Pup met oudere honden.

Hallo allemaal, 

Sinds 3 weken heb ik een nieuwe pup (teef) bij mijn 2 oudere honden van beide 8 jaar (reu en teef). 

Mijn reu is al het langst bij mij, het teefje heb ik 3 jaar geleden geadopteerd uit het asiel, die 2 hadden meteen een klik en hebben nooit ruzie met elkaar gemaakt. 
Verder heb ik nog 2 katten en 2 konijnen waar mijn beide honden ontzettend goed mee omgaan; allen werden deze meteen geaccepteerd. 
Vreemde mensen en dieren zijn voor mijn reu vaak wel een probleem, tot hij weet dat ze erbij horen, dan is het goed. 

Maar dan nu de pup. Mijn reu moet hier na 3 weken met de dag minder en minder van weten (ik weet dat ik dat tijd moet geven, maar in plaats van beteren word het alleen maar erger). Durft de pup nog maar in de buurt komen dan gromt hij luidkeels en vandaag heb ik hem ook werkelijk zien happen. Hij is ook absoluut niet meer in zijn normale doen en heeft volgens mij last van stress. Draait zijn hoofd naar de pup, loopt te hijgen, gaat in bochten om de pup om, is de pup buiten wil hij niet komen, kijkt raar, kwispelt met het puntje van zijn staart.... De pup vind het ook allemaal maar leuk en als ik niet tussenkom blijft ze ondanks mijn reu zijn ongenoegen gewoon lekker doorgaan. 

met mijn teefje gaat het wel heel goed, die 2 spelen samen, liggen soms al eens tegen elkaar aan... 

ik ga elke dag met alle 3 de honden apart wandelen, geef ze alle drie afzonderlijke aandacht (en mijn reu nog het meest/ hier geniet hij ook echt van). 
ik geef mijn oudere hond voldoende rust alleen, slaapt hij dan mag pup er ook niet bij, laat hem snuffelen als pup rustig is en dat doet hij dan ook wel.... 

Ik gaf dit ook al aan aan mijn hondentrainer, hij zegt dat ik pup moet corrigeren, de oude rust geven en er rekening mee moet houden dat het nooit goed komt... vooral dat laatste baart mij zorgen... 

hebben jullie nog tips? 

Ga je ook wel es wandelen met de reu en de pup samen? Dus dat ze samen op pad zijn in een neutrale omgeving?

Waarom zou het nooit meer goed kunnen komen volgens de trainer?

Heb je dan bepaalde ras honden waarom hij dit zegt?

Het zal ook wel wennen zijn, dat kan wel even duren.

En 3 honden is misschien moeilijker dan 2 omdat de verhouding tussen de 2 honden die je al had ook anders zal worden.

Ik zou idd in ieder geval zorgen dat je oude hond zijn rust houdt en niet wordt lastig gevallen door je pup.

Maar goed, je oude hond is toch ook niet vrij om alles maar te doen, als hij te ver gaat in zijn gedrag kun je dat ook laten weten dat dit niet gewenst is.

" Ga je ook wel es wandelen met de reu en de pup samen? Dus dat ze samen op pad zijn in een neutrale omgeving? "

Alaska's Finest!

Dat heb ik inderdaad ook al gedaan, maar dan kijkt de reu er totaal niet naar om, eerder de andere kant uit. 

Hij zegt dat die kans er inzit, niet dat het persé zo hoeft te zijn maar dat ik er wel rekening mee moet houden. Mijn reu is een kruising van 75kg, tamelijk stevige hond maar heb hem goed in de hand. Mijn oudere teefje is een Franse Bulldog, iets kleiner van formaat maar ook wel behoorlijk pittig. De pup is een Boerboel, stevige karaktertjes inderdaad. 
Nu ik ben van mening dat als je dit soort honden te baas bent dat het wel goed kan gaan (alle honden hebben ook training gekregen). 

Mij gaat het er nu vooral om dat mijn oude reu altijd alles en iedereen hier in huis accepteerde maar nu echt nog een schim van zichzelf is.... ik heb het gevoel dat hij er echt onder lijdt... als hij te ver gaat is een neen genoeg om te stoppen... 

Hij zegt dat die kans er inzit, niet dat het persé zo hoeft te zijn maar dat ik er wel rekening mee moet houden. Mijn reu is een kruising van 75kg, tamelijk stevige hond maar heb hem goed in de hand. Mijn oudere teefje is een Franse Bulldog, iets kleiner van formaat maar ook wel behoorlijk pittig. De pup is een Boerboel, stevige karaktertjes inderdaad. 
Nu ik ben van mening dat als je dit soort honden te baas bent dat het wel goed kan gaan (alle honden hebben ook training gekregen). 

