Advies voor keuze hondenras

Beste Hondenliefhebbers,

Ik zit te twijfelen over de aanschaf van een hond/pup. Ik heb er al veel over gelezen maar gezien mijn situatie toch redelijk specifiek is wilde ik graag toch wat advies inwinnen.

Mijn situatie

- man, eind twintig, lichte vorm van autisme

- zelfstandig wonend in een eengezinswoning met redelijke tuin

- geen kinderen of partner, weinig sociale contacten, verwacht dat dit voorlopig ook niet veranderd

- momenteel volledig thuiswerkend/kan mijn eigen dag indelen. In de (verre) toekomst wellicht werk op kantoor maar waarschijnlijk dagdelen of parttime. Daarnaast zelden op vakantie en als ik ga is het kampeervakantie waar een hond mee zou kunnen.

- ik hou van lange wandelingen en fietsen (ook bij slecht weer) en heb strand, bos en weiland in de buurt en ik hou ook van spelen/knuffelen met dieren en uitdagingen/puzzels bedenken.

Waarom een hond?

- Ik heb weinig sociale contacten en ik denk dat een hond een stukje gezelschap zou kunnen geven en sociale/emotionele interactie wat ik wel mis. Daarnaast zou een hond mij een gevoel van veiligheid/zelfvertrouwen kunnen geven waardoor ik meer erop uit ga.

- Ik denk dat ik veel voordeel kan hebben van de regelmaat waar een hond voor zorgt. Tijdig opstaan, op vaste tijdstippen wandelingen maken, routine van eten geven en spelen. Iets wat ik persoonlijk ook als prettig ervaar maar in mijn eentje minder snel toe kom.

- Een hond uitlaten zorgt wellicht ook voor meer sociale interactie met andere mensen, iets wat ik niet altijd prettig vind maar wat ook wel goed kan zijn voor mijn ontwikkeling (en die van de hond)

Mogelijke problemen/aandachtspunten

- Ik heb geen ervaring met een hond, daarnaast redelijk angstig richting vreemde honden door wat onprettige ervaringen in het verleden. Met de weinige honden die ik beter heb leren kennen kan ik echter zeer goed omgaan. Mijn eigen hond vertrouwen lijkt me dan ook niet echt een obstakel maar misschien wel het vaker in contact komen met anderen en wellicht dat dit ook problemen kan geven voor de socialisatie van de hond.

- Ik ben zeer consequent/autistisch ingesteld maar wel heel lief richting dieren en zie ze meer als vriend. Ik vraag me af of ik voldoende autoriteit heb om echt als baasje op te treden. (ik ben sowieso van plan om een of meerdere hondentrainingen/cursussen te volgen)

- Blaffen is voor mij wel een aandachtspunt omdat ik gevoeliger ben voor geluid. Ik vind het niet erg als een hond blaft en ik weet dat dit ook onderdeel is van hoe een hond is en hoe hij communiceert. Maar een hond die vaak en veel blaft is wel een groot minpunt. Ik weet dat dit grotendeels in de opvoeding zit maar begreep ook dat er hondenrassen zijn die hier meer of minder aanleg voor hebben.

- Ik ben een uitgesproken avondmens en ik vraag me af in hoeverre een hond zich hier aan aanpast. Ik verwacht niet dat hij tot smiddags wacht op zijn eten maar om 7 uur naast mijn bed staan verdient niet de voorkeur.

Wat zou ik willen weten?

Ik ga sowieso meer informatie inwinnen en wil ook eens gaan kijken bij een fokker/vereniging. Maar ik zou graag een beter beeld krijgen van welke rassen mogelijk geschikt zijn op basis van bovenstaande informatie. Er zijn namelijk veel opties en gezien mijn beperkte ervaring vind ik het lastig om de informatie over gedrag van hondenrassen op het internet goed te interpreteren. Soms vind je ook erg tegenstrijdige informatie en de ene hond is natuurlijk de andere niet.

Belangrijk is dat de hond niet al teveel aanleg heeft om te blaffen of hierin goed is af te richten en als onervaren hondenbezitter niet al te moeilijk is om op te voeden. De volgende honden heb ik al gevonden die mijn interesse hebben maar ook + en - punten hebben;

Basjenji – deze hond sprak mij qua uitstraling/karakter heel erg aan en ik kon het bijzondere jodelgeluid ook waarderen. Echter ik begrijp dat deze hond erg lastig is op te voeden en bovendien kan ontsnappen als hij de kans krijgt/loslopen is lastig. Ook schijnt hij niet van regen te houden wat in Nederland nog wel eens een probleem kan zijn. Geen beginnershond dus.

