Wandelen, hoe doen jullie dit?

    Ik ben ook onwijs trots op deze foto...die is door een vrouw gemaakt, en heel facebook rond gegaan, door haar mijn mailadres te geven kreeg ik deze foto.....en echt Ogin is een stuiterbal..maar zo zachtaardig met kleintjes....ook dit hondje woog heel weinig, en was vier maanden oud.

Lotte....even je topic offtopic, maar echt als je Ogin zou tegen komen zou die vriendjes zijn met Marley.....

Ik ben ervan overtuigd dat snuffelen heel belangrijk is voor een rustige en stabiele hond. Mijn hond snuffelt dus naar hartelust. Ik heb ook niet zoiets als echte snuffelwandelingen, als ik om 8 uur sochtends buiten sta heb je best kans dat ik sta wortel te schieten bij een graspolletje. 

Een hond wordt moe, voldaan en rustig van snuffelen. Wat wilt een mens nog meer.

Qua aandacht heb ik niet het idee dat Odin in zijn eigen wereld zit. Hij checkt, ook aan de 2meter-lijn, regelmatig bij mij in.

Het enige wat Odin wel eens deed was compleet de andere kant op draaien, trekken, zo de weg over sjeezen, om daar te gaan snuffelen. Tja, dat is niet de bedoeling vanuit veiligheidsoverwegingen. Maar dat snapt hij nu. 

Een hond die niet mag snuffelen vind ik persoonlijk tegengehouden worden in zijn natuurlijke gedrag. Ik krijg ook vaak de opmerking dat het dan zo lang duurt; dat uitlaten. Ten eerste wordt een hond van snuffelen ook moe, ten tweede doe ik nog een mooie 4 km in een uur. 

Ik ken het probleem. Maar dat station ben ik gepasseerd. Dan vinden ze mij maar 'streng'. Ik doe het met een reden niet.

Ja hoor, ook dat mag hij. Als ik de eigenaar niet ken en ik zie dat de andere hond nieuwsgierig is, dan vraag ik of het oké is. Zie ik bij voorbaat dat de andere hond geen interesse heeft, dan moet hij even doorlopen, soms stribbelt hij wat tegen, maar krijgt uiteraard zijn zin niet. Bij bekende die we regelmatig tegenkomen, mag hij sowieso eventjes begroeten.

Wel op een rustige manier, geen gedraai en gestuiter naar alle kanten. Dan is het gelijk klaar.  

Wel een bloedhekel, niet per definitie aan uitlooplijnen, maar wel de mensen die de lijn gewoon laten vieren, waardoor de hond rondjes draait om Teun en hij in de knoop komt te zitten. Tot op heden is het nog een zeer sociaal kereltje, maar ik heb menigmaal 2 honden in elkaar zien klappen door dit soort grappen. Dus dat soort mensen waar ik dat van weet, ontwijk ik direct. 

Volgens mij legt het aan de lichaamstaal van je eigen hond en 'de te besnuffelen' hond. . "Met toestemming snuffelen' voelt voor mij erg voorbarig en riekt naar 'Dominantie theorie' welke natuurlijk allang achter haalt is. Als beide 'neutraal' of 'vriendelijk' zou zijn, is er naar mijn inzicht, geen probleem.

Snuffelen aan de lijn gaat met mijn labrador niet. Die vind dat spannend en springt op de ander om te “spelen”. Nou daar krijg je gedonder van  dus als iemand de lijn laat fieren dan moet ik ook altijd mezelf verantwoorden dat ik het niet wil. En mensen luisteren inderdaad slecht helaas. 

Met m’n andere honden was het niet erg als er gesnuffeld werd. Dus als er dan zo’n malloot aan kwam die ongevraagd z’n hond naar ons toe liet gaan, dan liet ik het gewoon toe. Maar ik zoek het zelf nooit op. Ik zie de helft van de tijd dat honden het helemaal niet leuk vinden terwijl het baasje denkt van wel. Dom gedoe.

Weetje ik heb zo vaak commentaar op hoe ik met mijn honden om ga. En keer op keer loop ik een jaar of twee later met een geweldig lieve hond, die de hondentaal kent, die beleefd is, netjes luistert etc. En dan zwaai ik even naar de mensen die zo’n commentaar op mij hadden haha. 

Weet niet of deze reactie voor mij bestemd was, maar met toestemming bedoel ik of de eigenaar het oké vindt. Veel mensen vinden het niet prettig als honden elkaar besnuffelen aan de lijn.

En wat betreft mijn eigen Teuntje, die lijkt de hondentaal nog niet geheel onder de knie te hebben. Hij vindt echt alle honden leuk, maar is zich ook een aantal keren rot geschrokken van een uitvallende hond. 

