Naast de goede tips die al zijn gegeven: ik zie dit een klein beetje terug bij onze gastpup (gelukkig niet zo extreem, niet tijdens wandelen etc maar wel dat te hard happen na overprikkeling). Ik ben normaal helemaal niet zo'n bench-mens, maar we hadden hem al aangeleerd dat hij de bench in gaat bij blaffen, om te leren dat wij de situatie handelen. Deze week hem ook een aantal keer time-out gegeven in de bench, deurtje wel open maar hij mocht er niet uit. En trouwens ook een keer deurtje dicht, want ik had pannen op het vuur...
Kluifje er bij in (die hij buiten de bench niet wilde). Nou even kluiven in bench en meteen knock-out, hoor. Hij kreeg zichzelf gewoon niet meer rustig, maar de time-out kalmeerde hem en toen kon hij slapen.
Misschien ook nog een oplossing - ipv dat jullie weglopen, dat hij even in zijn eigen veilige plekje moet? Werkt ws. ook prima met de mand, al is dat minder een holletje.
Tsja, nu klink ik misschien heel hard, maar ja; ik heb geleerd, ook in de praktijk, dat je een pup dus wél moet leren waar de grenzen liggen bij het bijten. Zeker bij het bijten in mensenhanden of-voeten en zo.
De pup moet de bijtrem leren: tot zover mag je ergens je tandjes in zetten maar ga je echt bijten en mij pijn doen; dan zeg ik daar wel wat van. En Eerlijk gezegd luid en duidelijk.
De pup mag best een beetje schrikken. En houd dan op daarmee.
Ze leert hij, als dit vaker gebeurd, wat de grenzen zijn. Tot zover mag je gaan, ga je harder in het bijten dan krijg je een herinnering ('au!' hou op.'of zo) dat dit niet goed is, dit was te hard pup!
Daar leert zo je hondje van.
Van het bijten negeren leert een pup eerlijk gezegd niks., behalve dan dat hij er blijkbaar mee kan doorgaan ongestraft. En zodoende steeds meer hyper worden.
Het is prima om uit te zoeken of je pup misschien te druk is of zich juist verveeld; maar hij moet leren dat bijten dan niet het beste middel is om je aandacht te vragen . En hij mag ook leren dat hij zn mensen geen pijn mag doen.
De bijtrem aanleren dus.....
strafhoek is geen veilig plekje
Dat. Wel een beetje kleinzerig zijn, anders doet het nog steeds zeer bij je huisgenoten.
Precies, sowieso is een bench een misbruikt middel en zou er geen eens een deur in mogen zitten.
Veilig plekje is geen strafhoek?
Even een edit voor aanvulling: Ik heb het idee dat sommige mensen op dit forum echt nooit het gedrag van hun hond bij willen sturen. Dat is prima, maar dat wil niet zeggen dat het de enige methode is, of de meest succesvolle, en het wil ook niet zeggen dat alles wat niet 'negeren en laten gebeuren' is, meteen straf is. Als iets móet, dan is dat nog geen straf.
Ons gasthondje moet een tuigje aan voor hij naar buiten mag en moet buiten aan de lijn op de meeste plaatsen. Is geen straf, maar moet wel. Onze oudere dame moet af en toe eten (krijgt commando). Is geen straf, moet wel. Onze hond wil 's avonds soms niet meer naar buiten want koud en nat. Moet toch, want ze moet haar behoefte nog doen. Is geen straf, moet wel. Ik neem aan dat jullie niet serieus gaan zeggen dat dat allemaal niet moet want je dwingt je hond tot iets wat hij misschien niet zelf wil?
Hetzelfde geldt voor een time-out. Is geen straf, maar moet wel. Even gedwongen rust nemen omdat hij dat zelf niet voor elkaar krijgt.
In dit geval in de bench omdat de stichting het gebruik van de bench adviseert. Wij hebben er zelf geen (het is dus een bench van de stichting), maar onze hond krijgt wel eens het commando dat ze naar haar mand moet, met hetzelfde doel. Even afzonderen van een situatie, in haar geval bijv. met bezoek van kleine kinderen. Die mogen niet bij de mand komen, en zij hoeft niet naar de kinderen te lopen. Dat is echt geen mishandeling of zelfs maar straf, dat is gewoon gedrag begeleiden van zowel kind als hond. Iets wat me niet meer dan normaal lijkt in onze hedendaagse maatschappij.
(NB Eigen hond en gastpup gaan allebei graag zelf in manden danwel bench liggen, slapen daar, gastpup 'vlucht' in de bench als hij iets spannend vindt, etc. Dus het is echt onzin om dat een strafplek te noemen.)