Labrador – populaire en naar wat ik begrijp vrij lieve/makkelijke hond. Ook ingezet als officiële autisme buddy hond. Nadeel vind ik dat een labrador wat lui en saai overkomt ten opzichte van andere rassen en helemaal niet waaks is. Kruisingen leken me interessant, bijvoorbeeld een Labrador Herder maar ik begrijp dat het lastig is om aan een betrouwbaar adres te komen voor dergelijke pups met medische historie en dat het karakter bij zulke kruisingen niet altijd voorspelbaar is.

Akita of Shiba Inu – Een hond die eigenlijk op mijn lijstje kwam omdat hij er bekend om staat dat hij weinig blaft (en er ook wel mooi uitziet). Hij schijnt echter niet de makkelijkste zijn om op te voeden en is aan de grote kant daarom wellicht niet supergeschikt in mijn situatie.

Australische herder – Wat minder pittig begreep ik dan andere herders zoals de Duitse of Mechelse herder en mooi om te zien. Wellicht is echter zijn energiebehoefte wat te hoog voor mijn situatie, al is 2-3 uur actieve beweging per dag zeker geen probleem voor mij. Schijnt soms ook wel vocaal te zijn net als de gerelateerde Shetland sheepdog die dan weer wat makkelijker zou zijn in de opvoeding.

Miniature American shepherd/mini aussie – Deze hond spreekt mij naast de Basjenji het meeste aan. Schijnt door het kleinere formaat iets minder luidruchtig/actief te zijn dan zijn grotere broer. Alsnog niet de makkelijkste hond in de opvoeding en wel behoefte aan veel beweging maar wel behapbaar krijg ik de indruk. En hij ziet er leuk uit. Wel lijkt het lastiger om van dit jonge ras een goed nestje te vinden.

Duitse Pinscher – dit ras sprak me aan als een combinatie van redelijk sportief, waakzaam en opvoedbaar zonder dat het al te lastig wordt. Wel begreep ik dat dit ras veel behoefte heeft aan autoriteit wat me lastig lijkt. Ik lees ook tegenstrijdige informatie over zijn aanleg om te blaffen en dat dit soms problematisch kan zijn.

Ik baseer me hierbij op wat ik gelezen heb op internet, ik ben geen kenner dus ik laat me graag corrigeren als bovenstaande niet klopt.

Het is een heel verhaal geworden maar het geeft hopelijk een goed beeld van mijn situatie en dat ik er wel serieus mee bezig ben,

Groeten,

Pieter

Hey Pieter, wat fijn dat je je zo goed voorbereid!

Ikzelf denk eerder aan een gezelschapshond als ik je verhaal lees. Vooral omdat je aangeeft wat angstig te zijn voor honden. Je eigen hond gaat deze emotie oppikken en kan daardoor anders reageren bij het passeren van honden, dat kan alle kanten uitgaan maar de kans bestaat wel dat hij bvb uitvalt (komt ook weer gepaard met veel geblaf). Ook gezelschapshonden pikken deze emotie op, maar door hun kleine formaat zijn ze wat makkelijker te houden, mocht het je niet lukken dit gedrag eruit te trainen. 

Ikzelf heb ook een gezelschapshondje en hij gaat gezellig een paar uur mee wandelen, maar eens minder mag ook. Hij slaapt het liefst elke dag uit tot een uur of 11 en eet eigenlijk zelden voor 15u. Mijn tweede gezelschapshond was echt een vroege vogel toen hij nog bij zijn vorige familie woonde en heeft nu bij ons al snel geleerd mee uit te slapen ;) het nadeel is wel dat kleine honden vaak keffertjes zijn, al moet ik wel zeggen dat mijn honden heel waaks zijn maar niet voor elke poep of scheet gaan blaffen. De deurbel wordt hier bvb nooit gebruikt, ik weet het meteen als er iemand aankomt :) 

Hoi Pieter

Goed dat je je zo aan het verdiepen bent. Ik denk dat jij zeker geschikt bent om een hond te nemen. Je bent je bereid je in te lezen, je hebt veel tijd en houdt van wandelen. Klinkt al alsof jouw hond een mooi leven gaat krijgen. 

Autoritair hoef je niet te zijn voor een hond. Wel duidelijk (geen dubbele boodschappen), en consequent. Maar veel honden hebben er juist baat bij om met zachte hand opgevoed te worden. Kijk bijvoorbeeld eens naar het YT kanaal van kikopup. Een positieve trainster die heel erg veel voor mekaar krijgt op een rustige manier.

Als je geen blaffer wil zou ik de waakhonden vermijden. Ook kleine honden hebben een vergrote kans om (angst)blaffers te worden. 

