Wil deze toch even delen

Oorontsteking/klachten: Vaak zien we dan klachten zoals krabben aan het oor , of kopschudden . Dit was eigenlijk bij al mijn  honden het geval 

Maar bij eentje niet . Mijn hondje was al wat ouder , heel actief  en dol op apporteren . 

Het begon me eerst op te vallen dat ze haar balletje niet zo enthousiast meer terugbracht . Maar ach , het was koud en de bal nat geworden door het koude zeewater . Ik hield haar gedrag toch wat meer in de gaten , vervolgens zag ik dat ze wel in volle vaart achter haar bal aan rende , de bal even oppakte maar hem niet meer terugbracht . Een dag later weer in volle vaart achter de bal aan , ze wilde de bal oppakken , maar liet gelijk weer los 

Tijdens het eten viel het me op dat ze met de re-kant niet meer at , voorheen was dat met beide kanten . Afspraak gemaakt bij de d.a , ze begon ook steeds slechter te eten . En dat was ook niets voor haar . De d.a onderzocht haar helemaal , aan alles werd gedacht , iets in haar bekje ? Nee . Haar gebit ,  In orde ,Myositis kaak ? vanwege leeftijd werd er ook gedacht aan een ev tumor , ook haar oor werd onderzocht . Maar er werd niets waargenomen met de apparatuur die de d.a had . Verwijzing naar het MCD . En het was maar goed dat mijn d.a me gelijk had doorverwezen . Mevrouw had een heel diepliggende middenoor ontsteking , wat niet veel langer had moeten duren anders was het hersenvliesontsteking geworden . En ze gaf dus verder geen kik ! Nee hoor , we zullen door gaan . Stel dat ik had gedacht , ach dan maar niet meer ballen , of dan maar even niet zo goed eten . Uiteindelijk is het na lang behandelen weer goed gekomen met de oude tut . Echt he , sommige honden . wat zijn ze soms hard voor zichzelf . Dus , stel : je hond vertoont dergelijk gedrag , en je twijfelt . Denk dan ook hier eens aan . Mijn eigen d.a had na 25 jaar dit beeld nog nooit gezien bij een hond . Ja , de bekende symptomen , Scheve kopstand , schudden of krabben . 

Ja, Thara, dat is dan echt wel naar je gevoel luisteren, en niet denken, ach ik stel me aan, of iemand zegt, hij word oud, of wat dan ook.

Gelukkig!!

Dit bewijst weer eens dat honden bikkels zijn en ongemak en pijn niet aangeven, summier aangeven en/of in een zeer laat stadium; dan moet het serieus genomen worden.

Afgelopen donderdag heeft mijn zus haar Grote Poedel plotsklaps moeten laten inslapen op de leeftijd van 11 jaar. Had nooit wat laten merken, at goed, had een goed humeur, kon de clown nog uithangen zoals gebruikelijk bij Poedels. De Poedel Dayna zakte door haar poten en keek wazig om zich heen. Direct naar de dierenarts gebracht. Uit een spoed MRI bleek de hond een geknapte tumor in haar buik te hebben. De hond was niet meer te redden en moest direct worden ingeslapen. Zij wordt vreselijk gemist. Het was een hond met een gouden karakter.

Doet me denken op de dag dat mijn vorige hond, Faro, ineens stil stond, heel raar stil stond, alsof hij bevroor of zo.

Ik zag meteen er is iets, ook al was het maar klein dat hij aan gaf, ik heb hem gekroeld, zijn tandvlees bekeken, en die was spierwit, inmiddels was hij op zijn bedje gaan liggen, en hij keek anders, ik heb huilend mijn man gebeld, kom nu naar huis!! Faro gaat dood.

Zijn milt was gescheurd door een tumor, en de dag erna hebben we hem moeten in laten slapen.

Het was zo klein wat hij aan gaf, amper zichtbaar als je geen grote band oor je hond hebt, en toch schreeuwde mijn gevoel, dit is niet goed.

Ik heb nu echt een piephond, ik denk dat deze het wel aan geeft, maar Faro was zo'n bikkel, half Stafford/Podenco

9 Oktober 2019 is de hele linker gehoorgang van mijn Dave verwijderd, omdat zijn hele oor tot aan zijn middenoor dichtzat met ontstekingen. Deze ontstekingen hebben geleid tot flapperen met oren, gescheurd trommelvlies, een neurologisch insult (doodeng om te zien), verlamde linkerkant en kiesproblemen. Ik weet er alles van. 

Altijd je eigen gevoel volgen, ook al zegt de da iets anders. 

Ik ben dus niet de enige 

Wat zijn ze toch hard voor zichzelf 

En een forum vervangt nooit een dierenarts,  maar soms is het goed om te lezen welke ervaringen er zoal zijn . 

En Joop   helaas een herkenbaar verhaal.  Mijn herder liep naar de keuken , mn zoon stond in de keuken . En gaf een brul . Chintha spuugt heel veel bloed . Direct naar de da . Die sprak haar vermoeden al uit via de telefoon . En helaas   ze had gelijk . Gescheurde lever door een tumor . Niets maar dan ook niets gemerkt.  Ze heeft bij dr da direct een spuitje gehad 

En telkens weet denk ik , weer iets geleerd . Weer dat knagende schuldgevoel.  Waarom heb ik niets gemerkt . Ik ken je toch zo goed ? 

Wat fijn dat je zo alert bent geweest....honden laten weinig zien als ze wat hebben, vaak is het dan toch als het veel verder is, ....gelukkig dat je doorgepakt hebt...  

Sinds ik honden heb vertrouw ik blindelings op mijn moederinstinct.

Werkt ook perfect voor de honden..