Hond met nierproblemen eet nu niet meer...

Lieve forumleden, voorheen plaatste ik het bericht oude hond met nierproblemen trilt. Inmiddels waren we vandaag bij de da. Deze heeft haar een injectie gegeven met iets waardoor ze weer zou moeten gaan eten. Mooi niet dus. Mijn Miesje heeft nu de 2e dag op rij niet gegeten, drinken heb ik haar vandaag ook nog niet zien doen. Misschien vindt ze het nierenvoeder ook niet lekker, ik heb alle merken geprobeerd, nat en droog. Nu wil ik haar zu graag iets aanbieden wat ze misschien wel lekker vindt. Ik wil gewoon alles gedaan hebben en er voor mijn meisje zijn. Wat een verdriet... Wie weet wat ik haar te eten kan geven, al is het een gekookt stukje kip, als ze maar iets eet? Of moet ik het nu laten gaan?

Je dierenarts weet de situatie van je meisje, heeft hij geen enkel advies gegeven ? Dat het tijd is voor je meisje . ? Niet eten niet drinken, zich ellendig voelen, heel oud al is, nierproblemen heeft, niet warm worden...heeft de arts geen gesprekje met je gehad over je meisje ? 

In het andere topic geef je al aan dat het niet meer gaat met je meisje, 15.5 is ze...en in dat topic geef je ook al aan niet eten niets willen, plas laten lopen, niet goed staan....ik weet dat het heel moeilijk is om afscheid te moeten nemen, is er iemand die je daarbij kan helpen ? Een vriend vriendin, ouder of vriend die jou ter zijde staat ? 

Hai willemijn, ja ik praat er met de hele wereld over, mijn man, mijn moeder, mijn zus, mijn beste vriendin, kennissen uit de buurt met veel ervaring met honden.... Ze hebben er allemaal een andere visie op. De helft, waaronder mijn man, zegt liever de natuurlijke manier van sterven, de andere helft zegt, als ze er geen zin meer in heeft gewoon laten gaan. De arts heeft gezegd als ze niet meer gaat eten kan ik er over na gaan denken haar in te laten slapen. Dat kan bij ons thuis. Maar ze vond dat ze er nog niet zo ziek uit zag! Dus dat vond ik wel bijzonder.

De arts...ze was nog niet zo ziek, dat is mooi, maar hoe zit het dan dat ze al een paar dagen niet eet, weinig of niets drinkt, het heel koud heeft,haar nieren slecht werken, ...vertrouwen in je arts moet je altijd houden natuurlijk, vanaf hier kunnen wij dat zeker njet beoordelen, we gaan van jou uit....een gekookt eitje vinden de meeste honden wel lekker...we wensen allemaal dat de hond lekker gaat slapen en niet meer wakker wordt, maar dat gebeurt weinig, hou goed je hond in de gaten en als het echt niet meer kan, niet eten niet drinken, help je haar.

Als leven lijden wordt en er geen uitzicht op verbetering is, is het tijd om de moeilijkste beslissing te nemen. Je hondje lijdt en wordt door de nierproblemen vergiftigd. Dit wordt nog erger door het niet of nauwelijks drinken.

Laat je hondje niet verder lijden en verlos haar uit deze ellende. Houden van is ook op tijd los laten.

Ik weet door eigen ervaring hoe moeilijk dit voor je is en wens je veel sterkte.

Ik weet dat het verdomde moeilijk is. Je kent mijn  verhaal al uit je andere topic. 

Ik ga er vanuit dat je hondje een spuit prednison heeft gehad waardoor ze meer eetlust zou moeten gaan krijgen.

Dat kreeg onze hond dus ook, weliswaar in de vorm van tabletten, maar een injectie zou nog veel effectiever moeten werken. Wij gaven onze hond inderdaad gekookte kip, rosbief, broodjes met paté, gekookt eitje, allerhande snackjes, blikjes bonzo (geen best voer, maar ze at het), ballen gehakt, etc. Alles om haar in leven te houden en daar ga je dus hartstikke de fout in. Dit deden wij achteraf gezien voor onszelf en niet in het belang van ons hondje, wij wilden haar niet kwijt.

