Beste dierenvrienden
Nu al tijdje geleden dat ik nog op forum geweest ben met Amy onze Am staf. Ze heeft vorige week vrijdag een tweede beroerte gedaan de eerste was van november geleden het was heel beangstigend je weet niet wat er gebeurd. Gewoon uit haar slaap recht ogen tollen rillen moeilijk stappen rondjes draaien niet weten waar naartoe DA gebeld en die bevestigde dat het om een trombose ging was ook zeer misselijk pipi Kaka overal.
Heeft vitofyline gekregen voor de bloedvaatjes en Serena tegen misselijkheid. Na ongeveer 14 dagen was ze relatief hersteld doch de coördinatie van de achterpootjes waren soms moeilijk . Nu haar tweede was wel ernstiger kon helemaal niet meer stappen niet eten of drinken.pipi Kaka moeten we haar buiten dragen. Naar DA die zei ons oh ze is nog veel te goed om in te slapen ik krijg hier andere honden dit is voor ons heel moeilijk om dan een beslissing te nemen ze is in augustus wordt ze 15 jaar vorig jaar heeft ze ook al een oogje verloren. We houden enorm veel van haar het is ons kind maar hoever kan je gaan denk wel dat ze geen pijn heeft. Nu na vier dagen probeert ze zelf te gaan drinken en even rond te lopen maar ze vindt nog steeds moeilijk haar weg en loopt nog af en toe in rondjes gaat dit nog goedkomen ????????.Wat denken jullie ervan?????
Hoe verdrietig het ook is, neem het besluit om haar toch waardig te laten gaan, 15 jaar een hoge leeftijd en haar leventje bestaat nu alleen nog maar aan zorgen ...kijk naar de waardigheid van de hond, een besluit nemen is ook liefde voor je hond om haar waardig te laten gaan.
Ik ga mee met bovenstaande reactie. Kwaliteit gaat voor kwantiteit...en als pijn, ongemak of eender wat snel achter elkaar opvolgen, zou ik gezien de al reeds behaalde hoge leeftijd, ervoor kiezen deze situatie niet langer te laten voortduren. Ik wens je veel wijsheid toe maar ik lees al enigzins dat je weet wat voor jouw hond het beste is. Sterkte!
Weet je zeker dat het een beroerte is en geen geriatrisch vestibulair syndroom? Helaas kennen veel dierenartsen dit nog steeds niet en worden er daardoor nog steeds honden regelmatig ingeslapen terwijl dat niet nodig is. In november 2019 tijdens het wandelen deed mijn hond Shep opeens heel vreemd. Ze viel steeds om en haar ogen flitsten in haar koppie. Terug bij de auto kon zij helemaal niet meer lopen. Naar de da gegaan, deze dacht een beroerte en begon al over inslapen. Maar omdat ik wist van gvs heb ik haar mee naar huis genomen. Ben nog naar een andere da gegaan voor bevestiging en die herkende het direct als gvs. Ik heb me ziek gemeld op mijn werk omdat ze niet meer alleen kon opstaan. Moest haar net als jij naar buiten dragen voor behoefte en haar dan ook omhoog houden. Ze kon niet eten en drinken omdat ze misselijk was en haar koppie helemaal scheef stond. Water gaf ik met pipet. Na een paar dagen begon het bij te trekken maar liep ze nog wel overal tegenaan. Totaal geen evenwicht. Na ongeveer 2 weken was ze terug de oude. Het enigste dat ze nog heeft is dat haar koppie klein beetje scheef is blijven staan maar daar heeft ze geen last van. Ze is inmiddels 14 jaar. Van een kennis de hond heeft ook gvs gehad en kreeg een aantal weken later weer een aanval. Ook een zwaardere dan de eerste net als bij jou. Met geduld is die hond ook bovenop zijn tweede aanval gekomen. Inmiddels is die hond 15 jaar en nog steeds happy.
Ik wilde dit net zeggen. Onze eerste bull heeft dit ook gehad tot 2x aan toe op de leeftijd van 14/15 jaar. De eerste keer schrik je jezelf rot.
