Rust zacht lieve Brinko

Lief mannetje...

Wat is het stil en leeg zonder jou in huis.
Je wordt zo ontzettend gemist!!!
Je vrolijkheid , Je geknuffel, Je blaf,  ja zelfs de scheetjes die je zo nu en dan door de kamer liet gaan...

Toen je een paar dagen oud was kwam ik al samen met je andere 2 baasjes ( mijn pap en mam) bij je op bezoek, en we kregen de pup met t witte lintje... Met 8 weekjes mocht je met ons mee, en wat was ik reuze trots!!!

Met volle moed gingen we op puppycursus tussen al jou soortgenootjes alleen maar GOLDENRETRIEVERS, wat een feest!!!
Vele cursussen volgde, en je werd een heuse tiener!!!
Pittig  en enthousiast maar je deed geen vlieg kwaad! Naja de trainer, je verstoorde de les en tja na t zoveelste akkefietje dat je niet op de plaats bleef liggen, en rond ging snuffelen werden we van school afgetrapt!!! ( nú kan ik daarom lachen)

Ik kreeg verkering, vele weekenden ging je met mij mee logeren bij mijn liefde... lange wandelingen, dagje zee, uitstapjes maken... We genoten van en met elkaar...

Jaren verstreken en wat hebben we samen veel meegemaakt!  huis gekocht,  je was bij mijn bruiloft, het verlies van mijn pap en mam ( jou mede baasjes) en de geboorte van mijn zoontjes..tja je was gék op ze! En zij op jou!!!
De kinderen konden alles met je doen, je genoot van hun aandacht!

Als we gingen wandelen had je oog voor iederéén,  de honden ( je vriendjes) maar ook hun baasjes. Stokstijf bleef je staan als we iemand tegenkwamen, kreeg jij je aai dan was je tevreden en mochten we doorlopen...
De kids uit school halen was een feest voor je! Hoe meer aandacht hoe beter... je was zo trots als een pauw!!!

Een jaar geleden begon je te sukkelen met je gezondheid...
Je kreeg  in mei 2020 een tumor naast je oog, toen we deze wilde weg laten halen  gezien je leeftijd maar een check gedaan ... kon je de narcose wel aan???
Uit de bloedwaardes was te zien dat je een  slechte nierfunctie had.
Dit was in augustus 2020...
Een nierspoeling waar je 3 dagen bij de dierenarts moest blijven durfde we ook niet aan...
Je was bang bij de dierenarts, daar waar ik was, daar was jij...
Als ik naar boven ging blafte je tot ik weer bij je was, je liep me t liefst de hele dag achterna...
Ik besloot je op n nierdieet te zetten, dat ging een tijdje goed...
Toen je ook een tumor op je lip kreeg wist ik dat t afscheid eraan zat te komen...
Ik heb je van het nierdieet afgehaald en t lekkerste eten gegeven wat je maar wou...

De weken die volgde deden zeer,  je wou zo graag,maar zag ook dat t niet meer soepel ging...
Op een gegeven moment begon ik te twijfelen of je nog wel een hondwaardig leven had... ik heb t hele internet voor je afgespeurd, de dierenarts met je platgelopen....
Je leefde ook weer op, en ging zo graag naar buiten... ik had al een afspraak gepland , maar ook weer afgezegd, hoe kon ik je het leven afpakken als ik toch nog plezier in je zag???
Ik voelde me afschuwelijk, je was  BENT mijn beste maatje...

Tot zaterdag 6 maart...
Je was op... je wou niets meer eten, zelfs geen rosbief,  we zijn nog met zn alle naar t bos geweest, daar genoot je wel even van...
Bij thuiskomst ging je in je mand liggen en ik zag aan je dat je er nu écht klaar voor was...
Klaar om je lieve mede baasjes weer terug te zien...
Ik heb de dierenarts gebeld, zij heeft je hier thuis, zaterdagavond om 20u in je eigen mandje ingeslapen...
Ik heb je vastgehouden tot je je laatste adem uitblies...

We hebben hier nog ruimschoots afscheid van je genomen... zondagmiddag hebben we je naar het crematorium gebracht, waar wij je woensdag nog een laatste groet hebben gebracht...

Nu ben je " weer thuis" helaas op een manier dat ik liever anders had gezien...

