Gastgezin buitenlandse pup

Wat goed en wat pijnlijk. Ik ervaar het altijd als een bepaalde manier van rouwen. Want zo voelt het, als de hond opgehaald wordt. De ugly huilbuien waren niet van deze wereld. Maar het wordt beter, echt waar. Nu even sterk zijn voor pupje. En benoem even ( als je dat wil uiteraard) dat, als het niet gaat, hij bij je teruggebracht wordt. Succes en sterkte. Je kan het!

door jou kennen die mensen zijn gebruiksaanwijzing

Hij zal wel misschien even beetje terugvallen ivm weer alles nieuw.

Maar weet zeker dan je die lieve mensen goed kan sturen met jullie kennis over hem..en denk ook wel dat ze jullie zullen consulteren indien vragen.

en dat helpt hem in versneld tempo alles overwinnen.

Ik hoop dat jullie op langere termijn hem weer eens terug zullen zien als blije hond met gouden mandje

Hij vergeet jullie echt niet hoor!

Dikke knuffel..loslaten is super moeilijk

Hij is vandaag opgehaald en ik ben echt zo verschrikkelijk verdrietig; mijn man ook.

Ik had niet gedacht dat dat na een maand al zo zou zijn, maar het voelt echt niet als een maand. Het voelt alsof hij al bij ons hoorde en nu hebben we hem zomaar mee laten nemen. En we hebben er echt heel goed over nagedacht en ik denk dat het verstandigst is, maar ik voel me alsof ik mijn kind heb weggegeven ofzo. Zit echt nonstop te huilen.

Heb het wel heeeeel erg met jullie te doen hoor! Sterkte ! Hopelijk gaat het scherpe er snel weer af  

och meis... Ik snap jullie zo

Ik hoop dat je snel wat hoort van de adoptanten en dat het goed gaat.

ik kan je goed begrijpen

heel veel sterkte, ik hoop dat je gauw heel veel leuke foto's en verhalen krijgt waaruit blijkt dat hij het prima naar zijn zin heeft bij zijn nieuwe mensen.

ooh jaa, het was voor jullie ook de perfecte hond, alleen voor je huidige hond niet, dat maakt het ook zo moeilijk.

Maar vergeet niet, jullie hebben hem een mooie start gegeven, ik hoop dat ze je op de hoogte houden..

Knuffel voor jou, ik kan het me zo goed voorstellen..

Ach meis het is ook even moeilijk. Wees gewoon verdrietig, dat mag en is compleet normaal.

Ik heb ook de ogen uit mijn hoofd gehuild toen Pitillo weg ging. 

Sterkte hoor.

Ik heb veel aan jullie moeten denken...

De beslissing is echt goed overwogen gedaan maar je gevoel werkt ff niet mee.

Ik hoop dat je veel leuke updates en foto's gaat krijgen!

Sterkte!

Wat lief mensen. Onze eigen hond lijkt wat relaxter te zijn toch (al was ze niet erg gestrest met hem hier hoor, maar toch iets ontspannener nu), dat voelt wel als een bevestiging dat we de goede keuze hebben gemaakt. Maar echt tranen met tuiten bij het opruimen van de bench en zijn spulletjes, als ik 'zijn' riem op de trap zie liggen, en ook nu ik dit zit te typen.

Hij was gelukkig niet agressief en nauwelijks blaffen bij hun thuis, zonder ons. Had ook al even geslapen in de auto. Hij zal natuurlijk ook wel móeten dimmen, zonder de bescherming van onze roedel erbij. Hoop dat hij heel snel echt aansluiting zoekt. Hij heeft rondgesnuffeld en het kussen al snel gevonden, en ik kreeg net een ligt-compleet-knockout-te-maffen update. Heel fijn dat ze zulke updates stuurden. Ze voelden zich ook al schuldig hahahah dat ze hem van ons 'afpakken'. Natuurlijk niet, maar de erkenning is wel fijn ;) Ze hebben ook een lief kerststuk meegenomen voor ons als bedankje, was totaal niet nodig maar vind het heel lief.

Pffffff. We missen hem nu al zo vreselijk.

ooh, toch fijn hoor dat je meteen aan je hond ziet dat dit de juiste beslissing was.

