Hulp gezocht

Lieve TT liefhebbers, 

Wij zitten met een zeer moeilijk en verdrietig probleem. Wij zijn trotse baasjes van een roedel van drie Tibetanen, papa mama en dochter.

Echter na het ongelukje waardoor we een nestje hebben gekregen hebben we de vader laten castreren, hij is raszuiver en de állerliefste. Maar na zijn castratie bang geworden en ligt veel in zijn bench.  Hij is 1 nachtje uit logeren geweest ongeveer 1.5 jaar geleden en sindsdien naast bang is hij ook gaan vechten, we durven ze het niet uit te laten vechten en de kinderen zitten vooral op hun kamers omdat het beneden onveilig is. Helaas verbetert de situatie niet ondanks veel adaptil en gescheiden loslaten in huis. Hij is erg gecharmeerd van mannen en niet gevaarlijk voor mensen.Wij kunnen en willen hem niet zomaar laten gaan en zoeken tips en / of een vertrouwensband met iemand die geïnteresseerd is. Hij slaapt veel en is een heerlijke knuffelhond. Maar hij mist vertrouwen en veiligheid.

Vriendelijke groet Marlies

Je mag je hond hier niet aanbieden zonder toestemming van de beheerders.

Heb je al de hulp van een deskundige gevraagd?

Heel verdrietig als je je hond weg moet doen...er iemand bij halen die kan zien wat er aan de hand is, informeer eens bij een hondenschool...een heerlijke knuffelhond beschrijf je, en veranderd gedrag na castratie, daar kan een goede begeleider erbij eens kijken of het nodig is om je hond weg te doen. 

Wat is het voor Tibetaan, spaniel, terriër, mastif,  shih, Lhasa, ik denk dat dat in dit geval uitmaakt. Je schrijft tt liefhebbers, dat kan Tibetaan betekenen, maar ook Tibetaanse terriër?

Niet uit laten vechten, uiteraard niet, jij bent de leider en jij geeft aan dat vechten niet nodig is. Uit laten vechten, geeft gaten en lost niets op.

Maar bedoel je nu dat de reu vecht met de teefjes? 

Je zegt je kinderen voelen zich niet veilig, maar hij is niet gevaarlijk voor mensen? Dan denk ik toch aan een grote hond.

Verder, zeker wat Willemijn zegt, zoek een goede gedragstherapeut, die aangesloten is bij een gedragstherapeuten vereniging, bij scholing volgt er. Om thuis naar de situatie te komen kijken, zeker als je zegt dat je hart breekt om hem weg te moeten doen,

Goede vraag Ientje!   Over of het nou een terrier, spaniel mastiff is...

Aan Jorden : je kunt je hond ook aanbieden op deze sites :    www.verhuisdieren.nl   en www.hhin.nl

Ja over wat voor hond hebben we het hier, dat is een goede vraag.

Volgens mij de Tibetaanse Terrier, staat toch onderin de pagina, je kan in vullen over welk ras het gaat.

Alvast ontzettend bedankt op voorhand allemaal!

Nee , het is liever niet de l intentie om afscheid te nemen, hij is net 8 jaar en zijn dochter 5.  

Ónze dochter is inmiddels angstig geworden voor zijn onverwachte uitspattingen die hij juist voelt waardoor het wordt versterkt voor hem.

Waarbij onze dochter momenteel boven leeft 

De situatie is dusdanig complex dat de juiste stappen en keuzes maken hierin  het lastig maken.

Ik luister graag naar alle adviezen en tips.Van een kind neem je ook geen afstand dus dat is het laatste wat we wíllen. Echter is de wil en de wens voor het welzijn van het hele gezin, dus óók de honden voor ons wel prioriteit .

Op voorhand veel dank.

Hartelijke groet Marlies

Hopelijk vinden jullie een goed huisje!

We hadden vroeger een hond thuis die altijd al wat nerveus was, maar er was ook een oudere hond waar ze zich erg aan optrok. Toen deze hond overleed, besloten mijn ouders een tweede hond uit het asiel te halen. Hun karakters botsten echter nogal, en waar die eerste hond nogal nerveus was en een volger, dachten mijn ouders dat ze haar moesten helpen 'de leider' te zijn, aangezien ze er eerder was en ouder (eerder eten, eerder aanhalen, etc.). De honden hebben meermaals gevochten, het waren hoogstens schrammen die ze elkaar toebrachten, en een enkele keer raakten ze ons wel eens per ongeluk tijdens een gevecht (ze zaten allebei onder de eettafel een eentje schampte mijn knie met een tand waardoor ik een kras met bloed had). Mijn ouders hoopten dat het nog goed zou komen, maar de nerveuze hond was nog nerveuzer dan ze al was door de situatie natuurlijk. En toen kwam er een vriendje spelen die al jaren over de vloer kwam, en met de hond ging 'spelen' (wat hij precies (fout) deed weten we niet, we waren jong, hij ook, en geen idee of ze had laten merken qua hondentaal dat ze het zat was). Ze wilde waarschijnlijk een waarschuwingshap in de lucht geven, maar raakte hem omdat hij naast haar zat in het gezicht. Het waren een paar krasjes, het bloedde volgens mij niet of minimaal bij enkele van de 4 plekken (hoektanden), maar ze had met 1 hoektand wel net het oog gemist. Mijn ouders hebben haar diezelfde week naar het asiel gebracht, want ze hadden een huis vol kids met vaak vrienden over de vloer, en vertrouwden haar niet meer. Aan het asiel doorgegeven dat we graag zouden horen waar ze terecht zou komen en gaven ons email en telefoonnummer mee. De nieuwe eigenaren waren een ouder stel zonder kinderen, die via email aangaven dat ze een schat en pracht van een hond was. Een huis met minstens 6 mensen elke dag er in en meerdere huisdieren, was haar gewoon teveel, en dat oudere echtpaar heeft nog een paar jaar van haar kunnen genieten, en zij van hen. Ze mocht bijvoorbeeld mee naar hun slaapkamer en dergelijke (wat bij ons nooit mocht), dus ze heeft heerlijke een op een aandacht gehad in een rustig huisje.