Puberreu wordt aangevallen

Dag allemaal,

Mijn jongste hond, Finn, is een intacte reu van inmiddels 11 maanden en vol aan het puberen. Sinds deze week ruikt hij anders, geloof ik, want in het park waar we altijd lopen is hij gisteren en vandaag door twee verschillende honden drie keer vrij heftig (gister en vandaag door dezelfde hond en vandaag ook nog door een andere hond) benaderd. Ik vermoed dat het allebei reuen waren. 

Mijn vriend en ik liepen in het park en de honden liepen los. In beide situaties heb ik Finn, oprecht, niks verkeerd zien doen maar ik ben me bewust van de snelheid van communicatie tussen twee honden dus ik kan dat gewoon gemist hebben. Ik weet dat Finn soms wel gespannen kan zijn bij het zien van een andere hond dus wellicht dat dat iets getriggerd heeft. Beide vreemde honden kwamen (niet tegelijk, dit was op verschillende momenten) in een noodvaart op hem afgerend en ‘vielen aan’ nadat Finn zich had laten besnuffelen. De ene hond beet hem in zijn bil toen Finn van hem wegliep, begon te grommen en bleef Finn bestoken. De ander sprong wild om Finn heen, trok zijn lip op en gromde heftig. Finn liet zich overweldigen door het gegrom, geblaf en gehap zijn richting op. Hij stond met zijn staart tussen zijn poten. 

In alledrie de gevallen is door zowel ons als de eigenaar van de vreemde honden ingegrepen. Zij hebben hun honden weg moeten sleuren. Bij de laatste situatie resulteerde het erin dat mijn vriend en ik ons allebei voor Finn plaatsten en mijn andere hond zich er ook grommend in mengde, waarop Finn zich geloof ik gesterkt voelde en eindelijk (dus na drie keer op zijn kop gekregen te hebben) van zich afbeet -niet letterlijk- en zijn grens aangaf. Toen kreeg de andere eigenaar zijn hond ook te pakken. 

Ik heb het gevoel dat het komt omdat hij volwassen wordt en vol hormonen zit. Natuurlijk is er een berg aan communicatie aan vooraf gegaan maar voor zover ik de situatie kon inschatten werd het door Finn niet uitgelokt. Hij leek er niet zo van onder de indruk te zijn, maar ik wil toch graag voorkomen dat hij hier last van gaat krijgen of dat dit nog heel vaak gaat gebeuren. Ik heb geen trek in een hond die angstig is geworden door vervelende ervaringen.

Nogal een lang verhaal en ik vermoed dat jullie er weinig uit kunnen halen, maar ik wil toch graag vragen of jullie misschien ervaring hebben met intacte puberreuen die ineens geconfronteerd worden met volwassen intacte reuen en of jullie tips hebben om dit te voorkomen of op z’n minst in goede banen te leiden. 


Groet,

Lotte

Ik zou niet op de kop geven maar zorgen dat je je hond zo snel mogelijk uit de situatie haalt. Weg er van lopen dus. Aanleiding kan met de geur te maken hebben, wie zal het zeggen. Maar o.l. is de hond van mijn neef bijna in stukken gescheurd door drie honden. Het is een zij, senior, geholpen en teckel. Super relaxte dame, zoekt niets op of zo. Waarom honden ineens aanvallen kan zoveel verschillende redenen hebben. Ballen geur resulteert meestal in defensief gedrag van de mannetjes in mijn ervaring, ook niet prettig wandelen maar aanvallen? In mijn ervaring, denk ik niet dat het met de ballen te maken heeft. Misschien dat een ander hier weer andere ervaringen heeft.

Wat zeiden de eigenaren? Was dit bekend bedrag bij die honden? Of was het heel onverwacht?

Het kan best met het reu zijn te maken hebben, maar het kan ook gewoon domme pech zijn geweest. Sommige honden die zoeken overal ruzie. Met teven heb je dit gezeik ook wel eens. 

