Bezitsagressie en/of jaloers

Hallo allemaal,

Onze Ierse terrier van nu 1,5 heeft denk ik weer een puber periode. Sinds een week of 2,3 beschermt hij alles wat van hem is zodra mijn jongste dochter van 7 de kamer in komt of door het huis loopt. Hij rent dan op haar af richting haar voeten, hapt niet maar probeert haar wel tot stilstand te brengen. We corrigeren dat door nee te zeggen en hem terug naar zijn plaats te sturen. Als mijn man in de buurt is, is een blik vaak al voldoende. Bij mij niet, hij vertoont soms ook weer jaloers gedrag tov mij zodra mijn jongste dochter bijv. op schoot of naast mij komt zitten. Hij wil er dan tussen. Dat mag niet van mij, ik stuur hem eerst weg en als hij rustig is mag hij dan weer bij mij komen. Dan zit mijn dochter naast mij aan de ene kant en hij mag dan naast me aan de andere kant. Beiden krijgen aandacht. Hij geniet ook van de aandacht die hij krijgt van mijn jongste dochter maar voor mijn gevoel ziet hij haar wel als bedreiging of mindere. Bij mijn oudste dochter van 11 is dit allemaal niet aan de orde.

We hebben dus al zijn speelgoed en botjes weer weggelegd en hij krijgt er een per keer om mee te spelen of te kluiven, is hij daar klaar mee leggen we het weg zodat hij niks meer heeft om te verdedigen. De vorige keer dat hij dit gedrag vertoonde zorgde dit ervoor dat het stopte.

Nu is er wel iets nieuws bij gekomen en dat is dat hij ook de bijkeuken (waar hij in de nacht en bij alleen thuis zijn verblijft) gaat verdedigen zodra een van mijn dochters daar naar binnen. Tot blaffen en een korte grom aan toe. Dit corrigeer ik door een nee en hem weg te sturen. Ik vind dit echtelijk wel zorgelijk gedrag. Hij doet dit namelijk ook als ik er bij ben in de bijkeuken. Ik denk dat hij dit ziet als zijn territorium en dit dus gaat verdedigen.

Verder luistert hij erg goed naar mij, alle commado’s volgt hij op. Gaat veel mee wandelen, komt iederedag d los in het bos en is dan een heerlijke sociale hond. Zit ook graag naast de kinderen om te knuffelen en is ook dol op hen. Stokken gooien, ballen , samen denkspelletjes doen gaat allemaal erg goed. Het is een lieverd verder. Maar helemaal vertrouwen doe ik hem sinds kort niet altijd.

Ik vraag me af wat ik verder nog kan doen om dit gedrag af te leren, en ben dan ook op zoek naar tips.

Verder vraag ik me af of dit gedrag voort kan komen door de epilepsie die hij sinds kort heeft?

Hij heeft af en toe korte aanvallen waarin hij naar vliegen hapt, hiervoor zijn we ook bij de dierenarts. Hij gebruikt hiervoor (nog) geen medicatie omdat de aanvallen heel kort zijn (hij ligt niet te schokken ofzo) en soms een tijd niet voorkomen. We weten wel wat het triggert (met name drukte in huis bijv. visite etc.) en zien het tegenwoordig ook aankomen; hij vertoont dat heel onrustig gedrag. Veel blaffen, rondlopen, in de kussen bijten etc.

Mochten er tips of adviezen zijn hoor ik het graag!

Wb de epilepsie zou ik nu wel al aktie ondernemen en met hem een holistisch dierenarts bezoeken, om voer en evt. supplementen te bespreken, waardoor hij zich misschien ook beter in zijn lijf voelt en verdere neurologische controle en evt. behandeling.

Ook oppassen met entingen, en anti vlo en wormenmiddelen (beter eerst ontlasting laten controleren).

Ik denk dat gedrag en ziektes zeker wel met elkaar in verband kunnen staan, denk aan hormonen, pijn etc. Maar ook de situaties en omgaan ermee speelt een belangrijke rol. 

De hond moet gaan leren dat zijn mensen te vertrouwen zijn.

Goed dat je triggers als botjes en speelgoed opruimt. Dat geeft al veel rust voor hem. En rust in het koppie is belangrijk.

Zit hij alleen in de bijkeuken als er een kind binnenkomt?

Ik zou hem in dat geval,  voor nu voorlopig, rustig vrolijk uit de bijkeuken halen hem rustig belonen met stem of zelfs een lekkertje daarvoor, en dan het kind naar binnen laten gaan. En dan de hond laten kiezen waar hij will zijn. Wel goed begeleiden en spanningen voorkomen.

Heeft hij lekker veel kauwmateriaal? Dat ontspant ook.

Verder kunnen hersenwerkjes zinvol zijn en de band verbeteren,  om zijn zelfvertrouwen te verbeteren evt. met de kinderen onder jouw begeleiding. 

Veel positiviteit, en rust uitstralen, situaties voorkomen, of als dat niet kon  ombuigen op een positieve manier. Nee en foei roepen brengt vaak alleen maar meer onrust en onduidelijkheid en dus frustratie.

Het zou best gelinkt kunnen zijn met zijn gezondheidsproblemen.

Heeft je dochter van 7 een andere energie dan je dochter van 11?