En hoe fijn dat ze meteen een update sturen, hartstikke fijn voor jou, als hij erg gestressed was dan zou hij niet knock out gaan, het zal natuurlijk wennen voor hem zijn, maar honden zijn zo fexibel, gelukkig.

Ja, natuurlijk mis je hem, als je hem eigenlijk had willen houden, dan is de band al heel groot.

Knuffel hoor!!

Nee dat denk ik ook, hij heeft zich bij ons ook heel flexibel getoond. Ik denk bij gebrek aan ons, dat hij heel snel met hun het contact gaat zoeken. En ze waren bij de bezoeken ook al gewoon heel goed met hem, gewoon goede energie. Dus heb er vertrouwen in dat het goedkomt. Alleen betekent het dat wij hem moeten missen.

(Ik had hem gisteren trouwens 'poot' geleerd. Hij snapte het echt letterlijk binnen 2 minuten, zonder overdrijven. Vandaag 'twee poten' geleerd, ook weer binnen een paar minuten. Hij is zo verschrikkelijk slim.)

Op de valreep nog eventjes poot geleerd, dat siert je ook hoor, je hebt totdat hij mee ging met de nieuwe baasjes liefde gegeven, dat heb je toch maar mooi geflikt.

Als je het niet had gedaan dan zat hij misschien nog in het asiel, dus sowieso trots op jezelf zijn.

Het missen, ja dat is toch logisch..

Fijn dat de nieuwe baasjes al een update hebben gestuurd en ze begrijpen ook hoe  lastig dit voor jullie is.

Weer een bevestiging hoe goed jullie de juiste mensen hebben uitgezocht.

Ook fijn voor Kim dat ze zich nu beter kan ontspannen..das toch wel belangrijk voor zo'n oudje.

Ik sluit me aan bij dat door jullie goede zorgen zich nu makkelijker kan aanpassen.

Ik hoop dat jullie op de langere duur hem nog eens terugzien.

Pfff wat lastig dit. Ik kan me zo goed voorstellen, dat het je veel verdriet doet. Ik hoop op veel mooie updates van de nieuwe eigenaars, waardoor alles op zijn plaats valt: de nieuwe hond een gouden mandje, jullie eigen hond weer in haar element. En dan weten dat jullie daaraan hebben bijgedragen.

Hoe is t met jullie? Gaven de feestdagen wat afleiding?

" Hoe is t met jullie? Gaven de feestdagen wat afleiding? "

Kees

Lief dat je het vraagt! Ja hoor, en de acceptatie is er al wel. Maar we missen hem wel vreselijk. Het gaat steeds heel goed met hem op zijn nieuwe adres, dat helpt. Maar voelt wel steeds nog als 'wat doen jullie met onze hond?!'

Aaah jaa, ik kan me dat wel voorstellen hoor, maar wees maar trots op jezelf..

Heb dit helemaal gemist, zie nu pas dat Merlin naar zijn nieuwe forever home is vertrokken.

 Snap het immense verdriet, een geliefd familielid is jullie ontnomen want ja hij hoorde er echt al helemaal bij. Vindt het wel echt klasse dat jullie ook aan het eind van de rit, de behoeftes van Kim voor die van jullie zelf hebben gehouden. Zou namelijk ook geheel niet onbegrijpelijk zijn geweest als deze beslissing toch teveel pijn zou doen en jullie besloten het de komende jaren te gaan managen met die 2. Persoonlijk denk ik wel echt dat jullie de beste keus hebben gemaakt, voor Kim en voor Merlin. Hij heeft nu ook de onverdeelde aandacht, geen andere hond maar denk dat hij ook vast wel snel went aan die nieuwe rol als lievelingskind #1  Klinkt alsof het aardige adoptanten zijn en wat fijn dat ze je updates blijven geven, zal het verwerken ook makkelijker maken denk ik!

Veel sterkte alsnog met het verwerken van dit alles. Hopelijk snel updates met gelukkige merlin, dat zal goed doen   

Ben blij voor Merlin; jullie hebben hem het mooiste gegeven wat een hond zich kan wensen; een gouden mand in een liefdevol thuis waar  hij veilig, gelukkig en geliefd zal zijn tot het einde van zijn dagen.