Puppy hapt en springt tijdens uitlaten en wandelen

Hallo allemaal, 

Ik heb een zeven maanden oude bernedoodle (een kruising tussen berner sennenhond en een koningspoedel) en de laatste tijd, tijdens het uitlaten, begint hij tegen je op te springen en te bijten. Op zo'n manier dat het gewoon lijkt alsof hij helemaal gestoord wordt en dan is hij ook niet meer te stoppen. Mensen die ik tegenkom op straat en het zien zeggen vaak dat het een fase is, maar ik kan me niet voorstellen dat dit zo heftig is op het moment. Hij heeft wel al zo'n drie dagen diarree en eet niet altijd zijn brokjes, daarom geef ik hem nu rijst met gekookte kip. Ik vraag me dus ook af of hij ons niet iets duidelijk wil maken. 

Ik probeer hem altijd in een zit te zetten, maar vaak luistert hij niet, of hij gaat wel zitten, en lijkt dan weer rustig te worden. Op het moment dat we weer gaan wandelen begint het weer van voor af aan. 

Hij deed dit ook toen hij 3-4 maanden was, en toen zei de hondentrainer dat we te ver wandelden met hem. We zijn toen korter gaan wandelen en dit hielp enorm en hij stopte. Maar sinds een week begint het weer, en er is gewoon niet meer normaal mee te wandelen. Elke stap die je zet, is hij aan het bijten en springen. Hij begint nu ook echt harder te bijten en vast te houden. 

Ik weet inmiddels niet meer wat ik moet doen. Heb ook al een aantal keer een paar brokjes op de grond gegooid tijdens het wandelen, maar deze vindt hij dan gewoon niet of negeert hij. 

Wij wonen in het buitenland, maar zijn nu op bezoek voor langere periode in NL. Door quarantines slapen we op verschillende adressen, en ik snap dat dit niet handig is voor de pup, en wellicht komt het hierdoor. Maar we zijn al meer dan een maand in Nederland en hij vertoonde dit gedrag niet in de eerste weken. 

Heeft iemand tips/ervaring hiermee? 

Bedankt!

Is het wellicht mogelijk dat hij bij jullie thuis, in het buitenland, veel prikkelarmer woont dan nu hier in drukbevolkt Nederland? Dat zou z’n volle stressemmertje kunnen verklaren aangezien hij gewoon niet gesocialiseerd is met deze mate prikkels. 

Bedankt voor je reactie. Dat zou eigenlijk niet moeten kunnen, we wonen in best wel een grote stad en daar is het ook wel erg druk. Het is ook pas sinds een aantal dagen, ongeveer een week, dat het zo erg is geworden en dat terwijl we nu ook al meer dan een maand in Nederland zijn. 

Mijn eerste hond deed dit ook en het werd steeds erger. Er bleek iets heel erg mis in zijn rug.

Dat hoeft bij jullie niet zo te zijn maar ik zou ook niet uitsluiten dat hem iets mankeert.

Aan de andere kant kan t ook zijn dat zijn hormonen opspelen en hij heftig reageert op geurtjes.

Het kan een combinatie van factoren zijn. Je schrijft dat ie diarree heeft en minder eetlust. Zijn darmen en maag zijn dus van streek (ziekte? iets fout gegeten?). Lichamelijk ongemak kan al snel zorgen voor ander gedrag: wat chagrijniger, lichtgeraakt, onzekerder,... 

Momenteel woon je niet op 1 adres, maar leven jullie op verschillende plaatsen. Andere omgeving, andere mensen, niet goed weten wat, kan hem ook extra onrust geven.

En ja, die gevoelens kunnen zich dan vertalen in happen, springen, baldadig zijn,...

Als je hond zich niet lekker voelt en maagdarm problemen heeft, ga eens langs de DA. Het oplossen van lichamelijke pijn of ongemak kan al veel betekenen. En bekijk ook eens wanneer ie tijdens het wandelen vervelend gaat doen: op het eind van een wandeling? welke invulling had die wandeling (loslopen, aan een korte lijn, veel of weinig gesnuffel, veel of weinig drukte,...), dan kan je daar ook rekening mee houden.

