Moeilijke herplaatser en eigen hond

Gisteren hebben we de hond van mijn nicht opgehaald. Ze wist niet meer wat ze met hem aanmoest. Korte achtergrond schets: broodfokpup uit het buitenland, agressief (voor naar komend en weggaand bezoek), kinderen zijn meermaals gebeten en nu bang voor de hond. De hond is nu 10 maanden en reageert extreem angstig in ons huis.

We hebben afgesproken om de hond een week bij ons te laten ¨proef¨logeren. Als het goed gaat met Koda willen we de hond adopteren en aan het gedrag werken. Wij hebben geen kinderen. Het plan voor komende week is vooral om de logee rustige, prikkelarme dagen te geven met hele korte wandelingen (wandelen is lastig omdat hij doodsbang is om überhaupt naar buiten te gaan), verder willen we ritme en regelmaat geven. 

Tot nu toe hebben we een paar kleine confrontaties gehad waar Koda boos is op de logee. De logee is tot nu toe onderdanig, maar probeert wel of hij even iets van Koda af kan pakken oid. We hebben ze eerst op neutraal terrein kennis laten maken, maar merken in huis dat Koda erg gefocust is op wat de logee doet en of hij in moet grijpen. Ik probeer bij confrontaties in te grijpen en zo te laten zien aan Koda dat ik het zelf wel af kan. Hebben jullie tips en adviezen voor mij? Denken jullie dat een week lang genoeg is om in te schatten of Koda en de logee oké met elkaar gaan zijn? Bij wat voor dingen zouden jullie zelf denken: dit komt mijn eigen hond niet ten goede, dus ik durf het niet aan? 

Hebben jullie nog adviezen voor als hij wel zijn probleemgedrag laat zien (ik verwacht dat in de eerste week nog niet eigenlijk).

Wat is het karakter van je eigen hond? Is dat een stabiele, tolerante hond die goed met angstige honden om kan?

Zoals ik het een beetje lees is de jonge logee-hond erg angstig en ooit angst-agressief geweest? Wat weet je verder van die hond? Zoals: waar voelt ie zich wél goed bij, wat doet ie graag, waar wordt ie tevreden van?

Koda is niet persee een allemansvriend met andere honden. Hij heeft ´vaste honden´ waarmee het goed gaat, waaronder 1 vrij angstige hond (die overigens wel de baas over Koda is) maar ik laat hem niet vaak nieuwe honden ontmoeten, omdat hij daar lang niet altijd mee klikt. De eerste ontmoeting met de logee ging direct heel goed. 

Ik verwacht inderdaad dat het angst agressie is (hij heeft eergisteren nog iemand gebeten wat dus ´de druppel´ was). Hij reageert ook veel erger op mannen dan op vrouwen. Het is niet 1 los incident, maar hij begint vrij snel te bijten (het zijn niet diepe beetwonden, dus het is vooral oppervlakkig bijten). 

Ik weet verder van de hond dat ze hem als golden doodle gekocht hebben, maar hij is ontzettend groot en ik verwacht dat er iets anders dan golden retriever doorzit. Verder heeft hij drie lessen cursus gevolgd en daarna werd het door Corona afgeschaft. Hij rent over meubels (doet hij hier ook en hij krimpt ineen als ik hem laat merken dat dat niet de bedoeling is, dat doe ik alleen met een nee, die is voor hem direct al te heftig) en kent de commando´s zit en af. Verder zat hij heel veel alleen en kreeg hij niet superveel beweging. Volgens mijn nicht houdt hij echt van kroelen en knuffelen. Zoals ik hem nu meemaak houdt hij ontzettend van aandacht en wil hij graag werken. Hij wordt direct blij als je hem laat zitten en af laat gaan. 

Als je eigen hond geen allemansvriend is, zal je in eerste instantie vooral het samenleven tussen de honden onderling goed moeten begeleiden.

Hou voor beide honden dezelfde huisregels aan, zodat ze zich fair behandeld voelen.

Manage de typische oorzaken van ruzie: laat geen botjes of voedsel slingeren, berg speelgoedjes op, geef elk op een eigen plek de eetbak en haal die meteen weg als die leeg is,...

Doe samen leuke dingen. Momenteel is het belangrijker dat de hond zich fijn en ontspannen voelt, dan dat ie gehoorzaam is.