Onze DA destijds had het toen ook over een beroerte, een second opinion bij een andere DA, die zei direct in laten slapen, dit wordt niets meer. Wij konden en wilde dat niet geloven en ze knapte ook na enige tijd op, heeft zeker 2 a 3 weken geduurd. Enige tijd erna kreeg zij weer zo'n aanval, zaten niet eens maanden tussen, we zijn toen naar de spoed gereden, dat was destijds bij een oude (vee) DA en die zei direct, dit komt weer goed hoor, dit is geen beroerte. Hebben van hem medicatie meegehad, vraag mij niet meer wat. Terwijl ze nu zeggen dat er geen medicatie voor is (dacht ik tenminste), maar ze knapte vrij vlot op, of het nu door die medicatie kwam of niet. Ze is bijna volledig hersteld, het enigste wat ze er aan over heeft gehouden, was een iets wat scheef houdend kopje, maar verder was ze gewoon onze vrolijke meid.
Ze is uiteindelijk op 16 jarige leeftijd overleden aan nierfalen en nooit meer een aanval gehad.
Dat is wat ik ook dacht , eens met Caroline en bulleke
GVS komt regelmatig voor bij senioren honden
Dat doet idd denken aan het vestibulair syndroom. Onlangs nog een kennis die hetzelfde voorhad: dierenarts zei een TIA en beter laten inslapen, maar het bleek 'gewoon' het vestibulair syndroom te zijn en de hond herstelde na een tweetal weken uit zichzelf...
Weet natuurlijk niet of dit bij jouw hond hetzelfde is, maar ik zou het toch wat tijd geven en kijken hoe het verder gaat.
Hoop dat het goedkomt voor jullie!
Ik heb me ook even ingelezen, kende het niet...mooi even aankijken...
Inderdaad goed de tijd geven hoor. Ik dacht in het begin ook dat ik haar kwijt was, zo erg zag het eruit. Niet meer kunnen opstaan, lopen, eten en drinken is vreselijk natuurlijk. Maar het kwam helemaal goed. Er is inderdaad geen medicatie voor. De dierenarts die over beroerte begon had wel vanalles mee gegeven en wilden haar ter plekke ook nog een spuit geven. Weet al niet meer wat voor spuit, ik heb dat niet laten doen. Het enige wat voorgeschreven kan worden en wat bij Shep ook hielp, is medicatie tegen de misselijkheid. Door de nystagmus in de ogen zijn ze kotsmisselijk. Denk aan als er bij ons mensen iets mis is met het evenwichtsorgaan.
Caroline heeft gelijk, hier precies het zelfde. Eefke is een hond van bijna dertien jaar en heeft het afgelopen augustus ook gehad. Het gebeurde laat in de middag toen we net op de camping waren. Ze zakte door de poten en de ogen gingen wild heen en weer. Direct naar de dierenarts met de gedachte "die nemen we mee terug naar huis in een badlaken."
Gelukkig herkende de da het als het geriatrisch vestibulair syndroom ook wel idiopathisch vestibulair syndroom. Het is een aandoening van de zenuw die loopt van het evenwichtsorgaan naar de hersenen. Hersenbloedingen of tia's komen bij honden nauwelijks voor. Ze heeft een week niet gegeten omdat straalmisselijk was. Met moeite weer aan het eten gekregen. Hangend in het tuigje lopen om een beetje te plassen. De ogen kunnen ook wild op en neer gaan. Die vorm van het syndroom geneest slechter. Nu is het goed maar je merkt wel dat de coördinatie wat minder is en ze houd de kop wat scheef. Ze had een forse vlooien besmetting. Ik had haar gewassen met een antivlooien shampoo en eerder had ze ook vlooiendruppels gehad. Ik heb z'n gevoel dat dit toch wel de trigger is geweest. Het zijn insecticiden zoals Fipronil, Permetrin en Pyriproxifen. Ik heb het er met de da over gehad maar die zei dat dit toch wel onwaarschijnlijk is. Het komt nu wel steeds meer naar boven dat er neurologische gezondheidsklachten optreden bij agrariërs die veel met bestrijdingsmiddelen werken.
Jouw laatste zin vind ik wel interessant. Shep heeft namelijk de afgelopen jaren regelmatig een partiële epileptische aanval gehad. Op een gegeven moment viel mij op dat dat steeds was na behandeling met pipet tegen teken (adventix en stronghold). Deze pipetten nooit meer gegeven en ze heeft nooit meer zo'n aanval gehad. Zegt ook wel iets he.
