epilepsie bij 1-jarige hond: ervaringen gevraagd

Afgelopen week hebben wij van de dierenarts de diagnose epilepsie (primair) gekregen voor onze 1 jarige hond. 
Achteraf is het bij hem begonnen toen hij pas een paar maanden was. We dachten toen dat het overprikkeling was. Het kwam ook maar erg weinig voor en duurde kort.
tot hij afgelopen week bijna dagelijks en soms uren lang een aanval kreeg. Hij heeft de psychomotorische variant waarbij hij naar vliegen hapt en alleen zijn romp en oor wat schokt. dit kan soms uren duren.

We merken nu ook dat hij zich sinds de aanvallen van afgelopen week anders gedraagt: opgefokt, zenuwachtig, blaffen naar alles wat voorbij komt en een stuk feller.
We zijn in overleg met de dierenarts en neuroloog wat te doen; waarschijnlijk starten met medicatie. 

we zijn erg geschrokken van het nieuws, ik ben dan ook op zoek naar honden baasjes die hier ervaring mee hebben en hoe dit op de lange termijn bij gebruik van medicatie uitpakt. Rust is het advies van de dierenarts maar hij is een jonge hond met veel energie en Kinderen dus daar maak ik me wel zorgen om.

Ik ben benieuwd hoe anderen hier mee om zijn gegaan en of er nog tips zijn.

Ik ben nu aan het werk, zal proberen straks wat uitgebreider te reageren. 

Ik heb een australian shepherd van bijna 10 jaar, welke al ruim 4 jaar epilepsie heeft. 

Fijn, dank je.

Ik heb ook niet veel tijd, maar probeer alvast wat te vertellen.

Hier een hond van 1 jaar en 4 maanden die 4 maanden terug de diagnose heeft gehad. Wij zijn direct met medicatie gestart na de tweede (derde) aanval en cluster. Onze hond heeft naast ticks, dus ook grand mals, volledige aanvallen.

Onze hond heeft ook ticks, net zoals bij jou, die we nu ook onder controle hebben.

Wat voor ras is je hond, is de fokker al op de hoogte gesteld?

Wij geven onze hond Phenoral en Kaliumbromide. Beide. Omdat wij streven naar aanvalsvrij te zijn. Het is lang traject met bloedtesten en in de gaten houden (ticks). We zijn nu goed onderweg, geen aanvallen, geen ticks meer en een vrolijk hondje.

Bij zowel de Collies als mijn Grote Zwitser zijn bekend met het kiddling proces. In het kort; hoe meer aanvallen, hoe groter de kans is op een volgende aanval. Daarom gingen wij niet met 1 soort medicatie beginnen, maar direct twee.

Houd kort contact met je dierenarts. Ik ben ook al geswitchd van dierenarts die er meer van wist en ons beter kon helpen.

Ik raad medicatie aan. De meeste dierenartsen wachten te lang, waardoor je de aanvallen niet meer goed onder controle krijgt.

Edit: nog even snel. De bijwerkingen zijn niet niks. Je moet streven naar een balans tussen (geen/ zo min mogelijk) aanvallen en bijwerkingen. De bijwerkingen (op de lange termijn) zijn vooral instabiel lopen en veel drinken en plassen. Daarnaast gaat vaak, op termijn, de lever kapot aan de medicijnen, die moet je ook nog in de gaten houden. 

Danielle van hierboven is ook een goede (helaas) ervaringsdeskundige. 

Pfoe wat naar bij zo'n jonge hond. Dit is iets wat de fokker echt wel moet weten.

Heb je hem/haar al ingelicht?

Ja, wij vinden het ook heel heftig. 
De fokker is op de hoogte en wij gaan haar nog uitgebreider spreken hierover. 

Bedankt voor je snelle bericht. 
Wij neigen ook naar snel starten met medicatie maar gaan dit ook nog met de fokker bespreken.

