Help

Hallo. 

Ik maak mij een beetje zorgen over het gedrag van onze pup. T gaat om een mechelse herder teef van 3 maanden.

Ik heb nog niet eerder een pup meegemaakt met dit gedrag, graag jullie mening of dit normaal puppy gedrag is of niet.

Over het algemeen is de pup rustig. In mijn eigen af en toe te rustig. Niet enthousiast, niet zo vrolijk. Als ik alleen met haar thuis ben merk ik haar eigenlijk niet eens. Ze komt bijna niet als je haar roept. In ieder geval niet vrolijk. Ze komt wel en gaat dan naast je zitten wachten op een snoepje. Op zich netjes maar ik verwacht een blije vrolijke reactie maar die krijg je eigenlijk nooit van haar. Als ik met haar buiten loop doet ze niks anders dan piepen. Ze loopt naast me en als ik stop gaat ze zitten wachtend op een snoepje. T lijkt zo alsof ze heel goed luistert en dat doet ze ook maar ik mis dat vrolijke blije puppy gedrag.Zodra mijn kinderen thuis zijn is ze een hele andere hond. Druk, heel druk. Maar niet blij druk, nee nerveus druk. Als een ongeleid projectiel door huis heen. Reageert nergens meer op eigenlijk. 

Waar ik me zorgen om maak is t volgende. Ze laat zich niet corrigeren. Maar dan ook echt niet. En bijt daarbij van zich af. En niet speels puppy buiten nee echt van zich af bijten. Zonder dat ze eerst gromt. Voorbeeld. Zodra ik de koelkast open doe, komt ze eraan en duikt ze er in.. ik wil dit niet natuurlijk dus zeg nee en duw haar rustig met mijn hand op haar borst de andere kant op.. niet een duw, maar gewoon haar uit de koelkast begeleiden. Direct valt ze je aan. Bijt door ook dan. En niet even 1 keer en dan er van door gaan nee ze blijft je arm dan "aanvallen" en weer niet t puppy bijten nee echt boos is ze. Ik weet niet hoe ik dit moet corrigeren. Ik roep natuurlijk nee dan en ze stopt ook echt wel weer, waarop ze dan weer voor me gaat zitten in de hoop dat ze wat lekkers krijgt. Maar nogmaals nooit blij en vrolijk als ze wat krijgt. Ik heb dit nog niet eerder bij een pup gezien. En ik ken echt dat puppy bijt gedrag, dat overal in happen wat beweegt. Maar dat is speelsigheid. Dat is dit absoluut niet. Ze doet dit elke keer als is haar corrigeer of ergens heen wil begeleiden. Nog een voorbeeld. Ze klimt op ons vensterbank... ik wil dit niet natuurlijk. De enige manier om haar er af te krijgen is haar op tillen. Dat accepteerd ze. Haar haar bij haar borst/schouders weg te begeleiden gebeurd weer t zelfde. Ik denk dat t op tillen haar overvalt en daarom nog niet evht reageert. Maar goed een volwassen herder elke keer op te moeten tillen lijkt me niet de bedoeling. Haar roepen en lokken met wat lekkers werkt dus niet want ze reageert daar niet op. Ze is niet een vrolijke pup. 

Ik heb ook kinderen en ik maak me toch zorgen hoe dat straks gaat als ze groter is. De kinderen mogen haar niet corrigeren van mij, en de kinderen laten haar ook met rust. En toch is ze nerveus als zij er zijn. 

En dat happen, ik snap dat niet. Klopt dat wel? 

Wanneer het echt geen vrolijke blije pup is zou ik haar eens door een dierenarts na laten kijken, of eens kijken naar begeleiding die je pup observeert, misschien dat deze ziet wat er niet goed gaat...

Met het voorbeeld van de koelkast; ik zou proberen dit te voorkomen ipv te corrigeren. Kan je niet een hekje voor de keuken zetten? En inderdaad door een DA uit laten sluiten dat er niks medisch aan de hand is

dit is volgens mij geen vraag voor hier - maar een dierenarts - en goed en duidelijk je bezorgdheid uitdrukken - je niet te snel laten afwimpelen. Eventueel meer als 1 enkele dierenarts, ik heb me in het verleden ook veel te snel laten afwimpelen dat er niets echt iets mis was met mijn pup (bij mij eerder puber want was al een herplaatsing), ondertussen achteraf een totaal ander verhaal naar boven is gekomen.

betreffende de koelkast - geeft deze hond de indruk 'uitgehongerd' te zijn? zonder dat dit het geval kan zijn ?

dit is absoluut niet meer je eerste hond begrijp ik ?

