Mechelse Herder, 9 weken, gekke Periode

Hallo,

we hebben denk ik wat advies/ruststelling nodig met ons 9 weken oude Pup.

"Chica" is, volgens alles wat we lezen, een typische Mechelse Herder Teef. Ze is lief, luistert nu al goed naar basis commando's en is super slim.
We werken met een Bench, waar ze ook goed aan is gewent.

We kunnen leuk met haar spelen, doen kleine wandelingen van 10 minuten, geven haar hersen oefeningen, laten haar dingen zoeken, etc.
In het begin hebben we alleen maar met positieve benadering gewerkt en zonder straffen.

Sinds ongeveer een week lukt dat niet meer honderd procent. We hebben gehoord dat ons hond een consequente opvoeding nodig heeft, dus zijn we ook met corrigeren begonnen.
Dit is vooral nodig als ze haar "gek" moment heeft. Soms, ineens is het een heel andere hond. Ze begint enorm te happen, gaat alleen maar voor ons handen, hapt tegen ons, blaffen, grommen en soms wel agressief. Corrigeren maakt het alleen maar erger. We proberen haar af te leiden en dan te belonen, maar dat werkt niet altijd. Ze bijt dan soms best hard.

We weten niet zo goed hoe we het haar af kunnen leren, want we komen dan in een cirkel van

Slecht gedrag, corrigeren, slechter gedrag, corrigeren, slechter gedrag, corrigeren, bijten/blaffen/grommen, corrigeren, etc.

Tot nu toe werken we dan met de bench. Binnen enkele minuten valt ze dan met slaap.
We willen echter niet dat ze een bench hond word, maar we krijgen haar buiten niet rustig.

We vragen ons af. Is ze overprikkelt of juist verveeld? Moeten we corrigeren? Is dit normaal gedrag?
In dit forum staat bij de omschrijving "consequente opvoeding is absoluut een must bij deze honden". Wat houd dat precies in?

We raken steeds meer gefrustreerd dus we kijken uit naar jullie reacties en hopen dat we ons hond zo in goede banen te leiden.

Alvast bedankt,
Max n Djo

Je zegt dat als je haar in de bench doet ze meteen in slaap valt, dus ik denk dat ze moe is en dan even niet goed haar rust kan pakken. Probeer in kaart te brengen wanneer dit soort momenten zich voordoen en probeer het voor te zijn door haar op een rustig plekje te leggen met een kluifje. Brownie werd standaard na 7u 's avonds happerig en toen ze 9 weken was ook standaard na een wandeling. Dit heeft heel lang geduurd, maar nu met 22 weken wordt het steeds minder (maar 's avonds heeft ze nog regelmatig een hap bui). Het is normaal puppy gedrag en zeker niet agressief, ook al lijkt dat wel zo met het happen en het bijten. Puppies weten nog niet wat wel en niet mag. Met consequente opvoeding wordt denk bedoelt dat je erg duidelijk bent, kies één methode en houdt je hier een tijdje aan en ga niet steeds wat nieuws proberen, want dan snapt de hond er niets meer van. Probeer in de buiten consequent een time-out te doen, of consequent steeds weg te lopen, of kluifje aan te bieden, maar hou één methode een tijd vol. Het duurt een tijdje voordat je hond door heeft wat er van haar verwacht wordt. Zorg er bijv. ook voor dat wat je wilt dat ze later niet mag (bv. op de bank, op visite springen, oid) ze nu ook niet mag. Heel veel plezier met jullie puppy!

Het is gewoon  puppy gedrag, heeft niets met het ras of harde opvoeding nodig hebben te maken.

Je kan haar wat te kauwen geven, van kauwen wordt een hond rustiger.

En proberen haar dagen goed in te delen wat betreft rusten/activiteiten. 

Het is een puppy, van amper 9 weekjes oud!

