Beste hondenliefhebbers
We hebben een lieve, zachtaardige Golden van nu 11 maanden. In het begin was het een beetje zoeken, maar we hebben ons ritme gevonden en alles loopt op wieltjes. Ik had een vraagje; de laatste tijd zoekt hij een beetje de grenzen op (typisch voor een puber) en ik zou graag wat raad hebben:
Situatie 1: ik laat per ongeluk iets vallen (speelgoed, ...) en hij schiet zich er naar toe en kruipt in zijn mand. Ik probeer te ruilen en dit is meestal perfect gelukt. Nu echter, blijft het voor hem gelijk waarmee ik wil ruilen; hij zegt : njet.
Mijn man probeerde met het commando los en hij begon zachtjes te grollen, wat ik nog nooit gehoord heb van hem.
Hoe pakken we dit het beste aan? Normaal gezien ligt alles opgeruimd en is er geen gelegenheid, het gaat echt over iets laten vallen, wat wel eens kan gebeuren.
Dank!
Bij mij werkt het altijd om gewoon de hond te overtuigen dat wat ik mijn handen heb, wel heel erg interessant is. Honden zijn van nature heel nieuwsgierig, en daar kun je gebruik van maken door zelf heel speels en nieuwsgierig dat object in je handen te houden en te doen alsof het heel mooi en leuk is (betrek gerust gezinsleden erbij om die nieuwsgierigheid te stimuleren). En als je eenmaal de interesse van je hond hebt, lijkt me dat het vrijwel natuurlijk gepaard gaat met het loslaten van hetgene wat hij vast hield. Ik zou alleen wel de aandacht nog even langer op het voorwerp wat jij ter afleiding gebruikt houden, zodat dat interessant blijft en je in een onbewaakt moment van de hond (die dan dus met de afleiding zoet is) het andere rustig van de grond kan rapen
Misschien ben ik hier wat te primair in hoor, maar als hij iets afpakt wat niet van hem is en dat weet hij ook, dan pak ik het terug af. En daar wil ik best z'n bek voor openpeuteren. (Moet ook kunnen als hij probeert iets op te eten wat echt niet eetbaar is bijv). Hij mag best eens proberen te grommen, maar dan grom ik terug. (In mensentaal, aka "Doe éven normaal ja!").
Klinkt inderdaad alsof hij bezig is zijn grenzen te verkennen en aan het kijken is hoe ver hij kan gaan. Ik zou hem daarin die ruimte gewoon niet geven.
Leren loslaten op commando..los. Een bot vasthouden, samen dus, laat de hond er een tien minuten opkauwen en...van te voren heb je een stukje lekkers bijvoorbeeld stukje kaas in je kleding verstopt..na een tiental minuten haal je het te voorschijn houdt het voor zijn neus, geef je commando los , de hond wil het stukje kaas en laat het bot los, zo leer je het commando ..los..aan, dat breid je uit dagelijks...op een moment, en geef je hond de tijd om te kauwen aan het bot, geef je eerst het commando ..los..en als je hond het loslaat dan geef je de kaas, ondertussen kan je met uitbreiden en commando..los..het bot weg doen tot een volgend keer....
De hond is nog jong en weet nog niet wat mag en wat niet mag, een volwassen hond die heel goed weet wat los is en het niet doet...is wat anders...jonge honden kan je met beleid heel goed wat aanleren zonder geweld te gebruiken....
Echt he.. Niet álles hoeft met spelletjes. Pakt Beer iets dat van mij is gaat ie het loslaten, en daar krijgt hij in ruil geen snoepjes voor. Honden zijn niet gek. Hij is 11 maanden, geen 11 weken...
Inderdaad..afleiden door hem van zijn plek weg te lokken
bv naar de keuken voor iets lekkers en met enthousiaste stem
Meestal laten ze het ding gewoon op hun plek liggen en kan je ze desnoods even blokkeren op de terugweg met een deur als je het wegpakt en wegstopt.Zolang je de focus niet legt op afpakken is er vaak niks aan de hand
Dus zijn grommen negeren?
Ik los het meestal op door hem naar mij te roepen, dan komt hij meteen.
Topicopener........ Ieder heeft zo zijn eigen methodes, hier heeft het gewerkt....kijk wat voor jou de beste methode is, als er maar resultaat is in goede harmonie.
Het zal inderdaad te maken hebben met grenzen opzoeken.
Maar een golden(zeker van die leeftijd) kan wél bijten en dat wil je dus niet.
Dus ik zou t niet zomaar afpakken, dan wordt het bovendien een (machts)spelletje en daar schiet je ook niks mee op.