Ik heb voor aanstaande maandag een afspraak staan. 

Buiten als ze andere honden ziet is ze ineens wel vrolijk, dit duurt hooguit een minuut dan is ze ook al weer klaar met blij doen en loopt ze al bij de andere honden weg. 

En dat boos je aanvallen? Is dat oke? De trucjes van ongewenst gedrag negeren werkt dus ook niet want ze vind t prima als ik haar negeer. En afleiden met iets werkt ook niet want ze is niet blij. Ze is ook niet blij als ik haar beloon ofzo. Ze is eigenlijk heel neutraal eigenlijk verder. De enige "emotie" die ik bij haar zie is nerveus. Spelen met speelgoed doet ze eigenlijk ook niet  heel zelden wil ze even spelen. Rent ze achter haar balletje aan als ik doe gooi. Maar dan loopt ze er mee weg en gaat er zelf op lopen kauwen. Samen met je spelen zit er niet in. 

Wel loopt ze me verder alles achter na in huis en overal waar ik dan stil ze gaat ze snel naast me zitten. Maar weer totaal niet blij. Ze doet t meer voor wat lekkers dan dat ze naast mij wil blijven. 

Ik ken alleen maar blije puppy's. Blije domme onbezorgde en drukke puppy's. Dit is ze allemaal niet 

De hond is niet uitgehongerd. Ze eet voldoende. Vaak laat ze zelfs een deel staan ook. Ze drinkt wel enorm veel. Een beetje obsessief vind ik. 

En nee indd dit is niet mijn eerste hond. Daarom zie ik ook zo duidelijk verschil. Ik ben opgegroeid tussen de honden. Dit gedrag als pup ken ik niet. Ik heb alleen nog niet eerder een mechelse pup meegemaakt ik weet niet of dit bij t ras past. Ik ken alleen de vrolijke puppy's. 

Bij welke fokker komt ze vandaan? Heeft die er iets mee ondernomen?

Inmiddels is t met de koelkast klaar hoor. Als ik die nu open doe komt ze eraan en gaat ze netjes er voor zitten in de hoop wat te krijgen.. maar ze duikt er niet meer in.. eigenlijk leert ze dus wel heel snel dat zal ras eigen zijn ook. Maar elke keer als ik haar iets wil leren lijdt dat wel eerst tot een heftige confrontatie vanaf haar kant. 

En mochten er vragen over komen en voor aanvulling. Ik straf haar niet fysiek. Sterker nog ik straf haar niet. Ik pak haar niet bij haar nek, leg haar niet op de rug of iets. Dit zal ze ook nooit accepteren denk ik. Ik heb haar 1x haar bek open moeten duwen en haar even vast gehouden bij haar onderkaak dus omdat ze mij vast had en dat deed zeer en ze liet niet los. Ze beet mij ook toen niet uit speelsigheid. 

Toen zo los had gelaten zo is ze weer netjes gaan zitten voor me.mij een beetje aan te kijken. Ik heb haar verder genegeerd. Ik maak me zorgen om deze confrontaties elke keer. Vooral om mijn kinderen dan en wanneer zij groter is.

Ze komt bij een fokker weg die er eigenlijk niets mee gedaan heeft. Ze is al vroeg bij moeder weg gehaald omdat moeder de pups niet meer accepteerde. Toen is ze met haar broertjes en zusjes apart komen zitten. Hoe oud ze toen precies was weet ik niet. Een week of 6. Met 9 weken is ze bij mij gekomen

Werk je met een clicker ? Mijn pup van 13,5 week wordt gek van enthousiasme als de clicker afgaat.

Helaas zo'n fokkers zijn er veel binnen de mechel. Een pup die niets geleerd heeft in het nest, kan het uiteraard ook niet laten zien elders;

speel je er zelf mee? Een balletje (aan een touwtje) laten najagen, een vodje achterna zitten, zelf actie steken dus.

Laat haar niet te veel zitten, zitten is een zware belastende oefening voor het lichaam.

Ja de clicker ben ik haar aan t leren. 

Hoe en hoe vaak leer je dit aan? Misschien middels voertraining wel enthousiast te krijgen? Waar wij veel aan hebben gehad (en nog steeds), en nu ook door Corona en de lockdown, is de online puppycursus van Edwin Frakking. Klik hier

Ze reageert niet op de clicker. Nog niet dan. 