Misschien is het toch wel onrustig voor hem geweest met de verschillende slaapplekken dus ook neem ik aan verschillende wandelplekken, het zou kunnen dat het allemaal toch wat veel is voor hem. Ook de diarrhee kan er mee te maken hebben, maar dat is van hieraf natuurlijk alleen maar gissen en meedenken.

Ik zou zelf toch even laten checken voor alle zekerheid. 

Lola mijn eerste herplaatser heeft dit in het begin ook gedaan, bij haar kwam het omdat ik te snel teveel wilde en zij dit op die manier aangaf. 

Je zou hem ook eens zelf zijn wandeling laten uitkiezen, kijken of dat wat scheelt. En dan ook gelijk op afstand van alles blijven, bogen maken, desnoods teruglopen, kijken of dat misschien ook iets uitmaakt.

Ja, ik ben inderdaad bang dat het toch wat onrustig is. Ik blijf nog iets meer dan een maand, maar vanaf dit weekend verblijf ik op hetzelfde adres (waar we ook al eerder twee weken zijn geweest) dus hoop dat dit ook helpt. 

Ik ben vandaag begonnen met kip en rijst geven, en ga, als het morgen nog hetzelfde is, de DA bellen en toch maar even kijken of er niet iets lichamelijks aan de hand is. 

Eigenlijk is er geen pijl op te trekken wanneer hij dit doet. Ik zie het wel aankomen, hij kijkt op een bepaalde manier naar je en begint dan te springen. Hij doet het soms aan het begin van de wandeling, soms tijdens, maar eigenlijk weinig aan het einde. Hij heeft het 1x gedaan tijdens het loslopen, maar doet dit voornamelijk aan de lijn. Ik probeer hem kort te houden, maar dan bijt hij gewoon in mijn pols. Hij laat nu ook steeds minder snel los, dus dan blijft hij echt hangen. Hij is verder (volgens mij) niet agressief, want het lijkt gewoon alsof hij even niet meer weet wat hij nou met zichzelf aan moet. 

Het kan protest-gedrag zijn, omdat ie te weinig zelf zijn wandeling mag invullen. Bij het loslopen speelt dit dan minder, hij krijgt wat meer vrijheid.

Probeer dit tijdens de wandeling regelmatig aan te reiken: even de lijn los, tijd om te snuffelen, zelf te mogen bepalen waar ie naartoe loopt, zelf het tempo mogen kiezen.

Dat kan al heel wat schelen voor hem qua ergernis. 

Vwb het springen en het bijten, het is een hond van 7 maanden met in ieder geval 1 energiek component er in (de poedel), zie: 

https://youtu.be/BQxeeIN9WZA

En wellicht, zeker als ie nog niet uitgewisseld is, zal dit helpen: 

https://youtu.be/yhW1NFXWxWk

V.w.b. de 3 dagen diarree en vreemde eetlust; gewoon even naar de DA. Misschien wel Giardia o.i.d. en dat is met een kuurtje zo weer weg. 

Ik ga met de tips aan de slag. Ik zou ook graag een hondentrainer willen inschakelen, aangezien we hier nog wel een maand blijven. Ik ben bang dat als ik het nu laat liggen, het gedrag misschien blijvend is. 

Als hij niet aan de lijn zit, heeft hij er ook een handje van om poep te gaan eten als dit er ligt. Ben dan ook weer bang dat hij daar infecties van krijgt en hij heeft nu dus ook al diarree. 

Als ik hem wel aanlijn, dan is hij ook enorm aan het trekken en probeert soms tegen mensen op te springen. Hij is dus erg reactief, maar dit is ook pas iets van de laatste dagen. 

Ik ben gewoon bang dat als ik het gedrag nu accepteer of hoop dat het een fase is, dit gedrag er inslijt. 

