Enthousiasme met piepen?

Hoi! Ik heb weer een vraag over het gedrag van onze puber Bowie (8 mnd), ik hoop dat jullie ons kunnen helpen hoe we hier het beste mee om kunnen gaan. 

Wij waren vóór de sneeuwpret hard aan het werk met Bowie voor het netjes aan de lijn lopen, en als ik terugkijk over de afgelopen anderhalve maand dan zijn we al ontzettend ver gekomen. Waar ik in de eerste week echt pijn in mn rug had van al het getrek, kwamen we nu de meeste wandelingen wel door met alleen wat kleine correcties (even stoppen/achteruit lopen). 

En toen viel de sneeuw. Hij was niet te houden. Hij was helemaal door het dolle heen en wou alleen maar rennen en springen. Van kunnen wandelen was geen sprake, want hij was nauwelijks af te leiden van de sneeuwpret. Wij besloten om maar gewoon te proberen hem zo min mogelijk de fout in te laten gaan wat betreft trekken aan de lijn, ook omwille van zijn en onze veiligheid, want met een overenthousiaste, trekkende hond van 30 kilo in combinatie met een gladde ondergrond is het helaas niet altijd mogelijk om de controle te houden. Dus bij de wandelingen overdag (8-12-17uur) gingen we naar het kleine losloopveldje, wat op nog geen 100m afstand van ons huis ligt. Daar kon hij dan spelen met andere honden of gingen we een balletje gooien, en voor die kleine afstand aan de lijn konden we dan Bowie en zijn enthousiasme nog redelijk temperen. 's Avonds maakten we onze gebruikelijke wandeling van iets meer dan een uur, dus hij kwam wel echt aan zijn lichaamsbeweging elke dag.  

Nu alle stoepen en straten weer normaal zijn gaan de wandelingen beter dan ooit. Hij loopt goed mee aan de lijn, zoekt veel oogcontact met de baas en luistert heel erg goed, we zijn apetrots. Natuurlijk zijn er wel eens enthousiasme-uitbarstingen, maar in die situaties is hij redelijk goed te corrigeren, en anders lopen we maar gewoon de andere kant op. Ik moet toegeven dat zodra het losloopveldje in de buurt komt dat eigenlijk alle aandacht van Bowie op dat veldje is, we lopen er echt op grote afstand langs, maar als ik de lijn zou loslaten zou hij er in één rechte lijn naartoe rennen. 

Nu gebeurde er vandaag iets wat ik eigenlijk niet zo goed kan verklaren. We waren aan het wandelen en in de verte zag ik een bekende hond waar Bowie goed mee kan spelen, ik vroeg of ze naar het losloopveldje gingen want dan konden wij ook wel even komen. Ze bevestigde en we liepen achter ze aan, en Bowie ging helemaal door het lint. Trekken, in zijn tuig hangen, en -dit was nieuw- ongelofelijk piepen en janken. In mijn beleving wou hij zó ongelofelijk graag achter de andere hond aan richting het veldje. Ik kon nauwelijks contact met hem krijgen en heb hem geprobeerd te laten kalmeren en af te leiden, maar het "hysterische" gedrag bleef. Ik heb uiteindelijk besloten om toch maar de andere kant op te lopen en toen ging het eigenlijk allemaal wel weer. Maar ik snap eigenlijk niet zo goed wat er nou gebeurde. 

Nu heb ik dus een aantal vragen: 

Moet ik bij dit soort "hysterisch" gedrag nou juist contact zoeken/hem afleiden, of moet ik hem juist negeren? 

Is het goed om te proberen hem eerst ter plekke rustig te krijgen voor je rechtsomkeert maakt, of moet je gewoon weggaan? 

Wat doe je met enthousiasme-piepen/janken?

