De (ab)normalisatie van brachycephalie

Inmiddels volg ik actief al vier jaar lang studies omtrent rassen die lijden aan brachycephalie. Zelfs na al die jaren ontdekken wetenschappers en specialisten nog steeds nieuwe problemen die zijn ontstaan door dit gewenste phenotype. Er komt geen einde aan deze lijst... Ook vecht ik tegen de normalisatie van deze misvorming en gebruik ik het online platform om bewustzijn te creëren over deze fokpraktijken. Dat is dan ook het doel van dit topic. 

Mensen zijn zo gewend aan het beeld van een brachycephaal ras met een korte of platte snuit, dat ze zich eigenlijk niet meer kunnen voorstellen hoe het is als ze een normale snuit hebben. We vergelijken brachycephalen niet met honden met een gezonde en normale proportie. Het maakt niet uit met welk ras je vergelijkt: alle honden met een normale anatomie delen dezelfde eigenschappen: ze hebben poten van een normale lengte, een normale snuit, een normale schedel, een normale staart, een rechte rug en geen uitpuilende ogen. Maar gezien het feit dat we ze liever vergelijken met exemplaren die er erger aan toe zijn, wordt een Franse bulldog met een 1mm langere snuit dan het gemiddelde al snel als fit, gezond en functioneel bestempeld. Veelgebruikte reacties hierop zijn: "Dit is nou een Franse bulldog!" of "zo hoort een Franse bulldog eruit te zien!". Maar Franse bulldogs, en alle andere brachycephale rassen zoals mopshonden, Engelse bulldoggen, pekingezen, Japanse spaniels en shih tzu's, zijn naar één specifieke standaard gefokt: één die brachycephalie en een korte/platte snuit wenst. Inmiddels zijn alle exemplaren naar dit ene ideaalbeeld gefokt, waardoor het niet meer mogelijk is om er gezond gebouwde honden uit te halen. Je kan nou eenmaal geen hond met een normale lengte snuit fokken uit brachycephale honden. Enkel een outcross waarin niet telkens teruggefokt wordt naar een brachycephaal type zou hier verandering in kunnen brengen.

De verschijning van brachycephale rashonden zijn genormaliseerd. Velen herkennen het probleem niet, ze weten niet beter. Zij zullen zowel lachen naar een knorrende mopshond als naar een vrolijke golden retriever die rondrent. 

Gezien mensen brachycephalen al snel vergelijken met de nog slechtere varianten in plaats van met honden met een normale anatomie, stel ik jullie deze vraag: wat als we nou honden met een normale anatomie de typische eigenschappen geven waar rashonden als de mopshond en Franse bulldog om bekend staan en die tot op de dag van vandaag nog steeds geprezen worden? Kijk naar de foto's hieronder: zou je nog steeds zeggen dat het schattig is? Zou je nog steeds zeggen dat het gezond is? Zou je nog steeds zeggen dat het normaal is? In de meeste gevallen zullen deze beelden mensen choqueren. Waarom? Omdat we het niet gewend zijn normale honden met zulke eigenschappen te zien. Dan opeens realiseren we ons dat zulke snuiten abnormaal en afschuwelijk zijn. 

Deze fokpraktijken moeten worden gestopt. En hoewel het in Nederland inmiddels (terecht) onder dierenmishandeling valt en het illegaal is geworden om zulke honden te produceren, zie ik nog steeds nesten voorbij komen. Het is niet anders dan wreed om honden in zo'n lichaam te fokken. Toch adoreren nog zo veel mensen deze eigenschappen. Ze lachen om de geluiden die ze maken en de grappige posities die ze aannemen. Video's gaan snel viral. Maar al deze signalen die mensen zo leuk vinden, zijn typische kenmerken van een hond die lijdt aan (ernstige) ademhalingsproblemen. In vele gevallen eindigt deze lijdensweg tot de dood. 

De gezondheid zou altijd één van de prioriteiten moeten zijn wanneer je fokt. Honden tot zulke extremiteiten fokken is niet anders dan een daad uit egoïsme, er is geen geldig excuus waarom het oké is honden op deze manier te fokken. 