Ah wat sneu, ik heb gelukkig geen ervaring hiermee en je gaat nog veel goede tips krijgen van de ervaringsdeskundigen

maar buiten dat zou zelf ook een goede voedingsdeskundige raadplegen om te brainstormen voor het beste dieet voor je hond. Het belang van een goede (voor mij zou dat dan in elk geval van biokwaliteit moeten zijn)  ondersteunende voeding is nog maar langzaam aan aan het doordringen in de medische wereld en nog te vaak geen aandacht aan besteed.

https://lib.ugent.be/fulltxt/RUG01/002/784/487/RUG01-002784487_2019_0001_AC.pdf

Ik zou nog even reageren met mijn verhaal. 

Mijn australian shepherd Kaylin kreeg haar eerste epileptische aanval in februari 2016, zij was toen 5 jaar en 2 maanden oud. 

Wij hebben toen contact opgenomen met haar dierenarts, en toen is er besloten dat we nog niet gelijk onderzoeken gingen doen, dat zou gebeuren als ze nog een keer een aanval zou krijgen. 

In juni kreeg zij pas de volgende aanval ( achteraf gok ik dat ze er eind mei ook 1 heeft gehad, waar ik niet bij was en ik dus niet gemerkt heb, aangezien haar eerste aanval bij mijn ouders thuis was, en ik een nachtje in het ziekenhuis lag, ik wist dus niet hoe of wat ). 

Eind mei vondt ik heel veel kwijl in mijn gang en een leeg gegeten zakje gedroogde kippenekken, welke al een paar weken op de aanrecht lag en Kaylin normaal niet naar om keek. 

Toen Kaylin in juni een aanval kreeg, had ze na de aanval ontzettend veel honger en probeerde mijn aanrecht te plunderen, zo ben ik er dus achter gekomen dat ze toen ze het zakje kippenekken leeg had gegeten een aanval had gehad. 

In juni is er bloedonderzoek gedaan bij Kaylin, waar niets uit kwam, ze heeft dus primaire epilepsie, de dag van de bloed afname kreeg ze nog een aanval en in de nacht nog 2.

Nadat we de uitkomst van het bloedonderzoek binnen hadden is ze gelijk op medicatie gezet ( ze kreeg toen Pexion ), deze medicatie werkte absoluut niet bij haar, en ze werdt overgevoelig voor geluiden van de medicatie. 

Al heel snel wist mijn dierenarts niet meer wat te doen en stuurde ze mij naar de neuroloog Paul Mandigers. 

Bij de eerste afspraak werdt het Mandigers al snel duidelijk dat Pexion geen goede medicatie was, en moest ik de Pexion in 4 weken afbouwen en haar daarbij gelijk epikal geven, in de hoop dat dat beter zou werken. 

Alleen de epikal deed ook niet voldoende, ze had nog steeds elke 2 tot 3 weken gemiddeld 3 tot 4 aanvallen binnen 24 tot 36 uur. 

Nieuwe afspraak gemaakt bij Mandigers, en toen een medicijn erbij gekregen, ze kreeg het humane medicijn levetiracetam ( kepra ) erbij, en de zoektocht naar de juiste dosering ging beginnen. 

Deze zoektocht duurde behoorlijk lang, Kaylin is tussendoor nog met spoed geopereerd, omdat ze stukken blik had opgegeten na een epileptische aanval. 

Ook is ze 1 keer opgenomen geweest omdat ze niet goed uit de aanvallen kwam. 

Kaylin kreeg toen 2 maal daags 900mg kaliumbromide en 2 maal daags 375mg levetiracetam. 

Na de opname ben ik de dag dosering levetiracetam in 3 giften gaan geven en toen was ze bijna 18 maanden aanval vrij. 

Toen ze 16 maanden aanval vrij was heb ik bloedonderzoek laten doen, om de spiegel van de kaliumbromide en de lever en nier waardes te laten bepalen. 

De leverwaardes waren iets te hoog, en toen moest ik de kalium bromde iets af bouwen, helaas kreeg ze na iets minder dan 2 maanden na afbouwen weer aanvallen, en toen gelijk weer om de 2 tot 3 weken, en soms wel 7 aanvallen in 5 dagen tijd. 

