Het grote alleen thuisblijven topic

Soms lijkt het wel of ik de enige ben... We bouwen het alleen zijn super langzaam op, enkele weken geleden 2x mis gegaan en toen moesten we heel wat stapjes terugzetten. We zitten nu weer op 20 minuutjes. Zorg altijd dat Jake even lekker heeft kunnen rennen, ontlast heeft en gegeten heeft. Eigenlijk oefenen we altijd als het tijd is voor een slaapje. Jake is bijna 5 maanden. Ik hoor soms dat pups op die leeftijd al uren alleen zitten. Dat vind ik best lang! Ben benieuwd naar jullie ervaringen, hoe hebben jullie je hond geleerd een aantal uurtjes alleen te zijn? Ging dit snel goed of liep je ergens tegenaan? Kan je hond nu goed alleen zijn? Wat zijn jullie ervaringen?

Mijn hond kon op die leeftijd inderdaad al een paar uur alleen blijven. We hebben het best snel opgebouwd eigenlijk. De eerste 3 weken was hij geen minuut alleen. We hebben hem opgehaald bij 11 weken dus tot 14 weken altijd erbij gebleven. Daarna even paar minuten buiten gestaan zonder hem, dan paar minuten wat verder op straat, even op en af de take away (in totaal dikke 5 minuten). En al snel even naar de bakker, korte boodschap en tegen de leeftijd van 5 maanden kon hij prima een paar uur alleen blijven, wel altijd uitgelaten en voldaan etc.

Maar de ene pup is de andere niet, al denk ik wel als je er té lang mee wacht om eraan te beginnen, dat het moeilijker aanleren wordt.

Toevoeging:

Nu kan hij ook goed alleen zijn, al zijnner natuurlijk leukere dingen om te doen. Ik laat hem niet graag langer dan 5u alleen, een paar keer is het door onvoorziene omstandigheden wel langer geweest, en dan merk ik wel dat hij dan wat nerveus/hyper doet. Maar 5-6 u gaat prima. Mijn hond is nu 3.5 jaar

Dat is helemaal waar, de ene pup is de andere niet! We dachten ook al snel dat een uurtje wel ging als het een half uur ook goed ging. Daar dacht Jake anders over! Hij was wel lekker gaan slapen maar toen hij wakker werd na een half uurtje sloeg de paniek toe. Dus ja eenmaal paniek word hij niet meer rustig. We wisselen nu een beetje af met los in de woonkamer (dan gaat hij niet snel slapen) en in de bench. Hebben jullie ook de bench gebruikt met het aanleren alleen zijn? We oefenen het nu elke dag! Enkele weken terug maar 2-3 x per week. Bij ons is het nu wel de hoogste prioriteit.

Wij hebben een bench gebruikt in combinatie met een puppyren eraan vast, loki is een kleine hond dus plek had hij genoeg. In de ren stond water en veel speeltjes en ik verstopte tussen zijn spulletjes dan wat snoep. Vaak ging hij slapen en bleef het snoep zelfs liggen. Loki heeft niet anders gekend dan bench+ren tot hij wat ouder was, 7-8 maanden als ik het me goed herinner. Belangrijk is ook om niet steeds langer op te bouwen, maar als nu 20 min lukt, ook tussendoor even weggaan en meteen terugkomen, of na 5 min, dan weer 25 min proberen, en weer een keertje sneller terug, etc... Wat afwisselen :)

Edit: wij gingen zo dus meerdere keren per dag even weg en regelmatig ook eens wat langer

" Wij hebben een bench gebruikt in combinatie met een puppyren eraan vast, loki is een kleine hond dus plek had hij genoeg. In de ren stond water en veel speeltjes en ik verstopte tussen zijn spulletjes dan wat snoep. Vaak ging hij slapen en bleef het snoep zelfs liggen. Loki heeft niet anders gekend dan bench+ren tot hij wat ouder was, 7-8 maanden als ik het me goed herinner. Belangrijk is ook om niet steeds langer op te bouwen, maar als nu 20 min lukt, ook tussendoor even weggaan en meteen terugkomen, of na 5 min, dan weer 25 min proberen, en weer een keertje sneller terug, etc... Wat afwisselen
 
Edit: wij gingen zo dus meerdere keren per dag even weg en regelmatig ook eens wat langer "

L.

