Hoi,
Ik ben momenteel een beetje radeloos en slapeloos. Mijn 9-jarige hond gaat zwaar achteruit en de oorzaak wordt maar niet gevonden.
Het begon vlak voor de kerst. Het leek er op dat de hond een verstopping had, uit de rontgen bleek dat dit niet het geval was. Ze zagen wel veel lucht. Het bleek toen een blaasontsteking te zijn. Hij knapte op van de ab-kuur. Maar een week of 3 later had hij opnieuw een blaasontsteking. Weer ab-kuur met succes. Na ongeveer 2 weken had hij weer een blaasontsteking. Op dat moment een echo en bloedonderzoek en andere ab. Er kwam niets uit de echo. Uit bloedonderzoek bleek wel beginnende nierfalen (verhoogd SDMA), overige nierwaarden binnen de normen. Tevens schilklierwaarden onderzocht vanwege overgewicht (ondanks zwaar dieet) en maar niet afvallen. Hieruit bleek lage waarde, schildkliermedicatie opgestart.
De langdurige ab-kuur voor de blaasontsteking hielp niet. Er is om deze reden urine rechtstreeks uit de blaas verwijderd en op kweek gezet. Hierdoor weer terug naar de 1e ab. Deze leek nu weinig te doen. Hij ging daarnaast ook meer drinken. Nu kan hij soms maar 2 uur zonder te plassen. Nu drinkt hij weer normaal, maar blijft plassen. Hij is ook onderzocht op cushing, maar negatief.
Mijn grootste probleem /angst op dit moment, is dat hij niet eet. Hij leeft nu letterlijk op een paar rundstripjes of hondensnacks. Hij eet geen brokken of kvv meer. Hij heeft het even gedaan op knakworsten met brood (slecht, ben ik me van bewust, maar radeloos), maar ook dit wil hij niet meer. Hij ruikt eraan en trekt zijn kop weg (kwijlt wel alsof hij het wil).De dierenarts weet het niet meer. Ze belt me morgen op (heb haar maandag verteld dat hij niet eet). Ze ging er over nadenken. Hij is namelijk binnenstebuiten gekeerd.
Symptomen/klachten:
Zwakke achterhand
Artrose
Hijgen
Moeilijk kunnen poepen
Laat scheten bij het plassen
Overmatig urineren
Slecht eten
Sloom
Slechte vacht (schilfers en vettig)
Ik ben een paar weken terug bij een osteopaat/chiropractor geweest. Zij voelde een vergrote lever. Dit wees toen eigenlijk nog richting de cushing. Maar aangezien dit het niet blijkt te zijn is het een losstaand symptoom, lijkt mij. Dit wil ik morgen nog bespreken. Iemand nog andere suggesties? Of moet ik me gaan voorbereiden op het ergste? Ik weet dat ze tussen de 10-12 jaar worden, maar had toch op de 12 gehoopt.
Excuses voor het lange verhaal, maar ik probeer het een beetje duidelijk te krijgen.
Wat ontzettend naar zeg.
Ik kan me voorstellen dat je je erg ongerust maakt
Misschien nog denken aan diabetes insipedens vanwege het vele drinken en plassen.
En slecht willen eten.
Daar helpt het geneesmiddel Minrin tegen. Wellicht is het het proberen waard.
Maar het zou ook iets ergers, meer fundamenteels kunnen zijn, dat is van hieruit niet te beoordelen.
Wat voor ras of kruising hond is het?
Wat een zorgen om je hond
Ik zat idd ook te denken aan diabetes insipedens , maar het lijkt me dat je da hier ook aan gedacht heeft ?
En als de da, contact met je opneemt en ze weet het nog niet dan zou ik om een verwijzing internist vragen
De specialist heeft meer kennis in dit vakgebied en mogelijk ook geavanceerdere apparatuur . Kan overleggen met collega specialisten
Ik wens,je sterkte en hopelijk op een gepaste oplossing
Ik weet niet waar je woont
Maar ik heb zelf goede ervaringen met internist Tjerk Bosje van het MCD te Amsterdam. Een hele fijne lieve en kundige arts
En ik denk ook dat er meer onderzoek nodig is tav de lever ,maag en darmen
Hoi Lina, ik wil jou allereerst heel veel sterkte wensen met het achterhalen van de oorzaak zodat gestart kan worden met een goede behandeling.