Realiseer je: zolang er een markt voor is, zullen deze praktijken blijven bestaan. Het maakt niet uit of je je hond bij een fokker haalt die werkt met stambomen, titels wint en röntgenfoto's heeft van de heupen. Als de basis (aka anatomie) verre van correct is, zijn zulke papieren vrijwel nutteloos. Wil je echt zo'n hond hebben, haal er eentje uit het asiel. Houdt er echter wel rekening mee dat een verzekering of een goed gevulde spaarpot een must is, zodat de hond de nodige medische hulp zal kunnen krijgen, zoals een BOS-operatie. Dit soort operaties geven alleen geen garantie op een verbetering. De problemen zitten namelijk zoveel dieper dan de oppervlakte waar niks aan gedaan kan worden. Dierenartsfacturen van 5-10k zijn absoluut niet zeldzaam, sterker nog; het loopt vaak hoger op bij hen die elke kans pakken om de kwaliteit van leven van hun platsnuit te verbeteren. Het is belangrijk om voorbereid te zijn hierop, zodat deze honden de medische zorg krijgen die ze in de meeste gevallen gewoon nodig hebben. Je zult vaak van eigenaren horen dat hun brachycephaal gezond is, want hij heeft nooit een operatie gehad. Maar in de meeste gevallen hebben ze die wel degelijk nodig, echter worden de symptomen niet herkend of worden ze simpelweg ontweken. Een andere keuze die je kan maken is door een rashond te kopen met een normale anatomie en soortgelijke karaktereigenschappen. Er zijn honderden rashonden en landrassen op deze planeet, zeker zal er één tussen zitten die bij jouw levensstijl past. 

Ik herhaal: zolang er een markt voor is, zullen deze praktijken blijven bestaan. Support deze prakijken niet is mijn advies.

Mee eens 

Ook zorgelijk vind ik de trend dat, bij rassen met een relatief normale neus, je ook een trend ziet naar steeds platter. Zoals de chihuahua bijvoorbeeld. Chihuahua's met een gezonde neus worden al snel lelijk gevonden door keurmeesters, en men kiest binnen de fokkerij dan ook steeds vaker voor hele korte snuiten. Met alle gezondheidsnadelen die eraan verbonden zijn.

Ik koos voor de Lhasa, omdat deze nog een neus heeft, anders was ik voor de shih tzu gegaan, makkelijker qua karakter, nou ja dat had ik gelezen.

Tot ik hier op het forum hoorde dat de Lhasa ook bij de kortsnuiten hoorde. Twijfelgeval, maar toch.... Diki heeft 5 cm neus, kop is 10 cm. Ze is dus goed genoeg om mee te fokken. Snurkt niet loopt uren, niet moe te krijgen,  vindt spelletjes, oefeningen echt leuk. .

Maar als ik het eerder geweten had...... 

Toch zeg ik nu. Eens een Lhasa altijd een Lhasa. Want oh ze is zo een fijn hondje. Maar ik zal nog  beter opletten, wel een Lhasa met neus.

Kerkhof, die Fotoos, zijn dat echte honden, of gefoto  shopt? Die eerste, ik ken niet zulke grote rassen met van die enorme korte neuzen, tot geen neuzen. Vreselijk vind ik dat.

Ik snap wat je wilt zeggen, dit is ook iets waar ik tegen vecht voor zowel katten als honden. Doet me een beetje denken aan 'de pers':

https://www.youtube.com/watch?v=DuYvjqLywMw .

Ik zie ook steeds meer Ragdolls (ras dat ik fok, plots met steeds meer korte neuzen in fokprogramma's opgenomen worden).

Echt jammer, ik neem aan als je voor de meeste rassen zo'n slideshow maakt dat er ergens wel iets meer extreem gaat worden. Jammer genoeg is het zeer moeilijk voor mensen om niet steeds meer extreem te gaan en de middelmaat er uit te halen en daar mee door te fokken om rassen gezond te houden.

Volgens mij worden alle BOS gerelateerde aandoeningen niet vergoed door de verzekering 

Ik snap niet dat deze idiote fokkerij nog mag. Als een mens gehandicapt ter wereld komt wordt er terecht alles aan gedaan om de persoon in kwestie een zo'n goed mogelijk leven te laten leiden. Met het fokken van dit soort honden fok je juist gehandicapte wezentjes, wezentjes die hun hele leven last hebben van hun door de mens misvormde lichaam en de daar uit voortvloeiende handicap. Dit alleen omdat het volgens sommige mensen "zo mooi" staat. Ik noem het gewoon dierenmishandeling.

Heel mooi geschreven! Triest dat het nodig is.. 

en dan die prachtige gemaakt foto's waar ik gewoon verdrietig van word

Wat ik me afvraag, hoeveel generaties zou het duren om dit weer normaal te krijgen? 

En verdwijnen alle problemen als de verhoudingen qua anatomie weer normaal is? 