Je zou ook eens Turid Rugaas haar boekje Help mijn hond trekt (of hapt en springt) door kunnen nemen, een fijne methode om rust in de wandeing te brengen. Ook Trisha Stewart haar BAT2 (behaviour adjustment) is een aanrader.

Ik zou niet denken in gedrag wel of niet accepteren, maar wel gaan kijken waar het gedrag vandaan komt en proberen het te voorkomen. Voor nu, zou ik zelf afstand houden van dingen/mensen waar hij tegenop zou kunnen gaan springen en er een flinke boog rustig  omheen lopen voordat hij reageert. De wandeling nog kort en saai (voor ons dan, de hond heeft vaak interessante luchtjes genoeg om te snuffelen als hij daar de tijd voor krijgt en niet afgeleid wordt door allerlei andere dingen) houden zodat hij meemaakt dat wandelingen leuk en ontspannen kunnen zijn en vandaar uit steeds een stapje verder uitbreiden.

Mijn Zwitserse Sennenhond deed dit ook toen hij jonger was. Puur overprikkeling. 

Ik kon bij een bepaalde rotonde niet oversteken zonder dat hij in mijn arm hing. En ik woon in een rustige buitenwijk. Sennenhonden zijn erg gevoelig. Voor mij klinkt het bekend en zou ik zeggen: RUST. 

Wederom bedankt voor de antwoorden! Ik heb vandaag twee keer een kort rondje gelopen, zodat er weinig prikkels zijn. Dit leek te helpen, want er was geen gespring. Wel ben ik bang dat er nu te weinig wordt gewandeld, want normaal wandelen we wel wat langer. 

Het losloopgebied hier in de buurt ligt vol van de poep, en dat eet hij nogal graag. Ik ben bang dat als ik met hem daar naar toe ga, hij poep gaat eten en hij heeft nu al diarree dus ben bang dat het erger wordt. 

Nicole, hoe creërde jij rust? Ik begrijp dat het heen en weer gaan met een hond naar verschillende slaapaddressen niet bijdraagt aan het creëren van rust, maar wat zou ik toch kunnen doen om het zo goed mogelijk te maken voor mijn pup?

je hoeft nu ook niet nooit meer langere wandelingen te maken, het is om voor nu even tot rust te komen en de ervaring opdoen dat een wandeling leuk en ontspannen kan zijn zo samen, en dit later wel weer uitbreiden.

Je zou voor nu wat meer hersenwerk kunnen aanbieden, dat geeft voldoening en meer zelfvertrouwen.

Zoals Dobry zegt... een prikkelarme wandeling hoeft niet gelijk te staan met een korte wandeling.

Tuurlijk kan je er langer op uit, maar dan kies je gewoon voor een meer geschikte omgeving, of je past je wandeltijden aan.

'Rustig' wil niet zeggen 'inactief'. Je kan ook ontspannen en kalmerende activiteiten doen. Dus ga op zoek naar omgevingen die je hond het beste van beiden kunnen bieden: zowel voldoende beweging, als weinig prikkels. 

Oei.. lastig zeg! Dit kan zoveel dingen zijn.. Het lijkt mij slim om sowieso even een bezoekje aan de dierenarts te plannen. De diarree, maar ook het bijten en springen kan betekenen dat hij pijn heeft of last heeft ergens en het op deze manier probeert aan te geven. Honden laten het namelijk niet snel merken wanneer ze pijn hebben. 

Verder is het inderdaad goed mogelijk dat de hond wat overprikkeld is. Zijn stressemmertje kan behoorlijk zijn overgelopen doordat je op verschillende adressen overnacht. Een vol emmertje is al iets, maar een overval stressemmertje kan er zo uitkomen. Helemaal omdat je ook aangeeft dat het korter maken van de wandelingen voorheen heeft geholpen, lijkt me dat dit wel weer zoiets zou kunnen zijn. Probeer zo min mogelijk prikkels te zoeken en hou het lekker rustig voor jou én je hond. 

