Trauma pup door losschietend riempje

Hi allemaal, 

Ik heb op aanraden van een dierenwinkel een kitten bandje gekocht voor Abel toen ik hem net had omdat niets anders hem werkte. Alles was te groot en te zwaar voor zijn kleine nekkie. 

dat is weken goed gegaan tot gister. We liepen bijna bij huis en we kwamen een kind met grote bal tegen. Ik heb hem geprobeerd af te leiden maar hij had het al gezien en werd bang. Dus ik probeerde hem naar mij toe te laten komen maar hij wilde naar huis (zag de portiek al). Hij gaf een ruk aan de riem en het bandje schoot los. Hij deed het uit instinct goed en rende naar de portiek maar er zat een straat tussen (met auto’s). Godzijdank ging dat goed. Ik kon niet anders dan uit alle macht Abel neee roepen omdat ik de auto’s hoorde. De vader van het kindje en een andere man hebben hem met de beste bedoelingen tegen gehouden zodat hij niet weer weg kon rennen de straat op. Inmiddels was Abel zijn paniek zo groot dat hij wel op mij reageerde maar de rust niet had om naar me toe te komen. Ik ben op straat gaan zitten en heb hem bij me geroepen met positieve en kalme woordjes. Gelukkig kwam hij en kon ik hem pakken. Maar nu... ik krijg met geen mogelijkheid een riempje om. Hij slaapt al zo goed als de hele dag en wil het liefst op mijn borstkas (klampt zich echt tegen me aan). Hoe begeleid ik dit trauma het beste? Ik wil hem tijd geven maar ook niet te lang zodat hij helemaal geen bandje meer om wil. En die krant vind ik voor even niet zo’n probleem tot de ergste schrik eruit is, maar hij moet tegelijk met 14 weken ook niet leren weer binnen te plassen.. 

Nare ervaring voor jou en de hond, koop een passend halsbandje, wat zacht van stof is maar wat niet los kan schieten en laat je hond thuis er mee rondlopen even dag en nacht tot die er aan gewend is...vaak bij de fokker hebben ze ook al iets om hun hals, en dat dragen ze ook dag en nacht...je hoef dan allen de lijn met een kleine musketon aan de hals band te klikken...als je hond aan de halsband gewend is kan je die met tussenpose afdoen...

Sowieso een tuigje nemen bij zo'n klein hondje. Één ruk aan de riem en hij heeft een nekhernia. 

Dat had ik.. en hij vond het bandje helemaal prima. Ik heb nu de allerkleinste voor een pup. Dit zou goed moeten gaan wil het niet zo zijn dat er een in verhouding te grote ring aan zit. Die wil ik dus s nachts niet omhouden. Als ie eenmaal zit gaat het ok. Hij heeft alleen paniek als ik hem probeer om te doen. Laat ongeveer al het wit zien dat er te zien is en kruipt met zijn staart tussen zijn benen in zijn bench. Wil ook niet bij me komen tot hij zag dat ik het op de gangkast weg legde waar ik het riempje ook neerleg als we thuis komen. Instaptuitgjes hebben ze hier ook niet in zijn maat (ben in 4 winkels geweest), het tuigje dat ik heb moet over zijn hoofd, je kan je voorstellen hoe dat gaat ????. 

Met veel lekkere snoepjes steeds een stapje verder gaan.

Ik snap alleen niet, die man en het kind hebben de hond tegen gehouden, ze hadden 'm dus vast?

Waarom dan niet de pup gaan halen ipv hem lokken.

Pup lekker laten slapen nu. Vraag verder niet teveel.

Ik had voor Puck als pup zijnde een breed riempje met een schuifding. Daar moest je het riempje doorheen schuiven en je kon hem op elke gewenste grootte dicht klikken.

Ga even een zoekpoging voor je doen of ik het kan vinden.

Kom er weer op terug.