Uit jouw lijstje heb ik alleen ervaring met de labrador. Saai zou ik ze niet noemen. Het zijn werkhonden en hebben veel uitdaging nodig. Ze barsten van de energie. Vaak kunnen ze tegen een stootje en ze zullen zich nauwelijks laten beïnvloeden door jouw angsten. Labradors hebben onterecht het beeld gekregen van een saaie hond. Ik weet eigenlijk niet waar dit beeld vandaan komt. Misschien doordat hulphonden heel goed getraind zijn en ze daarom makkelijk lijken? De mijne geniet in ieder geval van lange wandelingen, ze is altijd voor alles in, zolang ze bij me is. Ze houdt van spelen en samen trucjes oefenen. Ik zou de labrador juist beschrijven als een hele veelzijdige hond. 

Ik raad je aan om bij verschillende fokkers te gaan kijken om bepaalde rassen in het echt mee te maken.

Iglo, dat labradors saai overkomen denk ik dat het komt omdat een groot deel te zwaar zijn/obesitas, ze sjokken dan sloom achter de baas aan, krijgen misschien weinig tot geen uitdaging?

Verder denk ik ook dat een hond heel gelukkig gaat worden bij Pieter. Ik dacht zelf ook wel aan de labrador.

Maar Pieter, ga er dan voldoende mee doen. Ga datgene met de hond doen waar die oorspronkelijk voor gefokt is. Dan heb heb je er een leuke hond aan die zeker niet saai is, maar waar je veel uit kan halen.

Misschien kunnen mensen je goede hondenscholen of cursussen aanraden, als je verteld in welke provincie je woont, of waar je redelijk dichtbij woont, dan zijn er misschien mensen die je kunnen heloen.

Er zullen ook vast mensen zijn die jou kunnen adviseren wat fokkers betreft.

Laat hier weten welke fokker je op het oog hebt, dan kunnen we meekijken of het een goede fokker is.

Hoi Pieter! 

Inderdaad heel goed dat je je zo informeert zeg! 

Ik moet zelf best wel denken aan het ras wat ik zelf in huis heb, De Leonberger. Ze zijn wat groot maar het is het zachtste ras (van karakter) wat ik ken. Ze passen zich heel makkelijk aan wat jij wilt op een dag en vinden eigenlijk alles wel prima, zo lang ze er maar bij kunnen zijn. 

Waarom moet ik bij jou situatie nou gelijk aan een Leo denken? Ze zijn heel vergevingsgezind. Ik kan door mijn ADHD soms best fel uit de hoek komen helaas, maar mijn Leo is nooit daardoor beïnvloed wat ik heel fijn vind. Daarnaast kan Maui enorm spiegelen met mij. Voel ik me een dag wat minder, komt ze met haar kop op schoot kroelen. Zit ik goed in m’n vel, dan is ze super vrolijk en overal voor in om te doen. 

Ze kunnen wat eigenzinnig zijn van karakter maar in veel situaties is dat ook wel weer erg grappig. Ze staan bekend als Gentle Giants en dat zijn ze ook echt. Verder worden ze door hun rust en lieve aard vaak gebruikt als therapie/hulphond. 

Ik kan best veel over het ras vertellen, dus als je meer wilt weten zeg je het maar! :) 

Ik moet denken aan een Eurasier, een middelgrote hond die niet neigt tot blaffen en die gefokt is als gezelschapshond. Van de door jou genoemde rassen denk ik dat de Labrador retriever het beste past. Australische herders zijn wel heftig en energiek, vooral als eerste hond; Akitas zijn sterke waakhonden en niet heel sociaal; Shibas zijn klein maar zeker niet makkelijk. Basenjis en Duitse pinschers zouden misschien wel passen, ik zou die dan in het echt gaan ontmoeten en met fokkers spreken. 

Waar je niet over hebt gesproken, maar wat denk ik ook heel goed bij jou zou passen zijn Greyhounds, Whippets, Silken windhounds, en Windsprites. Greyhounds zijn groot, maar ook heel erg lief en rustig, sociaal en beheerst. Windhonden zijn hele stille en schone honden, dat is iets dat je misschien ook wel aanspreekt. Daarnaast zijn ze geschikt voor lange wandelingen en fietsen, maar ook voor lekker relaxen. Westerse windhonden zijn over het algemeen hele gemakkelijke honden om te houden. 

Hoi Pieter. Ik heb zo geen ras voor je, maar wel een vraag. Heb je er al over na gedacht of je een pup wilt of een volwassen hond?

Ik ken best veel mensen met autisme en heb ook een aantal vrienden met autisme. Die zouden allemaal heel erg overprikkekd worden door een pup. S nachts je bed uit, om de 1 a 2 uur naar buiten voor een plas. Veel piepen, springen, bijten te pas en te onpas.

Denk daar eerst eens goed over na. Misschien kun jij dat allemaal prima handelen hoor.