Ik probeer wel met haar te spelen. Maar dit wil ze niet zo lang.  Alleen t trek spelletje met een touw dat wil ze wel. Alleen vind ik dat in haar situatie lastig om lang te doen. Ik denk dat ze uit nerveuziteit reageert maar weet dit niet zeker. En zon trekspelletje vind ik dan toch wel een dingetje. Ze laat ook echt niet meer los. Hoe ik haar dat ook probeer te leren. 

trekspel is net bevorderend. Laat ze winnen en als ze terug komt,er terug mee spelen enz.

Lossen kun je doen door te ruilen (anders trekspeeltje) of gewoon door het zelf uit de bek te duwen (hand onder de kin en met duim en wijsvinger de mond open doen, tegelijkertijd commando 'los' geven) wel pas op een moment dat ze rustig is en niet het gevecht aangaat.

Naar die training ga ik kijken.. ! Ik heb ons aangemeld voor puppy cursus maar door corona ben ik bang dat we daar pas mee kunnen beginnen als ze bijna volwassen is helaas.

Dit vind ik erg jammer. Had graag willen zien hoe ze daar reageert en vooral wat ze daar van haar gedrag vinden..  

Wat betreft t zitten... ze doet niet anders. Ik heb haar geleerd ze moeten zitten voor we naar buiten of binnen gaan en voor dat ze haar eten krijgt. Nu doet ze niets anders. Elke keer als ik stil sta gaat zij naast of voor me zitten. 

Als ze het touw uiteindelijk wel loslaat zeg je: ‘los’ op een leuke enthousiaste manier. En beloon je haar door weer verder te spelen met het touw. We oefenen dit hier op dagelijkse basis. Hebben we uit het boek van Sam Turner wat ook zeker een aanrader is.

Als ik haar bek zo open wil duwen, word ze wilt en lijdt dat juist tot een confrontatie.  T ruilen probeer ik. Dit werkt wel redelijk met t speelgoed van de kinderen maar tijdens een spelletje met haar touw wil ze niet ruilen. Ook niet voor wat lekkers.

Maar haar laten winnen is dus wel oke? Ik kan daarna alleen een eeuwigheid blijven wachten tot ze terug komt om te spelen. Ze komt niet meer en gaat ergens liggen kauwen 

Daarom net enkel doen op het moment dat ze rustig is, haar aaien, weer eens laten lopen (dat niet altijd bij je komen gelijk is aan moeten lossen) , en bij rust het er uit halen. Daarna direct terug verder spelen.

Loopt ze weg,prima,dan doet ze het maar op haar alleen.  Maar als ze jou niet interessant vind, is het een kwestie van zelf te zorgen dat je wél interessant bent.

Ik hang speeltjes aan een flexi lijn, zo hebben ze de vrijheid om er mee rond te lopen, maar nooit de vrijheid om het er mee af te trappen.

Ik ga er mee bezig. En ga kijken naar een online puppy training. 

Maandag even laten bekijken door een dierenarts ook. Kijken wat die er van zegt. 

Aan de ene kant luisterd ze dus ontzettend goed. Maar ik mis t vrolijke. 

Ik denk dat ze mij pas echt leuk vind als ik me zelf vol hang met vers vlees en koekjes haha. 

Juist laten winnen! Dit zorgt ervoor dat ze zelfvertrouwen krijgt. Laat haar dan maar lekker kauwen. Je pupje is nog maar 12 weken. Ze komt vanzelf wel weer spelen of raakt uitgekeken op het touw en dan kan je het touw zelf weer activeren en een trekspelletje beginnen.

Wat als eerst in mij op komt is pijn. Ze reageert behoorlijk fel als je aan haar borst komt, misschien dat het daar mee te maken heeft? 

Opzich is het niet heel vreemd om pups vanaf 6 weken bij de moeder weg te halen. Ik ken ook een aantal fokkers die dat doen. De pups hebben dan elkaar nog. Het gaat er om wat de fokker er vervolgens mee doet, heeft hij de pups wel gesocialiseerd? Het niet vrolijk zijn kan ook door angst komen. Wellicht heb je een super onzekere pup die geen idee heeft wat er van haar verwacht wordt. Ik zou dus een vast ritme opstellen met duidelijke grenzen en laten merken wat je van haar verwacht. 

Doe je wel eens honden puzzels met haar? Dit doe je samen met je hond. Erg goed voor de vertrouwensband aangezien jij haar stap voor stap (2 a 3 min per keer in het begin is voldoende) aanleert over hoe ze te werk moet gaan. Ze wil het lekkers dus moet ze wel naar je luisteren, en het belangrijkste, het geeft een pup enorm veel zelfvertrouwen en een voldaan gevoel als ze een onderdeel van de puzzel door heeft. (Ik kan de Pokerboxen van Trixie aanraden) begin dus wel makkelijk. Eerst het snoepje open en blood in 1 van de onderdelen, en maak het steeds moeilijker. Pas als ze 1 onderdeel van de puzzel helemaal snapt ga je pas door naar de volgende. 