Nee hij had hem niet vast, Abel stond tussen twee muurtjes (van mijn portiek) omdat die man als een soort keeper hem tegenhield tot ik de straat over was is hij daar het meest bang van geworden en ik zag dat hij wilde vluchten. Ik heb er toen voor gekozen om op de grond te gaan zitten en hem te lokken omdat ik dacht als ik nu ook naar hem toe loop rent ie uit angst weg en zonder riempje heb je weinig om te pakken.. dat ging gelukkig goed, maar de angst zit hem meer in dat hij wilde vluchten voor de man die hem (met de beste bedoelingen) tegenhield 

Niet te veel drama van maken, in principe is er niks gebeurd.

Je kunt nog kijken naar een konijnen of katten tuigje, die gaan met kliksluiting.

Ik heb er 1 over, mag je zo hebben als je je adres even pbt.

Schrikken zeg, hij had wel een heel goede beschermengel. Fijn dat die man hielp, anders had hij misschien terug de weg over geschoten.

Ik weet niet hoe de situatie was, maar dicht langs spelende kinderen lopen zou ik niet doen, liever afstand maken, of rustig omkeren.

Hij heeft nu lekker veel geslapen om alles te verwerken dus het lijkt me dat je verder je normale ritme met hem kan oppikken. Met een goed tuigje.

Even aankijken, misschien morgen nog een rustig dagje inlassen, met misschien leuke hersenwerkjes, zoekspelletjes.

Ah zo.

https://www.gamma.nl/assortiment/jumbo-mini-spanband-2-x-40cm-15mm-met-plastic-gesp/p/B338966

Zoiets had ik voor mn maltezerpupje 10 jaar geleden. Had ook zo'n dun nekje dat zelfs een kattenriempje nog haast te groot was.

Dit was aardig licht qua gewicht. Je kan er zelf een licht gewicht ringetje aan doen.

Verder ga ik met Kees mee, niet teveel drama maken.

Gewoon weer alles met frisse moed weer tegemoet gaan. Eventueel gewoon lekker op de arm als de pup niet lopen wil.

Genoeg lekkere snoepjes meenemen onderweg om te belonen.

" Niet te veel drama van maken, in principe is er niks gebeurd.
 
Je kunt nog kijken naar een konijnen of katten tuigje, die gaan met kliksluiting.
 
Ik heb er 1 over, mag je zo hebben als je je adres even pbt. "

Kees

Een kattentuigje is zo beveiligd dat het losklikt als er spanning op komt.. dat is waar het hier is mis gegaan.. 
Hij ligt nu lekker te slapen. Vandaag houd ik het bij de krant en morgen ochtend met snoepjes en nieuwe energie weer opnieuw proberen. :) 

" Een kattentuigje is zo beveiligd dat het losklikt als er spanning op komt.. dat is waar het hier is mis gegaan.. Hij ligt nu lekker te slapen. Vandaag houd ik het bij de krant en morgen ochtend met snoepjes en nieuwe energie weer opnieuw proberen.   "

Jolanda

Die van mij is een honden/kattentuigje en kan niet los hoor.

Heb je geen stukje gras of tuin dichtbij je huis?

Dat is schrikken ja. Denk dat wij allemaal wel eens gehad hebben dat de riem losschiet van je hand of hond. Zou idd lekker een veiliger riempje kopen. En voor jouw formaat is er vast wel wat te vinden. Kijk eens onder Chihuahua tuigjes op google bv.

Ten eerste wat schrikken ten tweede....hoe kan een dierenwinkel een kittenbandje verkopen? Was die met zo n kliksluiting? Want dat soort bandjes zijn niet voor honden geschikt omdat die een zo genoem quick-break-release sluitingen hebben. Dat is zodat ze snel open breken als een kat met het handje ergens achter blijft hangen. 

Voor nu zou ik er geen drama van maken, hoe meer hij je er rot ovef voelt hoe meer je dat ook naar je hondje overbrengt. Daarnaast zou ik iets zoeken wat echt voor honden is. Wat heb je voor hondje als ik mag vragen dat het zo klein moet zijn? Je kan namelijk altijd nog wat op maat laten maken? 

