Mijn hond heeft mij gebeten/ gehapt, wat te doen?

Update; 

Even wat filmpjes. Dan krijgen jullie een betere indruk van Sammy. 

Eerste filmpje is eigenlijk hoe hij altijd is. Onderdanig. Zo was hij ook op bed; 
https://youtu.be/B4KSc6dsnOM

Tweede filmpje is Sammy met commando's: 
https://youtu.be/xPyAurUiK3k 


Hi iedereen. Ik schrijf dit bericht met heel wat emotie, excuus daarvoor, maar hoop dat iemand mij kan helpen. 

Ik heb sinds 6 jaar een hondje. Hij komt uit het buitenland en heeft eigenlijk sinds een aantal jaar gedragsproblemen. Ik heb de eerste twee jaar voor hem gezorgd en toen was er eigenlijk niets aan de hand. Speelde veel met andere honden, super lief naar mensen. Wel is hij vanaf het begin heel angstig en reageert op teveel prikkels. Hij vond alles buiten spannend. Kon echt in paniek raken van auto's die voorbij kwamen ed. Nieuwe mensen vindt hij ook spannend. Hij moet echt de kans krijgen om te snuffelen. Daarna is het de liefste hond en wilt hij alleen maar kroelen en aandacht. Het is een heel rustig beestje. 

Toen hij twee jaar was kreeg ik gezondheidsproblemen en heeft mijn oma de zorg op zich genomen. Daar zijn de problemen eigenlijk begonnen.
Zo kon hij enorm uitvallen naar bepaalde mensen die binnen kwamen, kreeg hij eetnijd en viel uit naar iedere hond. Niet eens bij snuffelen, maar als er een hond aan de overkant van de straat liep werd hij al agressief. 
Ook is hij toen een keer naar mij uitgevallen toen ik naast hem op de bank ging zitten. Dit was heel eng omdat hij heel dichtbij kwam en ik echt bang was dat hij zou bijten. Ook op mijn broer heeft hij een keer gereageerd toen hij hem aaide bij het eten. Echter heeft hij nooit gebeten, meer heel agressief/dreigend gegromd. Dit is trouwens bij de dierenarts ook zo. Daar is hij extreem bang voor en gaat dan enorm grommen/agressief doen als reactie. Sindsdien durf ik niet meer met hem naar de dierenarts. Echter bleef het altijd bij grommen, tanden laten zien. niet bijten. 


Nu woont hij sinds maart weer bij mij en heb ik het meteen goed aangepakt.
Ik ben met een hondentrainer aan de slag gegaan.
Vanaf dag 1 dat hij bij mij was heb ik nooit meer problemen gehad met agressie naar mensen. Nieuwe mensen in huis vind hij spannend, maar hij valt nooit uit, is eerder onderdanig en bang en heeft even de tijd nodig om te snuffelen. Daarna is hij niet meer bij ze weg te slaan.
Ik kan hem tegenwoordig ook gewoon aaien bij het eten. Luistert supergoed naar zijn commando's en stelt zich onderdanig op.
Ik woon op een druk pleintje met een terras dus ben ik vanaf dag 1 heel hard aan de slag gegaan met het trainen van prikkels. Dit gaat heel goed en hij is niet meer bang thuis en kan er ook van genieten om mee te gaan naar het terras. Hij gaat lekker liggen en vraagt zelfs aandacht bij mensen aan andere tafeltjes, laat zich soms dan ook heel makkelijk aaien. Ook kan ik hem meenemen naar verjaardagen en geniet ook van alle aandacht. 

Bij mijn oma kreeg hij nauwelijks nog beweging. Ze is 80 en durfde op een gegeven moment niet meer met hem naar buiten omdat hij zo uitviel naar andere honden.

Toen hij bij mij kwam wonen, was dit probleem er in eerste instantie niet. Het is eigenlijk 2 maanden goed gegaan. Ik had echt het idee dat ik een totaal andere hond in huis. Echter is het toen langzaam een aantal keer misgegaan en op een gegeven moment gebeurde het weer te vaak en viel hij bij het corrigeren een keer uit naar mij.

Ik had toen al wat sessies gehad bij een hondentrainer en heb hem op zijn verzoek 2 weken intern naar hem toegebracht. Ik weet dat veel mensen dit niet aanraden maar voor mij en mij hondje heeft dit goed uitgepakt. Ik zat er op dat moment doorheen en merkte dat mijn vertrouwen minder werd. De trainer heeft hem helemaal geobserveerd en heel veel tips meegekregen. Hier ben ik mee aan de slag gegaan en dit heeft heel goed uitgepakt.