Ik kan je niet vertellen hoeveel spijt wij hebben gehad en nog altijd hebben dat wij haar zo lang hebben laten lijden, want dat is het. Dit zal ons nooit maar dan ook echt nooit meer gebeuren. Geloof mij, je kan je hondje beter een week te vroeg laten gaan dan als een 1 dag te laat. Haar laatste dag staat na ruim 20 jaar nog altijd op ons netvlies, hoe ze al zwalkend en omvallend in de tuin alles van voor en achter liet lopen. Geen contact meer wilde met ons, wegliep van ons om ergens alleen te gaan liggen. Echt dit wil je niet in je herinnering hebben.

Ze had inderdaad bijna een "natuurlijke manier" van sterven gehad. Dat had ik mijzelf helemaal nooit vergeven.

Wat Loesje ook zegt, houden van is ook op tijd los laten. Echt hoor, de spijt en pijn van te laat loslaten is echt heel erg.

Dus nogmaals, kijk oprecht in de ogen van je meisje en dan weet je echt wanneer wat te doen.

Wederom wens ik je veel sterkte en veel wijsheid. 

Ik heb ook het andere topic gelezen en de reacties... heel triest allemaal en heel veel sterkte in deze nare tijd.

Ik ben het met Loesje eens.. ‘houden van is ook op tijd loslaten’.
Zie het als een laatste liefde- en vriendschapsdaad naar uw lieve en trouwe meisje, om niet te wachten tot een sterk lijdend- en langzaam stervend lichaampje het vanzelf opgeeft... want nature is a mean b*tch en natuur laat onnodig lijden... wat wij voor kunnen zijn.
Wees eerlijk naar uzelf en uw lieve hondje.

Ik merk helaas wel vaker, dat dierenartsen hier niet kordaat genoeg in adviseren... en het dikwijls te veel of geheel bij baasjes laten liggen, die soms om emotionele redenen, niet meer rationeel kunnen oordelen.

Heel veel sterkte met alles, wat u ook doet.

Hallo Marte,

Ik heb meegelezen en wil er toch even op reageren. Ik zie dat er in je netwerk gesproken word over een 'natuurlijke manier van...'.

Naar mijn weten: een kat of hond welke aan nierfalen lijdt en in het laatste stadium zich zelf gaat vergiftigen, is subtiel gezegd, een niet zo pijnvrije en vriendelijke manier om dit leven te verlaten.

Gezien het feit dat de hond niet meer eet en alles wat je al benoemt hebt waar ze momenteel onder lijdt, zou ik er persoonlijk voor kiezen om haar rust te geven. Dit is nog het laatste wat je wél voor haar kunt doen.

Hoe dan ook gaat er een moment komen dat ze je gaat verlaten, het is aan jou om de keuze te maken op de wijze waarop.

Liever te vroeg als een dag te laat. Veel sterkte en wijsheid toegewenst!

Lieve forumleden, allereerst ontzettend bedankt voor alle reacties. Door betekent heel veel voor mij in deze zware tijd.
Gister heeft mijn zus me een beetje bang gemaakt door een verhaal te vertellen van een vriendin van haar, die heeft haar hond ook in laten slapen maar de hond was er blijkbaar nog niet klaar voor een zou 5 Minuten lang hebben liggen tegenstribbelen tegen de dood. Haar vriendin heeft hier een trauma aan overgehouden. Op dit moment ligt Miesje rustig op haar mand, ze trilt niet en heeft geen pijn voor zover ik het kan zien. Alleen eet ze niet. Gister avond nog een slokje water gehad en ze wilde buiten nog even een plasje doen. Bulleke, ik weet niet eens wat de da haar gegeven heeft, iets tegen de misselijkheid zei ze, maar ik heb nooit gezegd dat ze misselijk is. Misschien heb ik het verkeerd begrepen, ik woon in Duitsland en soms is het met de taal toch net iets lastiger dan als ik het in het Nederlands had kunnen doen. Ik was ook behoorlijk van slag. Ik begrijp je reactie en waardeer het dat je me waarschuwt, ik wil ook niet dat dat gebeurt met Miesje. Ik ga haar nu ook geen medicijnen meer geven. Als ze your zichzelf niet meer gaat eten dan is dat het. En bel ik de da dat ze langs moeten komen. Elke keer als ik naar haar kijk denk ik, slaap nou lekker in liefje. Het zal het einde van een era zijn.