Hoe kunnen we zorgen dat dat losloopveldje niet meer zo'n mega afleiding voor Bowie is? Ik heb savonds toen er niemand was wel eens uitgebreid de tijd genomen om, zonder te trekken, bij dat veldje te komen, en dan maak je hem los en gaat hij zitten en je aanstaren van "okee, wat moet ik hier nu?" Dus als hij er eenmaal is dan lijkt het voor mij in ieder geval alsof hij het niks aan vindt, maar als hij er niet is MOET hij er naartoe... Ik snap het niet zo goed, wat is jullie idee hierover? 

Uit mijn eigen ervaring? Als het donker/schemer is? Wacht een hond zo ie zo op jou. Het zijn geen nachtdieren. Ze vinden het wel leuk z'n avond wandeling maar meestal aan de lijn. Een soort van houvast of een zaklampje . Hij is 8 maanden en dus een bonk energie en ook nog een rete blij ei. Je wilt natuurlijk niet dat hij de verkeerde hond tegen komt. Iedereen en alles loopt daar. Dus in combo van andere honden en jijzelf? Zul je wat moeten vinden dat hij rustig benaderd. Een correctie van een stabiele rustige hond die je kent en niet door het lint gaat? Kan daar bij helpen. De andere kant op blijven lopen weg van andere honden heeft geen zin. Zo breek je zijn socialisatie af.  Misschien even aanlijnen en met de lijn wat meer leuke oefeningen doen aan concentratie op jou in het losloop gebied?

Hmm, dat eerste wat je zegt herken ik niet zo goed. Als we savonds gaan wandelen in het grote losloopgebied dan gaat hij heerlijk zijn gang hoor, dan wordt elk graspolletje besnuffeld. Ook als ik zondagochtend om 5 uur ga wandelen voor ik naar werk ga (bakker) laat ik hem vaak los en dan houdt hij me ook niet beter in de gaten dan als het licht is. 

En ik loop heus niet altijd weg als ik een andere hond tegen kom. Als we een hond passeren aan de andere kant van de straat dan kan hij al best wel goed de aandacht bij mij houden en doorlopen. Als we een hond op dezelfde stoep moeten passeren laat ik hem meestal zitten en hurk ik naast hem terwijl de andere hond langsloopt. Dat gaat de ene keer beter dan de andere keer... 

Maar als meneer opeens helemaal door het lint gaat van een hond die hij op 20m afstand ziet dan kan je volgens mij beter een andere kant oplopen. Toch? 

Ik volg even

Das een andere verhaal ja. Maar wat wil je dan bereiken? Dan doe je het toch al goed? Je weet precies wat je moet doen. En dat is echt niet lullig bedoeld.

Het klinkt heel logisch wat je zegt: je hond wou zo graag mee met die andere hond naar het veldje dat ie hyper werd van opwinding.

Als je wenst dat ie bedaart, dan stop je meteen. Eventueel zet je je voet op de lijn. Je blijft zelf rustig en wacht tot de hond kalmeert. Pas als ie zijn zelfbeheersing heeft weergevonden, laat je weten dat dat goed is, en loop je in de richting die je wenst. 

Ik weet niet of je hier wat aan hebt maar deel het toch voor de zekerheid. Saar heeft 1 beste hondenvriend op de dijk waar we wandelen. Zodra we in de buurt van zijn thuis komen begint ze de piepen en wil er met alle macht heen. Echt dat je denkt: doe es even normaal joh! Het kostte wat energie en tijd maar we gingen gewoon niet verder totdat ze met ontspannen lijn liep. Ze piept nog steeds uit enthousiasme en daarna teleurstelling als ie er niet is. Maar trekken doet ze niet meer daar. 

Ik denk dat in jou geval het helemaal vermijden van het losloop veld geen optie is. Kan je de tijd nemen om net zolang te wachten totdat hij is 'uitgeraasd', aandacht heeft voor jou en dan weer een stukje verder? Dan leert ie dat rustig blijven hem uiteindelijk naar dat veldje kan krijgen. Is lastig met een puber met veel energie en misschien heeft iemand een ander idee wat beter past voor jou?