Dankjewel! Ja ik oefen nu 2-3 x per dag, ene keer inderdaad wat langer, en probeer ik de tijd steeds ietsje op te rekken, andere keer doe ik even een kopje koffie voor de deur en ben ik met 5 min. weer terug. Jake heeft in zijn bench ook water, net liet ik hem 5 min. weer even alleen los in de woonkamer maar gaat hij uit zichzelf in de bench liggen. Dat geeft  denk ik wel aan dat hij het een fijn plekje vindt. Heb de bench ook verplaatst naar een hoek ipv midden in de kamer. Dit helpt denk ik ook wel. Fijn dat Loki nu zo goed alleen kan zijn!

Hier een puppyren met webcam. Een beetje gekeken naar het ritme van de pup. Onze jongste was en is geen ochtendhond. Na een wandeling en ontbijt liep hij nog een half uurtje rond maar plofte dan neer om een paar uur te slapen. In eerste instantie ben ik juist toen de boodschappen gaan doen en met de andere honden weg gegaan. Ging prima. Pas daarna ben ik weg gegaan op momenten dat het wat lastiger was voor hem. Met vijf maanden kom hij 2 tot 3 uurtjes alleen zijn. Hij sliep dan niet de hele tijd maar lag wel rustig te spelen in de ren of zat naar buiten te kijken. Daarna rustig verder uitgebouwd en met 9 maanden los in de woonkamer gelaten. Daar was hij in eerste instantie een stuk onrustiger maar ook dat wende. 

May kon toen echt niet zolang alleen zijn! Wat een probleem was want ze moest het wel zijn. Dit was bij haar vorige bazen waar ze dus ook weg moest ivm verlatingsangst.

Ik kreeg haar toen met 7,5 a 8 maanden en kon vanaf 0 beginnen. En dat was best lastig. Ook ik heb regelmatig stapjes terug moeten zetten en even moeten kijken wat May hielp met alleen zijn.

Vermoeid maken was geen optie, ze had teveel energie. Een bot, kong ed deed ze niet als ik er niet was. Een bench heeft ze wel maar sluit haar op en ze jankt alles bij elkaar.  

Wat May hielp was dat ze naar buiten kon kijken. Kon zien of ik terugkwam.

Wij hebben een raam in de hal waardoor May een lange trainingsperiode in de hal verbleven heeft, water erbij. En zo uitgebreid.

Ondertussen kan May goed alleen zijn. Indien nodig zou ze het zlefs een hele werkdag kunnen. Wat niet nodig is. 

Dat heeft dan ook echt wel veel trainen gekost. En heeel heeel veeel herhaling. Ookal was ik veel thuis, werkte ik thuis wat ook. Toch ging ik de deur uit gewoon om voor May te laten oefenen. 

Maar dus met resultaat  

Jake is ook echt een uitslaper en na een plas en ontbijt hier ook hele ochtend slapen dus op die momenten zal ik ook vaker weg gaan. Eind vd middag is hij vaak druk dan is het niet zo handig. Slim om inderdaad daarop in te spelen!

Wat knap en wat een geduld!! En geeft mij ook weer goede moed! We oefenen nu gewoon mega veel. Elke dag 2-3x. Hoeveel oefende jij met May? Ik denk inderdaad dat de kracht in het herhalen zit. Liever dat het 100x 5 minuten goed gaat dan 1x met 60 minuten helemaal mis. Toch?