Goedemiddag
Bij deze even een kleine update,
we hebben 3 weken geleden een nieuwe gedragstherapeut laten komen en moeten Charlie verplichte benchrust gaan geven, de eerste dag was het protesteren in de bench maar daarna gaat ze er zonder problemen in, en slaapt ze heerlijk.
We zijn echt aan het zoeken wat het beste werkt voor haar want na 3 weken meer rust zit er helaas nog niet veel verbetering in qua bijten.....
Het bijten gebeurt wel vaker op momenten dat ze moe begint te worden, en op zo een moment is er ook geen “contact” meer met haar te krijgen, ze hoort geen commando meer en afleiden lukt ook niet.
Op sommige dagen weet ik soms echt even niet wat ik met haar aan moet, denk dat ze met haar bijna 6 maanden ook begint te puberen
Het lijken wel een soort bijtaanvallen (binnen en regelmatig ook buiten)
buiten is het vaak als er iets aan vooraf gegaan , zoals een spannende hond, luidruchtige dingen ed
Binnen zie ik niet iets wat er aan vooraf gaat, vaker als ze moe is maar ook soms als ze net wakker is, en spelen eindigt 9/10 keer in bijten dus we stoppen nu eerder met het spel om dat te voorkomen.
Therapeut heeft wel gezegd dat het niks met agressie te maken heeft maar met “baldadig” bijten en prikkel verwerking
De ene dag ben ik vol vertrouwen dat het echt wel op een dag zal stoppen en andere dagen zie ik even door de bomen het bos niet meer en twijfel ik of er ooit een dag zal gaan komen dat we normaal door ons huis kunnen lopen ????
Ze is sinds een ruime maand klaar met wisselen dus daar ja het helaas niet meer mee te maken hebben
We gaan vol goede moed verder en hopen dat het met veel geduld en liefde over zal gaan
Tips zijn nog steeds welkom ;-)
Gr Gaby
Hoi, wat goed dat je hulp hebt ingeschakeld, die heeft vast genoeg tips. Ik wil je wel geruststellen: het gaat over ;-). En dit gedrag hoort echt bij het ras. Als het goed is wordt het bijten steeds minder, maar het hoort ook bij het proces dat het opeens weer heel hard terugkomt. Je leert je hond steeds beter kennen, en je ziet steeds sneller de signalen wanneer het mis gaat. Dan kan je van tevoren ingrijpen. Ik kan je niet zeggen wanneer het stopt. Bij de één is dat veel sneller dan bij de ander.
Je hond is bijna een half jaar oud?
Waar wordt ze zo 'moe' van dat ze gaat bijten?
Moe is misschien niet het juiste woord maar eerder overprikkeld,
Dat heeft ze al snel, als het iets drukker is in huis, als ze enthousiast is, als ze iets doet wat niet mag en soms als je alleen al voorbij loopt :-)
Ik zou haast aan verveling gaan denken om aandacht te trekken.
Wat doe je zoals met de hond?
Ik denk dat lang wandelen er niet in zit met dat bijten.
Of zie ik dat verkeerd?
Is het overprikkeling? Of is het een uitlating van opgekropte energie, meegaan in opwinding, uiting van bepaalde frustraties?
Welke 'hondse' dingen onderneemt de hond zoal dagdagelijks? Waar kan ze volop haar eigen ei kwijt, waar ze daarna erg tevreden van wordt?
Wij lopen 4 x per dag 35-45 minuten met haar en tussendoor even plassen vlakbij.
Ze speelt veel met andere honden tijdens de rondjes dus ik denk dat we haar genoeg beweging geven dagelijks
En wordt ze daar relaxed van?
Opgekropte energie denken wij niet, ze kan heerlijk spelen met andere honden en leeftijdsgenoten hier in de buurt.
In huis en in de tuin doen we regelmatig hersen werkjes met haar zoals speuren en lekker ravotten .
En ze is gek op heerlijke botten en kluiven
we hebben ook een tijdje geprobeerd om de rondes korter te maken, en andere routes waar ze minder honden tegen komt om te kijken of minder beter is maar dat werkte echt averechts voor haar, daar werd ze echt vervelend van.
Relaxed wordt ze van een lekkere kluif, kong of haar Licky mat
Sorry, ik las je bericht verkeerd,
ik dacht dat je vroeg waar ze relaxed van wordt,
ja van spelen met andere honden wordt ze echt happy, blijer kan je haar niet maken.