Wij hebben dus ingezet op haar over enthousiasme negeren, als de ruimte en rust er voor haar weer is haar aandacht te vragen en daarna verder. Ik kan me echter voorstellen dat omkeren en uit de situatie gaan ook goed werkt. Dit ligt voor mij persoonlijk aan de context. Dit klinkt als heel enthousiast, bij negatieve spanning zou ik juist kiezen voor uit de situatie halen (voorkomen waar dit kan maar dat kan niet altijd) en dus omdraaien. 

Ik denk eerlijk gezegd dat je het perfect hebt gedaan door om te draaien en weg te lopen. Zodra hij doorheeft dat hij met dat gedrag juist het tegenovergestelde bereikt dan houd het vanzelf op. 

Dit is puur enthousiasme vanuit jouw hond, mijn honden hebben het ook maar dan naar het werk toe. Ik laat dat omdat ik juist gebruik wil maken van die driften. Maar bij een hond die zo opgewonden word van het vooruitzicht om los te spelen met een vriendje die gaat zich eerst maar gedragen. 

Hier is het heel simpel in hun vrije tijd hoeven ze maar heel weinig. Alleen komen als ik roep, geen andere honden, mensen en dieren lastig vallen en niet trekken s ik naar de plek van loslopen loop.

Als er aan een van die regels niet gehouden word dan gaat de betreffende hond vast en loop ik weg, hebben ze heel snel door hoor.

Het makkelijkste zou zijn is om af te spreken met dat vriendje en het baasje en de situatie meerder keren achter elkaar na spelen. Op het moment dat hij niet trekt mag hij gelijk los. 

Dankjulliewel voor de fijne reacties! Goed om te weten dat ik dus wel op de goede weg was. Geeft ook zoveel bevestiging weer 

we zijn vanmiddag direct langs het veldje gelopen zonder door het lint te gaan. Wel nog een klein beetje trekken maar dat was met kleine correcties weer snel onder controle! 

Fijn forum dit 

ik vind het altijd bijzonder hier op hp een hond die gromt moet kunnen want die communiceert maar een hond die blij en enthousiast is moet meteen georrigeerd worden want dat kan niet door de beuhel waarom want dat istoch ook gewoon communicatieen nog wel een positieveook hartstikke leuk een hond die laat weten iets echt mega leuk te vinden

Eens hoor Liz, Bowie mag absoluut wel enthousiast zijn, hij hoeft heus geen vlak dier te worden. Maar hij was in deze situatie zó ontzettend druk en enthousiast dat hij de controle verloor, en ik daardoor bijna ook. En dat lijkt me voor niemand wenselijk... 

Dus denk alsjeblieft niet dat hij niet enthousiast mag zijn, het ging meer over deze mate van enthousiasme 

daarom piepen en janken en trappelen, stuiteren mag maar gaan hangen in de lijn niet toch

Dat hangt er vanaf... 

Emoties communiceren is één ding, de manier waarop een ander. 

Als piepen, janken, stuiteren één groot gedram is om wat te bekomen, dan is dat hier bij ons ongewenst. Wil ik niet hebben. Dus nee, geen miep-piep-zeur hond in mijn buurt! 

" Dat hangt er vanaf... 
Emoties communiceren is één ding, de manier waarop een ander. 
Als piepen, janken, stuiteren één groot gedram is om wat te bekomen, dan is dat hier bij ons ongewenst. Wil ik niet hebben. Dus nee, geen miep-piep-zeur hond in mijn buurt!  "

Alaska's Finest!

Owh jee, deze meneer gaat pieperen als hij enthosaist wordt maar echt super fake haha, vind het wel leuk. Ook omdat het heel kort is en als ik zeg "Nou..... ff Botty" Stopt hij ook.

