Hallo,
Mijn golden retriever hond is nu 8 maanden oud. Je kan echt merken dat hij in de puberteit zit want hij luistert een stuk minder. Alleen lopen we al een tijd tegen een probleem aan: uit het niets begint hij ons (de 2 eigenaren) aan te vallen! Als ik gewoon op de bank zit, als ik een bak water voor hem vul, als ik opsta van een stoel, elke keer ineens begint hij tegen me op te springen en hard te happen. Hij probeert echt door te happen ook op zulke momenten en dat is pijnlijk. Op zulke momenten luistert hij ook helemaal niet meer en lijkt hij in een soort trance te zitten waar hij ‘moet’ bijten. Als ik het negeer gaat hij door, als ik hard ‘uh-uh!’ Of ‘nee!’ Zeg gaat hij door, nekvel pakken werkt ook al niet, echt niks lijkt te helpen..
Hij doet dit soms meerdere keren per dag en het is niet meer leuk zo. Hebben jullie tips?
Is het echt doorbijten of happen? Gromt de hond ook? Ik denk dat advies geven heel lastig is als je de situatie niet kent. Bij echt aanvallen zou ik toch even langs de dierenarts gaan voor een consult om eens te kijken of de hond geen pijn heeft en er geen neurologische aandoening is (iets wat helaas voorkomt bij Goldens) Bij happen en springen is er vooral een kwestie van opvoeden en grenzen aangeven en dan zou een goede hondenschool daarbij kunnen helpen.
Het begint met happen en wordt steeds erger waardoor hij doorbijt. Hij wil dan echt hard in je vlees happen.
We hadden een aantal maanden geleden een hondenschool maar dat gaf hem meer stress dan dat het hem iets opleverde. Tijdens de autorit erheen is hij al gestresst en hij ging zich telkens misdragen tijdens de trainingen..(het krukje kapot kauwen, telkens aan de lijn trekken, niet luisteren, etc.)
Hij gromt op die momenten trouwens niet, alleen als hij met een bot speelt en ons wilt uitdagen ermee te spelen.
Wat doe je zoal op een doorsnee dag met de hond, qua activiteiten, wandelen, spelen, e.d.? Hoelang is ie (eventueel) alleen?
Rond 7 uur uitlaten, buiten wandelen. Op sommige dagen laten we hem in de ochtend flink rennen in het park, vindt hij heerlijk. Door de dag heen werk ik thuis en tussendoor speel ik veel met hem en laat hem op een bot kauwen. Hij wordt 4 keer per dag uitgelaten. Als hij moe is laat ik hem in de bench slapen en ga ik zelf naar boven om verder te werken. Als hij dan weer wakker is ga ik naar beneden en haal hem eruit. Hij is dan alleen als hij slaapt en dan even (5-20min) als hij wakker wordt.
Je schrijft: op sommige dagen laten we hem rennen en verder wordt ie uitgelaten. Maar wat houdt 'uitlaten' in voor jullie? Is dat een blokje om voor een plas?
Maken jullie ook wel eens lange wandelingen in het bos, bijvoorbeeld? Met veel snuffel-gelegenheid? En zo ja, voelt de hond zich daarna tevreden en ontspannen?
Hapt ie vooral bij (of na) stressmomenten? Bij verveling? Voor of na een wandeling? Na het slapen in de bench?
Uitlaten is voor ons vaak een blokje om. Met uitlaten luistert hij ook nauwelijks en hij trekt veel. Zelf ben ik niet zo sterk dus soms sleurt hij me zowat mee. Hem uitlaten gaat daardoor moeizaam dus proberen we hem zijn energie los te laten in een park of door thuis touwtrekspelletjes, snuffelmatje, oefeningen, etc. met hem te doen. Na het rennen in een park of met hem spelen thuis kijkt hij altijd heel voldaan en is hij goed moe.
Aangezien hij altijd uit het niets (zonder specifieke aanleiding) lijkt te happen denk ik dat het niet vanuit stress komt.