En met gehoorzaam bedoel ik het echte luisteren, niet het zich respectvol gedragen. Want dat laatste is wel iets wat je meteen meegeeft: wat je wenst te zien op gevoelsmatig vlak (dus qua tolerantie, respect, geduld, e.d.)

Op 1 week zal je nog niet veel kunnen zeggen, dan kan het nog alle kanten op. Dus als je ervoor wil gaan, geef jezelf (en de honden) dan zeker meerdere weken de tijd om aan elkaar te wennen en elkaar te leren vertrouwen.

Bedankt voor je antwoord. Hier kan ik zeker al wat mee!
Over het leuke dingen doen, omdat ik gelezen had dat je een herplaatser vooral heeeel weinig prikkels moet geven (dus ook maar korte wandelingen), ben ik enigzins afwachtend met bijvoorbeeld samen los laten lopen (op een gesloten plek waar we niemand anders tegenkomen en de logee er niet vandoor kan gaan), denk je dat zoiets dus juist slim is? Of denk je dat dat te snel is om dat deze week al te doen?

In huis zou ik opletten dat als jij de herplaatser aangeeft dat hij iets doet wat niet de bedoeling is, dat niet ook Koda daarop reageert naar de hond toe.

Het is deels ook wel logisch dat Koda op dit moment ook zo zijn grenzen aangeeft bij de hond, het is immers zijn huis op dit moment waar deze andere bij is gekomen. Als het correctie binnen de perken is, zou ik niet al te snel ingrijpen bij een grom of bepaalde lichaamshouding voor iets wat buiten jou om staat. Kijk wel uit voor claimen van bepaalde plekken of objecten, daarin vind ik dat jij moet kunnen bepalen, en dat soort gedrag kan wel tot conflicten leiden.

Zelf heb ik niet echt "probleem" honden gehad. Maar met mijn 1ste hond die ik als herplaatser kreeg ben ik eigenlijk juist direct gaan lopen in rustige gebieden, om op die manier elkaar al wat beter te leren kennen. Hij was toen wel erg beschadigd en verwaarloosd en een schim van zichzelf (ik kende hem omdat de baas een kennis van me was). Het wandelen leidde echter wel af, en voorzichtig met elkaar spelen ook. 

Toen de tweede dame erbij kwam ben ik eigenlijk direct de routine van ons ritme op gaan pakken. En ook wel grenzen gesteld aan bepaalde dingen die ze elders wel deed en mocht doen, maar wat ik zelf absoluut niet kon waarderen. Zij was heel vrij en druk (springen op de banken, op schoot klimmen om je vervolgens te gaan omklemmen zodat je niet weg kon), dat damde ik in en mijn andere hond deed dat als ze bij hem te druk deed. En dat vond ik verder prima, hij was daar erg duidelijk in, zonder dat het knokken werd. Moet er wel bijzeggen dat we meerdere malen haar hadden ontmoet toen zij nog elders woonde, de honden kenden elkaar in principe.

Tijdens uitlaten deed ze niets, maar eenmaal in de tuin ging ze poepen (ook als ik ergens op visite ging). Dat was ook iets wat ze gewend was, en dat heb ik dus ook moeten afleren en moeten stimuleren dat ze buiten ging ontlasten. Maar wel allemaal dingen waar ik eigenlijk direct mee ben begonnen.

In tegenstelling tot wat veel mensen dus zeggen, een hond eerst goed laten wennen, weinig prikkels niet te veel nee zeggen, heb ik het als prettiger ervaren dat min of meer overgaan tot de orde van de dag, en grenzen aangeven een stuk meer zekerheid kan geven. Later toen mijn vriend met zijn hond bij mij kwam wonen, heb ik dat niet direct gedaan, ook omdat het zijn hondje was en dat ik zelf een hele andere manier van omgang had. Achteraf had het beter en sneller gegaan qua onderlinge verstandhouding en verstandhouding tussen beide honden als ik net zo had gedaan als met mijn eigen 2 herplaatsers. 

Duidelijkheid geven aan een hond, en dat is niet alleen door dingen te verbieden, maar juist ook prijzen als ze zonder het te beseffen iets goed doen. Maakt dat ze zelfverzekerder worden, het is zo mooi om te zien hoe honden dan kunnen veranderen.