Er wordt al langer dan een tiental jaren geroepen, dat het afgelopen moet zijn met het fokken van honden, die lijden aan het Brachycephalic Obstruction Syndrome. Getuige ook een deel van de honderden wetenschappelijke research rapporten wereldwijd op het gebied van BOS op cavalierhealth.org


Enkele jaren geleden had ik contact met een geneticus en fokkerijspecialist, die meende dat het een nobel streven is om een fokverbod voor zieke hondenrassen trachten te bewerkstelligen. Dit zal volgens hem echter niet lukken, omdat er te veel partijen grof geld verdienen aan honden, die lijden door erfelijke aandoeningen zoals BOS.

Citaat

December 2018: Australian veterinarians urge that cavaliers not be bred due to genetic brachycephalic conditions. 

In a January 2019 article, a team of Australian veterinarians at the University of Sydney, led by ethicist Anne Fawcett (right) reviews several brachycephalic conditions in cavalier King Charles spaniels (CKCS) and other breeds (Affenpinscher, American bulldog, Australian bulldog, Australian bulldog miniature, Boston terrier, boxer, British bulldog, Dogue De Bordeaux, French bulldog, Griffon, Griffon Brabancon, Griffon Bruxellois, Lhasa Apso, mastiff, Neopolitan mastiff, Pekingese, pug and Shih Tzu). In particular, they attribute primary secretory otitis media (PSOM), Chiari-like malformation (CM), syringomyelia (SM), and patellar luxation in the cavalier upon brachycephalic airway obstruction syndrome (BAOS). They conclude by stating:

"In summary, dogs with BOAS do not enjoy freedom from discomfort, nor freedom from pain, injury, and disease, and they do not enjoy the freedom to express normal behaviour. According to both deontological and utilitarian ethical frameworks, the breeding of dogs with BOAS cannot be justified, and further, cannot be recommended, and indeed, should be discouraged by veterinarians."

https://cavalierhealth.org/brachycephalic.htm#Research_News

Wat NL betreft: de NVWA regels voor dierenartsen over fokbeleid kortsnuitige honden zijn een wassen neus doordat er niet gehandhaafd en gecontroleerd wordt.

https://www.nvwa.nl/onderwerpen/honden-en-katten/huisdieren-fokken/regels-voor-dierenartsen-over-fokbeleid-kortsnuitige-honden

In NL is het verboden, maar het gebeurd nog steeds helaas. 

Verschrikkelijk...

Ik zie Maui liever mét neus, maar ik heb wel heel hard gelachen om Kekhor haar photoshop talenten. 

Na het delen van bovengenoemde foto van Maui op ons social media account, ben ik bijna 30 volgers kwijtgeraakt. Vond ik wel opvallend. 

Zo hee. Mensen kunnen niet tegen de waarheid. En ehh is dat Maui in de foto??? Haahhahahahaha

Bij deze het origineel hahahaha 

Ik snap sowieso niet waarom mensen het überhaupt mooi vinden. Het is net een trollengezicht. Wat is daar mooi aan? Of gaat het niet om de “mooiheid” maar ziet het er grappig uit of zo? 

Ja, dat vraag ik me ook af van dat snurken. Veel mensen vinden dat "schattig", eh, je hond is continu benauwd?

Ohhhh de mopsmaui geeft me serieuze nachtmerries. Wat een monster.

Ik las een keer een topic op een of ander vaag hondenforum, waarin iemand zich aan het oriënteren was op een kortsnuit hond. De vraag was iets van: ik vind het zulke leuke hondjes maar ze knorren wel veel, went dat geluid een beetje? 

DAT WAS DE BELANGRIJKSTE VRAAG

En als kers op de taart gingen mensen het ook nog serieus beantwoorden. 

Klopt, gewoon ongelofelijk. Uiteraard is het vervelender voor de eigenaar om naar dat gesnurk te moeten luisteren dan dat het voor de hond is om geen lucht te krijgen........ 

Anouk, wat vind je leuk aan het uiterlijk van de mops? En heb jij gedachtes over de gezondheid van dit ras? Vind je het niet sneu voor jouw hondje dat die zo ongezond gebouwd is?

Ik denk dat het niet zo zeer met schoonheid te maken heeft dan wel met een voorliefde voor extremen. Nog breder, nog plomper, nog kortere poten, nog langere oren, nog minder neus, nog bollere schedels...

