te hebben, wederzijds respect, maar hij moet zijn plaats kennen. Voor de hond moet dat toch ook een rust geven dat zijn baasje voor hem zorgt en de touwtjes in handen heeft. Ik moet nog veel leren over honden. Maar ik heb er zo zin in. Ik wil het onmiddellijk goed doen. En al heel wat bijgeleerd op dit forum.

Wat vind je van een retriever (labrador/golden/ducktoller/flatcoated)? 

ja dat zal ik zeker doen, het lijkt me allemaal zo spannend. Ook al is het niet voor direct. Ik kijk er zo naar uit.