Ik denk dat je vooral naar de behoeften van de honden zelf moet kijken.

Als het voor de honden veel prettiger en meer ontspannen is om samen los te lopen (op die gesloten plek), dan zou ik dat vooral doen. Dus kijk hoe zij daarmee om gaan, let op hun lichaamstaal (ontspannen-gespannen). 

Op deze manier samen fijne momenten hebben en samen op verkenning kunnen gaan, dat is een prima basis voor de honden om elkaar te leren kennen. Dus waarom zou je dat gaan beperken?

Anders is het als je merkt dat dit onderlinge wrevel geeft, of spanningen. Dan is het beter te gaan begeleiden, een andere insteek te kiezen. 

Dus bekijk het eens, hoe het gaat. Hebben de honden een fijne tijd, dan is dat alleen maar goed! 

Ik denk dat 1 week veel te kort is om te kunnen zien of het wel/niet past. 

Inmiddels, mede dankzij de tips hierboven, zijn de spanningen in huis tussen de honden weg. Alleen blijft de logee binnenshuis uitdagen om te spelen. Gisteravond was er allemaal vuurwerk in de buurt waar de logee helemaal angstig van werd en naar ging grommen. We beginnen ook het eerste grommen te horen als hij in de bench zit en we langs lopen.
Ik denk dat dit misschien een vorm van resource guarding kan zijn, en dat dat ook is wat hij misschien bij zijn gezin liet zien naar bezoek?

Los lopen hebben we geprobeerd, maar dat liep toch regelmatig uit op te ruig spelen/rangorde bepalen. Dus we hebben besloten dat we voorlopig alleen maar aan de lijn lopen. Logee is overigens al chemisch gecastreerd, terwijl hij nog maar 10 maanden is, dus we zijn ook bang dat dat zijn angst in de komende weken nog meer kan gaan versterken. We hebben nog geen keuze gemaakt of we hem houden. Het moet absoluut niet ten kostte van Koda gaan, dat Koda straks non stop onrustig en gestrest is in zijn eigen huis. Wat voor termijn denken jullie dat realistisch zou zijn om te weten of Koda en de logee wel samen kunnen? Zou de als de chemische castratie uitwerkt er meer ruzie tussen de twee honden kunnen komen? En hoe zouden jullie omgaan met het gegrom over de bench?

Ik begrijp dat je graag perspectief hebt, maar ik zou er zelf niet meteen een termijn op plakken. Eerder kijken naar het verloop.

En blijkbaar is er al een mega-grote stap gezet op zeer korte tijd: je merkt al minder spanningen tussen de honden in huis.

Ik zou zeggen: tel je zegeningen!  

Verwacht niet te veel, je voelt zelf het tempo van de honden wel aan. En dat blijft een beetje variabel, er zullen altijd momenten zijn dat het weer es wat slechter gaat, of er toch spannning ontstaat. Dus laat je daardoor niet meteen uit het lood slaan, dat is heel normaal. Kijk binnen enkele weken es terug naar dit moment en zie of je vorderingen hebt gemaakt met de hond. Als dat het geval is, dan is dat super, ook al is het allemaal nog niet perfect en heb je nog een weg te gaan. 

Wat het gegrom betreft: weet je hoe die vorige eigenaars met de hond omgingen?

Als de hond werd 'lastig gevallen' in de bench, hij geïntimideerd werd of zich in het nauw gedreven voelde, dan is dat gedrag natuurlijk niet meteen weg. De hond moet opnieuw leren vertrouwen op huisgenoten.

Dus gun hem zijn eigen stekje waar ie niet gestoord wordt. Bekijk eens hoe je hier praktisch aan kan bijdragen. Bijvoorbeeld door een scherm te plaatsen, door een andere plek te kiezen voor de bench waar niemand langsloopt, of juist door hem meer overzicht te geven, want daar zijn sommige honden ook mee gebaat).

Dus creëer bewust een rustige plaats waar ie niet het gevoel krijgt dat ie er kan bedreigd worden, en geef het dan tijd zodat hij kan ervaren dat jullie te betrouwen zijn. 