Mij gaat het er nu vooral om dat mijn oude reu altijd alles en iedereen hier in huis accepteerde maar nu echt nog een schim van zichzelf is.... ik heb het gevoel dat hij er echt onder lijdt... als hij te ver gaat is een neen genoeg om te stoppen... 

Je zegt. Reu draait zijn hoofd af. Reu houdt pup in de gaten, reu vertoont stress.  Kwispelt met puntje vd staart.

Is dat laatste soepel of een hele stijve kwispel. Het eerste is onzekerheid

het tweede is, ,,ik val aan.,,

Fixeert de reu of houdt hij de pup in de gaten vanuit de ooghoeken. Fixeren, staren zegt, denk er aan ik kan bijten. Ooghoeken, zegt, je bent een pup oké, maar ik heb de oudste rechten en je hebt naar mij te luisteren.

De pup laat de reu niet met rust. Een oudere hond mag dan corrigeren en de pup hoort dan in te binden. Alleen wij mensen hebben de dominantie therapie verworpen, bij honden onderling is dat niet zo. 

Je zegt met de teef gaat het wel goed. Misschien vindt de reu dat dus ook niet leuk. Zijn roedel is volledig over hoop gegooid. Een nieuwe pup, dat is vaak helemaal niet fijn voor de rust in een bestaande roedel.

Wij kunnen hier de reu niet zien en ook niet de pup. 

In ieder geval bescherm de reu tegen de pup, geef hem zekerheid en jouw liefde, duw de pup weg als de reu bij jullie is, laat zien dat de reu  de belangrijkste is.. En laat ze geen seconde alleen.

En vraag een gediplomeerde gedragstherapeut  bij jullie thuis mee te kijken. Die kan het gedrag zien en bekijken   en beoordelen of dit een haalbare kaart is of niet. Dat is hier van een beeldschermpje niet te zien. Een filmpje zegt iets maar is ook een momentopname. Meestal zie je daarop niet de 10 minuten of langer voor een situatie ontstaat. Voor het corrigeren is al een heleboel (nonverbale) communicatie geweest tussen honden onderling. Minieme gedragingen, alleen te zien voor iemand die hiervoor is opgeleid en daardoor het gedrag kan interpreteren.

De voorbeeldjes die ik noemde, zijn er een paar, van de 10tallen die een hond laat zien. Soms in een paar seconden, vaker gedurende een langere periode.

Als ik het nog eens lees, lijkt het dat de reu zich geen raad meer weet van ellende. Zijn hele hondenverstand zegt, pup, voorzichtig zijn, maar de pup dreint en verveelt maar door, verstoord de rust in de roedel. Aan jou de da Aan hier in te grijpen, haal de pup weg bij de reu. Want anders moet de reu hij ingrijpen. 

Natuurlijk moet je opletten, niet uit laten vechten.

. Maar de reu afstraffen heeft hier geen zin. Dan snapt hij het helemaal niet. Hij was opperhoofd en bij corrigeren, of de pup aanhalen na een correctie van de reu, geef je dus de pup een bevoorrechte positie die zijn hondenverstand niet snapt.

Zet de reu weer eens op zijn oude positie in zijn roedel en de pup onderaan.

Achterhaalde theorie?

Misschien, maar wel een die heel erg waarheid is.

Valt de pup de reu dan ook lastig? Of tolereren ze elkaars aanwezigheid en doen ze elk hun eigen ding?

Dankjewel voor je nuttige informatie. 
Aan de gedragstherapeut heb ik ook al gedacht, had mijzelf voorgenomen als het na een maand niet beter was (volgende week dus) om dan maar eens ten rade te gaan. Misschien is het verstandig om nu al eens aan te kloppen bij de dierenarts voor een goed adres. Beter voorkomen dan genezen lijkt me ??. 

Ik heb ook echt het idee dat mijn reu zich ellendig voelt, ik merk aan alles dat hij niet zichzelf is. Hij weet met zichzelf maar moeilijk blijf. Ik heb hem echter nog nooit tegengesproken als hij corrigeert, maar ik weet uit ervaring dat neen wel genoeg is moest hij echt tever gaan.  Hij heeft volgens mij ook wel het recht om te zeggen dat het "genoeg" is, ik merk wel op dat zijn gedrag naarmate de tijd erger word, van licht naar zwaar grommen, van zwaar grommen naar happen.... Ik ben er ook ten alle tijde bij... als de reu slaapt mag de pup er ook niet bij. 

" Valt de pup de reu dan ook lastig? Of tolereren ze elkaars aanwezigheid en doen ze elk hun eigen ding? "

Alaska's Finest!

Neen, dan valt hij haar niet lastig en andersom ook niet. Ze doen dan echt wel hun eigen ding. Wellicht dus wat meer samen gaan wandelen? 