Ik zou je hond uit die mand willen krijgen(uit zn veilige fort als het ware)door bv te doen of je ineens wilt gaan wandelen met m. Of je gaat in de keuken luid en duidelijk net doen of je m eten wil gaat geven.
Kortom, je moet m uit die mand krijgen. Met enig geluk laat ie het gestolene in de mand liggen en dan moet je heeeeel snel zijn en het pakken voor je hond doorheeft wat er gebeurt.
Klaar en over tot de orde van de dag.
Laat hij het niet in zn mand liggen maar sleept het mee, dan moet je bv hem aanlijnen en het ritueel van gaan wandelen voortzetten. Op enig moment zal hij het laten vallen.
Kortom: je hond is slim, dus moet jij nóg slimmer zijn
Tja, ik heb een klein hondje, dat scheelt misschien. Maar ze is gek op stukjes keukenrol, versnippert het ennn eet het op en dat is gevaarlijk. Ze kruipt er mee onder de stoel. Ik ga op mijn knieën, hondje aan de andere kant er onder uit. Rondje rennen doe ik niet , verlies ik. Komen doet ze dan niet want dat stuk papier is super.
Ik pak dat stukje hond wat ik kan pakken, met mijn andere hand haal ik het papier uit haar bek, klaar. Bijten doet ze niet hoeft ze ook niet te proberen. Dan krijgt ze een grote mond van mij. Maar dat is nog nooit nodig geweest. En nee boos doe ik niet, gewoon rustig, uit de bek halen. Verder geen aandacht, klaar.
Maar zoals gezegd klein hondje.
Mijn hondje kent het commando los als de beste, altijd braaf , goed gedaan. Behalve bij de keukenrol.......
Hond is 11 maanden, die mag nu echt wel weten wat hij wel mag pakken en wat niet.
Dat beleid werkt hier ook niet, nooit gewerkt ook.
En daar is vaak ook de tijd niet voor, voor je het weet vreten ze het op en zit je weer bij de DA om je hond te laten braken. Dus hier wordt ook direct het muiltje open gewrikt, Teuntje gromt niet, Wopper deed dat wel, dat accepteerde ik echt niet. Gewoon afgeven.
Ik heb het nu dus ook over dingen die op de grond vallen of dingen die niet van hun zijn en waar ze mee aan de haal gaan.
Eigen kluif ruil ik wel voor wat anders en dat is bij geen van alle, behalve Wopper weer, een probleem geweest.
Niet ruilen voor wat lekkers? Dan pak ik het gewoon af en krijg je niets.
Bij Teuntje zeg ik tussendoor weleens "mag ik even kijken", dit als er een gevaarlijk groot los stuk aan de kluif hangt, wat hij in 1x in kan slikken. En dat laat hij gewoon toe.
Teuntje vindt het overigens wel fijn als ik zijn kluif vasthou, hoeft hij minder moeite te doen om hem te klemmen
Als hij er echt op aast om zodra je wat laat vallen het te pakken, mee te nemen en niet meer af te geven zou ik daar inderdaad wel wat van vinden.
Iets eerder zodra je wat laat vallen je omdraaien naar de hond met een Nee!, dan is dat direct duidelijk. Vergt soms wat snelheid ook van jezelf, maar dan voorkom je de situatie al in ieder geval.
Iets anders heel belangrijk en leuk of lekker vinden werkt ook altijd wel goed zoals iemand anders hier ook al aangaf. Meestal zijn ze toch zo nieuwsgierig dat ze toch wel even komen kijken.
Ik kan ook wel kort door de bocht zijn met een nee is nee, maar heb zelf bepaalde honden gehad waarbij dat gewoon niet werkte, ook niet als ik dingen uit een bek wilde halen als ik bedacht dat hij of zij maar had te luisteren. Niet voor alle honden geldt dat je dat lukt en ik had geen zin in een confrontatie waarbij ik op een bepaald moment gewoon zag dat ik het niet ging winnen.
Dus moet je óf het voor zijn en/of alternatieven gaan vinden en daarna altijd alert blijven en dán aangeven wat je wel en niet wilt. Dat was mijn manier van doen bij bepaalde stijfkoppen in ieder geval.