Als laatste wil ik meegeven dat ik dit gedrag heel erg herken. Onze hond deed dit ook heel erg toen deze 4-6 maanden oud was. Achteraf gezien ontbrak er leiding bij haar. Ze was echt een hond die leiding nodig had (let op: geen dominantie!), maar anders ging ze het zelf wel uitzoeken en ons echt uitdagen en uitlokken d.m.v. te bijten en springen. Nogmaals, ik weet niet hoe jouw hond is en wat zijn gedrag laat zien. Ik kan dit ook niet beoordelen van een afstand, maar soms is meer regelmaat, meer consequent zijn en duidelijke regels ook al iets wat kan helpen bij dit gedrag. Ook bij het stressemmertje legen: de hond weet dan namelijk wat en wanneer er iets van hem wordt verwacht. 

Ik wens je veel succes! 

Herkenbaar! Hier ook een puber van bijna 8 maanden die zijn aandacht wel opeist door middel van springen en bijten.

Het is een periode heel erg geweest, bijna onhandelbaar. Zowel in huis als tijdens het wandelen, zowel los als vast. Wij konden bijna niet meer normaal door de kamer lopen zonder dat hij in onze armen hing. Wij hebben toen een gedragsdeskundige/prive trainer thuis laten komen en zijn op advies van haar begonnen met clickertraining. Wekenlang heel consequent geweest en veel rust en regelmaat gecombineerd met genoeg uitdaging en hersenwerk en we merken sinds een paar dagen echt verbetering. Hij kan binnen een paar seconden van nul naar honderd gaan in zijn opwinding en heeft eigenlijk net als de hond van Lisa een hele grote behoefte aan duidelijkheid.

In zijn puber achtige onstuimigheid gaat het zeker nog wel eens mis, maar hij is er nu makkelijk uit te halen. En vooral in de avonden als hij in de ruststand zit merken we hoe goed hij eigenlijk luistert en dat hij wel degelijk de dingen die we hem overdag trachten te leren heeft opgepikt.

Succes!

Hoi!
De meeste antwoorden heb je denk ik al wel. Ik wil je vooral even herkenning geven. Onze kruising Berner Senner/ Labrador deed het ook heel erg. Hij heeft vrij lang last gehad van een hardnekkige Giardia besmetting en dus ook diarree en last van de darmen. Toen hij geen last meer van zijn darmen had werd het al een heel stuk minder tot helemaal niet. Wij hebben er destijds ook een gedragsdeskundige bij gehad en zij gaf ook aan dat ze vaker honden had gezien met pijn die dit gedrag vertonen. 

Nu is Tibko één jaar en twee maanden en doet hij het alleen nog maar als wij hem overvragen tijdens een wandeling. En dat is dan dus puur onze eigen schuld. Ik zou als ik jou was proberen eerst die diarree te verhelpen.
Niet de moed laten zakken dat dit blijvend is hoor! Nu je er middenin zit lijkt het uitzichtloos maar er zijn nog genoeg paden te bewandelen om de oorzaak aan te pakken. 
Sterkte en succes!

Hoi allemaal, 

Super bedankt voor alle tips. Ik had afgelopen week naar de dierenarts gebeld en deze gaf aan het nog even aan te kijken. Toen zag ik dat er vanochtend bloed bij de diarree zat, en hij heeft ook overgegeven. We zijn naar het dierenziekenhuis geweest en daar hebben ze antibiotica gegeven en een injectie voor de misselijkheid. Nu is het even afwachten; ik moet wel zijn ontlasting een aantal dagen verzamelen (echt een super leuke taak..) en dan wordt hier nog naar gekeken. 