Hier ook wel eens gebeurd. Even schrikken maar het is ook zo weer over. Onze shih tzu's hadden van pup af aan al een tuigje om en toen waren ze ook echt klein. Wij hadden eerst ook tuigje wat niks voorstelde, daarna toch over gegaan op de hurtta Y tuigjes, die zijn in kleine maten te koop. Met een maand of 5/6 kochten we een goed tuigje die verstelbaar was en nog past.

Wat zal jij geschrokken zijn. Lotus had een kattentuigje om als pup, hier kon ze echt niet uit komen omdat het uit twee bandjes bestond het werkte prima.

Een gewoon kitten tuigje schiet niet los hoor. Dat doen alleen die katten halsbanden met zo'n speciale sluiting. 

Ja zoiets had ik ook.

Ik zou eens gaan oefenen met snoepjes. Aan nieuw halsbandje ruiken, snoepje. En misschien als je zo ver bent dat je aan en af doen kunt oefenen, iedere keer net voor het eten het bandje om doen?

Dank voor jullie tips allemaal. Met Abel gaat het buiten redelijk goed. Het bandje heeft hij om en doe ik alleen s nachts af, omdat hij probeert te spelen met het ringetje met zijn kaak vind ik dat zelf niet fijn als ik er niet bij ben. 

sommigen van jullie hebben ook gereageerd op mijn eerste post (Abel in combinatie met onverwerkt verdriet dat bovenkomt). Ik ben voor mijzelf heel veel stappen aan het zetten. (Met professionele hulp). Ik ben een paar dagen met Abel bij mijn zus en zwager geweest en dat was ook wel even fijn. 

helaas is het zware gevoel niet weg, en ik ben bang dat dat ook nog wel even gaat duren, ik ga eind deze maand starten met de echte therapie, heb nu een tussen oplossing gezien de wachtlijst. 

Gister was ik met Abel bij de dierenarts en hoewel het logisch is dat hij in zijn angstfase zit (14 weken), vond hij de dierenarts voorheen een hele leuke man, en nu kroop hij alleen maar achter mij. De arts zei na afloop van de neusdruppel die hij kreeg dat Abel het goed doet, wel een angstige inborst heeft en dat ik ervoor moet waken dat ik die angst op een goede manier stuur zodat hij daar wel uitkomt. Deze dierenarts weet niet waarom en wat ik voel, maar voelt zeker mijn onzekerheid. 

Ik heb ontzettend veel gelezen op dit forum en ook herkenbare posts gezien. Het gevoel dat ik niet kwijtraak is dat hij door mijn irreële angsten en zorgen niet de kans krijgt hond te zijn. Nu kan ik er niet zoveel aan veranderen dat we veel 1 op 1 zijn, ik woon alleen. Puppy cursussen gaan veelal niet door vanwege corona. Volg er wel een online. 
het is niet alleen maar negatief, ik geniet enorm van het samen op de bank hangen s avonds en hoe hij dan helemaal tegen me aan kruipt. Er zijn 2 vriendinnen met wie ik erover praat en zij vinden dat ik ‘het meer moet loslaten’. Als het zo makkelijk voelde had ik niet zoveel last ervan als ik nu heb. Mijn vraag aan jullie allemaal als hondeneigenaar en liefhebber; zouden jullie mij adviseren mijn therapie af te wachten of toch luisteren naar die zorg ‘kan hij wel genoeg hond zijn’ en een ander huisje voor hem zoeken. Hoeveel pijn mij dat ook zal gaan doen.. 

Dat zijn echt keuzes die je zelf moet maken.  Jij voelt wat jij voelt. Diep in je hart weet je vast wel wat je wilt. Ik kan alleen in het algemeen zeggen dat iets om voor te zorgen je ontzettend door zo'n periode heen kan slepen. En dat je gewoon fouten kunt maken in de opvoeding en dat je die later weer gewoon recht kunt breien.