Ik las ook es ergens een theorie dat die bolle hoofdjes met grote ogen en mini-neus mensen aansprak omdat ze onbewust de link met een mensenbaby leggen en het daarom 'schattig' vinden. Geen idee of dat waar is...

" Ik denk dat het niet zo zeer met schoonheid te maken heeft dan wel met een voorliefde voor extremen. Nog breder, nog plomper, nog kortere poten, nog langere oren, nog minder neus, nog bollere schedels...
Ik las ook es ergens een theorie dat die bolle hoofdjes met grote ogen en mini-neus mensen aansprak omdat ze onbewust de link met een mensenbaby leggen en het daarom 'schattig' vinden. Geen idee of dat waar is... "

Alaska's Finest!

Dat heb ik ook begrepen, dat dat meespeelt. Daarom vinden "we" puppy's ook zo schattig 

Vergelijkbaar met baby’s? Voor mij eerder het syndroom van Down of FAS. En dat zeg ik niet om flauw te doen, die associatie heb ik oprecht. Ik zie alleen maar beperking in die koppies. 

Eens en wat een photoshop talent!

Ja, hier is zelfs een artikel over:
https://www.doggo.nl/artikelen/honden-en-wij/whatsappen-tijdens-rijden-en-franse-bulldogs/ 

Lhasa apso's staan inderdaad in de lijst, maar dit is meer een gelijk gevalletje zoals de rottweiler. Er zijn gelukkig wel degelijk lhasa apso's met gezonde snuiten en schedels, maar je moet wel weten hoe je de juiste fokker en lijnen selecteert. Dit ras heeft dus nog enige variatie in de populatie, maar dat is niet te zeggen over mopshonden, Franse bulldoggen en Engelse bulldoggen.

Ik heb ook het gevoel dat het zich heeft uitgebreid. Dit verschijnt bij steeds meerdere rashonden, zoals staffords, rottweilers, etc. Ik heb een aantal jaren terug nog gewerkt met internationale kampioenen Newfoundlanders. De neus van één was een klein beetje ingekort en dat heeft al voor ademhalingsproblemen gezorgd. De hond knorde als een varken, zonder dat hij ook maar iets deed. 

Het is niet uiterlijk. Mijn vrouw komt uit Nigaragua en dies bang van grote honden en straathonden. Wat ik best snap, die worden voor andere doeleinden gebruikt.  Ik was prima met aanloop katten totdat Bram stierf en mijn ex wilde iets wat bij haar handtas paste ook een kortsnuit Lou (britse korthaar) Zij wordt binnenkort 13

Mijn vrouw wilde een hond want ik had een kat (ook een heel verhaal hoe dat is gekomen zo) Haar keuze viel op een Old english bull en daar kende ik er al wat van in buren verhalen van op straat. Heb even snel gekeken naar "goede fokkers" maar google heeft een algo en dan de regels. En toen kwam Peanut. Zoals ik al zei? Als ze hier zijn? Dan doen we er alles voor, all the way. Peanut had geen adem problemen, daar zorgde we wel voor maar heel veel andere sjit. Uiteindelijk stierf hij aan iets wat we echt niet zagen aankomen. Leverkanker. Hij was echt een geweldige hond die kon lezen en schrijven met wat hij wel of niet wilde.

Ik ben meer van de "Kom maar hier, we verzinnen wel iets" Na twaalf jaar getrouwd te zijn? Gaat deze dame op de bank? Eindelijk mee Alles heeft een verhaal en een geschiedenis zo ik en zo hun.

Oké, je schrijft dat het niet het uiterlijk is maar het formaat en karakter. Wat ik me dan wel afvraag is waarom je alsnog voor de mops bent gegaan en niet een gezonde hond? Ik bedoel, dat formaat en karakter kan je ook in hondjes vinden die lichamelijk wel gezond zijn. Weet je zeker dat het niet onder andere het uiterlijk is waar je tot bent aangetrokken?

En wat vind jij van mopsen die niet normaal kunnen ademen, uitpuilende ogen hebben, etc. Vind je dat sneu of maakt het je niet uit? Ongeacht of ze al bij je thuis wonen of niet. 

Klein formaat maar mijn vrouw heeft zeker een part staff nu haha. Men doet gekke dingen om verdriet op te lossen van iemand waar je van houd  Nogmaals, ik had ze allemaal meegenomen. 3 katten 2 honden. Die mensen zijn nog te lui om de bank naar het grof vuil te brengen waar we hem hebben opgehaald., zag ik recent. Dat is mijn verhaal, ik kan niet voor haar spreken.