Er is opeens zoveel gebeurd in haar leven: uit haar vertrouwde nest weg en in een vreemd huis, bij vreemde mensen met andere gewoonten en vreemde omgeving terecht gekomen. Dan draait het maar om 1 ding: een goeie vertrouwensrelatie opbouwen. En al de rest groeit later, van daar uit.

Puppies uiten hun emoties op manieren die ze kennen: blaffen, piepen, janken, springen, happen, bijten, grommen, enz.

Dat doen ze dus om jou te laten weten hoe ze zich voelen. Sommigen zijn daar erg uitbundig en uitgesproken in, andere doen dat meer bedaard. Maar het is dus communicatie.

Wat ze je vertellen, kan heel uiteenlopend zijn, en is dus afhankelijk van de context: wat ging eraan vooraf, wat speelt er in de omgeving, hoe gedraag jij je zelf, wat vraag je allemaal van de pup, hoe voelt de pup zich op dat moment, enz.

Happen en bijten kan dus bijvoorbeeld zowel een uiting zijn van protest, als van verveling, als van opwinding, drukte,...

Het is aan jou om te kijken wat er aan vooraf ging. Misschien leg je op dat moment te veel druk, vraag je te veel? Of misschien is er net te weinig uitdaging, te weinig vrijheid? Het kan dus echt vanalles zijn. Goed nagaan wat er aan de hand was voor het happen en bijten begon, dus. En dan kan je daarop anticiperen en rekening houden met de behoeften van je puppy.

Consequent zijn is in alle geval niet na een week al beginnen straffen en nog meer straffen en nog meer straffen omdat het beestje zich nog niet naar jullie wensen geschikt heeft. ;)

Geef iets in de plaats waar ze wel mag op bijten. En geef dat telkens opnieuw. Een miljoen keer. 

Consequente opvoeding heeft niet met belonen of corrigeren te maken. Consequent zijn betekent dat wat vandaag niet mag, mag morgen ook niet. Bijvoorbeeld: je wil straks niet dat een grote hond tegen bezoek opspringt, dus laat je dit als pup nu ook niet toe. Als je dingen het ene moment wel toelaat, en het andere moment niet, gaan ze daar natuurlijk lekker misbruik van maken. Bij pups ben ik erg consequent. Maar als ze iets ouder worden kan ik dit vaak al meer los gaan laten. Mijn hond is inmiddels oud genoeg dat ik lekker inconsequent kan zijn zonder dat ze misbruik gaat maken (ze mag bijvoorbeeld soms wel en soms niet op de bank. Als ze even niet op de bank mag accepteert ze dat inmiddels makkelijk). Ook al heb je wel types waarbij je nooit de touwtjes kan loslaten haha. 

Je kan ook duidelijk en consequent zijn zonder dat je de pup met harde hand hoeft op te voeden. Ik raad het juist aan om altijd rustig en kalm dingen op te lossen, zoals het bijten. Als je veel emoties gebruikt, zoals een harde boze stem, dan “voedt” je de energie van de pup, en krijg je vaak juist meer drukte. 

Je kan het gedrag voor zijn door wat te kluiven te geven of de hond rustig naar zijn slaapplek (bench?) te begeleiden. Dat hoeft helemaal niet boos of zo. Hoe kalmer jij bent, hoe rustiger de hond zal worden. 

Trouwens dit is heel normaal puppygedrag. Er worden bijna dagelijks dit soort topics geopend door wanhopige beginnend pup eigenaren. Het komt goed!! Het gedrag dooft vanzelf uit als je er rustig en adequaat mee om gaat.

Een weekje in huis en een energieke pup, ja heerlijk toch....als de pup het dolle tien minuutjes heeft even laten gaan laat tie zich even uitleven dan, ga naar een veilig stukje groen, bos waar die even los kan...laat lekker snuffelen, doe wat spelletjes met je pup...en thuis een goed bot, ga op de grond zitten, samen vasthouden na een poos lekker knagen is je pup ook al een stuk rustiger....