Ik weet natuurlijk niet naar welke da je gaat. Maar ik zou zeker maar UKG in Utrecht gaan. Zij hebben alle specialisatie onder 1 dak.
Beginnende nierfalen is het moment om te starten met spec nierendieet. Vroeg en tijdige behandeling is het enige redmiddel voor jouw hond. Ondanks dat de andere waardes goed zijn. Ik spreek uit ervaring. Wij wisten t pas te laat... te laat om haar te kunnen redden. Echt, ga naar UKG.
Daarnaast is Wagenrenk in Wageningen n gespecialiseerde honden uroloog.
Nogmaals succes!
Ach, wat vervelend zeg.
ik weet helemaal wat je bedoelt, hier ook eentje waarvan ze niet weten wat er scheelt. Zelfs in Gent zeggen ze dat ze nu niets kunnen doen en onderzoeken geen zin heeft. Nu, ik ben wel blij dat ze zo eerlijk zijn en me niet nodeloos op de kosten jagen. Ik ben het overigens met ze eens, hond is nu goed immers.
Ik hoop voor jou dat er wel snel iets uit de bus komt. Nu ja, niet willen eten is wel een heel groot struikelpunt natuurlijk en helaas worden niet alle honden oud. Ik duim dat er alsnog iets gevonden wordt en een behandeling kan gestart worden, aan jouw inzet ontbreekt het in alle geval niet!
Jeetje wat rot... is er al wel eens onderzoek gedaan naar ziekte van Addison? Dit is een auto immuun ziekte die ook bij volwassen honden kan opduiken en je noemt wel wat syptomen die overeenkomen...
Ik hoop dat je snel duidelijkheid hebt, sterkte!!
Hier heb ik ook over gelezen. Maar de symptomen zijn alleen veel drinken en plassen met normale eetlust. En zijn gebrek aan eetlust is zo afwijkend. Maar ik vraag het nog wel even na. Bedankt voor het meedenken!
Het is een labrador x bullmastiff (bullmassador). Eigenlijk een uit de kluiten gewassen labrador, met een bredere kop.
Bedankt voor het meedenken en jouw reactie. Wat heftig dat je er te laat achter kwam. Dat zijn moeilijke dingen.
Hij is meteen op nierdieet gezet, maar daar begon het gedoe met slecht eten. Ik ben er toen blikvoer doorheen gaan mengen, dat werkte even. Maar toen dat niet meer werkte ben ik over gegaan op afwisselen met kvv (wel laag eiwitten en fosfor). Hier smulde hij van, maar dit wil hij nu dus ook niet meer. En toen ben ik maar van alles gaan geven om hem iig iets te laten eten. Omdat hij ook diarree kreeg, gaf ik hem witbrood met kipknakworst om zijn maag te kalmeren. Zodra hij weer eet, start ik dat nierdieet uiteraard meteen weer op. Maar voor nu moet hij eerst eten.
Ik kom zelf uit regio Breda. Hij is nu zo slecht, dat ik hem niet onder narcose wil. Hij had wat overgewicht en moest 5 kilo kwijt (beter ivm artrose), inmiddels is hij er meer dan 10 kwijt.
Hoi Lina, nierdieet is niet voor alle honden erg smakelijk. De nieren van mijn hond waren te ver weg waardoor iets eten beter was dan niks eten.
Een goede diagnose is erg belangrijk. Ik adviseer je echt om naar UKG te gaan. Succes!
Ik weet wat je voelt! Maar begrijp ik nu dat het beter gaat met jouw hondje?
Fijn dat ze wel eerlijk zijn tegen je. Want dit traject heeft nu al best veel gekost. En dan heb ik het nog niet eens over een specialist. Ik heb het hier wel met de da over gehad, maar besloten om dat niet te doen. Het is een afweging en een lastige. Maar ik kan hem dat niet aandoen. Hij is ineens ook heel gestresst om van alles. Ook denk ik dat hij een narcose niet meer aan kan in deze staat. Een half jaar geleden zou ik dat traject met hem ingegaan zijn, omdat hij toen gewoon sterk was.
