Neus achterna

Goedemiddag,

Wij hebben een kruising bodeguero uit Spanje van 5 jaar. Tot dat ze ongeveer 2-2.5 was luisterde ze vrij goed en bleef ze redelijk dicht in de buurt van ons bij het (los) uitlaten.

Sinds die tijd gaat ze vooral haar neus achterna. Als ze niets ruikt, luistert ze redelijk tot goed (ondanks dat ze heel ver van ons vandaan loopt), ruikt ze iets dan zijn we haar kwijt.

Het wordt eigenlijk steeds erger. Laatst zijn we haar 1.5 uur kwijt geweest en ze komt regelmatig in een gevaarlijke situatie.

Uiteraard laten we haar tegenwoordig alleen nog maar uit op plekken die volledig omheind zijn, ook heeft ze een GPS bandje om.

Haar niet loslaten is geen optie, daar heeft ze veel en veel te veel energie voor.

Het achter iets aan gaan gebeurd in een split second, ik heb sterk het vermoeden dat we hier niets tegen kunnen doen. Toch vraag ik het voor de zekerheid hier, omdat we gevaarlijke situaties voor haar het liefst voorkomen en we er natuurlijk heel graag wel iets aan zouden willen doen. 

Groetjes Gerard

Dat herken ik, Jenna onze herplaatser uit Polen heeft ook heel veel jachtinstinct en ook zij eenmaal goed gewend aan ons en de omgeving ging steeds minder goed luisteren en idd in een split second kon ze al meters verwijderd zijn zodat je geen contact meer kon maken.

Ik heb nog een tijd haar max een half uur los laten lopen en dan weer aanlijnen, en in  dat half uur dan steeds aandacht vragen, en oefeningetjes en spelletjes doen, maar dat kost enorm veel energie zodat we beiden niet echt meer ontspannen liepen en dat is ook niet de bedoeling. Ik vind het hier ook te gevaarlijk om nog risico's te nemen, zodat ze altijd aan de lijn blijft, lange lijn natuurlijk waar dat kan. Dan kan ze gewoon daar snuffelen waar ze will en dat loopt veel meer ontspannen en heb je toch een voldane hond. 

Je zou thuis hersenwerk kunnen doen, dat geeft ook veel voldoening. Samen joggen aan de lijn is ook een Idee om energie kwijt te raken. En genoeg kauwmateriaal aanbieden.

Herkenbaar. Ik heb een kruising Podenco-Siberische husky, een herplaatser. Hij was zo'n 16 maanden oud toen ik hem kreeg en met 19 maanden brak zijn jachtinstinct door. Het ging langzaam van kwaad tot erger, hij was steeds vaker en langer buiten beeld.

Omdat hij tijdens het loslopen ook honden begon te belagen heb ik besloten om hem verder permanent aan de lijn te houden. Hij loopt aan een 10 meter flexilijn en maakt daar geen probleem van. Hij mag veel snuffelen, ik volg hem dan. Wekelijks zijn we lekker bezig op de hondenschool (ABC-training, cavaletti, hersenwerk). Hij is rustiger en prettiger in de omgang geworden.

Een tijd lang heb ik in de weekeinden gewandeld in omheinde losloopgebieden, zoals in Blaricum, Huizen en Hilversum. Voor mij veel reistijd, dat wel. Misschien is dat een optie voor je?

Als ik deze verhalen hoor, ben ik zo blij dat mijn hond (vubara)  géén jachtinstinct heeft.   Wij lopen dagelijks in een park, waar de konijnen wegspringen.  Pepijn kruist hun pad, maar ruikt niets.

Een andere hond uit de buurt (spaniel) kan gerust 1,5 uur rondjes hollen door het park, voordat z'n baas hem te pakken kan krijgen...  

Maar als ik jou was, zou ik het risico niet durven nemen dat mijn hond uit het zicht gaat en op jacht.  Nee hoor, niet doen!

Is het misschien een optie om voorzichtig met haar te gaan fietsen, als ze zoveel energie heeft? Ook aan een lange lijn kun je toch wel spelen met haar, ballen gooien en zo?

gewoon niet meer loslaten

het is echt een fabel dat honden alleen met loslopen hun energie kwijt kunnen raken. er zijn meer dan genoeg alternatieven

het is voor niemand fijn dat je hond niet luistert als 'ie los is. dit soort honden jagen wild op, kunnen onder een auto lopen, aanvaringen krijgen met andere honden, mensen, paarden. noem maar op.

aanvulling: ga anders gewoon iets van jachttraining doen. zijn ze ook super voldaan van, na een training.