Hier meerdere mechelse herders, ik train ze, fok ze en werk ermee. Ik heb op dit moment twee pups, een teef van 5 maanden en een reu van 7 weken. Ze hebben beide nog nooit een bench gezien en slapen smacht op bed zodat ik bij piepen direct eruit kan om uit te laten. Ik laat ze 6x per dag 5min uit en de jonge pup laat ik tussendoor voor de voordeur plassen als hij rond begint te lopen, net wakker is of heeft gegeten. begin van de middag loop ik met de roedel 1uur tot 1.5 uur over de weilanden de pups gaan dan ook mee vanaf 7/8 weken. Terwijl de volwassen honden lekker rennen lopen de pups om mij heen en ga ik regelmatig stil staan of iets met de pups bekijken, zo loop ik even naar het water enz enz. De rest van de dag liggen ze dan te slapen en wat op runderkophuid te knagen. Ik heb dit altijd met al mn pups zo gedaan en werk voor mij en de honden super.

Vergeet het corrigeren maar weer!
Je moet wel je hond “nee” aanleren. Dit moet geleerd worden! Dat snappen ze anders niet.
Je doet al vrij veel voor een pup van 9 weken.
Je pup laat duidelijk merken dat ie overprikkeld is. En dat merk je als ze “vervelend” gedrag laat vertonen.
Ze hebben super veel slaap nodig! Zeker als ze nog maar 9 weken zijn.
Soms moet je ze helpen door rust te geven door middel van een bench (moet je ook aanleren)
De hersenen van de pup is letterlijk nog baby. En zoals je weet kunnen ze nog niks, moeten ze slapen en gaan ze ook op ontdekkingstocht om de wereld te verkennen.
Uit vaak in bijt gedrag.
Verder raad ik je zeker aan om even te googlen op hondenschool-online met edwin frakking

Runderkophuid werkte hier altijd tegen alles haha. Ze willen er graag in bijten en knagen, en worden er lekker moe van.

T is nog maar een baby he, rustig aan.

Hallo allemal,

super bedankt voor de reacties. Ons takeaway is vooral: Rustig aan, het is een pup, dat is normaal. Dat geeft al enorm rust.

We zijn er nu achter gekomen dat vooral een ding helpt, en dat is haar meer tijd alleen te laten vermaken. We hebben altijd op ons kleed voor de bank gezeten en haar probeert te vermaken en af te leiden. Beter werkt het als we haar al haar speeltjes geven dat ze zelf kan knagen, dan word ze rustiger. Als we dus op haar "hoogte" kwamen dan werd ze gekker.

Vooraf gaat niet echt iets, ze is lekker aan het spelen, dan kijkt ze ons op een bepaalde manier aan (jullie weten misschien wat ik bedoel haha) en dan gaat ze aanvallen. voeten, benen handen, schoenen, etc. Als we haar dan afleiden met bvb een tauw of iets en met rust laten, word ze vanzelf weer rustig.

We zijn wel van mening dat lichtelijk corrigeren wel beter helpt. Ignoreren helpt niet want dat ziet ze op zon moment niet als straf maar doet dan maar lekker iets anders. De bench in doen is ook niet echt wenselijk, dus dan maar nekvel. Misschien zijn jullie het daarmee oneens...? Ik hor het wel.

Waar we nog niet honderd procent zeker van zijn is de tijd die we haar wakker hebben. Soms hoor ik 1,5 uur (Michelle) en vanzelf rustig laten worden. soms hoor ik dat we het goed doen haar rust "op te dwingen". We weten het nog steeds niet hoeveel ze aankan. Elke dag weten we meer en we doen het super goed samen, dus bespreken vaak wat we hebben geleerd die dag.

Groeten,

MaxNDjo

Lees het stukje van Michelle nog maar eens door ,want zo werkt het hier ook ,

Waarom de hond in het nekvel grijpen voor iets wat je uiteindelijk zelf uitdaagd?