Hoe is jouw gedrag naar de pup, corrigeer jij de pup als deze de reu 

Astig valt?

En ik zou zeker nu op zoek gaan, vaak kan zo,n gedragstherapeut niet vandaag of morgen al naar je toe komen. Zeker niet als het een echt goede is, want die hebben het druk. Mag ik vragen waar je woont? Regio?

Dat klinkt als een prima basis om elkaar beter en beter te leren kennen, ja.

Persoonlijk zou ik dat dus zeker doen: elke dag naar rustige gebieden trekken, samen op stap en laat ze elk hun ding maar doen. Wie weet groeien ze vanuit die basis naar elkaar toe. Maar deze neutrale houding tov elkaar vind ik dan alvast positief klinken.

Omdat voor je reu de aanwezigheid van de pup op dat moment ontspannen voelt, hij er niets mee 'moet'. Dus op die manier heeft hij ook stressvrije momenten met de pup, en leert hij ook een andere kant vd pup kennen. 

Wat het grommen en happen betreft, vanuit een tekst is de intentie moeilijk in te schatten. Maar het hoeft niet altijd te betekenen dat die twee elkaar niet (zullen) liggen. Als ik terug kijk naar onze puppy-tijd, dan kon de oudste echt fel zijn naar de pup en omgekeerd: de pup kon echt zeer ver gaan bij de oudste. Het is een beetje aanvoelen wanneer je tussen beiden moet komen, of wanneer je laat gaan. Want niet alle grommen, snauwen, geblaf e.d. hebben dezelfde lading, het is lang niet altijd agressief of gevaarlijk. Maar dat kunnen we zo, vanuit de tekst, natuurlijk niet weten. 

Ik corrigeer de pup inderdaad als ze de reu lastig valt. Ze kent haar naam en neen al goed, maar als de andere honden erbij zijn heeft ze vaak nog wel bananen in haar oren waardoor ik haar echt weg moet halen. Met de Franse mag ze van mij spelen tot ik merk dat de Franse er genoeg van heeft of ik vind dat ze er toch een zootje ongeregeld van maken (de Franse kan er ook wat van- en wild spelen hou ik liever voor buiten). 

ik woon in Herenthout, provincie Antwerpen (België). 

" Dat klinkt als een prima basis om elkaar beter en beter te leren kennen, ja.
Persoonlijk zou ik dat dus zeker doen: elke dag naar rustige gebieden trekken, samen op stap en laat ze elk hun ding maar doen. Wie weet groeien ze vanuit die basis naar elkaar toe. Maar deze neutrale houding tov elkaar vind ik dan alvast positief klinken.
Omdat voor je reu de aanwezigheid van de pup op dat moment ontspannen voelt, hij er niets mee 'moet'. Dus op die manier heeft hij ook stressvrije momenten met de pup, en leert hij ook een andere kant vd pup kennen. 
 
Wat het grommen en happen betreft, vanuit een tekst is de intentie moeilijk in te schatten. Maar het hoeft niet altijd te betekenen dat die twee elkaar niet (zullen) liggen. Als ik terug kijk naar onze puppy-tijd, dan kon de oudste echt fel zijn naar de pup en omgekeerd: de pup kon echt zeer ver gaan bij de oudste. Het is een beetje aanvoelen wanneer je tussen beiden moet komen, of wanneer je laat gaan. Want niet alle grommen, snauwen, geblaf e.d. hebben dezelfde lading, het is lang niet altijd agressief of gevaarlijk. Maar dat kunnen we zo, vanuit de tekst, natuurlijk niet weten. 
  "

Alaska's Finest!

Dankjewel, met jou tips en van de anderen hier kan ik zeker al aan de slag. Ik heb momenteel alle tijd van de wereld dus kan ze gerust samen ook samen wat meer mee uitnemen. 
Verder blijf ik doorgaan met de reu voldoende rust te geven. Wat het "ruziemaken" betreft, ik vermoed dat dit nog acceptabel is, toch maak ik me zorgen omdat het telkens erger word... hiervoor ga ik de tip van ientje volgen en een gedragstherapeut aan huis laten komen. Des te vroeger de problemen onderling achterhaalt kunnen worden, des te beter de verstandhouding achteraf lijkt mij.. 

alvast hartelijk bedankt! 

Houd je ons op de hoogte? 

Dat doe ik zeker! 

sommige honden houden ook gewoon niet van pups. Ik heb zo'n teef die wil geen pups in de buurt. ondanks dat ze zelf een nestje heeft gehad en ze een super moeder was.

Als er een pup in huis komt moet ik haar voor haar eigen rust/stress wegsluiten of in het bos snel doorlopen want ze bijt er helaas letterlijk gaten in na 10x weg lopen, verstijven en grommen. En kan ik met de pup naar de dierenarts. Zodra ze een maand of 7 zijn dan is het weer goed en doet ze ze niets.