Hij heeft pas een bloedtest gehad voor cushing, waarbij ze ook iets inspuiten. Ik ben de naam even kwijt. Ik dacht eigenlijk dat Addison hier ook uit zou komen, maar nu heb ik gegoogled en is het volgens mij een andere test. Ik bespreek het even met de da.
Bedankt voor het meedenken!
De foto van de hond op je profiel, is dat die van jou? Bij labradors komt koperstapeling voor. Dit is een afwijking die vaak wat vage klachten geeft in het begin (verlies van eetlust, sloom worden, bolle buik). De osteo voelde iets aan de lever (waar de koper zich opstapelt, met als gevolg een leverontsteking) dus vandaar dat ik eraan moest denken. Ik kan volledig de plank misslaan, ik ben namelijk geen dierenarts, dus weet niks zeker.
https://wagwalking.com/condition/liver-disease-copper-storage
ja, nu is er idd niets aan te zien en zijn er geen klachten. Inderdaad fijn dat ze nu dan ook niet aandringen op onderzoek en gewoon zeggen dat ze niets kunnen betekenen (hoogstwaarschijnlijk uiteraard) en het een speciaal geval is.
De kosten lopen snel op he, ik begrijp jouw keuze helemaal.
Ik weet niet of je ook natvoer geprobeerd hebt? Mijn hond krijgt t nierdieet van Trovet, die heeft natvoer en brokjes.
Ik weet niet hoe erg het nierfalen nu is, maar daar kunnen ze erg misselijk van zijn. Misschien kan hij daar iets voor krijgen?
Verder kan ik je niet helpen, heel veel sterkte.
Ja klopt, dat is hem!
Ik had dit ook gelezen. Ik vraag het na.
De waardes zelf (ureum/creatine) waren goed. De vroegtijdige indicator was alleen verhoogd. Hierbij zou alleen nierdieet voorlopig afdoende zijn.
Hij eet momenteel alleen een paar hondenkoekjes. Hij weigert verder alles. Ik had al gevraagd aan de dierenarts of ze daar iets voor kon geven, maar ook dat moest ze bekijken en hoor ik denk ik vandaag. Ik heb hem nu zelf een paar dagen okugest gegeven, maar dit doet weinig.
Bedankt voor jouw reactie!
Net gesproken met de dierenarts. Ze gaat iets geven tegen de misselijkheid.
Ze denkt niet dat het zijn lever is (waardes waren goed bij laatste onderzoek). Ze denkt ook niet dat het Addison is, omdat hij niet aan het plaatje voldoet. Ze wil wel binnenkort gaan prikken en alle waardes opnieuw bekijken. Voor nu in ieder geval eerst proberen om hem weer te laten eten. Ze geeft aan dat het een moeilijk geval is. Dus nu hopen dat hij weer gaat eten.
Is er ook getest op de ziekte van lyme? Dit kan ook een scala aan symptomen veroorzaken, maar zeer moeilijk te traceren.
Ik hoop dat ze snel de oorzaak vinden!
En dan misschien nog een vergezochte maar mogelijke (mede) oorzaak: is zijn gebit wel helemaal in orde?
Want als daar een probleem zit met tanden, kiezen of kaak; met pijn en of ontstekingen kan dat zeker ook de eetlust bederven en algemeen gevoel van ellendig voelen veroorzaken
Kun je anders ook eens proberen iets (koekjes laten wellen met warme bouillon bv, of vlees zonder botjes) volledig te pureren en lauw geven.
Er zijn ook tubes te koop met een soort gelei, dat wordt gebruikt om het eten veel lekkerder te laten ruiken en proeven voor moeilijke eters. . Je kunt dat spul ook direct geven.
Haha. Ik ben ook zo ver zoekend hoor. Ik heb de dierenarts inderdaad ook naar zijn gebit laten kijken. Hij heeft tandsteen, maar niet dusdanig dat er iets aan gedaan moest worden. Verder geen ontstekingen of bijzonderheden. Ik weet niet of je tubidog bedoeld? Want dat gebruik ik voor zijn pillen. Eerst pakte hij deze vrijwillig, maar inmiddels is dit ook rechtstreeks in zijn bek. Gebruik ik het nog wel hoor, dan glijdt het voor mijn idee wat makkelijker zijn keel in en houdt de kleine pilletjes bij elkaar.