Je gaat naar beneden, pup hoogte, dus op je knieen en handen, gezicht dichtbij. Dat is voor de pup leuk. Uitdagen in spel lijkt het, je pup gaat daar in mee.

Dat dus gewoon niet doen, want dan lok je gedrag uit wat voor jullie dus niet leuk is.

Natuurlijk kun je eens corrigeren als er ieta gebeurt wat totaal niet kan of onveilig is. 

Maar dat kun je oplossen met een strenge 'laat dat' of 'he' of 'pas op', hond uit de situatie halen en iets aanbieden wat wel wenselijk is.

Daar zijn geen lijfstraffen voor nodig.

Misschien is het wel zo fair naar je puppy van 9 weken oud toe om haar eerst te leren welk gedrag je wél wilt zien voordat je maar als een malle gaat corrigeren door haar in haar nekvel te grijpen, dit is namelijk ook super schadelijk voor jullie band. 

Als bij het nekvel grijpen een lichte correctie is, wat is dan een 'normale' of zware correctie volgens jou?

Er geen vaste tijden qua wakker/slapen. Elke pup is anders en dus zijn de slaapbehoeften ook anders. De ene slaapt veel, de andere helemaal niet. Pups volgen gewoon hun natuurlijke behoeften. Hoe meer mensen hier gaan ingrijpen, forceren en afdwingen, hoe meer je hen uit hun natuurlijke ritme haalt. En dan krijg je na enkele weken het probleem: mijn pup kan zelf haar rust niet nemen! 

Go with the flow, dus. 

Dus alleen omdat je pup zich als een normale pup gedraagt is dat voor jou genoeg reden om een vriendelijke opvoeding meteen overboord te gooien? Je moet wat meer geduld en begrip hebben voor je hondje. Sowieso wordt jou pup straks ook een puber, en dán gaat hij pas vreselijke streken uithalen. En voor je correcties zal die op deze manier doof worden, omdat je het nu al te pas en te onpas bent gaan gebruiken. Met correcties moet je spaarzaam zijn. Ik gebruik het alleen als ze écht over de scheef gaan. En zeker niet bij normaal puppybijten. Een fysieke correctie is naar mijn mening nooit ok. 

Misschien werkt je correctie nu toevallig wel. Maar correcties gebruiken heeft zeker negatieve consequenties. Misschien moet je je daar eerst in gaan verdiepen voordat je nu de keus maakt om ze te gebruiken. Als je wil dat je hond, ook op de lange termijn, goed gaat luisteren, zorg dan dat hij het LEUK vind om te luisteren. Motivatie moet van binnen uit komen. Motivatie dat van buiten komt door bijvoorbeeld straf en correcties, houd nauwelijks stand. Zeker bij een Mechelse Herder kan je op deze manier een tikkende tijdbom creëren. Wat je er in stopt, komt er ook weer uit. En als dat een fysieke correctie is, ga je hem ook weer terug ontvangen. 

Hallo allemal,

ok... reacties zijn in dit geval dus allemaal eens. Correcties zijn schadelijk en niet wenselijk. We zullen zo goed mogelijk bijsturen.

Yes en No begrijpt ze volgens mij wel wat ermee bedoelt is. Alleen had ik wel gehoord dat aan een "nee" ook een negatief iets gekoppeld moet worden. Als ze dat dus niet ervaart, dan zal ze ook de waarde hiervan niet herkennen. Negeren werkt alleen als ze te hard bijt, maar niet tijdens haar "gek" momentje. Als we dan niet willen dat ze handen hapt, voeten bijt, billen, rug, neus etc., dan hebben we maar gecorrigeerd. Want we willen aangeven dat dat onwenselijk is.

Misschien heb ik "nekvel grijpen" ook niet goed omschreven. Hiermee bedoel ik bvb.:

Poten op de bank. "No" zeggen en aan haar nekvel naar achteren weghalen.