Even een korte reactie op twee rassen:

Australian shepherds drijven van achteren op, dat doen ze door hielen happen en blaffen onder andere. In mijn ervaring is het een enorm vocaal en blafferig ras. Daar zou ik dus niet meteen voor kiezen als ik jou was. (Verder zijn het wel toffe honden hoor.)

Labradors daarentegen zijn helemaal niet sloom en suf, als jij maar zorgt dat ze actief blijven en niet te dik worden! Het is van nature een energiek en vrolijk ras. Wat ze denk ik wel doen, is zich relatief gemakkelijk neerleggen bij weinig beweging etc, vooral als ze ouder worden. (Meer dan een Aussie bijv). Maar dat heb je natuurlijk helemaal zelf in de hand.

Uit jouw rijtje zou ik zeker een labrador aanraden. (En die staat hier ook heel hoog op lijst om eens te komen, en ik hou beslist niet van slome honden ;))

Bedankt voor de vele reacties,

Wat betreft de Labrador, ik bedoel er zeker niets negatiefs over te zeggen en saai is misschien het verkeerde woord. Maar het voelt wel als een veilige en brave keuze. Misschien is dat geen gek idee in mijn situatie maar gevoelsmatig spraken sommige andere rassen mij meer aan. Het is in ieder geval denk ik een goede keuze om op terug te vallen als andere rassen wat te ambitieus blijken

Verder heb ik wat gelezen over de Leonberger en die van jouw is een prachtig beest Britt. Wat ik lees over het karakter spreekt me erg aan maar hij is wel erg groot. Dat is praktisch gezien nog niet eens zo’n probleem maar de kosten qua voeding zouden wel kunnen oplopen denk ik. Ik hou deze even in gedachten.

De windhond van Witte Draak is ook een goede suggestie, die had ik ook in lijstjes al voorbij zien komen. Maar het klinkt een beetje lullig maar de uitstraling van windhonden spreekt me niet zo aan. En ze zijn net als een labrador totaal niet waaks. Nu is met mijn gestreste karakter een hele Waakse hond misschien geen idee maar een beetje waaks zou ik wel prettig vinden.

Keesje benoemt een goed punt over de zorgen van een pup. Ik heb hier al een beetje over nagedacht. Het opvoeden van een pup lijkt me vrij heftig, maar het lijkt me tegelijk heel leuk en het grote voordeel is dat je echt een goede band opbouwt met het beest en er volledig mee vertrouwt raakt en een eigen opvoeding kan meegeven. Voor mij persoonlijk is dat wel belangrijk. Een volwassen hond zou een optie kunnen zijn maar ik zie zoveel slecht opgevoede honden in mijn omgeving. Natuurlijk zijn niet alle asieldieren of herplaatsingsdieren probleemgevallen maar toch lijkt mij het idee dat je de opvoeding zelf in de hand hebt prettiger.

En wat betreft de reactie van Aurelia, ik weet dat Australian Shepherds niet de perfecte keuze zijn. Ze schijnen erg energiek te zijn en toch wel vocaal, maar om een of andere reden spreken ze mij wel erg aan. Weet iemand of er echt verschil zit tussen de toch wel vergelijkbare rassen zoals Australische Shepherd, Shetland Sheepdog, Schotse herdershond en de Mini American Shepherd?

Daarnaast mijzelf nog wat meer ingelezen, een Duitse Pinscher schijnt toch niet echt een beginnershond te zijn en toch wel vele behoefte te hebben aan ervaren, duidelijk leiderschap, ook de Akita valt bij nader inzien af. De Shiba en Basjenji spreken mij nog steeds bijzonder aan maar hebben allebei het imago dat ze zeer eigenwijs en moeilijk opvoedbaar zijn en vooral ook slecht los kunnen lopen. Tot slot kwam ik nog de wolfskeeshond tegen, wel wat luidruchtiger maar bij de grotere formaten schijnt dit wel beheersbaar te zijn. Wel een heel mooie, licht waakse hond.  Voorlopig ben ik er nog niet echt over uit...

Ik vind een labrador sowieso ook niet sloom oid, das echt iets wat bij de eigenaar ontstaat. Met alles wat je beschrijft echt geen verkeerde keuze. 

Pup of herplaatser, dat lijkt me voor jou heel wezenlijk, ik had een herplaatser, maar dusdanig dat het eigenlijk een pup van 30 kg was, en ons eerste jaar was enigszins uitputtend... En ik denk dat ik wel wat kan hebben, en was toen met z'n tweeën. 

Mocht je een ras op 't oog hebben, ga dan ook eens kijken naar herplaatsing sites, of bij fokkers. 

Ben benieuwd waar je uitkomt! 

Hey Pieter ooit gedacht aan de grote poedel? (niet te verwarren met de doodle!). 