Honderd keer 5 minuten weg zijn (ik snap dat dat niet letterlijk is) is super onrustig voor je hond en kan het juist moeilijk maken. Ik zou kiezen voor 1 tot 2 keer per dag en dan  wat langer(wel opbouwen) En er niet een te groot ding van maken. Hoe meer je dat doet hoe meer het ook een ding is voor je hond. En van 1 keer piepen of blaffen hebben ze echt niet direct verlatingsangst.

Dank je voor je tip! Nee haha dat doe ik niet letterlijk. Ik doe nu een 2-3x per dag waarvan 1x minimaal wat langer (dus rekken tot zijn max wat nu 20 min is). Wel blijven afwisselen in tijden , toch? Ik zei eerst niks toen ik wegging en terugkwam maar Jake is super intelligent en ik zeg nu wel ‘tot straks’ zodat hij leert dat dat betekent dat ik terugkom. Ik merk dat hij daardoor volgens mij ook rustiger is als ik even wegloop. Ook als ik terugkom doe ik een korte begroeting maar inderdaad niks bijzonder. Ik zeg hoi jake (evt bench open) aai over z’n bol en een klein snoepje als het goed is gegaan. Ik weet dat mensen hier anders over denken maar ik denk dat het voor Jake juist helpt.

Het verschilt zo erg per hond! En ook hoe de thuissituatie is. Een hond kan bijvoorbeeld veel sneller goed alleen blijven als hij met soortgenoten zit. Dat is dus niet echt “alleen”. 

Ik heb met mijn nu 1-jarige labrador er ook wel moeite mee gehad. Ik dacht ook dat ze niet zo goed alleen kon zijn. Eigenlijk had ik me vergist. Ze had er namelijk geen enkele moeite mee als ik naar boven ging, of in de tuin ging zitten zonder haar. Ze kon ook goed alleen achter blijven in de auto terwijl ik boodschappen ging doen. 
Als ik écht weg ging was het anders. Ze merkte aan bepaalde handelingen dat ik weg zou gaan. Toen ging ze tegen me op springen en met haar poten om mijn been heen. Op de camera kon ik vervolgens zien dat ze de eerste minuut aan het piepen en rondlopen was. Daarna ging ze rustig slapen en was het prima. Het probleem zat hem dus niet echt in het alleen zijn, maar vooral het weggaan. Het klinkt hetzelfde maar dat is het niet.

Niet alleen kunnen zijn= eenzaamheid, verveling, stress, angst oid. Vaak blijven honden doorgaan met stresssignalen (piepen, hijgen, onrust, slopen, blaffen). 

Er niet tegen kunnen dat ik weg ga is in haar geval: opdringerig. Alleen bij het weggaan had ze wat moeite. Ze claimde mij door tegen me op te springen en vast te pakken. Ze piepte om te communiceren  “hee kom terug!!”. Zodra ik echt weg was hield het gedonder op en legde ze zich erbij neer.

Ik schrijf dit even als voorbeeld, maar je hebt nog veel meer mogelijke oorzaken voor het “niet goed alleen kunnen zijn.” Hoe je dit het beste aanpakt hangt van de oorzaak af. Mijn labrador is sowieso van zichzelf al opdringerig, én ze laat het direct merken als ze het ergens niet mee eens is. Die combinatie zorgde voor ogenschijnlijke verlatingsangst (opspringen en piepen), maar in werkelijkheid was het dat dus niet. De oplossing was om haar naar haar plaats te sturen, zodat ze niet de ruimte had om opdringerig verdrag te vertonen. 


Soms is er simpelweg een kleine trigger waar een hond onrustig van wordt. Als je die specifieke trigger desensibiliseert kun je al heel ver komen. Bijvoorbeeld: een hond die goed alleen kan blijven, behalve als je een bepaalde tas meeneemt. Dan kun je 100x die tas oppakken totdat de hond er geen reactie meer op vertoont.

Kan jouw hond in geen enkele situatie goed alleen zijn?

Het hoeft m dus niet altijd in de duur van het alleen zijn zitten (daar train jij nu op), soms zit het probleem ergens anders.