Ik zie dus wel aan de houding van de andere hond  dat deze niet zo vriendelijk zal reageren, maar Teun lijkt dat niet helemaal door te hebben, zou ik hem laten vieren, gaat hij er gewoon op af. Totdat de hond daadwerkelijk blaft, gromt of zou willen uithalen, je ziet hem bijna verbaasd en/of soms geschrokken kijken.   

Nou ik weet het niet, maar als ik in het verleden weleens stond te praten met een andere hondeneigenaar en mijn teefje was niet geïnteresseerd in de andere hond, kon ik haar echt niet dwingen om toch maar te snuffelen. Die ging gewoon op afstand achterstevoren staan. Ik zou niet weten hoe ik mijn hond zou moeten dwingen om een andere hond te besnuffelen, vind bijna knap als mensen dit wel voor elkaar krijgen, wat ze niet willen, willen ze niet. 

Ik heb niet alles gelezen, dus misschien voegt dit wel helemaal niets meer toe.

Maar het toestemming geven om te snuffelen doe ik soms ook. Ik noem dit een gestructureerde wandeling en gebruik het vooral om duidelijk aan te maken aan Aedon dat ik bepaal wat hij doet, als hij aan de lijn zit.

Bij mijn moeder woont hij in de buiten en zit hij zelden nog aan de lijn, dus als ik hem dan in de woonwijk krijg, dan wil hij nog wel eens flink trekken oid. Door dan in het begin een aantal gestructureerde wandelingen in te zetten, creëer ik weer duidelijkheid voor hem en wordt hij langzaamaan ook rustiger. 

Hiermee zeg ik niet dat je je hond niet mag laten snuffelen of dat je altijd moet bepalen wat je hond doet als je gaat wandelen, maar je kunt het wel bewust gebruiken in de training

Nee hoor, lol, is gewoon mijn mening, had nog geen andere reactie gelezen.. Maar idd je moet naar beide honden kijken en uiteraard of baasje er wel trek in heeft om even deze kans te geven

Ohhh jawel hoor. Zie het heeeeel vaak. Stress signalen vliegen in het rond. Soms zie je dat een hond op afstand al enorm zit te blaffen en grommen. Dan zegt dat baasje, laat ze maar even snuffelen hoor, dan zie je dat hij wel lief is! En als je daar dan je hond heen laat gaan wordt die andere hond inderdaad rustig. Maar dat komt omdat het dan een angsthaas is en geen zin heeft in conflict. Maar dat die 5 seconde daarvoor er alles aan deed om afstand te creëren zegt voor mij genoeg. Of mensen die hun kleine hond naar mij toe laten gaan. En vervolgens geplet worden door mijn labrador. Nou die honden gillen het letterlijk uit. Niks leuks aan. En soms is het even leuk en dan draait eentje per ongeluk in de lijn en krijgt de ander een snauw. Heel vaak is het niet leuk, en komen gespannen honden alsnog in zo’n snuffel situatie terecht. Zie jij dat nooit gebeuren?

Ja dat soort mensen kom ik een hele enkele keer tegen, maar daar laat ik sowieso mijn hond niet bij.

Dan hoor ik ze praten tegen hun hond over mijn hond: Is een lief hondje hoor, die doet helemaal niets, ga maar kijken.

Als een hond van tevoren al duidelijke tekenen van angst/stress laat zien, ga ik daar mijn hond niet aan blootstellen.

Ik jouw geval verlamde de honden in de meeste gevallen, maar voor hetzelfde geld haalt de desbetreffende hond uit naar mijn hond. Nu kan hij wel een stootje hebben, maar ik zit niet te wachten op negatieve confrontaties. Ben blij met mijn sociale hond en dat hou ik graag zo. 

Wat betreft kleine hondjes, ligt geheel aan je eigen hond en hoe het kleine hondje reageert, niet alle kleine hondjes zijn angstig. Ons vorige teefje was heel erg rustig, die plette en besprong geen hondjes, Teun daarentegen laat ik niet bij kleine hondjes. 

Ligt eraan waar we lopen. We lopen vaak op losloopplekken en dan mag ze haar eigen gang gaan. Aan de lijn beperk ik het snuffelen als het mij verveelt. (Sinds ze oud is, snuffelt ze echt verschríkkelijk veel, op een gegeven moment ben je na 20 minuten nog niet verder dan 200 m. van je startpunt). 

De leiding nemen is niet echt een ding, vind ik. Je moet alleen voorkomen dat je hond denkt dat hij altíjd de richting/tempo/duur bepaalt. Als jij zegt dat het klaar is vanwege welke reden dan ook, moet het geen gevecht worden. Dan moet hij gewoon mee komen. 