Hij weet perfect dat het niet mag :)
ik zou geen machtspelletjes aangaan, bij sommige honden kan dat gevaarlijke situaties opleveren
rustig blijven en zelfs zoiets zeggen als: oooohh heb jij "dit of dat" voor baasje gepakt, goedzooooo, en dan ruilen werkte bij Lola (die echt zou bijten als ze zich bedreigd zou voelen) bijv. wel heel goed.
maar daar leert ie toch alleen maar van dat hij dus dingen mee mag nemen en nog houden ook, als hij gromt? Want hij wordt er niet op gecorrigeerd en je pakt het stiekem terug, dus zonder dat hij beseft dat jij het hebt teruggenomen. Dus geen gevolgen voor zijn actie.
Nee, hij leert ervan dat deze acties van hem zinloos zijn want het gejatte kan hij niet houden.
En het grommen wordt niet geaccepteerd maar direct omgebogen naar een afleidende actie.Daar heeft ie dus ook geen succes mee.
Ik bedoel alleen te zeggen dat je niet bij iedere hond zomaar alles kunt afpakken. Dat kan een strijd worden of zelfs een beet opleveren.
Dan kun je beter een trucendoos opentrekken en je hond te slim af zijn.
De uitkomst blijft hetzelfde: dat wat ie gejat heeft kan hij niet houden.
Ik weet niet of een hond genoeg frontale kwab heeft om te kunnen leren dat de behoefte om iets te stelen "toch geen zin heeft"; dat vereist behoorlijk veel vooruit kunnen denken.
Ik snap ook wel dat je niet bij elke hond een confrontatie wilt creëren, maar eentje van elf maanden die je vanaf pup hebt? Dat komt toch een beetje op mij over dat je van je zoon van zestien niks meer uit zijn handen durft te pakken omdat ie je een vuistslag in je gezicht zou kunnen geven...
Ik zou een combi van de voorgestelde methoden doen:
Training in scène zetten: iets laten vallen en nog voor dat je hond het kan pakken, iemand anders laten belonen voor het niet te pakken. Zodat hij leert 'er valt iets' = ergens anders lekkers halen. Ben je alleen, kan je mss iets laten vallen en meteen lekkers naar de mand gooien of iets dergelijks? Na verloop van tijd kan je dat uitbreiden, bvb laten wachten tot je het geen hebt laten vallen opgeruimd hebt en dan pas belonen etc
Tegelijk zou ik ook de keren dat je het niet voor kan zijn, corrigeren. Er wordt niets gejat en er wordt vooral niet vervelend om gedaan. Dus een kordate 'nee' is wel op zijn plaats en bij niet-loslaten het er gewoon zelf uit nemen
Zo lijkt het me dat je de hond een keuze geeft: zelfbeheersing = snoepje, iets stelen = terug afgeven en je hebt helemaal niets
Ik ben echt een voorstander van positief opvoeden hoor maar volgens mij blijven honden honden en hebben die dieren nog steeds duidelijke grenzen nodig.
Er wordt hier in huis dus echt niks gejat wat niet van hun is en zo jat ik ook niks wat van mijn honden is. Dat is dus gewoon een relatie op basis van wederzijds respect en duidelijkheid.
Zo hebben alle stoffen producten van de honden (bijvoorbeeld een bevroren theedoek of bal in sok) een dubbele knoop erin. Alles met een knoop is van de honden, zonder knoop is van mij.
Pakken ze iets wat van mij is, dan horen ze dat ook.
Dubbel
Het heeft niks met frontale kwab te maken.
Het is een heel simpele methode: gedrag van de hond wat consequent niet beloont wordt sterft uit. t Levert hem domweg niks op.
Je kan als hond bv 1000 keer een bal bij een baasje leggen, maar als dat baasje er nooit op reageert of de bal weggooit, houd de hond er op een moment mee op.
Dat leert de ervaring.
En dat is ook mijn ervaring met honden.
Tuurlijk moet je grommen niet accepteren, maar wel op een manier die als resultaat heeft dat de hond het een volgende keer niet meer doet. Niet omdat hem dat met 'geweld' is afgeleerd maar omdat hij leerde dat een andere manier van communiceren hem meer oplevert.
Wat niet wil zeggen dat je in geval van nood niet iets acuut uit de bek van je hond moet kunnen halen. Zeker, dat moet kunnen.
Maar van die handeling leert hij niks. En leert ook niks af.
Ientje ik heb een hond met een grote bek met tanden,als ze vb.het laatste stukje runderkophuid in haar bek geeft,laat ze die ook zomaar niet los.....ik zeg 1 keer los,de 2e keer doe ik haar bek open en pak ik het eruit.
Dat is eigenlijk iets dat je vanaf pup aanleert als ze de wereld verkennen met hun bekje,een steentje in hun bekje,bekje open en eruit.