Hier is dat geheel afhankelijk van de hond of ik het corrigeer of niet. Ik heb er een die non stop gaat gillen en blaffen en dat vind ik en ook de rest van de woonwijk niet fijn, die doet het namelijk ook in de autokennel als ik de bus parkeer terug van werk om 23.00. 

De andere die ik corrigeer ervoor gaat uit enthousiasme gillen en kan zelf niet rustig worden wat na 2 tellen omslaat in een andere hond grijpen. 

De rest laat ik lekker gaan

Net als Michelle moet ik hier ook altijd een beetje uitkijken als de honden zeer enthousiast ergens op reageren. (vlam kan dan onderling even in de pan schieten)

Buiten, bij een vreemde hond die gaat gillen van enthousiasme, en losgelaten wordt en in die staat op mijn reu zou afrennen, gaat niet goed.

En de nieuwe dame wordt heel enthousiast van katten buiten.. gaat ze ook gillen en op de achterste poten staan.. Die manier van enthousiasme heb ik liever niet 

Vind ook dat TS het prima heeft opgelost. Iets leuk vinden en enthousiast zijn is natuurlijk prima. Maar vind dat het niet moet betekenen dat je de hond niet meer kunt bereiken.

In dit geval is het naar een losloopveldje toe, maar je ziet het vaak ook gebeuren bij honden die gewoon zijn om aan de lijn kennis te maken met andere honden. Veel gaan dan blaffen als het een keer niet kan of mag. Gisteren ook een behoorlijk klein hondje.

Gillen, blaffen etc.. die mevrouw liep vervolgens op mij af, want hij deed het omdat hij het niet uit kon staan dat hij geen kennis kon maken. Ik zat daar zelf niet zo op te wachten, ben juist mijn nieuwe (formaat herder) hond aan het leren om dat blafgedrag te negeren en dat we aan de korte lijn geen kennis maken op straat met andere honden. Heb er ook nog een andere hond naast lopen namelijk.. 

Overdreven emoties in verhouding tot de situatie zijn vrijwel nooit goed.. als een hond helemaal uit zijn plaat gaat, omdat die langs een hondenpark loopt dan lijkt me dat niet gezond. Het gedrag corrigeren heeft geen zin als je de oorzaak niet aanpakt. Als je een drukke hond corrigeert dan gaat hij misschien een rustig toneelstukje opzetten, maar van binnen is het nog een stuiterbal. Het is dus beter om met de emotie aan de slag te gaan. En hee, dat klinkt bekend. Zo doen we dat ook met grommende honden ;) Vervolgens vragen mensen zich zeker af waarom een hond niet gewoon lekker hysterisch mag zijn: omdat het niet fijn voelt om zoveel adrenaline en stress aan te maken bij simpele situaties. Opgefokt zijn is gewoon vervelend, niks leuks aan. 

" Overdreven emoties in verhouding tot de situatie zijn vrijwel nooit goed.. als een hond helemaal uit zijn plaat gaat, omdat die langs een hondenpark loopt dan lijkt me dat niet gezond. Het gedrag corrigeren heeft geen zin als je de oorzaak niet aanpakt. Als je een drukke hond corrigeert dan gaat hij misschien een rustig toneelstukje opzetten, maar van binnen is het nog een stuiterbal. Het is dus beter om met de emotie aan de slag te gaan. En hee, dat klinkt bekend. Zo doen we dat ook met grommende honden Vervolgens vragen mensen zich zeker af waarom een hond niet gewoon lekker hysterisch mag zijn: omdat het niet fijn voelt om zoveel adrenaline en stress aan te maken bij simpele situaties. Opgefokt zijn is gewoon vervelend, niks leuks aan.  "