Dat je hond achter wild aan gaat rennen is het vervelendste wat er is. Je schaamt je rot. Toch is het een kwestie van luisteren. Eigenlijk steekt die z'n middelvinger naar je op. Vorige week liep er een ree op een veertig meter van ons vandaan in het bos. Eefke had hem eerder in de gaten dan ik. De kop gaat omhoog, de staart gaat omhoog. Dan zie ik aan haar dat er iets is. Dan zeg ik "hier blijven" en dan gaat ze naast mij lopen. Ze is vroeger ook wel achter konijnen aangegaan. Uiterst vervelend. Hoe ik dat heb weggetraind? Zogenaamd "herderen". Commando "naast" geven en met het linkerbeen wegstappen. Met de korte lijn slap eerst netjes links naast de baas lopen. Gaat ze naar voren, dan een hele korte draai om de hond van 360 graden maken. Met de knie de hond die door wil lopen blokkeren en de goede kant opduwen. Dit soms twee of meer keren doen. Je kunt er wel duizelig van worden. Vervolgens weer je weg vervolgen. Loopt ze netjes naast je kun je het belonen met een voertje. Ze is dan op je gefocust. Je kunt wel een "vrij" geven om te snuffelen maar wel aan de anderhalve meter lijn houden. Ga je weer doorlopen, commando "naast" geven en weer met het linkerbeen wegstappen. Dit moet je wel enige weken volhouden. Blijft ze netjes met een slappe lijn naast je lopen, dan kun je het voorzichtig een korte tijd met de lijn los proberen. Je moet leren je hond te "lezen" oftewel z'n lichaamstaal leren. Je ziet dan al aan de hond dat ze andere dingen wil gaan doen die jij niet wil. Je kunt dan nog ingrijpen. Gaat ze een maal rennen, dan is het te laat en dan heb je het nakijken.

Ik heb zelf geen jachthond, maar als ik je verhaal lees zou ik je aanraden om een uitdagende taak voor je hond te verzinnen. Zet hem maar aan het werk. Je zou een sport kunnen uitzoeken. Er bestaat bijvoorbeeld iets als jachtraining, daar kun je zelf de omstandigheden controleren om je hond te laten jagen. Zo krijg je er tijdens wandelingen ook grip op. Maar je zou natuurlijk ook uitdaging kunnen bieden tijdens wandelingen zelf. Een half uur trainen is veel uitputtender dan uren (aangelijnd) lopen. Zelf heb ik dan een border collie, dus die heeft iets andere interesses als een jachthond. Maar ik neem bijvoorbeeld een object mee tijdens de wandeling, die ik af en toe langs ons pad/spoor verstop en die mag Billie dan na een bepaalde afstand gaan zoeken. Die afstanden kun je steeds uitbreiden en de verstopplekken kun je ook zo moeilijk of makkelijk maken als je wilt. Regelmatig moet Billie ook eerst wat opdrachten uitvoeren voordat hij mag zoeken,  of hij moet eerst over hindernissen die we tijdens de route tegenkomen springen of klimmen. Nu kan ik me voorstellen dat een jachthond niet op die manier te motiveren is, maar het is maar om te benoemen dat je het zelf zo creatief kan maken als je wilt om je hond uit te dagen. Maak bijvoorbeeld een geurspoor voor je hond, door met een flesje met iets van een aantrekkelijke sterke geur (vleesjus?) de grond te besprenkelen die je hond moet volgen, met aan het einde van de door jouw gemaakte route ook daadwerkelijk een beloning voor je hond. Zodat hij werkelijk speuren kan naar zijn beloning.. Probeer gewoon wat uit en leer je hond kennen, wat hij leuk vindt. Ik kan me namelijk ergens niet voorstellen dat een hond die voldaan is en zijn energie ook goed kwijt kan, ver weg van zijn veilige basis (jullie) gaat. Want een hond, al is zijn jachtinstinct nog zo groot, is wel afhankelijk van jou. Mij lijkt het dat hij gewoon zoveel energie over heeft, dat hij daardoor een beetje ontwricht geraakt is. Gebeurt bij border collies ook wel eens. Een regelmatig horend probleem is bijvoorbeeld dat een bc niet los kan lopen omdat hij het verkeer drijft, dan adviseer je ook niet om de hond nu nooit meer los te laten. Dan raad je aan om je hond aan het werk te zetten. Het lijkt mij de enige manier om het zichzelf aangeleerde jaaggedrag (of in mijn vb het gevaarlijk drijfgedrag) eruit te kunnen trainen, want een hond die te hoog in zijn energie zit kun je simpelweg niet bereiken. 