Het klinkt zoals je het beschrijft alsof hij zich stierlijk verveelt. Ik Denk dst hij veel meer behoefte heeft aan fysieke activiteiten. Dit beschreef je ook zelf door aan te geven dat hij na het rennen voldaan is.
Ik zie uiteraard de situatie bij jullie thuis niet en kan alleen maar afgaan op een stukje tekst. Maar het komt op mij over alsof de hond niet voldoende uitdaging en actie krijgt waardoor hij zijn energie op een andere (lees: ongewenste) manier gaat ventileren. Een soort van protest-happen dus, uit frustratie en verveling.
Wat ik persoonlijk in zulke situatie zou doen is de hond 2x per dag meenemen naar een uitgestrekt en rustig natuurgebied en stevige wandelingen maken. Waarbij hij ook lekker hond mag zijn: snuffelen, graven, zoeken tussen de struiken, enz.
En kijken of dit hem genoeg voldoening geeft om daarna een aantal uren rustig en ontspannen te zijn.
Bij twijfel, vraag een goede gediplomeerde gedragstherapeut die is aangesloten bij een beroepsvereniging zodat je weet dat bij en nascholing wordt gevolgd. Ik vind dit geen normaal puber gedrag en zeker geen normaal golden gedrag.. Er zijn goldens met afwijkend gedrag, en dan moet er goed gehandeld worden. Vraag bv ook eens bij de fokker of die dit gedrag herkend en of deze fokker tips heeft.
Ja anders gaan we dat proberen, hoop dat dat helpt.
Maar ik zou toch beginnen met langs een goede da te gaan. Als het echt zo is dat de hond uit het niets en zonder aanleiding of waarschuwing aanvalt en bijt, dan moet hij nagekeken worden of er niet ' een steekje los' zit ergens in zn hersenen.
Dat kan nl.
Als fysieke problemen uitgesloten zijn, dan kun je, inderdaad misschien met hulp van een goede therapeut, aan de slag om te kijken of en hoe hij toch signalen geeft voor hij uithaalt. Zodat je leert te herkennen. En daarna verklaren.
En sowieso is het inderdaad een goed idee om veel intensiever te gaan wandelen met hem, zeker 2x per dag een flink end lopen, liefst in verschillende en nieuwe omgevingen. Zodat je hem echt moe maakt; fysiek en mentaal.
Doen jullie verder nog een hondensport met hem?
Golden Retrievers zijn zeer actieve honden met veel energie. Ze zijn gemaakt om flink te werken en ontzettend slim. Ze hebben dus wel een dosis uitdaging nodig. Is het wellicht een idee om jachttraining/speuren of behendigheid met hem te gaan doen 1/2 keer per week en verder dagelijks een uur los te kunnen rennen
Lijkt voldaan en is misschien moe omdat hij niks gewend is. Je hebt een actief ras in huis gehaald. Het is niet gek dat een puberhond minder luisterd. Het enthousiasme buiten, is ook wel begrijpelijk want de hond is niet veel buiten. Je mag zeker wel 2 grote wandelingen minimaal maken. Een pup mag al 10 minuten per maand lopen, nou geldt dit nu niet helemaal meer voor jou hond zijn leeftijd want vaak kan een hond dan al meer aan. Maar 2 goede wandelingen van een uur tot anderhalf uur heeft dit ras zeker nodig.
Goede tip hierboven ook van Britt.. waarschijnlijk heeft jou hond veel meer uitdaging nodig dan hij nu krijgt.
Dit zou ik ook doen, al is denk ik een keer per dag een uur in eennatuurgebied omte beginnen wel prima. Conditie moet ookopgebouwd worden.
en idd even langs dierenarts om fysieke problemen uit te sluiten.
Ik sluit me aan bij het advies eerst fysiek oorzaken uit te sluiten en daarna eens kritisch te kijken naar de dag, liefst samen met een deskundige.
Wat me in bovenstaande post opvalt. Hij is gestresst in de auto. Is dat altijd zo? Heb je hem het auto rijden aangeleerd?