Als je hiermee geholpen bent, ik ben eraan begonnen met het idee 'een maand of 3 is toch echt nodig' en heb intussen de periode verlengd tot 9 maanden en dan maak ik definitief een beslissing. Het gaat ten slotte wel over 3 kwartalen

Kenden de honden elkaar niet van tevoren?

@Alaska´s finest: Bedankt! Ik weet alleen dat hij heel veel in de bench zat en dat er drie kinderen om hem heen waren. Ik weet niet in hoeverre die hem hebben gestoord in de bench oid. Ik heb nu een hoes over de bench heen om te kijken of dat hem helpt om zich veiliger in de bench te voelen. 

@L. : Ik ben heel bang als we hem 9 maanden hebben en dan beslissen dat we al teveel gehecht aan hem raken en geen rationele keus meer kunnen maken. 

@jantien: Nee, de eerste keer dat ze elkaar ontmoetten was dus afgelopen donderdag.

De logee daagt wel non stop uit om te spelen, steeds spelbogen maken. Het idee is dat we dat binnen niet doen, dus doen we steeds timeouts van een minuutje als ze beginnen te stoeien. Verder hebben we zojuist de eerste diefstal van eten gehad haha. Koda blijft altijd van ons eten af, dus we zijn er ook niet bijster verdacht op. Maar vanaf nu kan dus nergens onbewaakt eten liggen :P

Op zich is dat een goed teken, dat ie spelbogen maakt naar de andere hond. Het is een uitnodiging om via spel elkaar beter te leren kennen.

Maar het is ook prima om het binnenshuis niet toe te laten, zodat de honden weten: buiten = actie, binnen = kalm.

Heb je een tuin? Dan kan je de honden regelmatig even samen buitenlaten. Spelen kan verkennend zijn, maar ook een manier om wat spanning of onrust kwijt te geraken.

Dus kijk een beetje, naar wat je denkt dat de honden nodig hebben.

Ja, we hebben een tuin, maar die is niet heel groot en we merken tot nu toe dat het spelen ze wel erg opgewonden maakt, waardoor ze te ruig worden (in mijn ogen, wie weet is het in hondentaal nog wel leuk, maar van wat ik kan ´lezen´ is het niet heel leuk meer). Zou het kunnen dat dit beter gaat als we ze eerst samen rustig leren zijn of is spelen nu al echt belangrijk?

Het gaat gisteren en vandaag trouwens echt wel goed tussen Koda en de logee. Ze kunnen nu allebei rustig liggen (logee heeft rusten op zijn plaats ook eindelijk door) terwijl ze bij elkaar in één ruimte zijn. Ik ben zelf eigenlijk verbaasd dat het zo goed gaat tussen die twee. Het is ook leuk om te zien hoe de logee niet over het bruggetje durfde tijdens de wandeling, maar Koda halverwege de brug bleef wachten en toen durfde de logee wel. Ik heb het idee dat hij zelfvertrouwen haalt uit het feit dat er nog een hond mee is op de wandelingen. 

Wat wel een groot nadeel is, bij het minste geluid begint hij te blaffen en dat is niet ideaal in een rijtjeshuis :( Ik probeer hem nu iedere keer af te leiden. Ze zijn in onze wijk ook voortdurend bezig met vuurwerk afsteken, zelfs net op maandagmorgen en dit zorgt ook voor een blaftirade van meerdere minuten lang. Tot nu toe probeer ik de logee af te leiden door hem met Koda wat oefeningen te laten doen, dat gaat redelijk. We hebben een vrij klein huisje, maar zijn van plan om binnen een halfjaar een vrijstaand huis met tuin te kopen. Ik ben over anderhalf maand afgestudeerd, dus hebben we dan wat mogelijkheden :)

Nog iets, hij laat zich vallen als hij een time out krijgt voor druk gedrag (het blijven happen in Koda) onze enige optie om nog consequent te zijn is hem half naar de time out plek te tillen, maar met 40 kilo gaat dat niet bijster snel. Hebben jullie hier tips voor? Hij laat zich vallen en negeert vervolgens elke poging tot hem naar je toe lokken, dit deed hij bij mijn nicht thuis ook al. 