Werk aan de zit en blijf oefening. Wanneer je de koelkast open maakt, pak je iets lekkers, laat je de pup zitten, geeft een blijf commando en maakt de koelkast open. En haar uitgebreid belonen als ze blijft zitten. Staat ze voor die tijd op, meteen de deur dicht en opnieuw beginnen. Het duurt dan misschien even voor je je pakje boter hebt, maar consequent zijn en een lange adem hebben is in dit geval belangrijker. 

Ik ga er mee bezig en laat haar dan ook winnen. 

Dit is haar reactie.. haha legt t touw ergens neer en komt weer bij me liggen

Ik ga een puzzel aanschaffen. Ik dacht dat ze daar misschien te jong voor was. Maar ik ga t proberen ik had ze al zien liggen

Onze adoptiepup uit het buitenland was in het begin ook zo. Ik herken je zorgen, ook omtrent de kinderen. In het begin heb ik vaak gedacht; waar ben ik aan begonnen en komt dit ooit wel goed? Hij was nerveus en onberekenbaar vooral in het bijzijn van de kinderen. Maar ook naar mij; in mijn arm hangen, me in een hoek proberen te drijven bij correcties.

Wij hebben, naast de puppy basiscursus (waar we overigens niet echt iets aan hadden want de basiscommado's en kom en blijf waren zo geleerd) een gedragsdeskundige/prive trainer ingeschakeld. Deze kon het gedrag goed vertalen; onzekerheid. En vervolgens een plan maken hoe we daar stapje voor stapje mee om moesten gaan. Ook mbh een clicker maar vooral achterhalen hoe en wat. Hier hebben we heel veel aan gehad en nog steeds. Elke twee weken hebben we weer een prive training.

Hij is nu 8 maanden en een compleet andere hond! blij, vrolijk, een echte puber met bananen in zijn oren, wil met elke hond spelen en is ook heel lief en sociaal naar elke hond.

Ook met de kinderen gaat het nu heel goed. Hij is aan ze gewend en zij benaderen hem zoals hij dat fijn vindt en kunnen daarin steeds een stapje verder gaan. Hij wil inmiddels lekker met ze spelen en ravotten. Iets wat in het begin ondenkbaar leek.

Het heeft ons veel tijd, geduld en een lange adem gekost en nog wel eens, maar we krijgen er echt een gouden hond voor terug! 

En wat  betreft pijn op haar borst heb ik zitten denken. Maar ik ben t steeds op een andere plek aan t testen maar ze reageert overal fel. Borst, schouder, achter schouders ook geprobeerd, haar zij. Hoger in de nek. Overal reageert ze fel op zon moment maar met aaien helemaal niet  ik kan haar prima overal aanraken en ze laat dan ook alles toe. Tandjes laten zien dan mag ik haar wel haar bek open duwen, aan de poten zitten, tussen de kussentjes overal vind ze dan wel prima  alleen bij een correctie niet. Zodra ik t woord nee erbij roep gaat ze de confrontatie aan.. eigenlijk weet ze dus heel goed wat t woord nee betekend, dat dan weer wel

Ze is waarschijnlijk, net als onze pup, niet goed gesocialiseerd en heeft niet per se goede ervaringen met mensen? En is daarbij ook te vroeg bij haar moeder weggehaald? Waarschijnlijk heeft ze de bijtrem ook niet echt onder de knie? Ik denk dat je vanaf nul deze dingen en het vertrouwen moet opbouwen met haar. Dat kan echt nog want ze is nog zo jong.

En heel veel hersenwerk geven, dat helpt hier enorm voor het zelfvertrouwen. Hij krijgt zijn eten nooit in een bak maar verspreid en verstopt door het huis heen, of in puzzels, of in een kartonnen doos met theedoek erin en daar de brokjes in, kan hij lekker scheuren. 

"Fijn" om te horen dat t vaker voor komt en dat t ook weer goed kan komen. 

Privé training heb ik ook aan zitten denken helemaal nu de puppy cursus dicht zijn 

Ik ga t maandag ook eerst maar even met de dierenarts bespreken om.uit te sluiten dat t niet iets medisch is en om te horen wat hij van t gedrag vindt. 

Dat brokjes verstoppen, ik ga t proberen. Ik heb zo'n kong. Maar als ik die vol stop is haar interesse weg. Ze laat t er lekker in zitten en kijkt me aan van wat doe jij nou? Haal t er even uit joh zo kan ik er toch niet bij..