een tweede hond er bij.

Hallo allemaal,
Op dit moment hebben een huskyxmalamute. Die hebben drie jaar geleden geadopteerd uit het asiel, hij ondertussen 7 jaar. 

Over een paar maandjes willen we gaan kijken voor een tweede hond. We willen sowieso gaan voor een herplaatser, en dan tussen de 1 en 4 jaar.
Voor diegene die twee honden hebben, hoe is dat bij jullie gegaan (die overgang). En hebben jullie eventueel tips voor mij.


Alvast bedankt

Er zijn een aantal algemene aanbevelingen die nuttig kunnen zijn, zoals:

- de honden eerst al eens op neutraal terrein laten kennismaken, bijvoorbeeld samen op een ontspannende wandeling en dan pas naar binnen gaan in huis.

- speelgoedjes, kauwbotten, eetbakken, e.d. wegzetten zodat hierover geen ruzie kan ontstaan 

- de honden gelijkwaardig behandelen, dus de ene geen privileges geven boven de andere, zodat er geen jaloezie of strijd ontstaat

- de leefregels die er momenteel al zijn ook hanteren voor de nieuweling, zodat er een duidelijk kader is en er geen verwarring is

Maar verder is het natuurlijk heel erg afhankelijk van de honden zelf, hoe de dingen zullen lopen. Dus enige soepelheid en onbevangenheid is altijd op z'n plaats. 

Alvast veel plezier gewenst, met de nieuwe viervoeter erbij. 

" Er zijn een aantal algemene aanbevelingen die nuttig kunnen zijn, zoals:
 
- de honden eerst al eens op neutraal terrein laten kennismaken, bijvoorbeeld samen op een ontspannende wandeling en dan pas naar binnen gaan in huis.
- speelgoedjes, kauwbotten, eetbakken, e.d. wegzetten zodat hierover geen ruzie kan ontstaan 
- de honden gelijkwaardig behandelen, dus de ene geen privileges geven boven de andere, zodat er geen jaloezie of strijd ontstaat
- de leefregels die er momenteel al zijn ook hanteren voor de nieuweling, zodat er een duidelijk kader is en er geen verwarring is
 
Maar verder is het natuurlijk heel erg afhankelijk van de honden zelf, hoe de dingen zullen lopen. Dus enige soepelheid en onbevangenheid is altijd op z'n plaats. 
 
Alvast veel plezier gewenst, met de nieuwe viervoeter erbij.  "

Alaska's Finest!

Mee eens . 

En ik zou zorgen dat de nieuwe hond ook gelijk een eigen plekje heeft , mand   of bed etc 

En een hond van 1 jaar ,? Ik persoonlijk zou dan liever gaan voor een hond die de puberteit achter de rug heeft   . Gezien de leeftijd van je huidige hond 

Een beetje een late reactie. 

Thanks voor jullie tips. Het duurt nog wel even, maar ik wil me er gewoon goed op voorbereiden. 

Thara, doe hond hoeft niet perse 1 jaar te zijn. Het gaat er uiteindelijk om dat de toekomstige hond bij mijn familie past

Leeftijd maakt niet altijd uit, de ene 7- jarige is de ander niet en ook zo met een 1- jarige.

Wanneer je hond vind dan is het slim om deze een paar keer te ontmoeten. Paar keer samen wandelen en daarna mee naar huis dagje.  En dan weet je of het tussen de honden ook klikt.

 Veel succes met je zoektocht !

Ik zag enkele dagen geleden nog een malamute-meisje van 1 jaar in het asiel staan, en moest aan jullie denken... 

" Ik zag enkele dagen geleden nog een malamute-meisje van 1 jaar in het asiel staan, en moest aan jullie denken...  "

Alaska's Finest!

Ohh gossie 1 jaar is nog zo jong :(. Zelf zit ik al een tijdje in een fb groep voor poolhonden, die opzoek zijn naar een nieuw huisje. Er worden wel een paar honden per week ter herplaatsing aangeboden. Net zag ik nog een husky van 11 maanden, die een nieuw huisje zocht. Verdrietig om van te worden. En het liefst neem ik ze allemaal in huis, maar dat kan helaas niet.