Bij m'n 3 eerste honden (type jachthond) ging dat zo vanzelf dat ik me daar nooit vragen rond gesteld heb. Die konden meteen urenlang alleen blijven, het huis stond er gewoon nog als ik terug kwam. 

Bij de eerste malamute daarentegen...  Nu wist ik wel dat het ras bekend stond om niet goed alleen achter te kunnen blijven, maar het was echt horror. Die kleine was zo boos dat ze alles afbrak. Dus ja, daar is veel energie en geduld in gekropen om dit aan te leren. Veel ensceneren, veel oefenen. Ik weet niet meer precies hoe lang het uiteindelijk duurde, maar het was echt héél erg lang alvorens ze 3 à 4 uur alleen kon blijven zonder te veranderen in een koleirige feeks. 

De 2e malamute erbij, dat ging prima! Die had de volwassen hond in haar buurt en dus de pup vond alles best. En extra voordeel: nu was de oudste ook niet echt alleen meer en op die manier kunnen ze samen toch wel een 6-tal uur zonder hun mensen blijven.

Maar elk apart, dat gaat niet heel goed. Een half uurtje tot max. een uurtje, mits de juiste setting, dat lukt meestal wel. Maar dan gaan ze toch echt roedelroepen. Dat ervaren ze als echt héél onprettig, om van elkaar gescheiden te worden.

Wat ben je er goed mee bezig! Het vergt ook echt veel tijd en energie. Moos moest al vrij snel een uurtje alleen thuis kunnen zijn, dus wij zijn snel aan de bak gegaan met het oefenen. 

Ik heb ook een bench met een stukje eraan. Maar Moos kwam niet uit de bench. Ook hier zijn we begonnen met kleine momentjes. Dat ging aardig. We hebben een terugval gehad, maar zijn gewoon doorgegaan op dezelfde weg. En nu is Moos bijna 1 jaar (wowww gaat zo snel als je het typt!!!) en kan hij gemakkelijk een uurtje of zes alleen zijn, wat gelukkig héél zelden voorkomt. 

Geduld is het codewoord! Maar oh oh dat heeft bij mij ook lang geduurd!

Leuk feitje: wij deden altijd een zacht radio muziekje aanzetten, dat hij iets hoorde. Dat deden we met google home, dus zeiden we telkens als we gingen: hey google speel radio 538. Als wij nu even gaan en ik zeg dit, loopt Moos meteen naar zijn plaats en weet hij dat we gaan hahaha! 

Succes!! Even volhouden maar ook Jake gaat het lukken!

Hier moeten we nog beginnen met echt compleet alleen zijn. We zijn wel begonnen met Botty, om meer afstand van mijn vrouw te bewaren. Zij doet op dit moment nu op hetzelfde tijd stip even 15 tot 20 minuten weg. Waar hij in begin echt bij paniekkeerden. Gaat het nu al een stuk beter. Merk wel dat hij direct heel dicht bij me komt zitten of liggen. We doen het nog kalm aan hier. Maar volg graag even mee. Edit: Botty is een volwassen herplaatser by the way voor de nieuwe forumleden.

Ja ik hoor wat je zegt (of typt eigenlijk, haha.) het is een beetje verschillend. De ene keer wilt hij me wel volgen in huis. Andere keer boeit het hem echt niets en blijft hij gewoon in de woonkamer liggen spelen/kluiven oid. En loop ik door het huis. Ik werk fulltime vanuit huis en had tot vorige week ook allemaal mandjes in de werkkamer staan. Die heb ik nu weggehaald zodat hij wat minder continu bij me ligt. En wat meer in de woonkamer verblijft. Ik doe dan ook af en toe wel de deuren dicht. Ik heb niet het idee dat hij écht overal bij me wilt zijn. Het ligt er maar net aan hoe moe hij is denk ik. Ik zeg nu gewoon tot straks en pak m’n jas sleutels en doe voorbij de voordeur eigenlijk pas m’n schoenen aan. De ene keer gaat hij het eerste minuutje even piepen, andere keer gaat hij meteen liggen slapen. Ik heb ook een camera en houdt hem altijd goed in de gaten. Oefen soms ook met een kong maar ben bang als die dan leeg is, hij dan in paniek raakt. Ik heb liever dat hij rustig gaat slapen. Omdat ik ook alleen oefen met alleen zijn als hij moe is. Ik denk de 2x dat het mis ging, het te lang was voor hem. Want hij ging relaxt slapen meteen en na een half uur werd hij wakker en toen kwam de paniek. Het weggaan is denk ik niet zo het probleem. Dank voor je reactie , erg behulpzaam!