Iglo

we hebben het over piepen/janken niet over hysterisch zijn en ik haalde deze vraag er uit en dus niet het hangen trekken en wurgen

mijn honden kunnen hele concerten geven als ze enthousiast zijn trappelen met de voorpootjes en stuiteren gewoon enorm blij ei

waarom dat meteen weer aan dat belachelijke opgefokt zijn adrenaline en stress koppelen

tegenwoordig wenst men een hond die alles en iedereen negeert alleen oog heeft voor de baas en altijd maar strak aan de voet loopt blij zijn mag niet grommen wel spelen mag alleen met de baas

mijn honden leven en hebben dus emoties fuck adrenaline ik voel me ook niet slecht als ik plezier heb

en hoezo niet in verhouding met de situatie mag de hond aub zelf bepalen wat hij super gaaf vindt

Mijn honden hebben twee standen, relaxt of zo enthousiast dat als ik het laat ik naar de dierenarts kan gaan. Die zelfde enthousiasme laat ik wel toe in hun werk al moeten ze ook daar bereikbaar blijven voor sturing en mijn explosieven honden mogen al helmaal niet piepen want dat kan levens kosten, dus die worden tijdens werk geleerd dat piepen betekend niet zoeken, en stil zijn betekend zoeken. 

Wat jij vrolijk noemt piepen, pootjes trappelen, concerten geven en stuiteren dan heb ik hier dus honden die van 0 naar 100 gaan als je een keer met je ogen hebt geknuppeld, en ja mijn kelpie x Aussie kan dat wel zonder bijten, gebeten te worden, onbereikbaar worden. Dus geheel afhankelijk van het type hond.

Ik hoef bv ook geen bal te gooien in het bos als ik meer dan een hond bij me heb dat word ook ritje dierenarts vanwege de enthousiasme die ze hebben van het spel, en dan niet eens per se vanwegen het in elkaar klappen als ze beide die zelfde bal willen maar ze zien ook geen bomen, paaltjes greppels, zandheuvels en dikke takken daar breken ze letterlijk hun poten en rug op uit enthousiasme.

Er is dus een heel groot verschil per hond wat je kan toelaten en wat niet.

Ik heb zo ook een hond die super netjes met een slap lijntje langs uitvallende honden kan lopen zolang ze op mij gefocust is, is ze dat niet dan gaat ze uit enthousiasme gillen en mij of de ander hond happen en is niet meer bereikbaar. 

Het is dus letterlijk heel zwart /wit, dierenarts/huisarts of niet een geen tussenweg bij deze honden.

En ook bij een doorsnee leuke gezinshond, waarom zou je als eigenaar omver getrokken willen worden door je hond? Afgezien daarvan, hoe sociaal ook, een hond zo hoog in zijn energie loslaten bij andere honden is vragen om problemen. 

Overigens mogen mijn honden gerust met andere honden spelen hoor, andere honden vinden alleen hun manier van beuken, happen en rennen/jagen op elkaar niet zo leuk.

Ze zijn verder heel sociaal, bijten geen gaten in andere honden ook niet als ze in een gevecht terecht komen wat vrijwel nooit gebeurd want ze lopen dan gewoon weg, ook mijn twee volle reuen.

Ze kennen heel goed de hondentaal en zullen direct stoppen als een andere hond het spel niet meer leuk vind, piepen betekend dat het klaar is en najagen van angstige honden doen ze ook niet.

Ik moet alleen dus al bij aankomst bos zorgen dat ze het eerste stuk rustig ontspannen aangelijnd lopen met focus op mij, anders heb ik een losgeslagen kudde herders, met alle vervelende gevolgen van dien. Echter mijn kelpie kruising laat ik wel blaffen en gillen van enthousiasme want die heeft nou eenmaal meer standjes.

Het grappige is dat de keren dat ik die enthousiasme niet direct hebt gestopt kreeg ik te horen dat ik valse rot herders had, en liepen mensen bang en boos weg. Terwijl als die zelfde honden niet de kans krijgen om zo enthousiast te worden het super leuke honden zijn die gewoon op zondag in een losloopgebied los lopen en leuk contact maken met andere honden.