Beste Marte,

Je lieve Miesje eet niet omdat ze misselijk is en dat komt door haar nierprobleem. Soms helpt het prikje daartegen even, maar meestal is er geen  therapie.

Bedenk hoeveel jaar Miesje je plezier gegeven heeft en gun haar nu haar rust, zonder pijn en narigheid.  Dat is wat ze verdient.  Wees verstandig. Honden slapen zelden vanzelf in, wij moeten de beslissing zelf nemen en dat is heel moeilijk, maar het beste wat je kunt doen.

Liefde betekent ook loslaten! 

Als je dit jezelf al bedenkt, wat weerhoud jou om je hondje hierin te helpen?

Door het verhaal van een ander? Bedenk je dat een ieder zijn of haar eigen ervaringen verteld en dit niet per definitie op jouw hond van toepassing is.

Zodra een hond een narcose krijgt en dan pas de échte spuit kan ik mij niet voorstellen dat een hond minuten lang 'er tegen vecht'..lijkt mij eerder verkeerde toediening van dosering en de wijze erop.

Hondje heeft gisteravond een slokje water gehad? En vandaag?

Als je hond niet meer eet en drinkt en gezien je eigen gedachtegang telkens als je haar ziet, word het m.i tijd dat je er voor haar moet zijn nu en niet gaan afwachten totdat zij het zelf begeeft met alle pijn en ongemakken van dien.

Veel sterkte!

Ik heb dus 1 week te lang gewacht,had besloten om Vigo de andere dag te laten inslapen,liep een week eerder al te twijfelen.

Vigo is wel een natuurlijke dood gestorven,hij is joelend in onze armen gestorven de da was te laat....

Het verdriet is enorm maar ik wist het niet,de dag ervoor lag hij nog vrolijk in het zonnetje,het is zo snel gegaan,ik was te laat.

Mijn andere honden zijn allemaal  ingeslapen door een da,Tosca kon nog lopen,snuffelen had ik vrede mee,een mooie dood heeft ze gekregen.

Ik wens het niemand toe om mee te maken wat ik heb meegemaakt,het is nu 14 maand geleden en het verdriet is nog net zo groot als die dag....wat had ik hem die laatste uren graag bespaard,maar in het leven is niet alles maakbaar.

Een hond vredig laten inslapen,een mooiere dood kan je,je hond niet geven.

Ik wilde toch op dit topic nog een laatste update geven, mijn lieve Mies is op 26 oktober vredig ingeslapen. Met vreselijk veel pijn in mijn hart heb ik afscheid van haar genomen. We hebben nog even heel veel geknuffeld en voor haar was het, denk ik, een fijn einde. Het zal nog wel even duren voor de pijn in mijn hart minder wordt. Bedankt iedereen voor de reacties, het meedenken en het meeleven.

Je kan hier, net zoals ik, altijd terecht

ik ben er ook, zoals je weet, nog altijd kapot van... ik lees het boek: dan neem je toch gewoon een nieuwe, geeft mij veel troost.. sterkte !!

Vreselijk... ik heb juist vreselijke gevoelens over dat ik te vroeg ben geweest.. ik heb nog met enige regelmaat huilbuien tot hyperventilatie aan toe. Het afscheid blijft gewoon iets verschrikkelijks :-(

Iedereen worsteld met de vragen, ben ik niet te vroeg geweest....en iedereen weet dat dat zo niet is, een hond in laten slapen gebeurd niet zomaar...het afscheid is altijd zwaar en definitief, we willen nog zo graag dat ze bij ons zouden zijn...koester de mooie herinneringen zodat je straks met toch veel blijdschap aan je hond terug denkt..en zolang er herinneringen er zijn, is zij /hij nog altijd heel dicht bij je.

Heel lief van je dat je hier ook het topic even geupdated hebt..het blijft moeilijk....heel veel sterkte.

Heel veel sterkte.