Vanaf vandaag blijven we tot we terug vliegen naar huis ook op hetzelfde adres, dus de aankomende maand zal het ook rustiger worden. Ook bedankt voor alle herkenning, het lijkt inderdaad echt net uitzichtloos als je er midden in zit. Ik voel me ook zo'n slechte honden-eigenaar als hij zo is op straat, alsof hij helemaal geen opvoeding heeft genoten, dus ik ben blij dat er wat herkenning is! 

Hoi allemaal, 

Ik heb inmiddels gesproken met een gedragsexpert en toen leek het twee weken even goed te gaan. Inmiddels is het weer net zo erg, of erger, dan voorheen. Mijn arm is bont en blauw en ik weet niet wat ik eraan kan doen. Als hij begint te bijten tijdens het wandelen, lijkt het wel of er niks meer tot hem doordringt. Thuis luistert hij echt goed (voor zover een beginnende puber luistert). Heeft iemand nog een gouden tip? Ik begin inmiddels met mijn handen in het haar te zitten. 

Wel valt het op dat als hij wordt uitgelaten door een man, hij bijna niet hapt/springt/bijt, of helemaal niet, terwijl hij dat wel bij vrouwen doet. Kan hier iets mee zijn? 

Dat kan zeker, afhankelijk of er verschil zit in de invulling vd wandeling bij die bepaalde mannen/vrouwen.

Dat kunnen verschillende dingen zijn, zoals bijvoorbeeld: in een hoger tempo lopen, dat beter bij de hond past. Of meer/minder onderlinge interactie, andere lichaamshouding, andere stemming (onrust, stress, zelfzekerheid,...) of minder druk leggen (dus minder regeltjes, losser omgaan met elkaar),...

Ga eens samen met die man wandelen, en hou jij de hond vast. En daarna loopt hij een eind met de hond. En let zelf op de verschillen. 

Kan je niet een touwstick meenemen en die in zn bek duwen?

https://m.youtube.com/watch?v=yhW1NFXWxWk

Bedankt voor de tip Alaska's finest, ga ik straks meteen doen zodra hij er weer uit moet. 

Danique, ik heb dat ook geprobeerd, maar het lijkt alsof hij dan zo geobsedeerd is door mijn arm, dat er geen land meer mee te bezeilen valt. Hij luistert niet naar commando's; als ik hem negeer of met mijn rug naar hem toe draai bijt hij in mijn jas. Hij springt echt omhoog en hapt dan, mijn bovenarm zit ook onder de blauwe plekken. 

Wat voor tips kreeg je van de deskundige?

Goed idee om eens naar de verschillen in uitlaten te kijken. 

Ik denk dat sommige honden ook heel gevoelig zijn voor hoe de lijnvoering is, dat je bijv. daar waar het kan de lijn lang houdt en op drukke plekken de lijn kort zodat hij naast je komt te lopen, en jij dan tussen drukte en hond in. Ik hield bij het korthouden dan altijd de riem stevig in 2 handen zodat ze niet voor me lang kon springen.

Hoe gaat het met de misselijkheid e.d.?

Het is geen fase maar pups ontdekken de wereld met hun mond en het is zeker iets wat je niet wilt behouden. Vooral bij grotere rassen. Voor de pup is het spel en hoe moeilijk dan ook? Negeren, als een zout zak blijven staan en weg draaien. Hou saaier je bent hoe minder leuk hij het gaat vinden. Zwiepen met je armen, of enige vorm van reactie is de beloning waar hij op uit is. En blijkbaar heeft je rakker meer spel, energie afdruip nodig. Zoek waar beiden rassen ooit eens voor gefokt zijn en vind daar diverse spelletjes op. Creatief met kurk zeg maar. Teckels vinden het mega leuk om door katten tunnels heen te banjeren als vb