" Bij m'n 3 eerste honden (type jachthond) ging dat zo vanzelf dat ik me daar nooit vragen rond gesteld heb. Die konden meteen urenlang alleen blijven, het huis stond er gewoon nog als ik terug kwam. 
Bij de eerste malamute daarentegen...  Nu wist ik wel dat het ras bekend stond om niet goed alleen achter te kunnen blijven, maar het was echt horror. Die kleine was zo boos dat ze alles afbrak. Dus ja, daar is veel energie en geduld in gekropen om dit aan te leren. Veel ensceneren, veel oefenen. Ik weet niet meer precies hoe lang het uiteindelijk duurde, maar het was echt héél erg lang alvorens ze 3 à 4 uur alleen kon blijven zonder te veranderen in een koleirige feeks. 
De 2e malamute erbij, dat ging prima! Die had de volwassen hond in haar buurt en dus de pup vond alles best. En extra voordeel: nu was de oudste ook niet echt alleen meer en op die manier kunnen ze samen toch wel een 6-tal uur zonder hun mensen blijven.
Maar elk apart, dat gaat niet heel goed. Een half uurtje tot max. een uurtje, mits de juiste setting, dat lukt meestal wel. Maar dan gaan ze toch echt roedelroepen. Dat ervaren ze als echt héél onprettig, om van elkaar gescheiden te worden. "

Alaska's Finest!

Oeh en hoe heb je dit geoefend bij de eerste malamute ? Ik merk dat jake zijn bench wel prettig vindt , de woonkamer is denk ik iets te groot. Ik zet ook altijd de tv aan of radio ja. Hij hoeft echt geen uren alleen te zijn. Maar woensdag moet ik bijv. Naar de tandarts. Het idee dat dat niet kan zonder oppas, benauwd me wel. Ik hoop heel erg dat jake het strakjes ook kan!

Dankjewel!! Wat knap van Moos!! Ja we zijn ook snel gaan oefenen met alleen in de woonkamer. Maar echt weggaan was wel een verschil. Jake is superslim dus die wist prima het verschil. Ik oefende ook door jake in de woonkamer in bench te doen en dan ging ik in een andere kamer werken. Maar dat weet hij gewoon natuurlijk haha. Wat grappig van die radio haha! Dat heeft hij aan elkaar gekoppeld. Ja het is echt ook even zoeken voor ons. Hoe was de terugval bij Moos en zijn jullie toen teruggegaan in tijd? Hoe vaak oefende jullie?

Het alleen zijn gaat dus goed als hij moe is. Zodra hij uitgeslapen is raakt hij in paniek. 

Heb je al eens (kort) geoefend met hem alleen laten zonder dat hij moe is? Want dat is dus eigenlijk de kern van het probleem. Zodra hij uitgeslapen is komt de paniek pas. Of begrijp ik je verkeerd? Is het eigenlijk echt een structureel probleem of is deze paniek iets incidenteels? En hij kan dus goed alleen zijn terwijl jij in een andere ruimte bent? 

Even een dom vraagje? Ik merk op dat we hier toilet controle hebben haha. Nu kunnen we best in twee ruimtes apart zitten in het huis, als twee dames. Maar die toilet controle wordt wel een dingetje hier Kan het zijn dat wij voor het uitlaten eerst zelf naar toilet gaan? Misschien (sorry) de geurtjes? Of dat bij nummer twee de deur dicht geklapt wordt?