Ik ben vandaag begonnen met dwangmatig voeren van blikvoer. Hij accepteert dit, maar pakt het niet vrijwillig. Hij heeft alleen een harde kipstaafje vrijwillig gepakt (3 andere snacks geweigerd) en wat gras buiten. Ik vind dwangvoeren alleen gevoelsmatig een dingetje en wilde er eigenlijk niet aan. Maar ja, toch maar een paar dagen proberen in de hoop dat hij zelf weer gaat eten.
Bedankt voor het meedenken!
Goed dat je met dwangvoederen begint.
Het punt is, dat je op een zeker moment je hongergevoel kwijt raakt (bij langdurig zeer slecht eten) en dan gaat voedsel zelfs tegenstaan; je wilt en kunt vrijwel niet meer eten.
Die cirkel móet je doorbreken anders gaat t fout.
Als zijn maag weer wat gewend raakt aan vulling, is er goede kans dat hij zelf weer eten gaat.....
Heb je al eens puppy voer geprobeerd ook
We duimen!
Ik heb al meegedacht op de achtergrond, maar vind het een hele moeilijke toestand.
Wanneer is de verhoogde SDMA aan het licht gekomen? Was dat al rond de kerst?
Als hij wat eet, houdt hij dat ook binnen?
Wat betreft het eten, heb je het recovery voedsel van de DA al geprobeerd?
Hier werkte dat over het algemeen wel bij hele zieke verzwakte honden en na zware operaties.
https://www.medpets.be/royal+canin+recovery/
Nu moet ik wel zeggen dat ze hier evengoed ook wel rosbief en lever van de slager met gemak aten, begrijp dat jouw hondje echt niets wil.
Het voordeel van die recovery is dat je het met een spuitje eventueel in de bek kan spuiten.
En misschien nog Nutrigel, een goed middel om o.a. vitamines, mineralen etc binnen te krijgen.
https://www.medpets.nl/nutriplus/
Is een smakelijke pasta, wat honingachtig.
Ik hoop in ieder geval dat jullie toch snel duidelijkheid krijgen, het is afschuwelijk als je je maatje zo achteruit ziet gaan en niet weet wat hem mankeert.
Sterkte!
Rond de kerst begonnen we met blaasontsteking nr. 1. De verhoogde SMDA kwam ergens in februari pas aan het licht.
Wat er naar binnen gaat, dat houdt hij ook binnen. Hij pakt alleen nauwelijks wat. Er zit ook geen patroon in wat hij wel pakt. De ene dag pakt hij iets wel, de andere dag weer helemaal niet.
De tabletten tegen de misselijkheid lijken niets te helpen, dus dat is denk ik niet de reden dat hij niet eet.
De dierenarts dacht dat het wellicht toch door de nieren kon komen, maar dan zou dit betekenen dat ze ineens keihard achteruit gegaan zijn. Dus binnenkort weer de waardes prikken.
Ik weet niet of het nog veel nut heeft. Ik heb eerder een kat gehad die ineens een nieraandoening had, maar opname en dialyse deden niks. Hij kon niet meer goed lopen, ook dwangvoeren en alles. Uiteindelijk toch in moeten laten slapen en hem dus onnodig laten lijden. Toen besloten om nooit meer zover te gaan. Nu doe ik het toch weer, tegen beter weten in....
Ik zal eens naar die producten kijken, bedankt voor het meedenken!
Ow meid, een hond die niet eet maakt het allemaal zo moeilijk. Wij zijn ook 'ver' gegaan na constatatie nierfalen. Wij hebben zelfs een voedingssonde laten plaatsen.
Lieve schat, volg je gevoel en gezonde verstand. Met de beste bedoelingen wil ik je adviseren om naar een andere da te gaan. Al is het voor je eigen gemoedstoestand. Heeel veel sterkte gewenst voor jouw hondenkind en jou! Een dikke knuffel.