Dobry, toen ik naar haar toe ben geweest, leek het gedrag vooral te komen vlak voordat hij een hond zag, en er niet meer kon spelen omdat ze allebei aangelijnd liepen. Ze gaf dus tips hoe om te gaan met hem, voordat hij in die modus schiet, door koekjes op te grond te gooien zodat hij die spanning kwijt kon dmv snuffelen. Dat leek dus zo'n twee weken te helpen, maar sinds afgelopen maandag is het echt weer raak. Elke wandeling is een drama en weet ook niet meer of het nu komt door de drukte; het gebeurt ook als we verder niemand tegen komen op straat. Ik kan nu dus ook minder goed een oorzaak aanwijzen. Wel valt het op dat het telkens aan een kant is, hij komt dan naast me lopen en begint dan omhoog te kijken. Ik heb geprobeerd gewoon te negeren, gewoon door te lopen als hij zo naast me komt lopen, maar dan springt hij, ik heb geprobeerd de "klikkerwoorden" te zeggen, (JA! bijvoorbeeld) maar ook dan doet hij het, en ik heb ook geprobeerd hem koekjes te geven, maar lijkt ook niet te werken. Alsnog zal ik op de lijnvoering gaan letten!

Anouk, ik ben heel erg bang dat dit gedrag blijft als ik er nu niet iets mee doe, het blijft. Hij is nu 8 maanden en is echt al groot. Veel groter en hij loopt me omver. Ook met het negeren (als hij eenmaal begint) gaat hij maar door. Als hij dan stopt met springen, begint hij mijn jas als trektouw te gebruiken. Aangezien hij in het verleden al twee jassen kapot heeft getrokken, vind ik dit ook zonde.. En thuis heb ik mijn "uitlaatjas" maar die heb ik nu niet mee. We wandelen elke dag een half uur los, dan gaat alles goed. Hij luistert dan ook echt perfect, komt eigenlijk altijd terug als ik 'm roep. Elke maaltijd gebruiken we als spel, dmv een kong, of het eten verstoppen, of iets anders. Hij krijgt bijna nooit eten in z'n bak. In de achtertuin spelen we met een bal of een touw, en ik zet vaak van die hersenspelletjes in. Ik zou echt niet weten wat ik nog meer moet doen; ik had zelfs het idee dat ik teveel deed. Misschien is dat het?

Om eerlijk te zijn vind ik 30 minuten echt heel weinig mits dat de totale dag wandeling is. Loslopen maakt idd moe, geurtjes, ontdekken ect Zelfde rondje om de kerk kan de uitdaging verliezen.  

Misschien een losloop veld met hek? Waar je zijn energie naar beneden kan brengen door middel van spel ipv van jouw arm? Daarna wandelen door de buurt. Poedels zijn jachthonden en Berner Sennen? Een boerderij waker, allebei gebruiken de neus en gehoor. Doe daar je voordeel mee en wees creatief met kurk om het zo maar te zeggen. Lukt het niet gelijk? Niet opgeven.

Anouk, bedankt voor je antwoord! We lopen ongeveer 30 minuten los op een groot veld (de veluwe!) dus daar kan hij echt zijn energie kwijt. Soms is het wat langer, soms is het wat korter. Dit is meestal in de middag. In de ochtend lopen we rond 7 uur, half acht ook een half uur, maar dit is aangelijnd en daar zijn dus wel problemen bij. Dan lopen we rond een uur of 10 nog een 10-15 minuten, en dan smiddags naar de veluwe. Daarna vaak rond een uur of 4-5 nog een rondje van 10-15 minuten, dan rond 8 uur een rondje van 10-15 minuten en voor het slapen gaan een rondje van 20-30 minuten. Ik denk dat hij wel genoeg beweging en vrijheid krijgt om te ontdekken, snuffelen en zoeken. Maar telkens bij de aangelijnde stukken (als ik hem uit laat, ik laat hem niet altijd uit) bijt hij in mijn arm. 

We doen al veel zoek en snuffelspelletjes, maar zal daar nog eens even mijn creativiteit op los gooien. In ieder geval bedankt voor de tips!! 

Ik zou denken dan andersom, korte lijn losloop en lange lijn in de kortere buurt wandelingen. Maar ik weet ook niet wat ik doe