Hallo lieve hondenliefhebbers,
Het is alweer een tijdje geleden dat ik hier ben geweest.
Ooit was ik hier voor mijn jongste hond die een longziekte heeft. Hoewel dat natuurlijk niet is wat ik wil, was ik er altijd al op voorbereid dat ik op jonge leeftijd afscheid van hem had kunnen nemen. Integendeel gaat het op 7-jarige leeftijd nog erg goed met hem.
Mijn andere hond, die nooit ergens voor naar de dierenarts is geweest, is helaas een ander verhaal. Hij is 8, voor mijn gevoel veel te jong om afscheid van hem te moeten nemen.
Een aantal weken geleden begon hij in huis te plassen en te braken. Daaropvolgend kreeg hij diarree met bloed (ook in huis) en wilde hij niet meer eten. Wij zijn toen met hem naar de dierenarts geweest, waarna een reeks aan dierenartsbezoeken volgden. Na een volledig bloedonderzoek, vermoedde de dierenarts dat het de ziekte van Addison zou zijn. Maar zijn buik was pijnlijk en opgezwollen, wat niet bij die ziekte zou passen. We hadden een buikecho gepland en mochten weer naar huis. Toen hij na het uitlaten neerviel voor ons huis, zijn we weer met spoed langs de dierenarts geweest. Wederom een bloedonderzoek; dit keer paste het resultaat niet bij de ziekte van Addison. 2 dagen later stond de buikecho gepland, ik ging er niet vanuit dat het iets ergs zou zijn. Mijn man is met hem geweest en toen hij terug kwam, leek mijn wereld in te storten. Leverkanker. Hij was te zwak voor behandelingen, dus we moesten erover nadenken om hem in te laten slapen. Ik was hier niet op voorbereid. Ik ben er niet klaar voor om hem te laten gaan... Maar ik wil mijn hondje ook geen pijn zien lijden. Blijkbaar is het een vergevorderd stadium als de hond gaat braken. Waarom heb ik het niet eerder gemerkt, toen hij nog actief was? Misschien hadden we dan wel wat kunnen doen...
Hij eet (nu weer) goed, hij drinkt goed, hij blaft als de bel gaat. Dit zijn voor mij symptomen dat het redelijk goed met hem gaat, maar dat kan ook zijn omdat ik wil zien dat het goed met hem gaat. Want ik zie ook dat het mijn oude hond niet meer is. Waar hij vroeger meteen ging huppelen, loopt hij nu sloom naast ons en wil hij na het plassen weer terug naar huis. Waar hij vroeger rondjes sprong als de bel ging, staat hij nu stil vanaf zijn plaats te blaffen. Hij ademt sneller na een kleine inspanning en ik zie hem elke dag meer opzwellen. Zijn dit symptomen dat ik hem moet laten gaan? Waar doe ik goed aan? Ik wil hem zo graag nog een paar jaar bij me houden... Maar het is egoïstisch om tijd te rekken als hij pijn heeft, dat is ook zeker niet wat ik wil.
Wanneer is het tijd om hem te laten gaan? Kon hij het me maar vertellen. Het is de liefste hond allertijden. Hij verdient deze ziekte niet... Ik heb nog nooit in mijn leven zo'n moeilijk besluit hoeven nemen. Het doet pijn, heel erg pijn...
Heeft iemand iets soortgelijks meegemaakt?