Dit is geen enorme straf volgens mij, aangezien haar moeder haar daar ook zou pakken om haar ergens heen te dragen. Niet dus? Strengere straffen zou ik dan bvb zien als ze tikken op haar neus krijgt of naar de grond geduwd word, dat is een strenge correctie. 

Dat dit normaal puppy gedrag is weten we nu sinds deze blog en na meerdere mensen te hebben gevraagd, dus we hebben idd de fout gemaakt op iets te corrigeren wat niet had gemoeten. Fout gemakt. In de toekomst beter. We leren haar ook steeds beter kennen en leren elke dag bij.

Het gaat dus nu al beter en we weten nu ermee om te gaan. We houden jullie op de hoogte.

Groeten,

Max en Djo

ik vind dat er op HP altijd zo hysterisch wordt gedaan over correcties

het hangt van de hond af, maar bij sommige types is het gewoon nodig om bepaald gedrag te corrigeren. en, mits goed uitgevoerd, werkt het gewoon uitstekend. en nee, een hond heeft daar niet direct een trauma van

als ik naar een van mijn eigen honden kijk, dan zou dat echt geen leuke hond zijn geworden als ik bepaald gedrag niet had gecorrigeerd. juist het tegenovergestelde, veel te soft en niet consequent opvoeden levert veel eerder een ontspoorde hond op. een vriendin van me appte me laatst nog een foto met in haar arm 28 hechtingen. herder van nog geen jaar oud die nooit grenzen had geleerd

succes, en fouten maken we allemaal, daar kunnen we van leren

er is wel een verschil tussen de hele hond negeren en het gedrag wat je niet wil zien negeren. 

Ik zou inzetten op voorkomen, ipv achteraf corrigeren en anders ombuigen op een rustige positieve manier. Als de pup niet met de pootjes op de bank mag bijv., roep hem dan gewoon rustig bij je voordat hij dat doet, en beloon hem daarvoor. Wat hij niet aanleert hoeft hij ook niet af te leren. Dat is best veel werk natuurlijk, en vereist soms ook veel creativiteit, maar je maakt dan een goede sfeer en bouwt een goede band op met de pup.

Correcties kun je geven op vele manieren. Grenzen zijn inderdaad nodig, maar dat kan prima op een vriendelijke manier. Fysiek is nooit nodig, bij geen enkele hond. Bang maken of schreeuwen ook niet. Er wordt vaak onterecht gedacht dat een positieve opvoeding gelijk staat aan geen grenzen geven. Dit is onjuist. En je schrijft het al zelf: een correctie werkt, mits goed uitgevoerd. Dan moet je wel weten wat een passende situatie is om die correctie uit te voeren. Hierbij heb je dus verstand nodig van hondengedrag, lichaamstaal, en je moet de hele context kunnen overzien. En als je verstand hebt van al deze dingen, kom je vanzelf tot de conclusie dat het ook op een vriendelijke manier kan. Bij een onjuiste correctie kan het wel negatieve gevolgen hebben. Jij noemt een voorbeeld van een hond die de eigenaar gebeten heeft, want die zou geen grenzen hebben gekregen. Dat heeft niks met vriendelijk opvoeden te maken. Want bij een juiste positieve opvoeding heb je geen hond in je arm hangen. Positief opvoeden is het veiligst. Bij een onjuiste uitvoering is er de kleinste kans op escalaties. Terwijl je bij de onjuiste uitvoering van correcties wel deze escalatie kan veroorzaken. Jij noemt een voorbeeld, die niet regelrecht verband houd met de toepassing van vriendelijke opvoeding. Ik kan tig voorbeelden noemen van ernstig, gevaarlijk gedrag dat wel één op één in verband staat met misplaatste correcties van de eigenaar.