Het belangrijkste is denk ik zoveel mogelijk zorgen dat beiden honden zich gelijk behandeld voelen, dezelfde regels gelden voor beiden. In het begin genoeg samen doen en na verloop van tijd ook veel apart zodat je die individuele band ook sterk houdt. Sommige mensen doen alles samen en andere weer niks, ik wissel daar zoveel mogelijk in.

Wij hebben bewust gekozen voor een reu bij onze teef omdat dit over het algemeen het minste risico op vechten geeft.

Uitleg Raico en daarna dingen die wij doen sinds 2 honden:

Wij hebben 3 jaar geleden de keuze gemaakt om van 1 naar 2 honden te gaan. De keuze was puur voor ons en niet omdat we dachten dat Rori een maatje nodig had. Rori vind andere honden prima, maar doet het ook prima alleen.

We wisten dat we een herplaats herder wilden en zijn daarop gaan zoeken. Na een paar niet succesvolle dates met andere honden ging het tussen Rori en Raico bij de 1e ontmoeting prima. Ze snuffelden los op de weide even aan elkaar en vonden elkaar verder totaal niet interessant.

Wel had ik achteraf een paar dingen als rode vlaggen moeten zien en als ik die gezien had, hadden we misschien zelfs Raico afgewezen. We wisten dat hij maar 2 maanden bij de vorige eigenaar had gezeten, wat uitviel aan de lijn naar honden en dat hij angstig was naar mensen. Wel zou hij goed alleen kunnen zijn.

Tijdens ons bezoek was hij wel onrustig aan het kijken naar de vrouw van het asiel zodra zij een beetje afstand nam. Achteraf bleek dus ook dat Raico erge verlatingsangst had waar we later enorm veel gedoe mee gehad hebben.

Ook was hij nog te kort in het asiel (2 weken) om te kunnen zeggen hoe hij echt was waardoor het uitval gedrag een stuk erger bleek dan eerder gedacht. Allemaal dingen waardoor we Raico waarschijnlijk niet mee hadden genomen als we dit van te voren geweten hadden.

Mijn advies is dus ook om kritisch te kijken naar de hond en niet zomaar dingen weg te poetsen als 'het zal wel meevallen'. Helaas worden er veel honden weer snel teruggedaan omdat de verwachtingen toch anders bleken.

Inmiddels zijn we heel blij met Raico en kennen we zijn gebruiksaanwijzing en zijn zijn verlatingsangst en uitvalgedrag grotendeels onder controle. Maar makkelijk was het zeker niet.

Oke, nu voor als je een ''probleemloze'' herplaatser krijgt of andere dingen die sws wel handig waren voor ons.

-Eerst een soort kennismaking zowel zonder als met hond vind ik erg aan te raden. Ook zowel los als aan de lijn indien mogelijk.

-Bij aankomst thuis eerst even een stukje samen wandelen en dan samen het huis in.

-Liefst ookal een aantal dagen spullen voor de nieuwe hond in huis zodat de 1e hond misschien al een idee heeft dat er iemand bij komt. In ons geval was dat een bench in de woonkamer. Hier mocht Rori niet in.

-Ook hebben we de eerste maanden al het speelgoed en andere losse frutsels buiten bereik van de honden gehouden zodat hier geen strijd over kwam. (Inmiddels kunnen ze op nog geen halve meter van elkaar een botje eten en staat er een mandje op de grond met speelgoed, hertengwei, buffelhoorn, etc. waar nooit strijd over is.)

-In het begin deed ik veel wandelingen samen en scheidde ik de honden niet voor langere tijd zodat ze allebei aan het idee konden wennen dat ze samen door het leven gaan vanaf nu en ik wilde voorkomen dat er strijd was als 1 voor langere tijd uit het huis was terwijl de andere thuis bleef.. Dus minimaal 1 lange wandeling samen per dag de eerste weken. Daarna ben ik al snel meer individueel gaan lopen en inmiddels loop ik nog maar een paar keer per week samen.

(Ook omdat Rori bijna 14 is en wel mee kan met groepswandelingen met andere honden, of mee kan naar een bos in het weekend en ik met Raico alleen op rustige plekken met aanlijnplicht kan lopen en ik het fijn vind om mijn volledige aandacht op hem te kunnen richten.) Dit ziet er meestal zo uit; voor mijn werk loop ik een uurtje met ze samen of alleen Raico als Rori niet wil. Na het werk doe ik vaak afzonderlijk wat voer spelletjes, snuffelen, etc. Als er genoeg daglicht is, ga ik na het werk ook nog lopen. Als Rori dan 's morgens mee geweest is wil ze 's avonds meestal niet meer mee.