Ze worden niet voor niets met grote regelmaat ingezet in de zorg, als hulphond, als therapie hond enz. 

Ik heb er zelf een en ze zijn grappig, goed trainbaar, heel vrolijk, kunnen soms wat druk zijn, gevoelig maar niet te gevoelig en als ze eenmaal de puppen en pubertijd voorbij zijn het echt honden die voor je door het vuur gaan. Vachtverzorging is wel een ding, onderschat dat niet. 

Pampus gaat ingezet worden voor mijn werk en is met een bepaald doel uitgezocht in het nest. Voor een pup is wel iets te zeggen maar toch weet ik niet of ik het zou aanraden. Ik heb echt slapeloze nachten gehad en de eerste 8 maanden waren echt wel een kleine hel 

Mocht je het leuk vinden voor in de toekomst heb je ook leuke cursussen die je samen met je hond zou kunnen doen, zo leer je elkaar beter kennen en begrijpen. Bijvoorbeeld: Waarom doet ie dit als ik me zo voel?

Hoi Pieter! Ik denk dat je echt een top baasje zou zijn als ik het zo lees.

Ik dacht zelf ook aan een Leonberger, New Foundlander ( erg groot , dat wel ) of een labrador of golden retriever. Ik heb deze honden zelf nooit gehad ( Leonberger en newfy) , maar van wat ik lees op dit forum zijn dit lieve, zachte en trouwe honden. Ze zijn echter van groot formaat en vooral de vacht van de new foundlander heeft wat verzorging nodig!

Ik heb zelf een labrador en geloof me, die is alles behalve sloom. Het zijn juist honden die veel uitdaging nodig hebben en graag samen willen werken! Ik heb zelf een angstig temperament en vind groepen en veel sociaal contact ook erg spannend. Het fijnste vind ik dan ook om lekker met Marley rond te struinen, samen te werken en daarna lekker op de bank ploffen met Marley tegen me aan genesteld. Hij steunt mij hierin en ik voel me sterker dan ooit met hem aan mijn zijde. In dit opzicht is een labrador over het algemeen heel fijn. Ze zijn erg mensgericht en willen graag werken voor de baas. Ook pikken ze menselijke emoties heel goed ( volgens mij beter dan dat ze de hondentaal kennen haha). Ik zou dit ras dus zeker aanraden. 

Uit je rijtje denk ik dat de labrador retriever het beste past bij wat je omschrijft (en zoals al gezegd, sloom of saai zijn ze absoluut niet). Een golden retriever of flatcoated retriever zou ook heel goed kunnen passen. Mocht je echt een waaksere hond willen (zonder blafferig of luidruchtig te zijn), dan zou een wetterhoun ook geschikt kunnen zijn. 

Hi Pieter,

Hier een lotgenoot met asperger. 

Ik herken veel van wat je schrijft en mij heeft een hond heel veel gebracht. 

Behoefte aan sociale interactie heb ik nog steeds niet, maar een hond heeft mij veel geholpen in het krijgen van structuur en rust in mijn hoofd. Even een verplichte wandeling met je hond helpt het hoofd leeg te maken en het trainen geeft voldoening qua vrijetijdsbesteding.  

Ik denk zelf dat het niet veel uitmaakt welk ras je kiest, het is belangrijk om een hond te kiezen die bij je past en dat is onmogelijk voor ons om te bepalen, maar door je in te lezen in de verschillende rassen kun jij denk ik heel goed zelf bepalen welk ras bij je past. 

Voor ons waren de volgende criteria van belang;

* Rashond, omdat de karaktereigenschappen meer vooraf in te schatten zijn.
* Klein genoeg om mee te nemen en groot genoeg om nog als volwaardige hond gezien te worden. 
* Hypoallergeen (wens van mijn vrouw).
* Niet verharend. 
* Actief ras tot op hoge leeftijd.
* Trainbaar.
* Zelf initiatief nemend.
* Geschikt voor kleine kinderen.
* Geen alledaagse ras.
* Gezond ras, zonder een waslijst aan mogelijke mankementen.

Puntjes waar je ongetwijfeld tegen aan gaat lopen zijn is het trainen. Dat ligt niet aan jou of de hond, maar hondentrainingen zijn niet gericht op mensen met autisme en instructies worden vaak onvoldoende duidelijk aangegeven, ook is het lastig voor ons om je te concentreren in een groep. Ik zelf had niet eens door hoe onze hond het deed vergeleken met de rest, tot we als beste uit de groep werden aangewezen in beide twee groepen (ik trainde 2x per week bij dezelfde KC, maar in 2 verschillende groepen met verschillende instructeurs) bij de eindbeoordeling. Ik heb ook een privé training nog gevolgd in het begin van dit jaar, maar dit vond ik te intensief en voelde mij daar niet altijd prettig bij. De sociale interactie was te direct. 