Bij wat voor types is het volgens jou nodig om bepaald gedrag te corrigeren? Ik ben nog nooit zo’n hond tegengekomen eigenlijk. Wel genoeg eigenaren die dáchten dat het nodig was. 

´No´ of ´nee´ kun je ook aanleren door een snoepje in je hand te doen, deze aan de hond te laten zien en vervolgens je hand te sluiten. Vervolgens zeg je één keer nee en als de hond wegkijkt van de je hand dan kun je goedzo zeggen (of klikken met een clicker als je aan clicker training doet) en het snoepje geven aan je hond. 

Volg je ook puppycursus? Wij konden daar bij de trainers altijd terecht met vragen over de opvoeding.

@Iglo: je refereert naar een antwoord van Joop. Die van mij staat een eerder :-)

@Brownie: Bedankt voor de oefeningen, ik zal ze eens met haar oefenen. En ja, we zijn gisteren bij de puppy training geweest. Alleen hebben we niet zon heel goed gevoel bij de trainer. Hij heeft best wat fouten gemaakt volgens on. BVB heeft hij ons hond voor het eerst Fleespasta gegeven. Nou ja daarna was totaal geen aandacht meer voor ons kaas, alleen nog voor hem. Ook heeft hij haar in zijn handschoen laten bijten en haar dan letterlijk omhoog getild terwijl ze eraan hing. Vond ik super slecht. Dus ik weet niet hoezeer ik hem vertrouw.

Groeten,Max

Altijd je buikgevoel volgen. 

Een cursus/instructeur is er ten dienste van jullie. Als je er niks aan hebt, of je staat niet achter de aanpak, dan zoek je verder. Een goeie instructeur zal ook altijd uitleg geven, als je twijfels of vragen hebt. Dan is het aan jou om te evalueren of dit strookt met je eigen visie, opvoeding, wensen, e.d.

Jouw puppy is nog heel erg jong, amper 9 weekjes. Ga niet te snel, neem ruim je tijd, er moet helemaal niet zoveel. 

Inderdaad neem je tijd, hij is nog zo ontzettend jong, net uit het nest weg, laat hem eerst maar lekker wennen, hij hoeft nog geen trainingen te volgen.

(wat niet will zeggen dat je de pup niet mag begeleiden natuurlijk)

Geen goed gevoel bij iemand dan niet doen. Jij en je hond moeten plezier hebben op een hondenschool en leuk met elkaar bezig zijn. Ik zou het zelf niet willen dat een "trainer" het overneemt en allerlei fratsen gaat uithalen met de pup. 

Als je geen goed gevoel hebt bij de trainer, dan zou ik doorzoeken naar een andere hondenschool. 

Onze huidige herder was mijn eerste pup. Moest ik in het begin best wel even aan wennen, na 2 volwassen herders. Wij hadden een grote bench staan, waar hij eigenlijk niet heel vaak in zat. In het begin in de nacht, maar overdag deed ik hem er bijvoorbeeld in eerste instantie niet in. Hij was wel wat ouder toen we hem kregen, week of 14 al bench gewend, en ook al zo goed als zindelijk.

In de eerste anderhalve week had hij de momenten waarop hij totaal niet meer te bereiken was, heel hard ging bijten en als we nee zeiden of een alternatief aanboden kwam dat ook niet binnen en werd zijn gedrag alleen maar feller.

Op advies van fokker en anderen ging ik toen wel meer kijken wanneer het punt kwam dat hij "over the top" ging, en zagen we het ook aankomen. Net voor het te ver ging haalde ik dan wat lekkers tevoorschijn en begeleidde hem naar de bench. Het was dus niet zo dat we het al te ver door lieten gaan, zodat het zou lijken alsof hij voor straf naar de bench moest.