Ik heb geen tips voor je, ik heb nooit reuen gehad. Wat je kan doen om dit soort gedoe te voorkomen is niet meer naar drukke gebieden gaan. 

Waarom weet ik ook niet. Maar onze overleden Raya heeft in zijn leven 4 x meegemaakt dat hij zomaar werd aangevallen. Elke keer als we gewoon wandelde en dan kwamen die honden naar hem toe stormen en vielen hem meteen aan. Eerste x met half jaar en laatste x was hij jaar of 5. Eerste x dus intact laatste keren gecastreerd.

Bij hem leiden dat er toe dat hij zelf macho ging doen naar honden. Maar we lieten hem daarna nooit meer los dus heeft hij nooit andere honden aangevallen. Maar we wilde risico niet nemen.

Nooit achter kunnen komen waarom.

Ja ik herken het wel. Onze vorige reu is meerdere malen aangevallen als puber. Of het er mee te maken heeft weet ik niet, maar vanaf zijn 14 maanden is hij zeer hond-intolerant geworden, niet eens alleen naar andere intacte reuen. Ongetwijfeld zat het ook in de aard van het beestje. Onze huidige reu is op 11 maanden gewoon plotsklaps vanaf de achterkant aangevallen door een reu, er is absoluut geen enkele communicatie geweest. Hij zag het niet eens aankomen en schrok zich rot en anders wij wel. Mijn man heeft op dat moment wel die hond gegrepen en een slinger gegeven en afgehouden met zijn voet, wat tot ruzie leidde met desbetreffende eigenares die vond dat honden dat onderling wel uitzochten. 

Er stond overigens iemand bij die wij ook kennen en ook weet dat wij serieus met onze honden omgaan, zij kon ook de reu die aanviel en zij beweerde dat het eigenlijk een heel sociale hond was tot zo ver zij wist. Met haar hond, ook reu, ging het prima. Onze reu is nu 17 maanden  en is nog altijd even vrolijk en sociaal naar andere honden gelukkig, maar we hebben dus ook een andere ervaring. Echte tips heb ik niet, in ieder geval je eigen hond direct beschermen en laten zien dat hij op jou kan vertrouwen en dat hij het niet zelf moet oplossen. Die steekjes hebben wij bij onze vorige reu denk ik wel wat laten vallen. Was ons eerste reu, voor die tijd alleen teven gehad, had geen ervaring met dit gedrag. Zal ongetwijfeld met de hormonen van de jonge reu te maken hebben.    

Heel kort, een puberreu zit ook zo'n 7 keer hoger in de testosteron(in tegenstelling tot een volwassen reu), dat zakt weer als ze volwassen zijn.

https://www.doggo.nl/artikelen/opvoeding-van-een-hond/puberteit-bij-honden/

Blijf goed bij hem in de buurt als je andere honden ziet, komt er 1 aangestormd, dan wegjagen, er vlot tussen springen, of als je een hond in de verte ziet een andere kant oplopen.

Of wat ook héérlijk is, lekker met je hond en een lange lijn in gebieden lopen waar een aanlijnplicht is, dan komt er zo goed als niks op je af gestormd, dat kan een verademing zijn.

Oh was dat maar zo. Nadat onze Peer zo moeilijk, zeg maar agressief op soortgenoten reageerde, hebben wij nooit anders meer gewandeld als in aanlijngebieden. Maar wat een stressmomenten hebben we ook gekend. Zo vaak heb ik andere honden die aangerend kwamen moeten afleiden met onze Wopper, zodat mijn man daar omheen kon lopen met Peer. 

Zo niet ontspannen... 

Veel mensen snappen helaas niet wat aanlijngebod is. Ik heb nog nooit in een aanlijngebied gelopen waar alle honden gewoon netjes aangelijnd waren. Zelfs idioten die zeiden: Laat hem lekker los, dan gaat het altijd goed Van ellende hebben we Peer zelfs een tijd gemuilkorfd, puur vanwege loslopers in aanlijngebieden en ook in onze eigen wijk.   