Door heel erg in te zetten op de juiste connectie tussen 'ik ben alleen' en 'ik voel me prettig en ontspannen'.

Dus altijd oefenen op een moment dat de hond rustig en voldaan was. En niet als ze onrustig, gefrustreerd, verveeld, opgewonden, enz. was. Dat alleen al was een hele klus, want het was een pup die zeer snel in ergernis schoot als de dingen niet liepen zoals zij dat wenste.  Dus ook naast het alleen-blijven heb ik met die hond heel erg moeten inzetten op zelfbeheersing, geduld, leren wachten en accepteren. 

En dat oefenen op alleen-blijven begon echt vanaf enkele seconden. Opbouwen ging in het begin erg traag. Tot er echt die connectie stevig inzat tussen de gebeurtenis en de bijhorende positieve emotie, vanaf dan ging het opeens met grotere sprongen. 

Afleiden met kauwmateriaal of een kong, dat werkte hier niet. Ze heeft het eerste jaar van haar leven alleen snackjes gekregen die ze vrij snel al knabbelend kon opeten, omdat ze anders weer zo enorm in de frustratie schoot. Een kong was niet ontspannend voor haar, ze werd daar mega-chagrijnig en baldadig van (weer omdat het leeghalen van een kong niet zo snel ging als zij dat wenste).

Dus ja, ook op dat vlak zijn niet alle honden hetzelfde.   

Ik trainde dat ook 2 a 3x per dag. Het verschilde per dag en setting. Ik deed het zoiezo expres in de avond oefenen omdat ik dan nog wel eens wegging met vrienden. En dan ochtend/overdag ook. De ene keer niet in de ochtend maar altijd in de iverdag/middag omdat dat de tijd was dat ik ging werken.

Ook bij mij was het beginnen met secondes gewoon. Minuten was al te veel. En May was lastig erg lastig, May kon niet alleen zijn, MAAAAAAR die vond het ook niet oke als er iemand in huis was maar ik was die iemand niet. Zelfs dan durfde ze te slopen of soms haar keel open te zetten. De verlatingsangst was dan ook echt volledig op mij gericht. Wat het lastiger maakte.     

Daar heb ik trouwens niks aan kunnen doen! Heeeel heeel.soms heeft ze het nog, afgelopen jaar nog ergens in denk oktober ik werkte zeg 55+ uur per week. Nouu dan zet May in d eochtend, terwijl er iemand thuis is, haal keel open. Gewoon omdat mijn dagen te lang waren. Met mijn baas overlegt en ze mocht mee naar werk zeg 2 dagen per week. Werk nu 'normaal' 40 uur en het probleem is volledig weg. Ze mag overigens nog 2 a 3 dagen mee naar werk. 

Daarnaast heb ik het heel ja niet normaal opgebouwd het alleen zijn. Daar het even duurde voordat ik erachter kwam dat ze naar buiten wou kijken en dan was ze meer oke. (Bij de meeste honden is naar buiten kijken jusit teveel prikkels). Heb ik toen ik, toen nog, post rondbracht en May moest alleen zijn lag ze aan de lange lijn, 10M even lamg als de oprit vast aan de lijn met de voordeur open tussendeur dicht.

Dat heeft May wel heeeeel erg geholpen! Ze kon precies zijn waar ik was, ookal was ik niet in zicht ze bleef wel.rustig!

Sloopte niet, sliep gewoon en de buren lette redelijk op of er niks geks was. 

Ja wij wonen in een vrij dief vrije omgeving en ik zou dit niet zo 1.2.3. Als goede manier om alleen zijn aan te raden te adviseren.

Maaar wat ik wel wil zeggen;

Elke hond is anders, elke hond heeft een andere tactiek nodig. Soms is het ook outside the box thinking voor nodig.

Soms werkt het als je iets van een eigen kleding stuk in de bench, of andere fijne plek legt.