Maar dit is goed op te lossen door goede trainingsvideos te kijken en goede boeken te lezen die je een basis geven en duidelijkheid in wat je wel en niet moet en kan doen. Uit deze bronnen heb ik verreweg de meeste informatie gehaald en de trainingen waren een goede stok achter de deur om consequent te trainen. 

Je bent ongetwijfeld gestructureerd, accuraat en consequent, dit zijn 3 hele essentiële eigenschappen om een hond te trainen. Ondanks je onervarenheid, zou ik mij niet te veel zorgen maken over het trainen. Absorbeer de theorie en dan gaat de praktijk ook lukken. 

V.w.b. de autisme hulphond. Ik heb een cursus gedaan bij de KNGF en hoewel deze mensen ongetwijfeld genoeg weten van honden, slaan ze volledig de plank mis als het gaat om autisme. Sowieso hebben ze geen idee hoe breed het autisme spectrum is en zien ze bij een autist vooral het personage Raymond uit Rainman voor ogen. Dit is natuurlijk niet representatief voor de gemiddelde autist. De training die zij doen is voornamelijk gericht op kinderen en het voorkomen van het weglopen, wat voor de meeste mensen met autisme irrelevant is. 

Wat bedoel je met waaks, Pieter? 

- Wil je dat die gaat blaffen als er iemand voor je deur staat? (Doet bijna elke hond)

- Wil je dat hij ongewenst bezoek een halt toeroept? 

- Wil je dat hij mensen en andere honden negeert? 

Dat is inderdaad een goede wat betreft groep lessen, het is niet onmogelijk maar wel iets om zeker reking mee te houden. 

Je hebt ook hele leuke cursussen inuvidueel.

Keesje benoemt een goed punt over de zorgen van een pup. Ik heb hier al een beetje over nagedacht. Het opvoeden van een pup lijkt me vrij heftig, maar het lijkt me tegelijk heel leuk en het grote voordeel is dat je echt een goede band opbouwt met het beest en er volledig mee vertrouwt raakt en een eigen opvoeding kan meegeven. Voor mij persoonlijk is dat wel belangrijk. Een volwassen hond zou een optie kunnen zijn maar ik zie zoveel slecht opgevoede honden in mijn omgeving. Natuurlijk zijn niet alle asieldieren of herplaatsingsdieren probleemgevallen maar toch lijkt mij het idee dat je de opvoeding zelf in de hand hebt prettiger.

Ja dat begrijp ik heel goed hoor, daar is zeker wat voor te zeggen. Aan de andere kant belanden veel honden in t asiel doordat hun baasje is overleden/zijn gescheiden/zijn ziek/kunnen t financieel niet dragen.

Als je voor een pup gaat, kijk dan ook naar een goede backup. Een adres waar hij of zij even heen kan als jij even moet bijtanken.

Verder kijk vooral naar rassen die weinig prikkeling geven. Dus vooral niet waaks, wel voorspelbaar en ongecompliceerd. 

Succes!

Ik denk dat je -puur voor jezelf- ook eens moet nagaan hoe soepel/weerbaar/zeker je zelf kan zijn in onverwachte omstandigheden.

Zo lees ik bijvoorbeeld dat je vrij angstig bent van vreemde honden, maar tegelijk wenst dat jouw hond jou een gevoel van veiligheid zal geven. 

Maar in praktijk zal je op wandelingen in situaties terecht komen waarbij hondengedrag een hoop stress of ergernis kan opleveren. Uitvallende honden, opdringerige honden, klierende honden, gezeur met andere hondenbazen,... lees enkele weken mee op het forum en je zal merken dat er best wat gedoe kan ontstaan in de hondenwereld  en je regelmatig zelf assertief uit de hoek moet komen (jij die het opneemt voor je hond, ipv omgekeerd). 

Ook het opvoeden van een pup gaat lang niet altijd over rozen, dat vraagt vaak heel wat flexibiliteit, aanpassing, bijschaven of loslaten van verwachtingen, enz.

Dus hou niet alleen voor ogen aan welke voorwaarden de toekomstige hond best voldoet, maar ook omgekeerd: welke eigenschappen er bij jezelf wenselijk zijn, want lang niet alles is een kwestie van opvoeden of structuur bieden, er komen heel wat variabelen op je pad. 

Alvast veel voorbereidingsplezier gewenst met je zoektocht!