Daar knaagde hij wat om vervolgens een uurtje te slapen. Onze hond was er eentje die niet uit zichzelf ging slapen als hij "op" was. Vond het zelf dus wel heel fijn toen we merkten dat het werkte, natuurlijk zijn er de puppen streken en de dingen uitproberen, maar dat ze dan niet meer te bereiken zijn op een bepaald moment kan je met je handen in het haar doen staan omdat ik me althans écht af ging vragen wat ik dan verkeerd deed. En het frustreert, en frustratie is niet goed bij het opvoeden van zo'n jong dier.

Weet niet wat TS bedoelt met een bench hond. Hier lieten we hem er dus af en toe op de dag een korte periode in, en als hij weer wakker werd kwam hij er weer uit, dat was dus meestal na een uurtje. En dan direct weer even naar buiten voor een plasje. In de nacht was hij dusdanig rustig vrij snel al, dat we hem vrij lieten waar hij wilde gaan liggen in de woonkamer. Slopen deed hij 's nachts niet.

dat klopt, maar het is vaak wel de realiteit. positieve opvoeding is niet hetzelfde als met koekjes zwaaien en Kumbajah zingen, maar in de praktijk gebeurt dit toch te vaak wel

hoe vaak ik niet topics voorbij zie komen waarbij de positieve opvoeding heilig is en al het andere ondergeschikt hieraan, terwijl dat veelal negatieve consequenties heeft voor andere organismen. (en ook vaak voor de hond zelf, want honden houden van duidelijkheid. veel honden ervaren stress vanuit een in hun ogen onduidelijke -meestal positieve- opvoeding.) ik geef een hond liever één goede correctie, en dan is het gedrag klaar, dan dat bezoek blauwe plekken heeft van de hond die "enthousiast" begroet, bijvoorbeeld.

hetzelfde met bijten. het aanleren van een bijtrem is een van de makkelijkste dingen die er zijn en toch worden er een miljoenmiljard topics per dag over geopend. terwijl wat je moet doen, "AUW" roepen en stoppen met spelen, ook gewoon een correctie is. maar mensen doen dit niet consequent genoeg, of niet hard genoeg (een zachte AUW is gewoon een aanmoediging: hey, wat leuk, baasje doet ook mee!, of ze trekken hun hand weg waardoor de pup er juist achteraan gaat jagen)

positieve opvoeding is prima maar aangezien de hond bepaalt wat hij als beloning ziet, hoeft dat niet altijd jouw beloning te zijn. een hond die losloopt ziet achter wild aanjagen bijvoorbeeld als een veel grotere beloning dan jouw koekje en Kumbajah-serenade. daardoor zou je hem eigenlijk aan de riem moeten houden, maar realiteit is dat mensen hem dan toch loslaten, de consequenties voor anderen laten en alles onder de mantel der liefde van de positieve opvoeding bedekken

ik ben voor een positieve opvoeding zolang de opvoeding niet wordt vergeten

Dat klopt als een bus! Hetzelfde geldt voor correcties. Een correctie kan maar werken als de hond het als een correctie beschouwt. En daar schuilt meteen ook het gevaar. Want waar de ene hond inbindt bij een 'neen' of een por in de zij, steekt de andere zijn middelvinger op. En als je dan vasthoudt aan de piste van ongewenst gedrag corrigeren, is de vraag: hoe ver wil je gaan met je correctie opdat ze effect heeft? Zet je de stap naar fysieke correcties die met pijn- of angstprikkels werken? En als die niet werken, wat is dan de volgende stap?

Dus net zo goed als je beloningsgericht opvoeden kan laten ontsporen, is dit eveneens zo met corrigerend opvoeden. 

In beide gevallen eerst dan maar es goed nadenken, over wat je wenst, hoe je hond erop reageert en wat dit betekent voor het samenleven. 

beloningsgericht opvoeden werkt ook met correcties. en hoe zwaar je die maakt, hangt af van de hond. zelfs het onthouden van een beloning kan bij de ene hond veel meer stress opleveren dan een correctie bij de andere hond. dat hangt helemaal van het type hond af.