En daarnaast houd de sessies kort. Probeer het idd zo te houden dat je altijd winst hebt. Hoe moeilijk dat soms ook is..

Jullie kunnen het 

Zoals sommigen anderen als hebben gezegd heb je echt een enorme voorsprong wanneer je meer dan 1 hond hebt. Bij ons komen jonge honden altijd in een roedel die dat allemaal gewend zijn, dat nemen ze gewoon van elkaar over. Nu heb ik een ras dat wel bekend staat om verlatingsangst en het duurt dan wel wat langer dan bij honden van andere rassen die hebben (gehad). Langzaam oprekken en zoals je zelf ook al zei vind ik het handig om een codewoordje te hebben waardoor ze weten dat je voorlopig niet terug komt. In het begin maakt dat weinig verschil maar dat scheelt op de lange duur een hoop onrust als je eens wat langer wegmoet.

Onze 2e hond was ook een probleem met alleen laten. Met 3 maanden kon ze nog geen 5 minuten alleen zijn. Ze zat in een puppyren. Zodra wij weg gingen, moest ze in de ren wat ze normaal prima vond. Drama... We hebben haar sinds dien los gelaten. Als we dan weg gingen, hoefde we niet haar eerst in de ren te zetten enz. Sinds dien ging het eigenlijk gelijk heel erg goed. Ze ging veel naar de oppas maar ze kon sinds we haar los lieten lopen, prima 3 a 4 uur alleen zijn. Heb je het al eens geprobeerd om je hond gewoon te laten lopen? En dan weg te gaan? Even een kong geven voor je gaat en kijken hoe je hond het dan doet.

Dat ben ik niet met je eens. May was 2e hond bij haar vorige bazen.

Nou echt niet dat ze alleen kon zijn. Terwijl de andere hond het nu nog steeds gemakkelijk 8 uur per dag kan... 

Er is hier nu ook een 2e hond. Die hoef ik ook niet alleen eme te nemen zonder May, ook dan gaat haar keel open... 

Terwijl neemt mijn vader alleen die andere hond mee, geen enkel probleem.

Latrn we het houden op May is zeeeeeer baasgericht en echt alleen op 1 persoon.

Fijn al die reacties Danique! Bij Saar ging los in huis alleen laten beter dan in de bench maar Jake lijkt uit je reacties de bench wel veilig en fijn te vinden. Heb je het deurtje dan open of dicht? Evt een plaidjes er half overheen? Je hebt hem al in de hoek staan, misschien nog iets wat naar jullie ruikt erbij?

We gaven altijd een stuk gedroogde long als we weg gingen. Wij weg is lekkere traktatie. Kong en andere dingen eet ze niet als we weg zijn dus was even uitproberen. 

Je bent goed bezig hoor! Geduld is een schone zaak in die geval. Ook wij zeggen: tot straks! Geeft naar mijn idee meer rust omdat we uiteindelijk na de 'tot straks' altijd terug komen. Daarnaast verbaasd het me dat alleen blijven ook best plaatsgebonden kan zijn. Afgelopen zomer lieten we Saar soms even kort alleen in de tuin maar dat konden we toch ook echt vanaf 0 beginnen, anders was het onrust. Ook gelukt hoor maar de setting was anders dus had Saar hier ook weer een rustige opbouw nodig. 

Zet hem op! 

Het alleen zijn hebben we heel langzaam opgebouwd, zoals veel mensen hier al beschreven hebben. In het begin echt meerdere keren per dag oefenen met een puppycam, daarna bijna elke dag 1 à 2 uur boven gaan werken na de middagwandeling, zodat ze alleen sliep. Als ze wakker werd, ging ik dan na een minuutje of 10 naar haar toe, voor ze onrustig werd.

Wij hadden Penny de eerste tijd ook in een puppyren als ze alleen was, niet omdat ze zou slopen (heeft ze nooit echt gedaan) maar omdat ze echt heel onrustig was als ze los in de woonkamer zat en dan wel ging piepen, wat ze in haar ren nooit deed. We zijn pas van de ren afgestapt een keer ze bijna een jaar was, dan hebben we het deurtje van de ren een keertje open laten staan en ging ze liever in de zetel liggen slapen. 