Ik herken het onnodig laten lijden bij nierfalen. Onze eerste hond had nier-en leverfalen. Eerlijk gezegd niets aan haar gemerkt, van de ene op andere dag begon ze te braken en wilde helemaal niets meer eten.
Bloed afgenomen en daar kwam dit aan het licht. DA heeft destijds (22 jaar geleden) niet gezegd hoe ernstig zij ervoor stond en gaf ons prednison mee. Hiermee ging zij weer eten totdat het een kleine 4 weken later echt niet meer ging. Ik was inderdaad aan het dwangvoeren, achteraf heb ik hier ontzettend veel spijt van gehad omdat ik toen besefte hoe ziek zij was.
Maar ik ben er bij jouw hondje niet van overtuigd dat hij zo achteruit gaat door zijn nieren, mede doordat hij zijn eten helemaal niet uitbraakt. Nu kunnen infecties aan de urinewegen wel nierfalen veroorzaken, maar zo snel achteruitgaan als zijn SDMA in februari was verhoogd? Daarbij waren de overige nierwaardes binnen de norm. SDMA is het eerste wat verhoogd, hier constateer je al heel snel een nierziekte mee, meestal is je hond dan nog helemaal niet dusdanig ziek en eten ze nog normaal.
Zijn zijn leverwaardes ook nagekeken, gezien de osteopaat een vergrote lever constateerde? Heeft de DA dit ook geconstateerd?
Ik plak deze link erbij
https://mcvoordieren.nl/kennisbank/leverproblemen-hond/
Ik lees toch wel een aantal overeenkomsten, ook het speekselen/kwijlen, maar geen eetlust.
Lucht in de buik, was dat echt lucht en geen vocht.
Had hij alleen blaasontsteking, of ook gruis/blaassteentjes?
Ik kan niet voor jou beslissen en veroordelen doe ik ook niet, maar ik zou nogmaals de nier- en leverwaardes willen weten, daarbij een echo van de buik en dan met name de lever en de nieren.
Ik weet niet of je vertrouwen hebt in je DA? Maar anders kan ik echt Sleeuwijk aanraden, zeer kundige dierenartsen.
En redelijk in de buurt van Breda, een minuut of 20.
Heel veel sterkte hoor....
Mijn verhaal over Noa zal ik niet meer herhalen... chronische nierfalen... :-(
Wij zijn twee weken geleden met onze golden Bobo van bijna 9 maanden naar Sleeuwijk gegaan voor een checkup. Bloed, ontlasting en echo. Ik mocht overal bijzijn. Dr artsen in Sleeuwijk werken transparant en open. Ik benadruk net als mijn voortganger (nogmaals) dat zij een aanrader zijn!
Net gebeld door de assistente, dus ik heb alleen globale info.
Hij heeft gisteren een bloedtest gehad. Alles was goed, maar zijn nierwaarden waren minimaal verhoogd. Hij heeft vandaag een echo gehad, waaruit bleek dat zijn blaas vol zat. Verder geen andere afwijkingen zichtbaar. Zijn blaas is nu geleegd en hij heeft tijdelijk een katheter. Hij perst schijnbaar zo hard, dat de urineleider afsluit. Hij krijgt nu medicijnen om dit aan te sturen. De verwachting is dat hij zich nu beter voelt met lege blaas en dat zijn eetlust weer toeneemt.
Dus ik hoop echt zo dat dit het probleem is/was, want dit is voor mijn gevoel goed nieuws.
Als hij weer eet en weer kan plassen, dan heb ik mijn hondje terug! Ik doe mijn best om niet te hard te juichen, maar ik hoop dat hij zich weer snel lekker voelt!
Ik zou een scan maken i.p.v een röntgenologisch onderzoek dan zie je net wat meer..
Hoi Lina, ik deel met jou de blijschap! Maar ik deel de tip van Karin ook.
Een hond kan zich ook ziekjes voelen met een minimale stijging van nierwaarden. Een duidelijke oorzaak is nog niet vastgesteld. Ik zou daarom verder zoeken bij een andere da. Sleeuwijk of UKG.
Nogmaals lieve Lina, doe wat je gevoel zegt. Gr van mij
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?