Lieve Brinko...bedankt voor alle mooie jaren...
14 jaar en 8 maanden ben jij mijn beste vriendje geweest, een kanjer ben je, zo mooi en zo lief!
Rust nu maar zacht, ooit zien wij ons weer!!!
Ik hou van jou knapperd!!!

Heel veel sterkte met het verlies. Je hebt een mooi waardevol afscheid gegeven. De rosbief ging er dan wel niet meer in maar hij heeft in ieder geval nog genoten met jullie in het bos.

Heel veel sterkte met het verlies van je Brinko...

Wat een prachtig leven heeft jullie Brinko gehad  en ook een hele mooie leeftijd heeft hij mogen behalen. 

Maar het verlies blijft ontzettend moeilijk, wat voor leeftijd ze ook mogen behalen. 

Brinko zal altijd bijzonder blijven, mede doordat hij de hele bijzondere, maar ook de hele moeilijke momenten in jouw leven heeft meegemaakt. Dan was hij er voor jou.

Ik herken dat, onze Spot, ons 2e bulletje, ook zij was er ten tijde van het overlijden van zowel mijn vader als moeder, tijdens vervelende ziekenhuisopnames, zo blij als ze  was als je dan weer thuis kwam. Ook heeft zij onze bruiloft meegemaakt, ze was er heel de dag bij. Dat geeft iets bijzonders, het versterkt de band nog meer. 

Voor nu kan je het jezelf nog niet voorstellen, maar je gaat straks terugkijken met een hele grote glimlach naar de mooie herinneringen, zelfs naar de herinneringen van de moeilijke periodes waar hij er wel altijd voor jou was.

Ik wens je en de mensen die Brinko lief hadden heel veel sterkte voor nu en de komende tijd.   

wat een mooie foto, ik zal hem voor je recht zetten...

                                      Brinko.

Heel veel sterkte.

Heel veel sterkte , voor nu en de komende tijd 

Heel veel sterkte met het  verdriet en gemis van je dierbare mannetje.

Heb zelf vandaag mijn mannetje begraven dus leef met je mee in de stilte van het gemis en verdriet.

Ik lees dit met tranen in mijn ogen veel sterkte de komende tijd 

Wat heb je jullie levensreis samen mooi omschreven. Heel veel sterkte met dit verlies. 

Wat heb je veel van je mannetje gehouden,14 jaar en 8 maanden,een mooie tijd.

"Time to say goodbye" eens komt die dag waar wij als hondenliefhebbers bang voor zijn.

Je heb mooi afscheid genomen van je hond, ik wens je nog veel sterkte toe de komende tijd (neem maar van mij aan , dat er best wel een poos overheengaat).

Groetjes,dikke poot van Lara

Heel veel sterkte.

Heel veel sterkte.

Heel veel sterkte met dit grote verlies.

Ik weet wat het is omdat ik nu ook in zo'n rouwfase zit, al 8 weken en ik ben nog steeds ontroostbaar.

Brinko zul je ooit weer terug zien.

Heel veel sterkte!

Lieve allemaal,

Bedankt voor al jullie reacties... dat doet me goed...

Brinko ( en al jullie andere honden vriendjes achter de regenboogbrug) heeft een ere plaatsje verdiend hier op dit forum.

Fijn dat het er is, dat we ons verdriet kunnen delen...

Zolang er nog over onze vriendjes gesproken wordt zijn ze er nog, pas als je niet meer over ze praat of aan ze denkt zijn ze pas echt weg...

Lieve groetjes Daniella 

Heel veel sterkte met het verlies van Brinko.

Zo, ik pink toch echt een traantje weg tijdens het lezen. Wat hebben jullie een prachtige vriendschap opgebouwd in die jaren... in goede en slechte tijden. Je zal hem natuurlijk ontzettend missen. Ik wens jullie heel veel sterkte

Heel heel veel sterkte gewenst 

Wat een knapperd  

Heel veel sterkte 

Heel veel sterkte verder 

Dank jullie wel allemaal! Ontzettend lief

Nu nog het loslaten, had ik maar dit, had ik maar dat...

Ik zie het terug bij vele post van jullie...

Pfff wordt soms gek van mezelf!!!

En dan het thuiskomen.... vreselijk!!!!

Nogmaals dank voor jullie steun!

Lieve groet Daniella

heel veel sterkte!

Dankjewel! Ook voor jullie heel veel sterkte gewenst...

Heel veel sterkte,