Ik zou je hond echt niet meer loslaten, jeetje 1,5 uur weg.. dit is gewoon gevaarlijk voor je hond maar ook voor het wild. Dat honden hier dus zoveel achterna gaan is dus wel de reden dat op veel plekken honden gewoon niet meer los mogen. Ik zou een lange lijn kopen, je hebt je zelf van 15meter, hiermee heeft je hond echt wel vrijheid genoeg tijdens het wandelen!

Mijn hond is aan het puberen en daarom ook niet 100% betrouwbaar in zijn recall, daarom gaat hij voorlopig ook even niet los, ik wil geen risicos lopen als hij ervandoor gaat. Maar hij is echt niet minder voldaan na een wandeling dan als hij losloopt hoor. 

Moest even kijken welk ras het was, heb je enig idee waar hij mee is gekruist? Want als ik het zo lees dan zou de Bodeguero (tenminste als ik deze info lees, https://www.kostanieuws.com/pers/de-bodeguero.html) wel trainbaar moeten zijn.

Dacht in eerste instantie dat het een typische jachthond zou zijn, en daar heb ik geen kaas van gegeten.

Als je er echt iets aan wilt doen, om de gehoorzaamheid er weer wat beter in te krijgen zou ik hem ten eerste niet zo heel ver bij je vandaan laten lopen. Hoe verder weg, hoe minder snel je zelf in staat bent om te zien dat hij iets ruikt, en dan ben je gewoonweg te laat met ingrijpen.

Zelf kreeg ik een aantal jaren geleden een herder die achter van alles aan ging. Ze was toen ruim 2 jaar oud. Omdat het inderdaad te gevaarlijk werd om haar betrouwbaar los te laten lopen (vloog over een weg heen, of park uit en de wijk in) ben ik gaan oefenen op betrouwbaar bij me komen, op "normale momenten" zonder afleiding, maar ook als ik wel aan haar zag dat ze iets spotte (oren gespitst, pootje wat vaak al omhoog ging, naar voren gerichte houding) continue tijdig in grijpen en zorgen dat ik iets heel speciaals bij me had. Zij vond een bal aan een touwtje geweldig, en die kreeg ze af en toe en dan speelde ik met haar. Daarna ging de bal weer in mijn zak, want die was belangrijk én van mij.

In eerste instantie had ik haar aan een lange lijn, zodat als ze mijn hier toch zou negeren ik op de lijn kon stappen, of haar in de lijn liet lopen zodat ze de correctie voelde. Waarop ze negen van de tien keer mij weer aan keek en dan stond ik te zwaaien met de bal, dan kwam ze weer en dat kon ik belonen.

Het vergde wel een lange adem, en af en toe zijsprongen om haar uit een focus te halen als ze niet op mijn stem reageerde. Dan gebruikte ik de methode door vlak naast haar een ketting of iets wat geluid maakte te gooien (of ik klapte in mijn handen), waarop ze dus uit de jachtfocus werd gehaald en weer oogcontact met mij maakte. Uiteraard was ze dan wel aangelijnd, want zeker in het begin was het belangrijk dat ze niet er vandoor kon gaan, want dan was haar beloning gewoonweg groter dan wat ik haar te bieden had.

Uiteindelijk kon ze betrouwbaar los, maar moest ik het kat niet op het spek binden. Want dat gedrag was er bij haar gewoonweg enorm ingesleten dat ik toch altijd zeer goed naar haar houding moest kijken en op tijd haar met mijn stem moest bereiken. Maar met veel belonen en spel en een correctie toen ze eenmaal het commando hier kende, maar besloot te negeren, heb ik het voor 80% om kunnen buigen in ieder geval.

Ook af en toe aan lijnen werkte goed. Terugroepen, even aanlijnen en doorspelen, zodat het aanlijnen niet per definitie als straf of einde lol werd gezien. Als je dat ook goed oefent, dan kun je ook in moeilijkere situaties als het écht noodzakelijk is dat de hond bij je komt gebruiken.