Op vrije dagen ga ik de laatste tijd vaak samen met ander hondeneigenaren lopen en dan neem ik Rori mee. Dan doe ik ervoor of erna een lange wandeling met Raico of wat training op ons veld of is het voor hem een rustdag. In de weekenden loop ik heel vroeg met Raico of doe ik wat dingen op ons veld.

-Tijdens het voeren zorg ik dat er genoeg afstand in tussen beiden honden. Van mij hoeven ze echt niet uit dezelfde standaard te eten. In het begin was dat een meter of 5 en was Raico de 1e week aangelijnd (kan je natuurlijk bij beide doen als je dat fijner vind). Inmiddels zijn we verhuisd en krijgen ze in een aparte ruimte eten omdat dat makkelijker uitkomt qua ruimte (heel hokkerig huis). Deuren staan wel gewoon open en zodra ze klaar zijn, wisselen ze van bak om te kijken of de ander niks vergeten is 

Ze drinken wel uit dezelfde waterstandaard (we hebben een U vormige standaard in de gang waardoor ze op verschillende hoogtes kunnen drinken, dit bleek totaal geen zin te hebben (Raico dronk alleen uit de lage bak) dus nu staan ze allebei op Rori's hoogte haha. Ze staan ook regelmatig na een wandeling samen uit de standaard te drinken.

Qua kauwsnacks had ik Raico in het hele begin in de bench en Rori los (is geen bench gewend). Toen met bench open, toen op zn kussen, etc tot waar ze nu dus vlak bij elkaar kunnen kauwen zonder problemen. (Kon toen misschien ook al mr voorkomen is beter dan genezen.)

-Met dingen als vaccinaties lopen ze inmiddels gelijk zodat ik dat op dezelfde dag kan doen.

-In de auto hebben we een bench met 2 vakken zodat ze allebei hun eigen plek hebben.

-In het begin hadden ze elk hun eigen mand maar dit hebben we al snel los gelaten omdat ze beiden weleens wilde wisselen. Inmiddels liggen er 3 kussens en een bench verspreid over de beneden verdieping en liggen ze soms zelfs samen in een mand of op de bank. Af en toe mogen ze mee naar boven (als mn vriend storingsdienst heeft) en dan liggen ze bijna tegen elkaar aan op bed de hele nacht.

Voor elk ras en elke hond is het natuurlijk verschillend hoeveel ze aan elkaar hebben. Rori is een wetterhoun mix dus erg zelfstandig en Raico is een herder dus vooral op mij gericht. Ze geven niet zoveel om elkaar maar haten elkaar gelukkig ook niet. Ze zoeken elkaar weinig op maar hebben geen zichtbare stress van elkaars aanwezigheid. In 3 jaar tijd hebben ze 1x gevochten (of nouja, Rori viel hem aan omdat hij aan haar botje snuffelde die ze zat te kauwen, Raico deed niks terug gelukkig, goedzak mr wel dubbel zo groot als Rori). Geen schade gehad. Als ik terugkom van een wandeling met de ene is de ander enthousiast als we weer thuiskomen, ze spelen eigenlijk nooit. Soms een halve minuut wat ontspannen speelbogen of met open bek 'bekvechten' en dan is het weer klaar voor een paar maanden. Rori is inmiddels bijna helemaal doof en gebruikt Raico als gehoor apparaat. Raico haalde in het begin veel uit Rori als mentale support. Zij was blij met bezoek, daardoor was bezoek minder eng, etc.

Maar ik hoor ook weleens verhalen dat het na een paar maanden of zelfs jaren opeens fout gaat en ze dan permanent gescheiden moeten blijven of alleen buiten nog oke zijn met elkaar maar binnen niet.

Sorry voor het lange verhaal, hoop dat jullie er wat nuttigs uit kunnen halen.

Dankjewel voor je uitgebreide reactie, ik ga dit zeker meenemen in mijn zoektocht naar een tweede hond :)