Tibetaan in pubertijd knokt

Hallo!

Ik wil graag ons verhaal delen en ben op zoek naar ervaringen van jullie kant.

Onze Niko is een Tibetaanse Terrier van 9 maanden. Hij is goed gesocialiseerd door ons toen we hem kregen en speelde heel leuk met andere honden. Hij was van pup af aan al wat fel naar jack russels maar zij blaffen vaak naar hem, hij reageerde daar dan op.

Sinds 2 maanden is hij aan het puberen (plast met poot omhoog) en is hij reactief naar andere honden aan de riem. We zijn daardoor gestopt met de cursus basis 2 (puppy en basis 1 behaald). Met zijn vriendjes speelde hij leuk maar sinds een tijdje maakt hij daar ook ruzie mee. 

Het begon met veel herrie (blaffende honden bijten niet)maar vorige week was het raak met een hondje waar hij voorheen leuk mee speelde. Gevolg; hond had een wondje in zijn oor. We hebben dit "opgelost" met het baasje door DA rekening te betalen maar de tranen biggelen over mn wangen. Niko en die hond waren beide aan de riem, Niko speelde met een andere hond op dat moment (teefje) en zij liepen langs.

Sindsdien is Niko altijd aan de riem en houden we hem bij, mag niet meer naar andere toe. Dit gedrag vertoont hij in de wijk en toen op cursus. In de bossen loopt hij los en is hij de liefste die er is, speelt met elke hond. Lees; na dit incident niet meer in het bos geweest.

De trainer van cursus en DA zeggen dat dit komt door pubertijd en heftige hormonen. Dit zakt wel, komt goed. Maar ik ben ZO bang dat dit vanaf nu mijn hond is. Ik heb alles volgens het boekje gedaan maar dit begrijp ik niet. Ik vind het prima als hij tijd nodig heeft om te puberen maar dit gaat te ver. En houdt het op?

Hebben jullie soortgelijken ervaringen en of tips?

P.s. hij is 2 weken terug chemisch gecastereerd omdat we hopen dat dit helpt, maar zie zn gedrag nu...

Gr Tibetaan0809

Is dit gedrag gekomen na de chemische castratie? 

Hoi Britt, nee dit was daarvoor al. Hij doet dit nu pak en beet 2 tot 2,5 mnd en daarom chemisch laten castereren 2 weken. Heeft inwerk tijd nodig zegt de DA maar dacht handig om te vermelden..

Hou er wel rekening mee dat het nu ook compleet de andere kant op kan gaan. Het is echt 50/50. Sommige honden hebben baat bij castratie maar veel reuen die al onzeker zijn, worden alleen maar onzekerder waardoor het gedrag verergerd. 

Persoonlijk laat ik honden aan de riem nooit spelen of kennismaken omdat er aan de riem altijd extra spanning bij komt kijken. Maar er zijn nou eenmaal ook honden die gewoon geen zin hebben in andere honden, en als jouw hond er daar een van is, dan is het voor beide fijner als je dat accepteert. Ik zou persoonlijk dus heel veel gaan investeren in het leren negeren van andere honden en hem laten zien dat hij niks met andere honden hoeft. Loopt hij ergens los en kom je aan andere hond tegen? Maak er een gewoonte van dat je hem dan aanlijnt. Vaak zullen de andere baasjes hun hond dan ook gewoon aanlijnen. 

Verder is het wellicht handig om hem op een positieve manier langzaam kennis te laten maken met een muilkorf. Dit werkt ten eerste al preventief omdat mensen vaak sneller geneigd zijn om afstand te houden van een hond met muilkorf en ook omdat je hond al een keer schade heeft aangebracht bij een andere hond. 

Maar, ik heb jouw hond niet in het echt gezien en ik ken jullie situatie verder ook niet. Dit is best lastige materie en persoonlijk zou ik liever een goede Gedragstherapeut inschakelen die in real life kan beoordelen wat de situatie is. 

Het is algemeen bekend dat je honden niet aangelijnd moet laten kennis maken of laten spelen.

Los lopend waar het kan en mag, regelen de honden het zelf en gaat het meestal goed.

Ik vind het wel jammer dat dit nog steeds zo gezien en geadviseerd word. Honden zouden het namelijk helemaal niet zelf moeten regelen, daar zijn wij (baasjes) voor. 

Dit is precies de reden waarom ik niet meer naar losloopgebieden ga met mijn honden. 

Wacht eerst de effecten van de chemische castratie maar even af, dat duurt een week of 6. Lekker aan de lijn bij je houden in die tijd.

Mijn reuen zijn allemaal vrij vroeg gecastreerd dus ik heb geen last van dat hormoon gestuurde gedrag gehad.

Ah, jammer dat hij chemisch gecastreerd is. Dit gedrag zou namelijk door onzekerheid kunnen komen, waardoor hij zijn testosteron hard nodig heeft. Helaas gaan veel baasjes hier de fout in. Lees dit artikel eens, voor je hem definitief laat castreren: 

KLIK

Tsja, de kans bestaat natuurlijk dat hij dit gedrag blijft vertonen. Sommige honden houden nu eenmaal niet van contact met andere honden en je kunt je hier maar het beste bij neerleggen. Je hebt immers een hond voor jezelf, en hij is er 1 die liever dingen met het baasje onderneemt dan dat hij verplicht moet spelen met andere honden. Hoogstwaarschijnlijk zijn er ook al een hoop signalen aan vooral gegaan wat jullie beide niet hebben opgemerkt. Misschien handig om je eens te verdiepen in de signalen die honden afgeven. Het boek Kalmerende Signalen van Turid Rugaas is een goede. 