1. Ja, we hebben een tuin, maar die is niet heel groot en we merken tot nu toe dat het spelen ze wel erg opgewonden maakt, waardoor ze te ruig worden (in mijn ogen, wie weet is het in hondentaal nog wel leuk, maar van wat ik kan ´lezen´ is het niet heel leuk meer). Zou het kunnen dat dit beter gaat als we ze eerst samen rustig leren zijn of is spelen nu al echt belangrijk?

 

2. Het gaat gisteren en vandaag trouwens echt wel goed tussen Koda en de logee. Ze kunnen nu allebei rustig liggen (logee heeft rusten op zijn plaats ook eindelijk door) terwijl ze bij elkaar in één ruimte zijn. Ik ben zelf eigenlijk verbaasd dat het zo goed gaat tussen die twee. Het is ook leuk om te zien hoe de logee niet over het bruggetje durfde tijdens de wandeling, maar Koda halverwege de brug bleef wachten en toen durfde de logee wel. Ik heb het idee dat hij zelfvertrouwen haalt uit het feit dat er nog een hond mee is op de wandelingen. 

 

3. Wat wel een groot nadeel is, bij het minste geluid begint hij te blaffen en dat is niet ideaal in een rijtjeshuis :( Ik probeer hem nu iedere keer af te leiden. Ze zijn in onze wijk ook voortdurend bezig met vuurwerk afsteken, zelfs net op maandagmorgen en dit zorgt ook voor een blaftirade van meerdere minuten lang. Tot nu toe probeer ik de logee af te leiden door hem met Koda wat oefeningen te laten doen, dat gaat redelijk. We hebben een vrij klein huisje, maar zijn van plan om binnen een halfjaar een vrijstaand huis met tuin te kopen. Ik ben over anderhalf maand afgestudeerd, dus hebben we dan wat mogelijkheden

 

4. Nog iets, hij laat zich vallen als hij een time out krijgt voor druk gedrag (het blijven happen in Koda) onze enige optie om nog consequent te zijn is hem half naar de time out plek te tillen, maar met 40 kilo gaat dat niet bijster snel. Hebben jullie hier tips voor? Hij laat zich vallen en negeert vervolgens elke poging tot hem naar je toe lokken, dit deed hij bij mijn nicht thuis ook al.  "

Lisa

1. Of het normaal spel is of niet, dat valt natuurlijk vanop het forum niet in te schatten. Maar hondenspel kan vele vormen aannemen: achter elkaar rennen, op elkaar inbeuken, boksen, in elkaars nek hangen, worstelen,... Het kan er dus ruig aantoe gaan.

Wat belangrijk is: begrijpen ze elkaar en houden ze dan rekening met elkaar.

Dat zie je aan bijvoorbeeld: spelbogen maken, de vacht uitschudden, even afstand nemen en snuffelen, tempowissel (van erg ruig spelen weer kunnen kalmeren en bedaarder verder gaan), enz.

Als dat goed zit, als er een onderling begrip is, dan hoef je niet in te grijpen. Maar als je merkt dat de ene over de grenzen van de andere walst en zijn signalen niet wil accepteren, dan is spel geen spel meer en kan je het afkappen.

2. Dit is dus echt SUPER! En daar mag je echt heel erg blij en dankbaar om zijn, want dit is echt heel erg goed. Dit is een zeer mooie basis voor de honden om een onderlinge sterke band op te bouwen.

3. Het blaffen kan best vervelend zijn, maar ik vind het wel begrijpelijk. Nieuwe thuis, nieuwe mensen, nieuwe regels en dan ook nog es vuurwerk... het is best veel dat deze hond op z'n bord krijgt. En hij is al angstig aangelegd, dus het blaffen is communicatie, hij geeft aan wat hij voelt. Sommige honden vinden het fijn om dan even gerustgesteld te worden, waarbij je aangeeft dat jij het vuurwerk ook gehoord hebt maar je laat weten dat het okee is. Gewoon even babbelen dus: Ja, dat is vuurwerk, vervelend he, maar straks houdt het op. Is goed, vriendje. Hij verstaat niet letterlijk je woorden, maar haalt wel je intentie uit je stem. Hij begrijpt dat jij dan weet wat hij bedoelt en dat je hem steunt en er bent voor hem. Dat kan helpen.