Allereerst heb ik geaccepteerd dat ik een hond heb die wellicht andere honden nooit leuk gaat vinden. Dit klinkt stom maar dit was ook een proces. Ergens kan je er zelf ook heel erg van genieten als je een hondje hebt die lekker speelt met andere honden. Zeker omdat dit de eerste weken toen hij bij mij was zelfs het geval was. Ik kan er heel erg van genieten als ik hem zie genieten. Die acceptatie heeft heel veel gedaan.

Vanuit daar ben ik met hem gaan trainen, en buiten veel meer contact met hem gaan maken, waardoor ik de focus naar andere honden kon verbreken. De eerste stap was dat ik andere honden kon passeren (wel op afstand) zonder dat hij uitviel.
En we hebben het nu zover getraind dat ik hem weer stukjes los kan laten in het bos en hij zodra ik andere honden zie de ruimte heb om hem weer aan te lijnen.
En tegenwoordig speelt hij zelfs weer met teefjes/pups en gecastreerde reutjes. Ongecastreerde reutjes vermijd ik altijd omdat ik merk dat dit de trigger is.
Mijn hond is niet gecastreerd.
Ik loop trouwens 5 tot 10 km met hem op een dag merk dat dit hem natuurlijk ook veel goed doet. 

De hondentrainer heeft tijdens de 2 weken observatie verteld dat mijn hond extreem onderdanig is. Hij heeft verschillende manieren van correctie. Sommige honden hebben meer correctie nodig dan anderen Hij merkte dat mijn hond bij het licht verheffen van zijn stem zich al meteen heel onderdanig opstelt. Dit herken ik ook. Hij kan naar mij maar vooral ook andere mensen heel onderdanig doen (schichtig/op rug liggen) 

Nu heb ik gisteren een incident gehad. Allereerst heb ik de fout gemaakt dat alles zo goed ging en ik soepeler werd met een aantal dingen. Het verhaal met andere honden neem ik nog steeds super serieus en ik ben altijd gefocust op eventuele escalaties. Echter is het een enorme kroelerd en kan ik daar ook van genieten dus laat ik hem soms bij mij op bed slapen. Dit was gisterenavond ook het geval. 

Nu is likt hij zich sinds 3 weken echt obsessief. Soms wel 30/45 minuten lang. Ik houd dit goed in de gaten en heb al gezien dat dit vooral rond zijn buik/geslachtsdelen/achterkant is. Ik ben ook sinds een tijdje van voer gewisseld en heb het idee dat het misschien daardoor komt. Wellicht heeft hij buikpijn/ last van stoelgang. Zijn poep ziet er normaal uit trouwens. 

Gisteren lag hij op mijn bed en was hij al 3 kwartier bezig. Ik corrigeerde hem, maar omdat hij niet meteen stopte corrigeerde ik hem met hardere stem. Hij reageerde defensief (weg kijken, zielig doen) hij ging zitten en daarna gaf ik hem het commando om weer te gaan liggen maar dat deed hij niet. Vervolgens wilde ik kijken waar hij zo aan het likken was en voor ik het wist greep hij naar mijn hand en begon zijn tanden te laten zien en te grommen. Maar echt wel agressief (als een soort wolf) Wat ik heel eng vond, is dat hij heel dicht bij mijn gezicht kwam en in die positie bleef (op mij/ naar mn gezicht). Geen aanstalten meer om te bijten maar wel agressief grommen. 

Ik weet ook zeker als ik nu boos was geworden, dat het was geëscaleerd. Ik wilde ook niet toegeven, dus het enige wat ik kon bedenken was hem proberen af te leiden om hem uit de focus te krijgen. Ik wees naar een punt in de kamer en zei hem enthousiast 'hey kijk eens daar'. Na een paar seconden werkte dat ook en was hij meteen weer heel onderdanig. Ik hem op een rustige manier naar zijn plek in de woonkamer gestuurd. En daar zal hij voortaan altijd moeten blijven. Nooit op meer op mijn bed uiteraard. 