In plaats van de kaliumbromide weer op te bouwen kreeg ze er een derde medicatie ( phenoral ) bij, helaas werkte dit niet genoeg en ging de kaliumbromide weer omhoog. 

Na 4,5 maand op de 3 medicijnen werdt Kaylin erg wankel en liep letterlijk haar poten kapot, toen toch weer de kaliumbromide iets verlaagd. 

Helaas ging het na 2 maanden weer mis, en kreeg ze na 6,5 maand aanval vrij te zijn geweest toch weer aanvallen. 

Toen heel langzaam de kaliumbromide weer opgehoogd, we zitten nog niet op het oude level, maar het lijkt dat ik nu de goede dosering heb gevonden, ze is nu bijna 11 weken aanval vrij. 

Het enigste nadeel is wel weer dat ze minder stevig op haar poten staat, en af en toe ook echt omvalt. 

Maar verder is ze echt een vrolijke hond, die sinds ze epilepsie heeft wel meer is gaan blaffen, wat soms erg vervelend is, maar we moeten het er maar op de koop bijnemen. 

Ik hou Kaylin niet rustig en laat haar doen wat ze wil, heb het in het begin geprobeerd om haar rustig te houden, maar dat hielp niks, de aanvallen kwamen toch wel. 

Heb in het begin zelfs tussen de aanvallen door nog flyball wedstrijden gelopen met haar, tot ze zelf aangaf dat ze niet meer wilde. 

Na een aanval of reeks aanvallen was ze minstens een halve week of langer erg onrustig binnen en buiten huis, en soms ook erg schrikkerig, meestal was het na een week wel weer over. 

Dit is mijn blije ei afgelopen vakantie, foto's zijn van 3 weken geleden. 

Ze heeft samen met mijn andere aus en de flatcoated retriever puber van mijn ouders zich lekker 2 weken kunnen uitleven in het bos, en dan heeft ze ook Met volle teugen gedaan. 

Beetje lang verhaal geworden, maar hoop je er wat aan heb gehad, mocht je nog dingen willen weten mag je mij altijd een pb sturen. 

Wat verdrietig dat je hond zo jong al epilepsie heeft. Komt het voor bij nestgenoten, moeder-, vaderhond of andere verwanten van je hond?

Dr. Paul Mandigers veterinair neuroloog en internist heeft veel ervaring met de behandeling van honden met epilepsie. Kaylin van Danielle is bij hem onder behandeling. Volgend artikel is van zijn hand

https://www.veterinair-neuroloog.nl/ziektes/epilepsie

Sterkte.

Bedankt voor jullie ervaringen. Wel heftig om te lezen. 
We hebben contact gehad met de fokker, vind het erg voor ons maar heeft er verder geen ervaring mee. 
Wat kun of mag je in deze situatie eigenlijk verwachten van een fokker? 
Onze hond is nu sinds zondag aanval vrij maar wel erg opgefokt. We kijken het even aan nu of het wegblijft de komende week en dan besluiten we welk pad we gaan lopen qua medicatie. Vind het erg heftig om een verder zo gezonde hond dagelijks zijn leven lang medicatie te gaan geven die zo’n bijwerkingen kan hebben.

komt het voor dat jullie weten dat een hond gedragsveranderingen krijgt door epilepsie? 

Ja, dat kan. Maar hoe dit precies werkt, is lastig. Epilepsie is natuurlijk een soort kortsluiting in de hersenen. Daarnaast kan er een ademstilstand optreden. Hersenbeschadiging is dus een reëel risico. Maar of dit bij jouw hond zo is, is natuurlijk niet te zeggen.

Onze hond is sinds zijn medicatie vrolijker en heeft meer energie. Persoonlijk schrijven we het toe aan beter in zijn vel zitten en minder moe zijn omdat hij geen ticks heeft. Maar hoe het echt zit blijft gissen. Ook blaft hij meer, wat ik dan weer typisch vind als ik bij Danielle lees dat dit ook zo is bij Kaylin.