Mijn hond had dit. Ik wist het ook niet, want een hond laat zelden zien hoe hij zich voelt. Een lever moet heel ver kapot zijn wil je er klachten van hebben. Mijn hond was rond de 12 jaar oud dus dan denk je, och ze wordt wat ouder. Bij een check up met bloedonderzoek kwamen de afwijkende leverwaardes aan het licht. Echo,s waren er niet,Ze heeft toen nog een half jaar geleefd. Tot ze op een nacht stuipen kreeg, en dat wil je echt nooit meemaken, ze keek me zo bang aan, lag maar te schokken, en je kan niets maar dan ook niets doen, vreselijk. Ze kwam er door, maar wilde de volgende dag geen eten en leek wat op te knappen. Toch wist ik dat het eind was gekomen, want een volgende stuipaanval zou ze niet overleven. En zo wil je je hondje niet aan het einde laten komen. Die dag zag ik ook gelige slijmvliezen en geel oogwit, die dag hebben wij ook afscheid van haar genomen. Toen ze was overleden ontspanden ook haar buikspieren en bleek ze een hele dikke buik te hebben. Had ze steeds opgetrokken, pijn? Wie zal het zeggen, maar die buik was dus de lever tumor,
Onze toller, de hond die morgen terug mag komen,
Ik kan je 1 raad geven, neem voor je hond de beslissing, en op tijd.
Snap het helemaal. Je wilt je hond niet kwijt. Heb het ook meegemaakt met onze hond. Hij had leverfalen. Wij moesten op den duur ook een beslissing nemen. Heb toen heel veel aan dit boekje gehad https://hondenaanboord.nl/euthanasie/
Heel veel sterkte !
Wat herkenbaar dat boekje... Het staat er precies beschreven zoals ik me voel, en hoe erg ik in dubio zit. Natuurlijk wil ik het beste voor mijn hond en wil ik hem niet laten lijden. Maar ik wil hem ook niet z'n leven afnemen als dat nog niet hoeft. Het is zo'n tweestrijd en ik vind het lastig om te bepalen wanneer het genoeg is geweest. Ik ga dit allemaal laten bezinken en ook door mijn man laten lezen. Hopelijk brengt het ons tot een nieuw inzicht :)
Heel veel sterkte met de situatie! Wat vreselijk
We hebben dit ook mee gemaakt. We gingen zelfs naar de dierenkliniek= universiteit in Luik.
Alles werd onderzocht , men stelde de kanker vast die niet geneesbaar was.
De scenarios werden besproken, men nam echt de tijd (meerdere uren). We hebben haar laten gaan in vrede, mijn wereld stortte weer in.Achteraf bleek dit voor haar de enige juiste beslissing te zijn geweest.
De enige "troost" was dat ik nu 100% "zekerheid" had dat er geen redding meer mogelijk was.
Bedankt voor je reactie. Wij hebben er ook aan gedacht (en denken er nog steeds aan) om naar een gespecialiseerde dierenkliniek te gaan en dit met de dierenarts besproken. We schrokken wel erg van het kostenplaatje, ruim €2.000,- voor alleen een onderzoek en dan weet je alleen nog maar of het te behandelen is. Dat is tenminste wat we meekregen. Toch willen we er alles aan gedaan hebben, dus dit idee blijft in ons hoofd. Het is alleen wel een bom op ons spaargeld als we na het onderzoek aan de behandelingen gaan beginnen. Zonder de zekerheid dat hij de behandelingen aan kan en deze dan ook echt aanslaan.
Herken je het kostenplaatje zoals wij die voorgeschoteld kregen of viel het allemaal wel mee?
Deze universiteit rekende veel minder aan "we hebben jullie niet echt kunnen helpen" zeiden ze, een forfait van 250€ werd aangerekend crematie inbegrepen. Deze universiteit ligt in Wallonië waar men zeer sociaal. reageert.
Wat een verschil! Dat is het proberen waard, zelfs als er niks meer mogelijk is. Ik ga ze maandag meteen bellen, bedankt!
Wat een trieste diagnose. Veel te jong 8 jaar!
Honden zijn bikkels en geven in een veel te laat stadium ongemak en pijn aan. Kijk goed naar zijn houding; lage rug, oren naar achteren, lage staart kunnen tekenen van pijn zijn. Ook kan je als eigenaar pijn en ongemak in de ogen van je hond zien. In het laatste stadium zal de hond zich terugtrekken.
Als je het wilt zien - dat is uitermate moeilijk - dan geeft je hond aan als het genoeg is geweest en het tijd is om de moeilijke beslissing te nemen.
Veel sterkte.
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?