Zelf heb ik ook honden die niets met andere honden hebben. Ze hebben een paar honden die ze accepteren, maar zullen vrijwel nooit met andere honden spelen. Ik ga ze daar dan dus ook niet aan opdringen.  

Wat ik heb aangeleerd is honden te negeren. Die van mij kunnen ook uitvallen aan de riem, maar door er elke keer in een grote boog omheen te lopen, je hond af te leiden met een snoepje of speeltje, weet je hond dat hij niets met de vreemde hond hoeft, wat heb geruster maakt. 

Ik ken overigens 3 Tibetaanse terriërs, 1 is van mijn buren, is heel lief, maar heel onzeker bij andere honden. En de andere 2 kunnen per definitie niet met andere honden overweg. 

Helaas is dit bij mijn honden niet het geval. Wat mijn ervaring is, is dat het het beste gaat om eerst een stukje aangelijnd te wandelen. De honden laten we niet aan elkaar snuffelen, gewoon een stukje lopen. Wanneer dat relaxed gaat, gaan de honden los. Op deze manier hebben Kahlúa en Willow kennis met elkaar gemaakt, maar zo doen we het ook bij grote groepswandelingen. 

Mijn honden los laten kennis maken met andere honden, is een absolute no go. 

Ik moet zeggen dat ik de TT's die ik de laatste jaren tegenkom, best vaak onzeker vind en vaak uitvallen...
Het is zeker zo dat jonge honden in de pubertijd niet goed in hun vel zitten, heel anders kunnen reageren dan ze normaal deden, zet daar tegenover dat wij mensen onze (jonge) honden vaak verkeerd inschatten en de hondentaal niet goed verstaan/begrijpen en je hebt snel een overkokend recept voor een uitvallende, onzekere, bange happende hond.


Ik heb geen TT, maar wel een reutje met 8 maanden oud overgenomen, weinig opvoeding, véél te snel hoog in zijn opwinding zitten, geen zelfbeheersing, de herplaatsing bracht hem veel stress en hij raakte in de pubertijd...dus we hebben zéker 1,5 jaar met een flink uitvallende hond gelopen!
Ik heb hem al die tijd aan de lijn gehad en gehouden, soms wel met bepaalde honden kennis laten maken, wat dan goed ging, maar veel vond hij te eng/dreigend dat bijna zou denken (zelfs met genoeg kennis van honden(taal) 'gaat dit ooit nog over'... En het ging over hoor, het was zwaar, maar je moet door die tijd heen, zeker als je hond onzeker is.
Nu is onze hond volwassen, kan met veel hondjes, niet (een enkele wel) met honden groter dan hem, want dat blijft te spannend, dus kan hij uitvallen, maar hij kan een héle zooi honden heel goed negeren en rustig mee blijven lopen.

Dat is wat nodig is, je hond vertrouwen terug geven, veel in grote bochten om honden heen lopen, afstand nemen, laten weten dat hij niks hoeft met een andere hond, afleiden, op tijd contact maken(voor hij de hond ziet) en op die gepaste afstand lekkers strooien, want zoeken, snuffelen, opeten van het lekkers zorgt voor het aanmaken van geruststellende stofjes in de hersenen en geeft ontspanning.
En lekker samen door blijven wandelen, met of zonder een goede bekende (stabiele) hond voor hem, samen aangelijnd of samen even los.

Wel jammer dat jullie juist nu gestopt zijn met de cursus.  Juist met dit gedrag en op deze leeftijd is trainen in een groep juist zo nuttig. Je kunt dan heel gecontroleerd situaties nabootsen en oefenen. Uitvallen is zeker iets waar je aan kunt werken, echter als een hond geen allemansvriendje is krijg je dat ook niet in getraind. Ik heb ook zo'n reu die absoluut niet makkelijk is met andere honden en inderdaad met de aanpak van Soraya is het te doen, maar het blijft opletten.  

Maar Nouri en Niko zijn nog altijd dikke maatjes 

Ik wil je niet ontmoedigen, maar bij ons vorige huis was een Tibetaan die om wat voor reden dan ook een hekel had aan mijn hond. Er was nog nooit iets voorgevallen, mijn hond had altijd zo iets van "okee, jij doet nogal raar, ik loop weg". Die hond liep los in het park, is 100m naar ons toe gedraafd en HAP, zo Dobby in zijn knie. Vier gaatjes. We hebben er ontzettend lang over gedaan om weer thuis te komen, want gaatjes in knie is au.

De volgende dag naar de dierenarts (het was 21.30 in de zomer, en een paar gaatjes zijn niet echt een noodgeval) en toen was het dik. Antibiotica dus.

Helemaal vreemd klinkt dit gedrag me dus niet in de oren, al heb ik sindsdien ook Tibetanen meegemaakt die niet zo zijn.

Bedankt voor alle reacties. We hebben veel tips opgevolgd en we merken verbetering. We negeren honden en leiden hem af. Hij doet niet lelijk meer en is met ons bezig. Hij hoeft geen aandacht te besteden als hij niet wil.

We houden dit vol tot hopelijk de gemoederen bedaren en anders zo lang als nodig.

Goed dat de tips al zijn werk doen en dat je/jullie het zo goed hebben opgepakt!