Ik zou eigenlijk niet gaan voor een waakse hond. Niet alleen omdat waaksheid betekent dat een hond zijn stem laat horen en je zegt dat je gevoelig bent voor geluid, maar ook omdat waaksheid kan zorgen voor stressvolle situaties voor zowel jou als de hond, en daar heb je dan je handen vol aan. Het is veel fijner om een hond te hebben die lekker relaxed is en rustig op vreemde of enge situaties reageert. Daar heb jij denk ik ook het meeste aan? Dat kan je natuurlijk zelf het beste inschatten, maar onderschat niet wat een waakse hond voor impact heeft op je leven. Denk daar goed over na. 

Tenslotte wil ik graag nog even zeggen dat er een groot verschil is tussen een waakse hond die het niet zo op vreemden heeft, een vriendelijke hond die zich niet interesseert in vreemden, en een sociale vlinder die alles en iedereen leuk vindt. Het klinkt alsof die tweede categorie het beste bij je past. 

Ik heb een Golden Retriever en helaas wordt dit ras, net als de Labrador, erg vaak onderschat. Met als gevolg dat er ook vervolgens veel te weinig mee wordt gedaan. Geloof me maar dat het ook met een Golden of een Labrador hard werken is :) Ik heb er ook mijn handen vol aan. 

Mijn hond heeft toch ook echt minimaal 2,5 uur beweging per dag nodig (meer eigenlijk). En doordat ze slim zijn, moeten ze daarnaast ook mentaal uitgedaagd worden. Daarnaast is minimaal 1 keer per week een cursus of sport een pré. (eigenlijk geldt dit voor elk ras, maar dus zeker ook de retrievers) 

Dus als je je hond niet te kort wil doen, onderschat geen enkel ras. 

Wat veel positieve en nuttige reacties, dank allemaal voor het meedenken.

Ik heb ook nagedacht over een poedel, ik hoor daar veel positieve dingen over maar ik vind wel een serieus nadeel van de poedel de vachtverzorging. De extra cursussen zijn wel een goede tip, het lijkt me sowieso leuk om cursussen te blijven doen of eventueel een hondensport om zo het meeste te halen uit de hond.

Bedankt voor je uitgebreide reactie, veel nuttige informatie. Wat betreft trainen ben ik niet zo bezorgd er zit hier een goed aangeschreven hondenschool in de buurt en ik ken ook mensen met veel hondenervaring die mij individueel zouden kunnen helpen met de hond. Daarnaast krijgt een goede vriend van mij binnenkort een pup in huis en heb ik zo de kans eens van dichtbij mee te kijken en wellicht mee te helpen om te zien hoe zwaar hem dat valt. En de tip om ook online meer informatie te vinden is een hele goede.

" Als je voor een pup gaat, kijk dan ook naar een goede backup. Een adres waar hij of zij even heen kan als jij even moet bijtanken.
 
Verder kijk vooral naar rassen die weinig prikkeling geven. Dus vooral niet waaks, wel voorspelbaar en ongecompliceerd. 
 
Succes! "

Kees

Sorry ik benoemde je vorige keer keesje maar ik las niet goed, het is kees. Het backup adres is inderdaad een goede. Ik heb 2 kennissen die er mogelijk op zouden kunnen passen als het echt nodig is en ik wil nog op zoek naar een goed aangeschreven hondenpension voor geval van nood.

Aan deze en de andere reacties over waaksheid; misschien is waaks niet het juiste woord. Het enige wat ik prettig zou vinden is als de hond zich enigszins beschermend zou opstellen in een duidelijk onprettige situatie. Daarbij denk ik meer aan situaties buitenshuis als je een onprettig of ongewenst persoon tegen komt. Dat geeft mij ook meer vertrouwen om op mijn beurt voor hem op te komen. Ik verwacht verder niet dat dat vaak gebeurt en thuis hoeft hij verder niet waaks of gereserveerd te zijn.

Ik hoop dat ik het zo een beetje goed uitleg. In mijn beleving is bijvoorbeeld een rottweiler of een duitse herder echt waaks, ook heb je van die keffertjes die gaan blaffen als de postbode nog 4 huizen verder is. Dat noem ik echt waaks en is volledig niet geschikt en niet nodig voor mij.

Maar de genoemde labrardors en windhonden lijken absoluut niet waaks. Ik ken zelf ook een labrador en het is een schat van een beest maar die zou de inbrekers nog helpen inladen. Dat vind ik dan wel het andere uiterste. Dan lees ik bijvoorbeeld dat de Basenji of Leonberger rustig en niet agressief zijn maar wel laten merken dat er iets mis is als ze echt onraad aanvoelen, dus toch een beetje waaks. Dat lijkt mij dan een mooie middenweg. Dit is dan op basis van wat ik lees en ik weet dat dit geen exacte wetenschap is want ik lees ook dat er hele waakse labrardors bestaan maar dat zijn uitzonderingen.