Plus... Doorbijten, bedoel je dat jullie verwond zijn, of dat hij ermee doorgaat? Toen mijn golden op nog geen 1 jarige leeftijd uit 't asiel kwam kon ik niet eens verzitten op de bank, hij hing de hele dag aan m'n benen, armen... Maar er werd niet door mijn huid gebeten. Jouw hond klinkt me nu als een hond die aandacht wil, niet weet met situaties om te gaan, snel in de stress zit. Kunst is om uit te vogelen waarom.
Ik liep met de mijne 's morgens uur door het bos, geurtjes opdoen, wandelen, eind van de dag hetzelfde en tussendoor een blokje door de wijk. 2,5 tot 3 uur per dag.
Dat maakte hem voldaan, binnen een lekker kauwbot, dat ontspant.
Hier ben ik het mee eens.
Dit is vrij 'normaal' gedrag als een hond te weinig uitdaging krijgt. Als mijn hond (ook een Golden) een dag (te) weinig heeft gedaan, gaat hij ook dit gedrag vertonen. Als hij mentaal voldaan is, is het een engeltje.
Ik vind het wat kort door de bocht. Meer uitdaging en meer wandelen lijkt hier een soort oplossing voor al het probleemgedrag te zijn. Tenminste dit is al het zoveelste topic waar dit punt wordt gemaakt. Nou zijn er natuurlijk gevallen zijn waar dit inderdaad de oplossing is. En er zijn inderdaad best veel honden die veel te weinig worden uitgelaten. Maar probleemgedrag kan heel veel oorzaken hebben. Wat ik zelf het vaakst ben tegengekomen is pijn. Dat er is niet lekker zit in het lijf. En dan is het laatste wat je moet goed doen je hond uren laten rennen of op behendigheid zetten (8 maanden is sowieso te jong tenzij je een goede hondenschool hebt die precies snapt wat er fysiek wel en niet kan op die leeftijd, maar dat is zeldzaam). Zelf ben ik altijd gewoon voorzichtig met mijn honden op die leeftijd. Wandel met mate en sport onder goede begeleiding waarbij gekeken wordt naar wat een hondenlijf in de groei aan kan. Pas rond 1,5 ga ik lekker vol aan de bak met lange wandelingen en fanatiek sporten maar laat ze eerst maar eens rustig en gezond uitgroeien. Dan wandel je tenminste ook nog gewoon met je hond als hij 13 is.
Uitdaging hoeft niet per se fysiek te zijn, maar ook (vooral) mentaal.
Precies, vandaar ook dat mijn eerste twee opties voor TS jachttraining en speurtraining was en ik daarna pas begon over behendigheid.
Eens met Klara. Ik vind wat ts beschrijft totaal geen normaal puber gedrag en zeker geen gedrag wat een golden hoort te hebben. Overleg eens met een goede gedragstherapeut en verdiep je in het probleem gedrag dat erfelijk in de golden kan voorkomen. Ik zeg niet dat het dat is, maar zowel dan is vroeg er op inspelen belangrijker dan de hond meer te prikkelen met spelletjes en beweging. Dit kan dan ik averechts werken.
Tegenwoordig moeten honden uren vrij lopen. Mijn eerste hond, een heidewachtel. Jaren 70. Een keer per dag een uur lopen, verder kleine rondjes. Van spelletjes en nadenken was toen geen sprake. Perfecte hond geworden ook zonder alles wat nu nodig is. Geen tuin, gewoon op een flat .
Maar als ik in dit topic kijk wordt vooral geopperd om fysiek meer te gaan doen. Ik ken weinig honden waarbij probleemgedrag verdween door er meer mee te gaan doen. Vaak werden de problemen dan eerder erger. Zeker als er een achterliggend fysiek probleem is. Meer uitdaging (mentaal en fysiek) is alleen de oplossing als de oorzaak verveling is. Maar dat kun je niet zomaar vaststellen uit een kort stukje tekst.