Ze heeft ook veel vaste “hondenvriendjes” waar ze mee speelt
Happy en blij als in: ik ga nu lekker tevreden een tukje doen? (relaxed)
Of happy en blij in de zin van: nog, nog, nog spelen! (opwinding)
Wat je -naast ontspannen wandelomgeving en -invulling- nog zou kunnen aanpassen, zijn de wandeltijden. Ipv 4 x per dag een gemiddelde wandeling te maken, die bijvoorbeeld te verdelen in: 2 x lange wandeling (1u of langer) en 2 x kort even naar buiten.
Eenmaal thuis mag je ook gewoon aangeven dat het klaar is. De hond hoeft niet steeds met allerlei spelletjes geëntertaind te worden. En hier mag je best duidelijk en kordaat in zijn. Klaar = klaar. Ze heeft net aangename qualitytime & activiteiten buitenhuis gekregen, dan is het nu tijd voor kalmte en rust.
Rustig spelen, laten nadenken, veel met jullie bezig zijn.
Jullie zijn de roedel, niet alle honden buiten waar ze lekker mee kan spelen.
Alle dingen die ze met je doet belonen.
Ook eten, heel de bak in je zak (kvv liever niet hihihi) en laat ze maar werken, samen met jullie.
Nu is voor haar het buiten spelen haar drive, dat zou ik proberen om te zetten.
Rustig even wachten, brokje op de rand van tafel, gelijk geven en opbouwen. Steeds wat langer.
Ik mis geduld.
Happy als in zodra we thuis komen van lekker spelen ploft ze uitgeteld neer, ze wordt er niet drukker van, des te meer ravotten des te beter
Thuis zijn we haar ook echt niet de hele tijd aan het entertainen hoor, uiteraard wordt er met haar gespeeld, en als het echt slecht weer is en ze niet echt haar energie kwijt geraakt is buiten omdat we niemand tegenkomen doen we wel een extra hersen spelletje met haar.
We gaan het morgen gelijk proberen om 2 keer een extra lange wandeling te maken en tussendoor korte om haar haar behoefte te laten doen.
Buiten het bijten om is het echt een schat van een beestje hoor,
De puppen trainingen (privé) zijn sinds vorige week afgerond, De basis commando’s en leuke trucjes vind ze heerlijk om te doen, alleen tijdens zo een wilde dolle bijt bui (wat vaak meerdere keren per dag voorkomt) luistert ze helemaal nergens naar
Op zulke momenten, neem je meteen afstand. En je vraagt haar helemaal niets meer.
Want, zoals je zegt, het potje kookt dan over en alles wat je dan nog vraagt, is teveel.
Gebeurt het binnenshuis, dan stap je zonder wat te zeggen meteen weg uit de situatie.
Gebeurt het tijdens het wandelen, dan zet je meteen je voet op de lijn en je wacht tot de rust weerkeert. Niet gaan commanderen of gesticuleren, dat maakt het dolle moment alleen maar doller.
Mijn ervaring met werklijn mechelse herders is dat 4x per dag op pad juist zorgt voor meer conditie en verwachting dat ze straks weer naar buiten mogen en bij die gedachten al druk worden in huis. Ik loop (ook met mijn pups) 1.5 tot 2uur per dag 1x in het bos. Verder alleen korte plas/poep rondjes van max 5 min.
Hoe ouder ze worden des te meer behoefte aan beweging in vergelijking met een pup van 10 weken maar dat lost zich zelf dus op omdat een jonge pup rustig meeloopt en een puber 2 uur lang rent en speelt. Ik heb 9 herders waarvan een van 9 maanden en van 5 maanden en een van 12 weken en die liggen allemaal thuis ontspannen op bank en vloer en als ze wakker zijn word er wel wat gespeelt maar vanwege het geluid kap ik dat af (buren) en krijg en ze kophuid of koffieboonwortel.
Heel erg bedankt voor de tip,
voorheen probeerden we haar uit haar bui te krijgen door haar een commando te geven maar dat werkt inderdaad averechts,
sinds een week lopen we weer zonder iets te zeggen de kamer uit. Buiten is het wel nog een beetje een worsteling om haar eruit te krijgen maar gelukkig is het tijdens het lopen een stuk minder geworden
Soms is het zoeken wat bij je eigen hond werkt. En wat in de ene situatie bij haar werkt, werkt daarom in een andere nog niet...
Het is een jonge hond die nog volop in ontwikkeling is, je leert ermee om gaan, maar dat wil nog niet zeggen dat het altijd perfect zal verlopen Opgroeien, dat gaat altijd wat met vallen en opstaan.
Dus kijk ook een beetje op langere termijn, soms zie je dan toch: hey, eigenlijk gaat het al wel wat beter. En dan kom je er wel!
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?