Intacte reu van 13 maanden, last van de hormonen?

Hoi, mijn labrador Thor is ondertussen 13 maanden oud. Een maand geleden is mijn man verhuisd naar Zweden (de kinderen en ik volgen in juli als het schooljaar erop zit). Hij was voordien eigenlijk echt Thor zn maatje, want heel vaak thuis. 
De eerste twee weken ging het goed, hij was zelfs heel rustig. Nu sinds twee weken vind ik hem erg onrustig en ik weet niet of het aan het gemis ligt of z’n hormonen. Hij lijkt nooit z’n rust te vinden. Ik kan hem niet meer alleen in de tuin laten want dan probeert hij te ontsnappen naar de buren (die 4 honden hebben) en gisteren is hij zelfs ontsnapt naar de straat toen het tuinpoortje door de felle wind was open gewaaid. Hij probeert constant te likken en snuffelen aan mijn kruis (echt strontvervelend). Komt liefst van al bovenop mij zitten in de zetel. Ligt vaak te piepen / zeuren, terwijl we net goed gewandeld hebben etc.

Gisteravond had ik een vriendin op bezoek. Normaal moet zij hem dan gewoon even negeren en dan wordt hij snel rustig. Nu heb ik hem de hele avond moeten corrigeren en wou hij constant naar haar (ook snuffelen en likken). Hij is pas om 23u uitgeput in slaap gevallen.. 

Wordt hij gek van de hormonen, mist hij mijn man..?? Ik weet het niet, en ik weet ook niet goed wat ermee te doen. Toch castreren? Chemische castratie? Afwachten tot het passeert? Help..

Ja zeker kan je hond last hebben van zijn hormonen en naar wat je schrijft , loopse teefjes in de buurt....het eerste wat bij een ieder opkomt is castratie, daar worden honden inderdaad wat rustiger van, maar of dat nou een goede optie is....veel mee gaan wandelen met je hond zodat tie moe thuis komt, een goed bot geven.....ik zou er toch mee wachten, lees je eens in wat castratie inhoudt bij een jonge hond, hier boven heb je de encyclopedie waar je de voor en nadelen van castraties kan lezen....aanklikken en bij castratie kijken....geen misverstand ben niet tegen castratie maar wel bij een jonge hond en als het niet medisch is. 

Ik heb een tijdje geleden een topic geopend over ongeveer hetzelfde probleem. Fenrir is iets ouder dan Thor, hij is 16 maanden maar ook hormoonperikelen hier. Bij hem was het vooral buiten, binnen was er niks aan de hand maar ook hysterisch naar een plek willen, graslikken, geen contact kunnen maken met hem en kwijlen, piepen en markeren. Ik zat met mijn handen in het haar en heb ook in een opwelling gedacht aan castratie.. hoewel ik daar helemaal geen voorstander van ben.

Ik ben aan de slag gegaan met hem en inmiddels gaan het stuk beter. Nu zijn Fenrir zijn problemen voornamijk buiten dus in hoeverre het jou kan helpen weet ik niet maar wat ons heeft geholpen is Fenrir tijdens het wandelen een 'taak' geven. We zijn altijd buiten iets aan het doen, ook met gewone loopjes. Dingen verstoppen en laten zoeken ,  hij iets meedragen  , commandos uitvoeren tijdens het wandelen etc. Hierdoor legt hij zijn focus op mij of mijn man en dat lijkt hij nog veel leuker te vinden dan andere honden of hun geurtjes en plasjes.

Ook kreeg ik de tip voor medicatie te geven om alles een beetje te bedwingen. We hebben PUUR Hypersex geprobeerd en inmiddels CSJ Down Boy. We zijn nu zover dat tijdens een lekkere losse wandeling ik heb alweer zijn gang ook lekker kan laten gaan want hij is veel relaxter , en niet onbelangrijk, ík zelf ook.

Of dit allemaal komt door het geven van de taak , de medicatie of toch het afnemen van de hormoonpiek.. ik weet het niet , misschien een combi van alles, maar ik ben heeeel blij dat ik niet toch voor die chemische chip ben gegaan.