Twisko heeft dit ook een tijdje gehad toen hij bijna een jaar was. Ik vermoedde dat hij lekker(der) en anders rook dan normaal wat andere mannetjes aantrekt. Probeer er tussen te staan en je hond er direct uit te halen. Of door lopen en je hond bij je roepen.

Dat hij aangeeft wat hij wel of niet wil is niet erg. Zelfs als daar wat geluid en gegrom bij komt kijken. Maar het is niet de bedoeling dat hij naar alle reutjes snauwt om ze weg te jagen.

Toevallig vandaag in het bos nog een jonge reu van een jaar die dacht dat hij kon rijden op Twisko... Dan is het fijn dat hij het op een nette manier oplost voordat ik ook maar had geregistreerd wat er was gebeurd.

Balen hoor   Maar het kan wel, ik moet zeggen dat het de laatste jaren hier in het park goed gaat, en dat ik vroeger met Mila altijd het geluk had dat er een reu kwam aan gestormd, dus dan liep het met een sisser af.(behalve dat ik dan nog wat aan het na sissen was naar zo'n eigenaar  )

Maar ik heb sinds Tommie bij ons is(al weer dik 2,5 jaar) geen aanstormende honden meer naar ons toe gehad, dus wellicht is het boete beleid hier heel succesvol 

Hier zijn er weinig tot geen mensen die hun hond aangelijnd uitlaten in die gebieden. Onze hond werd ook tot 4x toe in aanlijngebieden door loslopende honden aan gevallen. En ik ken heel wat mensen met agressieve honden die zeggen .... ik duik altijd diep het bos in want daar kan die lekker los  ..... Ehhh niet dus want ook daar komen mensen en ook mensen zoals wij die nou net die agressieve honden proberen te ontlopen ... 

Waren het specifieke rassen?

Met mijn destijds jonge herderreu (vanaf een maand of 7) vermeed ik contact met andere wat dominantere type reuen. Het is soms zo ongelofelijk subtiel wat er gebeurd bij een kennismaking. Ze hebben vaak al oogcontact, nemen een houding aan, gaan wat gespannen snuffelen en heel subtiel kan een van de honden even een neus over de nek van een ander leggen of even snel een poot op een rug.

Kreeg in duin er bijna ruzie om. Wij gingen eruit en hadden onze hond al aan de lijn en kwam er een andere vrij grote jonge herderreu aangerend. Vroeg nog of ze de hond even bij zich wilden houden, maar hij deed niets!

Zie vervolgens hoe die hond aan komt snellen en direct met zijn nek over onze hond gaat hangen. Nee hoor, hij doet niets! Heb die hond bij zijn nek gepakt en een zwieper gegeven. Baas kwaad, vervolgens kwam het dier van achteren om nog even een punt te komen maken. En toen heb ik hem (de hond) een hele grote bek gegeven, zodat ie afdroop. Vond het typisch zo'n eigenaar die als dat beest een jaar of 2 zou zijn volledig de controle kwijt zou zijn en een hond die gezellig op andere honden af zou gaan denderen om ze omver te schoffelen of op te gaan jagen.

Soms zelfs per abuis in "spel" als de ene hond groter is dan de ander. Een hond die daar gevoelig voor is, in de zin van niet gedomineerd willen worden, zal vrij rap reageren door te snauwen of in de nek te bijten. Is mijn ervaring althans, omdat ik (helaas) dat soort types heb gehad.

Of zelfs reageren op een hond die van zich af gromt door een bepaalde spanning. Vind dat zelf absoluut geen fijn gedrag, maar van bepaalde types weet je op een bepaald moment gewoon dat ze ontzettend rap op die subtiele dingen reageren, en dan is voorkomen beter dan genezen.