Caroline, ik ben geen medicus maar ik weet zeker dat de continue blootstelling aan pesticiden niet gezond is. Ik weet wel dat bij zoogdieren er een barrière is voor bepaalde chemische stoffen naar het centraal zenuwstelsel. Insecten hebben die niet. Ik kan mij zo voorstellen, dat als de hond ouder wordt bepaalde lichaamsfuncties afnemen en dus ook die barrière afneemt. Hierdoor kunnen pesticiden toch doordringen naar het centraal zenuwstelsel met als gevolg epileptische aanvallen of het hierboven genoemde syndroom.
Shep had die aanvallen al toen ze nog jong was. Wellicht is zij er extra gevoelig voor. Maar het heeft mij nooit lekker gezeten. Pesticiden op een levend wezen doen. En dan zijn er mensen die zeggen dat het alleen maar op de huid zit. Maar het dringt wel degelijk door tot in de bloedbanen, anders zouden vlooien er ook niet zo gemakkelijk van doodvallen nadat ze bloed van je hond hebben gedronken.
Geriatrisch vestibulair syndroom idd.
Beroerte komt vrijwel niet voor bij honden.
Dubbel.
Iedereen hartelijk dank voor een hart onder de riem te steken. Inderdaad GVS syndroom had DA ook vermeld maar had ergens gelezen dat normaal gezien ze dat maar 1maar kunnen krijgen maar blijkbaar toch niet. We gaan onze schat nog wat tijd en liefde geven om te zien hoe ze hersteld. We duimen. Als ze maar geen pijn heeft en zelfstandig kan lopen en behoeften doen dat haar hoofdje wat schuin staat stoort ons niet.
Reacties zijn nog steeds welkom.
Thanks iedereen pootje van ons Amyke
Eind oktober kreeg een van mijn jack russells terwijl ze lag te slapen GVS,
Zij was vrij slecht ,ik ben gelijk begonnen met cortico injekties en hoge dosis vit B complex,
Na twee dagen enige verbetering terwijl ze eerst niet meer kon eten of drinken ,
Daarna begonnen met benakor (bloedverdunner) waar mijn dierenarts prima resultaten mee had volgens hem.
Het gaat prima met haar ,op een tikje scheef koppie na ,maar dat staat haar goed .
GVS kan in ergere mate terugkomen binnen twee weken en twee maanden na de eerste aanval ,en hij had de ervaring dat het zolang je benakor geeft weg blijft ,wat tot nu toe hier gelukkig ook zo is ,
Succes met Amy .
Heleen dank je wel voor de reactie ga onmiddellijk op zoek en overleg eens met mijn DA.
Zijn er soms nog dierenvrienden die hier ervaring mee hebben?
Vandaag heeft Amy voor eerst wat rondgewandeld met veel moeite en schuin hoofdje in haar mandje alleen gaat niet of kleine oneffenheden valt onze schat. Het is vandaag de zesde dag dus ze maakt heel langzaam een klein beetje vorderingen veel trager dan vorige keer ik hoop dat ze toch nog hersteld.:(
Bij Shep ging het die eerste week ook heel traag hoor. Als ze ergens doorheen moest lopen waar het smal was omdat er bijvoorbeeld auto's geparkeerd stonden, viel ze tegen die auto's aan. Tijdens plassen en poepen was ze aan het wiebelen en moest ik haar in balans houden. Na die eerste week zag ik dat verbetering steeds sneller ging. Maar pas na 2 weken ging alles weer zonder problemen. Mijn dierenarts zei ook dat de kans groot was dat ze er nog een aanval achteraan zou krijgen maar is tot nu toe niet gebeurd. Maar om je een hart onder de riem te steken. Ik dacht ook steeds wat duurt het lang en het komt vast niet meer goed. Ik had me ziek gemeld en zat haar dag en nacht te bekijken in de hoop dat ik vooruitgang zag. Uiteindelijk dus toch goed gekomen. De verbetering ging in ieder geval sneller nadat het flitsen van de ogen was gestopt.
Heleen nog even vraagje welke vitamine B heb jij gegeven?