Het valt niet mee om in Vlaanderen een goeie gedragstherapeut te vinden, want er lopen werkelijk heel veel charlatans rond die meer kwaad dan goed doen. Bovendien mag er in corona-tijden ook helemaal niet veel...

Maar misschien is dit iemand waarmee je aan de slag kan? Ik heb zelf geen ervaring of link met deze persoon, maar wat ie op z'n website vertelt, ziet er niet slecht uit. Dus je zou altijd eens vrijblijvend contact kunnen opnemen en je situatie uitleggen:

https://www.taalvandehond.be/start/

Is je reu lichamelijk wel oke?

"  
Het valt niet mee om in Vlaanderen een goeie gedragstherapeut te vinden, want er lopen werkelijk heel veel charlatans rond die meer kwaad dan goed doen. Bovendien mag er in corona-tijden ook helemaal niet veel...
Maar misschien is dit iemand waarmee je aan de slag kan? Ik heb zelf geen ervaring of link met deze persoon, maar wat ie op z'n website vertelt, ziet er niet slecht uit. Dus je zou altijd eens vrijblijvend contact kunnen opnemen en je situatie uitleggen:
https://www.taalvandehond.be/start/ "

Alaska's Finest!

Dankjewel! Was net ook op zijn site terecht gekomen, ga hem dadelijk mailen. 

Hij is recent nog helemaal nagekeken (eveneens ook wel een melanoom operatief weggehaald). Hij is met zijn 8 jaar (75kg) wel senior maar word goed opgevolgd door de dierenkliniek hier in de buurt. 

Dankjewel voor je reactie. 
Mijn reu heeft nog maar weinig pups in zijn buurt gehad, mijn andere hond was al 5 toen ze bij ons kwam wonen... misschien zit daar inderdaad ook wel wat verschil in. Ik hoop alvast dat ik het probleem voor 7 maanden kan oplossen.... ????

Ik kan geen pup adopteren bij mijn bejaardensoos. Mijn teefje snapt niks van pups en mijn heren hebben daar totaal geen behoefte aan. Daarom is een opvanghondje dan ook niet gebleven, ook al bloed mn hart nog altijd dat mijn vriendin haar geadopteerd heeft . Maar als het aan mij gelegen had...Maar dan was ik totaal voorbij de behoeftes van mijn, al bestaande, roedel gegaan. En dat doe ik niet. Ik vind eigenlijk ook niet dat een oudere hond het maar leuk hoeft te vinden om zo'n dartel ding om zich heen te hebben. Hij heeft er niet om gevraagd. Dus aan jou om te zorgen dat jouw reu geen "last"  heeft van jouw keuze. Althans zo zie ik het. 

Daar heb je helemaal gelijk in hoor... Nu ik had weinig problemen verwacht, dat is even anders uitgedraaid... maar ik probeer wel te doen wat voor mijn reu het beste is. Hem rust te geven, extra liefde en verdere stappen ondernemen om het hopelijk toch nog vlot te laten verlopen. In hoeverre dat mogelijk is weet ik niet, ik zal er wel alles aan doen wat ik in mijn mars heb. 

Inmiddels contact gehad met een gedragstherapeut, hij gaat me na de feestdagen opbellen om verder af te spreken. Hopelijk brengt dit raad. 

sinds 2 dagen plast mijn reu in huis... markeergedrag/ stress? 

Beiden, markeren en stress. Hij snapt er niets meer van. Hoop dat de therapeut je handvatjes en aanwijzingen gaat geven.

loopt de pup de hele dag samen met je andere honden? Ik zou dan een gedeelte van de woonkamer afzetten met een hekje waar je reu wel overheen kan en de pup niet.

zo kan je reu zelf kiezen als hij rust wil. 

Of dit een gedeelte afzetten en daar de pup inzetten, zodat je reu een plaats heeft waar hij erop kan vertrouwen dat hij ten alletijden rust heeft als hij dat nodig heeft

De pup en de reu zijn niet de hele dag samen... ik heb mijn dag zo ingedeeld dat ik voor alle honden apart alle tijd kan nemen. De pup slaapt nog in de bench, rond 8u laat ik hem eruit en gaat hij in de garage eten, ondertussen maak ik een grote wandeling met de reu gevolgd door een wandeling met mijn Franse Bulldog. Daarna maak ik tijd voor de pup (wandelen, trainen,...) daarna gaat pup even slapen en is er weer extra tijd voor de oudere honden... als ze weer wakker is gaan we allemaal samen naar buiten en savonds kijken we allemaal gezellig samen televisie, ik zorg er dan ook voor dat de pup niet bij de reu kan dan ik zit er vaak tussenin ????