Ik hoop dat er iemand reageerd die je tips kan geven voor de rust in huis, maar een van de 'medicaties' zou je sowieso kunnen proberen, zijn beide op natuurlijke basis.

" Ja zeker kan je hond last hebben van zijn hormonen en naar wat je schrijft , loopse teefjes in de buurt....het eerste wat bij een ieder opkomt is castratie, daar worden honden inderdaad wat rustiger van, maar of dat nou een goede optie is....veel mee gaan wandelen met je hond zodat tie moe thuis komt, een goed bot geven.....ik zou er toch mee wachten, lees je eens in wat castratie inhoudt bij een jonge hond, hier boven heb je de encyclopedie waar je de voor en nadelen van castraties kan lezen....aanklikken en bij castratie kijken....geen misverstand ben niet tegen castratie maar wel bij een jonge hond en als het niet medisch is.  "

Willemijn _ baasje van Ozjin _ Bams ¥ .

Ik ben zeker niet pro castratie. Ik weet wat de nadelen kunnen zijn. 
Daarom net mijn vraag wat ik er wel aan kan doen... want op deze manier kan ik echt geen mensen ontvangen bv. :-). In Corona tijden niet echt een issue natuurlijk, maar ik zou toch graag een hond hebben die zich netjes gedraagt.

Gisteren heeft hij echt veel gewandeld (en tussendoor continu onrustig), achteraf was hij steendood. Maar zodra mijn vriendin dan binnen kwam kon hij z’n rust niet meer vinden. 
Een bot geven om te kalmeren is helaas geen optie, want hij heeft super gevoelige darmen en dan heeft hij vaak de dag nadien diarree. 

Ik denk dat ik maandag even naar de DA bel om tips te vragen. Deze is zelf niet voor standaard castratie, want hij raadde het me ook af, dus hopelijk kan hij me aan iets alternatiefs helpen. 

Ik had je topic idd gelezen :-). Tijdens wandelingen heeft hij er echter niet opvallend last van.. Ja hij snuffelt graag, maar het is zeker niet zoveel dat het irritant wordt. 

Hij wandelt wel sinds een maand met een gentle leader omdat hij op geen enkele manier te houden was met een gewone leiband/harnasje. 

Misschien verveeld hij zich? Is er voldoende spel thuis? Mijn ervaring is dat honden pas bij 4 jaar rustiger worden en minder uitdaging nodig hebben. Betreft de hormonen tja hihi, blijven ballen dus die ontsnapping pogingen zouden daar best mee te maken kunnen hebben. Kruizen ruiken is ook iets wat normaal is. Je kunt beter weg draaien en negeren dan de hond van je af te duwen. Het wegduwen of wegtrekken geeft toch een vorm van interactie.

Het zal vast (gedeeltelijk) met hormonen te maken hebben. Aan de kruis snuffelen doet Nero ook bij mij en elke vrouw die hier op bezoek komt. Ja, is vervelend, maar ook gewoon een kwestie van hem wegduwen. 

Als er bezoek komt en hij blijft druk (Nero heeft daar ook een handje van) dan maak ik hem even met de lijn vast aan een tafelpoot tot hij rustig is. Dus: hij mag gerust aandacht vragen bij bezoek en er bij zitten, maar wel rustig. Is hij dat niet, dan gaat hij aan de lijn. Grenzen stellen. 

Verder de hond voldoende beweging geven, hersenwerkjes, iets te kauwen, kong, etc. Ik zie hier geen reden voor castratie. 

Inmiddels is Romeo 12 jaar en nog steeds zeer geinteresseerd in de teefjes. Vorige week telde ik 4 loopse teefjes die vlakbij wonen en waarvan ik weet dat ze loops zijn. Buiten is Romeo erg aan het snuffelen, klappertandt boven struikjes, maar binnen is hij rustig, heeft wel een paar dagen minder gegeten dan normaal. Ik laat hem dan ook niet los buiten, nu, want dan schat ik dat hij toch op zoek gaat naar de hondenmeisjes. Gisteravond toen ik de poort achter niet open kreeg  probeerde mijn hondenventje op mijn been te rijden en dat vond de buurman hilarisch. En ik ook. Het is moeilijk lopen met een rijdende Jack Russell aan je been.