Golden Retriever 5 jaar overleden aan chronische nierfalen

Verdrietig zo jong......je niet schuldig voelen , zelf heb ik het ook meegemaakt, nierfalen zeven jaar....niets gemerkt en o wat voel je je schuldig, maar niet doen je kan daar niets aan doen het gebeurd........wat ik van je gelezen hebt je hebt goed voor je maatje gezorgd, en wat er gebeurd is  daar kan niemand wat aan doen....heel verdrietig, voor jou een moeilijke verwerking, zoveel sterkte gewenst.

Heel veel sterkte! Je kunt jezelf niets verwijten, maar wat moet het pijn doen om zo'n jonge hond te verliezen. Heel veel sterkte met het verlies.

Heel veel sterkte. 

Heel erg veel sterkte met het verlies van jullie mooi hond zo jong nog maar 5 jaar sterkte de komende tijd 

Ik zit als echte hondenliefhebber met tranen in mijn ogen 

Wat afschuwelijk , zo jong nog 

Ik wens jullie heel veel sterkte met dit oneerlijke verlies 

Beste Nena, je hoeft je absoluut nergens schuldig over te voelen.  Je hebt gedaan wat je kon en uiteindelijk je lieve Noa het lijden bespaard. Het verdriet is enorm en dat zal langzaam slijten.

Heel veel sterkte gewenst!

Heel veel sterkte met dit veel te vroege afscheid. Je hoeft jezelf niets verwijten, jullie hebben alles voor Noa gedaan wat mogelijk was, de grote liefde die jullie voor haar voelden blijkt uit je verhaal. Sterkte.

Wat verdrietig zo jong. 

Schuldgevoel hoort bij rouw. Je bent niet helderziend en kijk eens naar mensen, ik ken mensen die voor klachtje naar de dokter gaan en blijken dan al ongeneeselijk ziek te zijn. Hebben ze niets van gemerkt.

Zo kan dat ook bij honden gaan. 

Jullie zijn verantwoordelijk voor het fijne leven wat ze bij jullie heeft gehad. De dood kunnen wij niet voorkomen, die trekt zijn eigen plan.

Heel veel sterkte met het verlies van je Noa!

Lieve, lieve Nena, Wat een verschrikkelijk verhaal en het spijt me zo van je groot verlies. Geloof me dat het schuldgevoel echt bij dit rouw proces hoort en dat je jezelf niets moet verwijten. Zo te lezen heb je alles gedaan wat je kon en soms mag dat niet baten. Zorg goed voor jullie zelf deze komende periode. Rouwen kost tijd en is een rollercoaster van emoties. Als je er niet uitkomt is er een Engelstalig forum waar je kunt praten met mensen die in hetzelfde schuitje zitten als jij. https://forums.rainbowsbridge.com/?forum=150830

Wat ontzettend verdrietig, heel veel sterkte met het verwerken van dit grote verlies.

Wat jullie voor mensen zijn. Zo te lezen liefdevolle mensen die voor hun hond het beste willen en daar alles voor over hebben. 

Schuldgevoelens horen erbij, maar zoals de dierenarts al aangaf, nierfalen sluipt er langzaam in, je kon dit niet vermoeden, zeker niet bij zo'n jonge hond.

Ze heeft dan wel niet lang geleefd, maar zo te lezen had ze wel een heel goed leven, en hebben jullie veel fijne herinneringen kunnen opbouwen. Over een tijdje zul je daar vast veel troost aan hebben.

Wat een dramatisch einde van jullie lieve Noa.

Uit je tekst blijkt dat geen inspanning jullie te veel was om het Noa ondanks haar nierfalen naar haar zin te maken en haar te ondersteunen bij de ernstige verschijnselen door deze progressieve sluipmoordenaar. Jullie valt niets te verwijten. Bovendien blijkt ook hier weer uit dat honden bikkels zijn en ongemak en pijn pas in een late fase tonen. Dat veroorzaakt ook het schuldgevoel en de vraag: hadden wij dit niet eerder kunnen zien?  Daarop is het antwoord: nee. 

Ik heb in 2012 een lief hondje verloren van net geen 4 jaar. Vanaf haar 2e jaar was door een MRI - op eigen initiatief - duidelijk dat zij aan een ernstige, progressieve en  erfelijke aandoening leed. Ik heb in de laatste 2 jaar van haar leven alles gedaan om haar leven hondwaardig te houden. Na die 2 jaar was het duidelijk dat ik en ook de dierenartsen haar niet meer konden helpen en moest ik haar laten inslapen. 

Ik kan dus zeker een beetje meevoelen wat het verlies en gemis van Noa betekent voor jullie. Ik wens jullie hiermee heel veel sterkte.

Lieve Nena, Het is ook heel moeilijk en vergeten doe het nooit. Het wordt wel dragelijker met de tijd maar het is nog zo kort en het gemis is groot. Ik adviseer je echt even te gaan lezen bij het rainbowbridge forum en eventueel ook wat te schrijven. Het heeft mij heel veel geholpen om met andere te praten die in de exacte dezelfde situatie zaten.