Ik kan niet helemaal uit de tekst opmaken of dit nou klieren is of agressie. Ik ga maar even uit van klieren.
Het klinkt voor mij als puppy gedrag terwijl je hond natuurlijk al 8 maanden is. Als je hond in “trance” is kan je daar het beste op reageren met kalmte. (Dus niet wegduwen, geen verbale correcties). Waarschijnlijk wordt hij daar opgefokter van. Toen mijn hond dit als pup deed stond ik op van de bank, zonder haar aan te kijken of wat te zeggen, en liep weg of keerde haar de rug toe. Daardoor werd het al snel saai voor haar en doofde dit gedrag uit.
Tegelijk kan je goed gedrag ook belonen. Ligt hij een keer rustig te slapen of ontspannen in zijn mand, kan je hem wat lekkers geven of hem uitnodigen voor spel. Als hij vaak beloond wordt voor ontspanning zal hij op den duur steeds kalmer worden.
Verder kan je mogelijke oorzaken uitsluiten. Ga inderdaad naar de dierenarts om te controleren of hij geen pijn heeft.
Je wandelingen zijn trouwens wel erg kort. Mijn labrador van 1 jaar loopt twee uur per dag los. Ze kan spelen, snuffelen, zwemmen, rennen etc. Hiervan wordt ze lekker voldaan. Met een paar blokjes om zou ik haar tekort doen.
Ik ken genoeg Goldens die dit doen, waaronder die van mij. Hij was als puppy als erg happerig, inmiddels is hij 1 jaar en heeft hij nog steeds zulke momenten. Vooral dus als hij zich verveelt.
Tuurlijk. Ik draai al een tijdje mee op HP, en er zijn al ontelbare topics voorbijgekomen waarbij happen, opspringen, bijten, e.d. is opgelost door meer naar de behoeften van de hond te kijken en actief aan de slag te gaan waarbij de hond heerlijk hond kan zijn en zijn ei kwijt kan.
Uiteraard wil dit niet zeggen dat dit dé standaardoplossing is voor elk probleem. Maar bij te weinig beweging, voldoening, of actieve qualitytime krijg je toch snel frustratie en verveling en die gevoelens leiden op hun beurt dan weer vaak tot klier- en protestgedrag.
Dus uitzonderlijk of abnormaal is dat zeker niet.
Ik vind het ook niet iets abnormaals. Als iemand nog niet veel ervaring heeft met het opvoeden van een energieke, jonge hond, kan ik me voorstellen hoe deze dynamiek ontstaat. De hond is niet raar. Met de juiste handvaten komt zoiets wel goed. Tuurlijk, een hond van 8 maanden zou zich al rustig moeten kunnen gedragen. Maar opvoeden is ook een beetje trial en error. Vooral voor mensen die nog nooit het type harige terrorist in huis hebben gehad.
Ja hij is vrijwel altijd gestresst in de auto, terwijl we juist vaak naar leuke plaatsen gaan. Autorijden doen we al vaak met hem sinds hij 10/11 weken oud is. Eerst ging t goed maar toen we een keer 1 uur lang moesten rijden kreeg hij stress en sindsdien is hij altijd gestresst in de auto. Iemand nog tips hiervoor? Proberen het telkens leuk te maken met veel voertjes, helpt niet veel.
we raken niet verwond, hij bijt gewoon best hard in ons vlees.
Dit is onze eerste hond dus dacht daarom steeds dat het agressie was, want bij springen en bijten denk ik daaraan. Maar misschien is het inderdaad gebrek aan uitdaging, dus we gaan daarmee aan de slag. Vandaag gaat het al beter dan afgelopen dagen gelukkig!
Het negeren en weglopen klinkt als een goede tip voor zulke momenten. Ik ga het proberen.
Ik heb wekenlang elke avond in de auto gezeten, eerst alleen zitten en er weer uit, motor starten en er weer uit, tot de straat door, blokje en zo steeds langer. Maar echt minuten werk. En zelf rustig blijven.
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?