De geurtjes en prikkels vind ik juist het hele doel van de wandeling... een hond heeft ook input nodig, en ik ben niet het enige dat mijn hond input hoeft te geven. Er is nog een hele wereld buiten de baas, en een wandeling is geen trainingssessie. (Tenzij het dat wel is natuurlijk :P Maar dan is je hoofddoel trainen en niet wandelen.)

Echt hè. Je hebt ook helemaal gelijk. Die honden die dan op ons af komen trekken ook meestal enorm. Die hebben dat natuurlijk ook zo aangeleerd. Trekken = naar andere hond toe kunnen. En baasje vliegt erachteraan.

Ik kijk waar mijn mr. denkt van "dat vind ik interessant!" Dan gaan we daar heen, wel samen. Bij andere honden, als ik het niet vertrouw dan klik ik hem aan de lijn en laat die vallen op de grond. Meneer is lelijk aan de lijn maar is wel nodig zo nu en dan. Zo kan ik hem heel snel weg uit een confrontatie halen. Het uiteindelijke doel is dat hij zelf aangeeft nu wel en nu even niet en aan mij de beurt dat te lezen.

Tsja, elke hond is weer anders, en daar moet een ander dekseltje op. Net als met eigenaren. Ik moet altijd lachen om de hond van mijn ouders, want ze hebben beiden een totaal andere wandelstijl en de hond die past zich erop aan. Bij mijn vader sjokt en sjokt ze, en snuffelt aan alles wat los en vast zit (hij vindt dat juist mooi), en duurt de wandeling van een uur meestal twee keer zo lang. Mijn moeder, die een aanpakker is, vindt het zelf prettig om een hoog tempo aan te houden wanneer ze loopt en zet de hond aan om daarin mee te gaan. En die vindt dat prima, op zo'n lekker drafje (volgens mij houdt madam niet van de trage wandel die tussen sjok-snuffel-sjok en het vlotte drafje in zit), de staart zwiept vrolijk heen en weer en binnen het uur is de wandeling al weer voorbij, waarbij madam lekker in de tuin gaat zitten snuffelen en vroeten.

Wat betreft mijn eigen honden heb ik er eentje die bijvoorbeeld niet uit te laten is in een omgeving met wild tenzij ze aan de voet blijft en niet gaat snuffelen, want anders gaat ze speuren en kan ik sjorren en trekken wat ik wil. Maak ik duidelijk dat dat niet de bedoeling is, dan kan ze gewoon naast me loslopen. Ik vindt dat zelf voor haar meer ontspannen (en mijzelf ook natuurlijk).
Als er geen wild is, ligt dat totaal anders. Dan snuffelt ze wat hier en daar en loopt haar vrolijke wandel.

Dat is een interessant fenomeen. Peanut paste zich ook altijd aan, aan het tempo van kinderen en ouderen.

@Willemijn: ik denk ook dat het een goede match zou zijn Ogin en Marley!!

Ik heb geprobeerd om iets meer snuffelruimte te geven , maar het is dan toch gelijk trekken aan de lijn en geen focus haha. Als ik hem korter houd is zn aandacht meer bij mij merk ik. Natuurlijk wel regelmatig met toestemming om even te snuffelen. Hij verandert in een stuiterbal als ik meer vrijheid geef helaas. Zou ik wel leuk voor hem vinden, maar lukt nog even niet nu

Mmhhh, wat hier werkte? Deez hier is best wel opgevoed in Cesar techniek. Dat merkte ik op. Kleine stapjes nemen met grote honden.  Als het een stuiterbal is? Wilt die wel maar weet niet hoe. Begin met klein of eigen formaat. Grijp in als het niet lukt en doe een stapje terug. Beste advies? Misschien even niet zo aandachtig met andere honden dan jouw eigen, voor een tijdje dan

@Anouk : Hij mag sowieso niet snuffelen met andere honden tijdens de wandeling ! :) Dan gaat het al helemaal mis hahaha. Als hij wat korter aan de riem is loopt hij keurig naast, maar zodra hij de hele riem krijgt gaat hij aan de haal ermee

Mijn teef valt uit aan de lijn sinds ze is aangevallen door een loslopende hond. We werken eraan en het betert langzaamaan, maar andere honden benaderen vind zij stressvol dus dat vermijd ik. Helaas hebben andere mensen dat niet altijd door en willen ze hun aan de flexlijn toch dichter laten komen. Vaak worden die mensen dan ook boos als mijn hond dan uitvalt.

Ze snuffelt graag en veel, dus dat doen we wel. Ze loopt wel makkelijk door als ik het commando geef (dat doe ik als ik zie dat een andere hond in de buurt komt of we op een drukke plek zijn en door moeten lopen voor de veiligheid.