4. Hij laat zich vallen, zeg je... dus hij geeft eigenlijk zichzelf een time-out? Want als hij is neergevallen, hapt hij niet meer in de andere hond? Dan is de missie geslaagd, nee? Time out hoeft niet op een vaste plaats te zijn, time out wil zeggen: kappen met de handeling waarmee hij bezig is. Dus als neervallen op de grond het einde betekent van happen-in-de-hond, dan is dit een time out die werkt, kan je hem gewoon laten liggen. 

Wat fijn dat je de hond te logeren hebt genomen en dat je binnen korte tijd al zoveel vorderingen hebt gemaakt!

Ik denk niet dat ik tegen zou houden dat Koda de herplaatser corrigeert, je geeft haar daarmee ook een signaal dat het niet mag, terwijl het heel normaal hondengedrag is. Je zou haar wel kunnen steunen of bevestigen.
Ik heb wel eens een stabiele hond gewild die mijn angstige en lastige herplaatser mee zou helpen opvoeden wat gezond gedrag is.

Maar daar heb ik dus geen ervaring mee, ik denk dat je alleen binnen een week kunt zien of het echt NIET lukt. Misschien binnen 1 a 2 maanden of het voor jullie hond niet een te grote belasting is? Ze moeten allebei wennen aan een nieuwe situatie en mijn herplaatser leert nog steeds bij na meer dan een jaar en dat gaat op zich heel goed, alhoewel we sinds een week weer een beetje terug bij af zijn toen we in een vuurwerkbombardement terecht kwamen.

Heeft de logee trouwens echt gebeten of alleen gehapt/gesnappt?

En hij heeft angst voor uitgaan, wordt hij dan ook agressief? Mijn hond wilde met de ochtendwandeling altijd wel graag mee, dan was hij zijn dag weer begonnen met een lege emmer. Maar later op de dag werd zijn angst steeds groter en wilde hij zo graag niet mee dat hij ging grommen en zijn tanden liet zien. Ik vond het behoorlijk heftig, maar uiteindelijk zijn we er met veel geduld en afleiding wel uitgekomen. Je kunt er ook over lezen in mijn topic 'Angstige hond in de stad, went dat?'

Loslopen zou ik met een angstige hond opbouwen. Eerst eens kijken hoe hij aan een lange lijn loopt en reageert op jou, kun je contact blijven houden of vertoont hij vluchtgedrag in angstige situaties? Dat is handig om te weten zodat je erop kunt anticiperen. Mijn hond vertoont vluchtgedrag, maar loopt daar ook in vast omdat hij niet weet waarheen. Ik kan dan niet echt contact meer met hem krijgen, behalve dan dat hij nog wel luistert naar ZIT en dan lijn ik hem weer aan. Sowieso zou ik in deze tijd van het jaar met al die knallen nog even wachten tot februari voordat je hem los laat, tenzij er een omheining is waardoor hij echt niet weg kan.

Staat je bench in de 'loop'? Wellicht een idee om hem op een andere/rustige plek te zetten en om er een kleed over te doen zodat hij nog maar van 1 kant naar buiten de bench kan kijken.

Ramses slaat ook bij veel geluiden aan, zeker als buren (appartement op 1e verdieping met nog 3 lagen erboven) van de trap lopen en de deuren van de buren open en dicht gaan. Als ik daar niks aan zou doen gaat het lang door, maar hij is erg voedsel georiënteerd en ik leid hem af door commando's ZIT en AF en dan een brokje als beloning. Tegenwoordig reageer ik vaak direct als ik het hoor, en praat ik rustig tegen hem of leid hem af en dan ben ik het blaffen ook regelmatig voor.

Het is trouwens makkelijker voor lezers om op specifieke situaties advies te geven dan in het algemeen, omdat elke hond toch net wat anders in elkaar zit. Dus als je ergens tegenaan loopt, stel je vraag over die situatie hier, er zijn altijd mensen die met je mee willen denken is mijn ervaring en ik ben daar heel blij mee.