Niet lossen is dus zelf uit de bek halen,deed ik ook bij mijn bouviers,kleine,grote hond maakt niet uit tandjes doen altijd pijn als ze bijten. Nooit heeft er een hond naar mij gebeten.
Elco dat grollen dat zou ik eigenlijk moeten horen,hier wordt er ook gegrold maar dat is meer om een spelletje ervan te maken,ik ben aan het trainen buiten met een balletje terugbrengen,dat lossen doet ze soms wel onmiddellijk,soms niet dan pak ik het balletje en gromt ze ook zachtjes maar dat is meer spel....mijn bal,pak het dan als je kan....ik gebruik wel steeds het commando los....ze kent het commando wel maar zoals het een jonge betaamt doet ze nog al eens graag haar eigen zin.
Oh, ik herinner me ineens dat wij het hebben omgebogen tot een commando. Wij gingen vertellen hoe knap hij was dat hij het van de grond af opraapte, liepen dan naar de koekjeskast en vroegen het hem te komen brengen. Op een hele blije manier. Hij gaf het af, en dan kreeg hij een koekje.
Werd heel handig ook, want hij kan nu van alles van de grond af rapen (pennen, sleutels, sokken, sloffen) wat we laten vallen als we vragen of hij het wil oppakken.
Want, we bleven ook wel het verrassingseffect geven dat we niet wilden dat hij alles wat we lieten vallen zomaar zou oppakken. (Dus snel omdraaien naar de hond met een Nee!).
Overigens in huis en buiten leerde hij snel lossen of afgeven. En 1x botten buiten uit zijn bek moeten trekken, en was zo boos dat hij dat daarna nooit meer heeft gedaan.
Echter, heeft mijn hond ook momenten dat er wel een knop omgaat (als hij meerdere speeltjes in zijn bek heeft ineens) en dan kan ik van lief tot behoorlijk pittig doen, maar dan lost hij gewoonweg écht niet. Tekortkoming van ons (want ook bij mijn partner heeft hij die momenten), dan zal je er toch omheen moeten werken. Ik doe dat op die momenten door andere dingen van hem te verlangen die hij dan wel uitvoert.
In jouw geval zou je als hij al in de mand gaat zitten en hij er niet uit te roepen is (en het object geen kwaad kan wat hij heeft) hem dan maar in de mand te laten blijven. Maar dan verplicht. Als hij eruit wil komen geef je hem aan dat hij daar moet blijven en belet je hem eruit te komen. De "lol"voor de hond gaat er dan wel van af, want hij bereikt er niets mee om dat object bij zich te hebben en te willen houden. Uiteindelijk roep je hem er zelf uit en bij je. Dat stukje zou je dan dus wel weer kunnen/moeten belonen.
Zo deed en doe ik het dus als een bepaald commando niet geheel werkt. Ik ga omdenken en de verschillende opties van commando's in stukjes knippen. Zo kan ik alsnog goed gedrag belonen. En dan maar een keer negatief gedrag negeren. Ik hoop dat ik het duidelijk weet te verwoorden.
ik heb bij mijn eerste hond die altijd de post verscheurde dit ook kunnen ombuigen tot een commado eerst en later deed ze het ook zonder commando
Als de post door de brievenbus kwam liep ik met haar mee, ze nam de post in haar bek om te verscheuren en ik pakte tegelijkertijd de post en zei: goedzo pak de post en nam het uit haar bek. Dit steeds met een beetje meer afstand totdat ik op het laatst op de bank kon blijven zitten en ze zonder commando uit zichzelf de post bracht. Zelfs als er niemand thuis was bracht ze de post zonder verscheuren naar de woonkamer en gooide het daar ergens neer.
Ik denk dat je dat op een beetje andere manier (zoals ik al aangaf) ook met iets dat op de grond valt kan doen. De hond stapje voor stapje leren het naar je toe te brengen.
Mijn hond weet welke spullen binnenshuis van hem zijn en waar hij van af moet blijven. Schoenen kunnen we bijvoorbeeld prima laten 'rondslingeren', hij blijft er in principe van af. Soms vindt ie het wel leuk om lekker uit te dagen en baldadig te zijn, dan gaat ie er snel vandoor met een pantoffel bijvoorbeeld. Dit pak ik gewoon af.
Het ruilen hanteer ik eigenlijk voornamelijk buitenshuis als hij iets 'gevonden' heeft, wat rotzooi is. Voor een hond is gevonden = houden, maar daarom pak ik het ook niet af (want het is immers ook niet van mij of in huis), maar dan ruil ik met iets héél lekkers.
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?