Dank u
Mijn inmiddels,overleden hond heeft het twee keer gehad
Als ik het me nog goed herinner zat er een jaar tussen beide keren
Zij werd ook behandeld met o.a vitamine B . Eerst middels injectie en later in tablet vorm ik gaf de vit B complex op voorschrift d.a
Volgens mij was het de B 50 complex
De 2e keer duurde het wel langer voordat ze weer opknapte
Ik heb haar bv lange tijd moeten voeren .drinken middels spuitje en de grote boodschap moest ze ondersteund worden met een sjaal onder de bij door. Anders viel ze om . Een brug kon ze bv niet meer af lopen , een bocht maken bleef ze .moeite mee houden . Maar verder ging het redelijk
Op internet staat dat tussen de zeven en veertien dagen de symptomen geheel verdwenen zijn. Het heeft hier twee maanden geduurd voordat Eefke weer een beetje de oude was. Er is geen medicatie voor. Toen ze weer wat meer kon lopen, begon ik met kleine stukjes te lopen op geaccidenteerde paden. Paden met veel korte bochten en oneffenheden.(Mountainbike pad) Dit om haar evenwicht weer te trainen. Nu speurt ze weer goed en springt weer over lage hindernissen als ze met een "door" naar de speurloper rent. Haar koppie houdt ze nog wel wat scheef. Ze krijgt wel elke dag een eitje. Daar zit choline in, goed voor de hersenen. Moraal van het verhaal: Gewoon moed houden, het komt weer grotendeels goed.
De eerste stoot B per injectie ,daarna vit.b complex 100 mg gewoon van het kruidvat .
Als je B inspuit die stof is erg pijnlijk ,maar de eerste x was ze zo van de wereld dat ze het niet merkte .
Het duurde toch wel een week of vijf eer ze weer redelijk liep zonder om te vallen en soms springt ze nog mis bij het stoepje ,maar het is al een bejaarde dame ,dus goede hoop voor Amy hoor ,want dat is nog maar zo kort geleden .
Het ligt vaak ook aan de leeftijd en hoe erg ze er door getroffen worden ,maar tussen de zeven en veertien dagen is wel erg snel ,dan zie je vaak wel verbetering ,maar het echte herstel duurt veel langer .
Benakor gaat stolsels tegen ,dan is de kans op herhaling veel kleiner ,
Jullie zijn allemaal super lieve mensen ik hou jullie op de hoogte. PS vanmorgen ander eten bij DA gaan halen daar ze dat van haar niet meer wil en voordien gek op was. Ze vond het super lekker!!!
Jep. GVS laten uitsluiten. Dat zou ook mijn advies zijn. Mijn hond zou ws een hersentumor hebben, nou....niet dus he. Je zal idd wel een verbetering moeten zien na een paar dagen. Dave kreeg prednison injecties.
De nacht dat hij het kreeg: https://youtu.be/bJCWexNLfaA
Rollende ogen https://youtu.be/SX0zLMkD6sk
Paar dagen later: https://youtu.be/Wr9YW3JTbpA
Conclusie: mega ontsteking middenoor en aangetast evenwichtsorgaan: gehoorgang is verwijderd.
Ja Chantal, ik heb de filmpjes bekeken maar wat die rollende ogen is niet zoals Eefke het met het GVS had. Die gingen schokkerig van de ene kant naar de andere kant. Nu had zij het wel heel erg. Zoals ik al schreef heeft het bij haar wel een maand of twee geduurd voordat ze weer een beetje de oude was. Het toedienen van vitamine B snap ik wel. Dat is goed voor de zenuwen. Waarom Benakor begrijp ik niet. Het werkt tegen bloedstolsels. GVS is een zenuwaandoening en geen Tia. Volgens mij weet men nog steeds niet waardoor het ontstaat. Ik vermoed maar dat is mijn mening dat het ontstaat door het gebruik van pesticiden in antivlo producten.
Hallo iedereen
Vandaag 1week geleden dat ons Amyke is doorgezakt. Ik ben super blij ze krijgt nu heel weinig prednicortone sinds twee dagen samen met haar dagelijkse vitofyline ze staat al vaster op haar pootjes en begint rond te lopen alleen oneffenheden of opstapjes is nog heel moeilijk. Ze kan al terug alleen naar buiten voor haar behoefte alhoewel nog regelmatig in huis pipi drinkt ook veel dus ja we moeten ze goed in de gaten houden en dat lukt niet altijd op tijd maar ja dat is het minste. Twee blije vrienden!
Mooi nieuws zeg !
Dat vele drinken is waarschijnlijk van de prednicortone ,vandaar de plasjes in huis ook ,
Succes verder met haar !
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?