"  
1. Of het normaal spel is of niet, dat valt natuurlijk vanop het forum niet in te schatten. Maar hondenspel kan vele vormen aannemen: achter elkaar rennen, op elkaar inbeuken, boksen, in elkaars nek hangen, worstelen,... Het kan er dus ruig aantoe gaan.
Wat belangrijk is: begrijpen ze elkaar en houden ze dan rekening met elkaar.
Dat zie je aan bijvoorbeeld: spelbogen maken, de vacht uitschudden, even afstand nemen en snuffelen, tempowissel (van erg ruig spelen weer kunnen kalmeren en bedaarder verder gaan), enz.
Als dat goed zit, als er een onderling begrip is, dan hoef je niet in te grijpen. Maar als je merkt dat de ene over de grenzen van de andere walst en zijn signalen niet wil accepteren, dan is spel geen spel meer en kan je het afkappen.
 
2. Dit is dus echt SUPER! En daar mag je echt heel erg blij en dankbaar om zijn, want dit is echt heel erg goed. Dit is een zeer mooie basis voor de honden om een onderlinge sterke band op te bouwen.
 
3. Het blaffen kan best vervelend zijn, maar ik vind het wel begrijpelijk. Nieuwe thuis, nieuwe mensen, nieuwe regels en dan ook nog es vuurwerk... het is best veel dat deze hond op z'n bord krijgt. En hij is al angstig aangelegd, dus het blaffen is communicatie, hij geeft aan wat hij voelt. Sommige honden vinden het fijn om dan even gerustgesteld te worden, waarbij je aangeeft dat jij het vuurwerk ook gehoord hebt maar je laat weten dat het okee is. Gewoon even babbelen dus: Ja, dat is vuurwerk, vervelend he, maar straks houdt het op. Is goed, vriendje. Hij verstaat niet letterlijk je woorden, maar haalt wel je intentie uit je stem. Hij begrijpt dat jij dan weet wat hij bedoelt en dat je hem steunt en er bent voor hem. Dat kan helpen.
 
4. Hij laat zich vallen, zeg je... dus hij geeft eigenlijk zichzelf een time-out? Want als hij is neergevallen, hapt hij niet meer in de andere hond? Dan is de missie geslaagd, nee? Time out hoeft niet op een vaste plaats te zijn, time out wil zeggen: kappen met de handeling waarmee hij bezig is. Dus als neervallen op de grond het einde betekent van happen-in-de-hond, dan is dit een time out die werkt, kan je hem gewoon laten liggen. 
  "

Alaska's Finest!

Het vuurwerkprobleem is opgelost: Nu roep ik iedere keer als ik vuurwerk hoor heel enthousiast goed gedaan en geef ik snoepjes. Hij blaft nu niet meer. Ik voel me wel een malloot, maar als het blijft werken blijf ik het doen :P

Over het neervallen: hij geeft zichzelf inderdaad een korte time out maar zodra ik hem laat liggen en me omdraai gaat hij direct door. Dus ik voel mij af ent toe een beetje voor de gek gehouden :P

Hahaha, heerlijk toch, een hond! 

Je kan misschien wat langer bij hem blijven staan, als die zich zo laat vallen. Tot je merkt dat hij kalmeert. En dan pas wegstappen?

Ik heb het mijn nicht nagevraagd, want de hele familie had het over aggresief, aanvallen en bijten, maar hij heeft niet doorgebeten. Hier hapt hij af en toe in mijn handen als hij iets niet leuk vindt, maar dat doet mij eerder een beetje aan Koda´s puber/puppy gedrag denken, wat vanzelf over is gegaan. 

Hij gedraagt zich voor het wandelen niet agressief, hij blijft gewoon stokstijf staan en verstopt zich achter dingen. Het is echt een kalf (hij is een stuk groter dan Koda die toch wel een indrukwekkende Duitse herder is), dus als hij zich ook maar een beetje schrap zet kan ik niets meer. Gisteren heb ik geprobeerd om hem met snoepjes steeds een paar meter verder te lokken. De ochtendwandeling is de enige die ik alleen doe, dus dat is de enige wandeling waarbij de honden niet samen wandelen. Het geeft mij wel vertrouwen hoe jij de vooruitgang van jouw hond beschrijft :)

Ja, de bench hebben we gisteren verhuisd naar de bijkeuken. Het is daar wat kouder, maar rustig en we hoeven er niet langs te lopen. Dit werkt tot nu toe goed. Ik pas ook de tip toe van oefeningen doen bij blaffen, dit verkort hier nu ook al de blaftijd.