" Ik heb een Golden Retriever en helaas wordt dit ras, net als de Labrador, erg vaak onderschat. Met als gevolg dat er ook vervolgens veel te weinig mee wordt gedaan. Geloof me maar dat het ook met een Golden of een Labrador hard werken is Ik heb er ook mijn handen vol aan.

Mijn hond heeft toch ook echt minimaal 2,5 uur beweging per dag nodig (meer eigenlijk). En doordat ze slim zijn, moeten ze daarnaast ook mentaal uitgedaagd worden. Daarnaast is minimaal 1 keer per week een cursus of sport een pré. (eigenlijk geldt dit voor elk ras, maar dus zeker ook de retrievers)

Dus als je je hond niet te kort wil doen, onderschat geen enkel ras. "

Danielle

Ik hoor toch wel erg veel positieve reacties hier (en ook elders) over de Labrador en Golden retriever. Dus ik die kom toch wel hoog op mijn lijstje te staan. Na wat verder zoekwerk denk ik ook tot de conclusie dat de Australische Shepherd en verwanten (Hoe leuk ook om te zien) toch te druk zullen zijn voor mij en teveel prikkels geven.

Over de Shiba lees ik toch wel dat agressie/intolerantie richting andere honden kan voorkomen wat toch een nadeel is, zeker voor een wat onzekere beginnende hondeneigenaar zoals ik. Voor nu blijft mijn lijstje steken op de Basenji, Leonberger en Labrador

Pieter, mijn labrador blaft het huis bij elkaar als hij gerommel hoort rondom het huis hoor! Als de inbrekers eenmaal binnenkomen zal hij ze verwelkomen met knuffels, daar niet van. Maar blaffen schrikt ook al af. En veel honden blaffen bij onraad.  Maar zo is ook niet elke hond van wie je het zou verwachten waaks! Het ligt ook een beetje aan de hond zelf. Volg vooral je gevoel en ga op onderzoek uit. Goed dat je er zo mee bezig bent!

Bijna elke hond blaft inderdaad bij onraad. Al mijn honden van uiteenlopende rassen hebben mij wel eens beschermd (iemand wegblaffen met slechte bedoelingen). Ik denk dat dit eigenlijk wel hond-eigen is. Daar hoef je dus niet speciaal naar op zoek. En mijn honden zijn echt zachtaardige softies, dus als zelfs zij het kunnen kan elke hond het  het is wel zo dat ze niet verder zullen gaan dan blaffen, hooguit een grom. Bijten durven ze inderdaad niet. 

Wat dacht je van een werklijn labrador? Dit zijn honden met een hoge drive, hier kan je ook echt mee de sport in zoals bijvoorbeeld speuren. Ze hebben veel beweging nodig. Ze zijn veel atletischer gebouwd dan de showlijn labrador die je op straat vaak ziet. Als je op zoek bent naar een pittige versie van een labrador zou het een goede keus zijn. (Al vind ik de gemiddelde labrador al vrij intensief).

Ja! Mijn hond (golden) is ook behoorlijk vocaal. Hij is niet waaks, maar blaft als hij iets 'engs/onbekends' ziet, als hij het ergens niet mee eens is, etc.

Neem in ieder geval geen herder of husky want die voeren hele gesprekken haha

Precies! Dat deed onze Golden Retriever ook!

Als mensen via de achterdeur binnenkwamen blafte ze ook, ook al vond ze bezoek altijd gezellig (ze had trouwens heel goed in de gaten als mensen iets slechts in de zin hadden).

Ik ben niet geheel onbevooroordeeld  maar een Golden vind ik ook prima passen.

Misschien is de Borderterrier wel wat.

https://www.houdenvanhonden.nl/hondenrassen/alle-rassen/fci-groep-3/border-terrier/

Terriërs zijn sowieso leuke honden.

Border terriërs zijn geweldig, maar het andere uiterste, een airdale zou een goede keus zijn.

Goed trainbaar, niet te focaal en hard genoeg voor de soms wat lompere aanrakingen die wij autisten wil eens doen.

Wij hebben een Irish Softcoated Wheaten Terriër. Gaaf ras, maar heeft wat meer vacht verzorging nodig.

Ik vind dat niet erg en in een kwartiertje is ze weer prachtig. 

Wij hebben 14 Miniature American en Miniature Australian Shepherds.
Een paar van onze Mini's zijn vocaler dan de rest, maar niet extreem. 
Zelf vind ik ze zeer gemakkelijk in de opvoeding, zijn erg baas gericht en goed in de omgang met ander dieren.
Ze vinden het leuk om samen met je dingen te ondernemen, maar liggen net zo lief samen met je op de bank.
De behoefte aan veel beweging vind ik wel meevallen. Ze hebben het nodig om iedere dag hun energie kwijt te kunnen, net als alle andere honden.