hond jammerd s ochtend bij geluid van de buren

Dag iedereen,

ik ben pas verhuisd naar een appartement hiervoor woonde ik nog bij mijn ouders die ook 2 honden hebben. Nayko had het in het begin moeilijk met alleen zijn, soms jammerde hij maar dit is verbeterd door het gedrag te negeren en te oefenen. 

Maar s'ochtend blijft hij jammeren als hij de buren hoort( misschien denkt hij dat wij opstaan?) Vroeger deed hij dit ook als hij ons hoorde opstaan, maar dan waren we ook effectief wakker ( geen geluidslast van de buren ).
Kunnen we dit gedrag ook best negeren of hoe pakken we dit aan ? 
Ik heb sinds kort ook een camera, daarop zie ik dat hij onmiddelijk reageerd als hij s'ochtend geluid hoort. 

Alvast bedankt voor jullie hulp!

Groetjes Michelle 

Je hebt een appartement is dat alles gelijkvloers, en hoelaat zijn de buren dan ongeveer op...?

Wij zitten op de gelijkvloers, meestal horen we de bovenbuur rondlopen vanaf half 7-  8 afhankelijk van of het weekend of een doordeweekse dag is. 

Okee, hihi, je hond is uitgeslapen denk ik...en als je gelijkvloers slaapt, zet een traphekje voor je slaapkamerdeur , begrijp dat de hond niet in de slaapkamer is, dan kan je uit je bed de hond geruststellen....en oooooo ik teken voor die vroegte, hahaha.....maar als het zo gehorig is bij lopen van je bovenburen, ga eens in gesprek, misschien een goede ondervloer of schoenen uit.

Dus je raadt aan om met de deur open te slapen zodat hij hij tot aan de slaapkamer kan komen?

Ik had hem eigenlijk afgeleerd om in de hal rond te lopen.. ????

Dat moest dus een leuke smiley voorstellen ipv de '???' 

Wanneer je je hond wil corrigeren, doe dat niet door een dichte deur, sta dan op en ga even naar je hond van, ik wil nog even uitslapen, hahaha...wanneer je een traphekje voor de open deur zet kan je blijven liggen, en als je rust wilt smorgens, maak een bed voor je hond op in de gang bij jullie slaapkamer deur dan kijkt tie even om de hoek, ooo het zijn jullie niet , draait tie zich om...en went vast wel aan het geluid van boven buren, hebben ze snel in de gaten hoor..

Hihi, jij zit op je telefoon, hahaha

     Een hond moet in een nieuwe omgeving ook wennen aan geluiden, na een maandje weet de hond echt wel dat jullie het niet zijn...en voor de hond is het toch ook fijn om wat dichtbij jullie te zijn in de nacht, traphekje ervoor, en zo hoor je ook als er eens medische problemen zijn, ziek zijn bijvoorbeeld..         geen misverstand hoor, niets moet, ik zelf vind het prettig om de hond in de buurt te hebben.....in de buurt !!

Waarom negeren? Wat sneu. Hiermee bouw je dus geen vertrouwensband op met je hond. Houd hem lekker bij je tot hij gewend is aan zijn nieuwe omgeving. En als hij smorgens aanslaat is het tijd om op te staan en de dag te beginnen, lekker met hem naar buiten of wat dan ook. 

Omdat ik al paar maal op het internet heb gelezen als je hond last heeft van verlatingsangst je best de hond negeert als hij jammert en beloond als hij stil is. Maar ik weet niet of dit gedrag met verlatingsangst te maken heeft?

Misschien deze avond eens met de deur open slapen 

Het hangt er een beetje van af wat bij jouw hond werkt. Maar je zou bijvoorbeeld enkele nachten bij de hond kunnen slapen en als ie 's ochtend gaat jammeren, dan stel je hem even gerust met je stem en je blijft nog wat liggen. Zodat ie leert dat gestommel bij de buren niet wil zeggen dat jij gaat opstaan.  En tegelijk dat gestommel niet erg is.

Eenmaal hij dit begrepen heeft, kan je weer je eigen bed in 

Dit vind ik een beetje onlogisch. Als een hond jammert uit angst, dan zoekt ie geruststelling bij zijn familie. De kern van werken aan angst is net = zorgen dat er geen angst hoeft te zijn. Dus: de hond steunen, vertrouwd maken met zijn omgeving, geborgenheid bieden. Zodat ie weet: hier is het veiig, hier kan ik me ontspannen en me goed voelen.

Het idee dat je hem dus gaat negeren als ie jammert uit angst, staat daar haaks op. Je bent er niet voor hem. Je laat hem aan zijn lot over. Zo leert ie natuurlijk niet dat het huis fijn en geborgen is en jij daarvoor zorgt.

Anders is het als een hond dramt om wat te bekomen. Dan gaat het al eerder over: als je rustig kan bijven, word je 'beloond'. 

Ik heb mijn hond nog nooit genegeerd als ik uit de buurt ben... Zou ik niet eens over mijn hart kunnen verkrijgen. Resultaat is dat hij zich op zijn gemak voelt en niet gaat jammeren/piepen of blaffen om alles. Als hij jammert, weet ik dat er écht wat aan de hand is. Dan is hij bijvoorbeeld ziek, heeft diarree of heeft net gespuugd of wat dan ook... Gebeurt dus ook zelden.

Door je hond piepend, jankend en blaffend alleen te laten, ontwikkel je alleen maar verlatingsangst. 

Wanneer ik de hond wél negeer, is als ik bij hem ben en hij blaft bijvoorbeeld voor aandacht. Hij krijgt heus aandacht, maar ik leer hem dan dat hij dat niet krijgt door te blaffen of iets dergelijks. 

o echt waar staat dat? Jammer dat mensen zoiets adviseren.

Ik zou zelf denk ik gewoon wat eerder dan de buren opstaan om zo het probleem te voorkomen.

Maar je kan ook de hond even geruststellend toespreken, vanuit je bed, maar dan moet hij wel in de buurt zijn natuurlijk, en zou ik een tijdje naast hem gaan slapen, of hem bij je in de slaapkamer nemen.