En wat je mag verwachten van de fokker is in mijn ogen dat ze de lijn stoppen. Epilepsie is vaak erfelijk.

En het is gewoon verschrikkelijk om een op het oog gezonde hond op zware medicatie te zetten. Maar vergeet niet dat epilepsie dodelijk is. 

Bij primaire (= erfelijke) epilepsie moet de fokker bewijzen dat hij/zij er alles aan gedaan heeft om epilepsie te voorkomen. Kan hij/zij dat niet, dan is de fokker wettelijk aansprakelijk voor o.a. de medische kosten met betrekking tot de epilepsie. Honden met epilepsie en hun directe  verwanten dienen uitgesloten te worden van het fokken.

Zie: https://www.mcvoordieren.nl/epilepsie-erfelijk

https://www.dierenrecht.nl/nieuwsartikelen/verboden-om-te-fokken-met-dragers-van-epilepsie

https://www.dierenrecht.nl/nieuwsartikelen/ierse-setter-met-erfelijke-epilepsie-fokker-betaalt-medische-kosten

Welke hond van je heeft epilepsie? De labrador of de andere hond op de foto 's in je profiel? 

Als jurist met een hond met epi waag ik hier mij niet aan hoor. Zo simpel zit het niet namelijk. Je hebt als koper ook onderzoekplicht namelijk. Daarnaast moet er bewezen worden dat er sprake is van nalaten en dat is lastig. Dat gaat je een paar tripjes rechtbank kosten, met als mogelijkheid dat je nog veel meer geld aan kwijt bent. 

Je beschrijft dat je dierenarts de epileptie als primair aangeeft, wil dat zeggen dat het niet erfelijk is .? Dan kan je de fokker niet aansprakelijk stellen, toch vind ik dat de fokker je wel moet begeleiden en je raad en advies moet geven, tenslotte een hond van haar...jammer dat dat niet gebeurd...dat zou ik wel van de fokker verwachten...voor jou een hele grote zorg.

" Je beschrijft dat je dierenarts de epileptie als primair aangeeft, wil dat zeggen dat het niet erfelijk is .? Dan kan je de fokker niet aansprakelijk stellen, toch vind ik dat de fokker je wel moet begeleiden en je raad en advies moet geven, tenslotte een hond van haar...jammer dat dat niet gebeurd...dat zou ik wel van de fokker verwachten...voor jou een hele grote zorg. "

Willemijn _ baasje van Ozjin _ Bams ¥ .

Primaire epilepsie is de erfelijke epilepsie

De laatste tientallen jaren is primaire (erfelijke) epilepsie bij vele hondenrassen helaas veel voorkomend.

Fokkers moeten gestopt worden om met honden met epilepsie of directe verwanten van een hond met epilepsie te fokken.

Honden met epilepsie moeten worden uitgesloten van de fokkerij. Dit staat ook in het fokreglement van bijna alle rasverenigingen.

Het fokken met honden met primaire epilepsie wordt door de Wet Dieren verboden.

Als men een rechtsbijstandverzekering heeft, kan die ingeschakeld worden om de fokker aansprakelijk te stellen voor o.a. de medische kosten. Dit kan ook via het Juridisch Loket van een gemeente. Stichting Dier & Recht heeft vele rechtszaken betreffende erfelijke aandoeningen bij honden gewonnen of is tot een schikking gekomen. Deze stichting kan juridische bijstand tegen vergoeding verlenen om de fokker aansprakelijk te stellen.

Bedankt weer voor alle reacties.

Het gaat om de Ierse terrier. De labrador hebben wegens ouderdom helaas in moeten laten slapen een paar maanden geleden.

we hebben goed contact met de fokker, dus ik hoop dat als wij aangeven hulp of iets dergelijks nodig te hebben dit goed komt.

vandaag weer aanval vrij en gelukkig ook al iets rustiger.