Je schrijft dat de epilepsieaanvallen van je hond getriggerd worden door drukte. Misschien heeft de hond al enkele keren een aanval voelen opkomen in de nabijheid van je jongste dochter en heeft hij die link gelegd: kind in de buurt = ik voel onrust opkomen = ik krijg aanval. En gaat ie daarom blaffen als ze in 'zijn' bijkeuken komt, omdat dit hem onrustig maakt en hij weet dat dit geen prettige gevolgen heeft voor hem. In dat geval gaat het niet zozeer over bezit- of territoriumdrang, maar eerder de vraag om ruimte en rust te mogen behouden.

Dus bekijk es of dat kan meespelen, de invloed van je dochter op de hond qua emoties en gemoed.

Bedankt voor de reacties.

De hond is gewoon bij ons in de woonkamer, alleen als wij zelf naar bed of weg gaan is de bijkeuken zijn plaats (bench). Hij valt dus uit / gaat zijn plek daar beschermen als een van de kids de bijkeuken in loopt terwijl hij gewoon in de woonkamer is. Het gaat dus niet om rust of ruimte te behouden. Het lijkt echt op beschermen van wat hij vindt dat van hem is en wegjagen van de kinderen.  

de jongste heeft inderdaad een andere energie; is pittiger in gedrag. De oudste is heel rustig.  Ik dacht zelf dat het misschien met de leeftijd van de kinderen te maken heeft; dat de oudste wel als een soort baasje gezien wordt en de jongste niet.

Vind het wel erg vervelend want ik durf de jongste en onze hond geen seconde alleen te laten nu.    

En vind het voor de hond ook vervelend, is zo onrustig. Maar dat zal idd mogelijk door de epilepsie komen. Morgen de dierenarts maar weer eens bellen. Hij is daar onder controle maar op mijn verzoek zijn we nog niet gestart met medicatie. Vind dat erg heftig: zijn pittige medicijnen en hij is nog zo jong. Maar misschien is de tijd idd gekomen nu.

" Het zou best gelinkt kunnen zijn met zijn gezondheidsproblemen.
Heeft je dochter van 7 een andere energie dan je dochter van 11?
Je schrijft dat de epilepsieaanvallen van je hond getriggerd worden door drukte. Misschien heeft de hond al enkele keren een aanval voelen opkomen in de nabijheid van je jongste dochter en heeft hij die link gelegd: kind in de buurt = ik voel onrust opkomen = ik krijg aanval. En gaat ie daarom blaffen als ze in 'zijn' bijkeuken komt, omdat dit hem onrustig maakt en hij weet dat dit geen prettige gevolgen heeft voor hem. In dat geval gaat het niet zozeer over bezit- of territoriumdrang, maar eerder de vraag om ruimte en rust te mogen behouden.
Dus bekijk es of dat kan meespelen, de invloed van je dochter op de hond qua emoties en gemoed. "

Alaska's Finest!

Ja , eens  . Het zou best kunnen dat je hondje daarom zo reageert 

En nee , medicatie is nooit fijn . Zeker niet omdat ie nog zo jong is 

Maar soms knappen ze er ook enorm van op . Zeker wat het gedrag betreft . Misschien wordt het gedrag / de energie wel veel gelijkmatiger . En honden zijn ook meesters in het lezen van ons gedrag he ? Onbewust loop je misschien toch op eieren , en die spanning is voor niemand goed 

Ik zou op dit moment juist nog niet aan medicatie beginnen als hij geen aanvallen heeft, hij is nog zo jong. Maar dat ben ik he, ik zou het  met een dierenarts bespreken die een holistische visie heeft op gezondheid omdat het vaak een samenspel van factoren is wat voor problemen zorgt.

Maar dus wel extra letten op goede voeding zonder al teveel chemie en rotzooi, evt supplementen omdat altijd onrustig zijn veel aan vitaminen en mineralen kost en het lichaam mogelijk in een fight or flight modus komt of al i. Ook Ttouch of acupunctuur, kan ondersteunen.

Misschien is de relax o dog ook een goede ondersteuning. 

Maar vooral veel positiviteit en relaxte sfeer in huis en hond en kinderen idd niet zonder toezicht laten zodat je op tijd bent met voorkomen van escaleren.

Ik heb een holistisch iemand gevonden. Zij is gediplomeerd veterinair natuurgeneeskundig therapeut en de praktijk is aangesloten bij de beroepsvereniging BCND, is dat oke? Of bedoel je iets anders?

het hangt er denk ik vanaf wat voor opleiding diegene heeft. Iemand die bijv. alleen een paar weken cursussen Ttouch of acupunctuur gedaan heeft mag zich ook therapeut noemen? Terwijl als je je bijv. in de traditionele chinese geneeskunde wil verdiepen dit toch wel een studie van jaren is. Of het verschil tussen bijv. een zelfbenoemde "kraker" en een chriopracter die een vijfjarige universitaire opleiding gedaan heeft.

Maar ik zie dat mensen aangesloten bij die bond wel samenwerken met dierenartsen dus dat is op zich wel goed. Het mooiste zou zijn is een holistisch dierenarts die je hond onder controle heeft en evt. vandaaruit verwijzen naar het juiste specialistme voor jouw hond.