Bij ons is het ook echt wel plaatsgebonden. In september gingen we een paar dagen naar een vakantiehuisje, en daar hebben we Penny 's nachts bij ons op bed moeten nemen, ook al hadden we haar bench en ren meegenomen. Zelfs 20 minuutjes alleen in de woonkamer zitten terwijl wij in de sauna gingen, was daar echt geen optie.

Nu doen we niet echt moeite meer om het alleen zijn te oefenen en is Penny zelden alleen, gezien wij met 2 voltijds thuis werken. Als we eens samen ergens heen moeten, is dat nooit een probleem. Waar we wel wat aan proberen werken, is het zeer drammerige gedrag dat ze vertoont als we weg gaan (waar Iglo het ook over had). Blaffen, piepen, aan onze benen hangen, enz., maar letterlijk 3 seconden nadat we de deur hebben dicht getrokken, gaat ze chill in de zetel liggen. Voorlopig nog niet veel succes mee 

Exact! Als hij moe is dan gaat het goed. Vandaag 25 minuten aan kunnen tikken! Erg blij mee. En ook nog een kwartier geoefend en een keer 5 minuten. De paniek is 2x geweest dus het is incidenteel. Ik was toen niet op tijd terug. Als hij niet moe is dan gaat het denk ik meteen mis maar je hebt gelijk dat hier de kern van het probleem zit ja. Hij kan wel goed in een andere ruimte zijn maar wilt na een tijdje toch even komen controleren of ik nog in de werkkamer zet. Als ik dat zie op de camera zet ik de deuren wel op een kier. Heb pas vanaf deze week de mandjes weggehaald uit de werkkamer. Ik denk dat ik nu eerst ga uitbouwen tot een uur en dan ga opbouwen met wanneer jake niet moe is. Is dat denk je een idee? Bedankt voor je reacties!

Bedoel je dat Botty mee wilt naar de wc? Haha 

" Door heel erg in te zetten op de juiste connectie tussen 'ik ben alleen' en 'ik voel me prettig en ontspannen'.
Dus altijd oefenen op een moment dat de hond rustig en voldaan was. En niet als ze onrustig, gefrustreerd, verveeld, opgewonden, enz. was. Dat alleen al was een hele klus, want het was een pup die zeer snel in ergernis schoot als de dingen niet liepen zoals zij dat wenste.  Dus ook naast het alleen-blijven heb ik met die hond heel erg moeten inzetten op zelfbeheersing, geduld, leren wachten en accepteren. 
En dat oefenen op alleen-blijven begon echt vanaf enkele seconden. Opbouwen ging in het begin erg traag. Tot er echt die connectie stevig inzat tussen de gebeurtenis en de bijhorende positieve emotie, vanaf dan ging het opeens met grotere sprongen. 
Afleiden met kauwmateriaal of een kong, dat werkte hier niet. Ze heeft het eerste jaar van haar leven alleen snackjes gekregen die ze vrij snel al knabbelend kon opeten, omdat ze anders weer zo enorm in de frustratie schoot. Een kong was niet ontspannend voor haar, ze werd daar mega-chagrijnig en baldadig van (weer omdat het leeghalen van een kong niet zo snel ging als zij dat wenste).
Dus ja, ook op dat vlak zijn niet alle honden hetzelfde.    "

Alaska's Finest!

Dank voor je reactie! Hoe ben je toen uiteindelijk overgegaan naar het alleen laten wanneer je hondje niet moe was? Zo oefen ik nu ook met jake. Ik ga een beetje met zijn ritme mee en zodra het tijd is voor een slaapje oefen ik het alleen zijn. Dat werkt nu wel goed en vandaag een nieuwe tijd neer kunnen zetten. Erg trots op hem.