Ik vind het allemaal heel erg, en hoop echt dat ik hier geen harde reacties krijg. Ik ben geen hondentrainer. Ik maak fouten. Dat is nu ook gebeurd. Ik heb wel het beste met hem voor en probeer het allemaal goed te doen. Ik weet ook dat ik dit vooral bij mezelf moet zoeken. Dus het eerste wat ik heb gedaan is heel de situatie geanalyseerd:

Wat ik vooral heel eng vond is dat hij helemaal geen agressieve indruk maakte, maar juist onderdanig. Nu staat mijn bed tegen de muur aan en lag hij aan die kant, waardoor hij waarschijnlijk het gevoel heeft gekregen dat ik hem met mijn stem op zijn plek zette, maar nog doorging met corrigeren door van hem te eisen dat hij ging liggen en hem wilde aanraken. Ik denk dat het angst was en hij zich in het nauw gedreven voelde.  Ik zoek de fout ook absoluut bij mezelf. Maar ik hoor heel graag hoe jullie hier over denken en hoe ik dit het beste kan aanpakken?

Was dit defensieve agressie? Ik zag geen agressieve kenmerken. Wel onderdanig. In elkaar gedoken, ogen wegdraaien. Uiteindelijk tekenen die ik had moeten herkennen. Maar de hap / en agressief gegrom kwam echt zonder waarschuwing zoals je ze denkt te krijgen. Ik heb trouwens afdruk van drie tandjes in mijn hand. Het was dus geen heftige beet.  Daarna leek hij wel dominant agressief. Op mij liggen gericht naar mijn hond. Ik had het gevoel geen kant op te kunnen. 

Het is zo moeilijk omdat het echt het liefste hondje ooit is. Het is zo'n onderdanige kroel-kont. Niemand gelooft mij ook als ik vertel dat dit ook gebeurt. Veel mensen zeggen dat het een van liefste en rustigste hondjes is die ze kennen. Dat is de andere kant. Wat ik vooral zo verdrietig vind ik dat dit het vertrouwen zo'n knauw geeft. Ik hou heel veel van hem, maar dit doet me zo'n pijn, en ik ben zo bang dat dit blijvend effect heeft op mijn band met hem. Dan begin ik te paniekeren dat nu de drempel voor hem weg is om te bijten.  Ik probeer het ook te relativeren. Hij reageert vanuit instinct/ roedel-gedrag/angst. 

Wat ik zelf nu doe of wil doen: 

- Ik ben aan het observeren waar zijn reactie vandaan komt en wat ik zelf anders kan doen (zie bovenstaande hoor heel graag jullie mening) 
- Ik ga heel hard aan de slag met leiderschap. Hem 1 duidelijke plek geven, niet meer op bed/bank. Hem structuur en duidelijkheid geven. 
- Proberen niet meer mijn stem te verheffen. Ik heb het idee dat dit angst bij hem oproept. 
- Ik vermoed dat het gelik komt omdat ik van voer ben veranderd? Wellicht buikpijn en mocht ik daarom ook niet aan hem komen? Ik ga van voer wisselen, en zodra dit niet verbetert ga ik via mijn hondentrainer naar een dierenarts die goed kan omgaan met angstige hondjes (hij valt nog wel uit naar de dierenarts) 
- Ik neem contact op met de hondentrainer en vertel de situatie. Echter ligt dat nu stil vanwege corona en hoor ik heel graag jullie mening over de situatie. 
- Ik ben niet perfect, alle hulp is welkom!

Sorry voor het extreem lange berichtje. Hoop dat iemand de tijd wilt nemen om het door te lezen en mij te helpen. Alvast heel erg bedankt!! 

Altijd een lief hondje geweest en opeens....zou je je hond een check bij de dierenarts willen geven, zomaar bijten terwijl het een kroelkip voor je is...bijten komt niet uit het niets, al zes jaar bij je, misschien toch iets lichamelijks....of, je hebt een wat onderdanige hond dat beschrijf je, heeft geen harde hand nodig toch, daar bedoel ik mee, je stemverheffing, dat is misschien de angst geweest van je,  vandaar het happen, maak er geen groot drama van, negeer het even allemaal en observeer je hond, kijk of die weer bij je komt en behandel je hond rustig, stemverheffing als je hond eens in de fout gaat is niet nodig bij het karakter van je hond....blijf je hond zich terugtrekken en komt tie niet bij je dan kan je eens een afspraak maken bij de dierenarts...laat het even nakijken, helemaal niet gek om een check te doen, bespreek het euvel wel even met je dierenarts.

Van mij krijg je geen nare reactie hoor, ben je mal....als mijn hond zich 30/40 minuten zit te likken dan is er echt wat aan de hand...een hond kan zijn voorpoot wel eens schoonmaken maar dat likgedrag wat je omschrijft daar zit misschien toch een medische oorzaak aan...obsedeer dat eens een poos of dat gedrag steeds terug komt....en geen drama van maken dat je hond lelijk tegen je gedaan hebt...schiet je niets mee op...aai je hondje niet tijdens het eten , laat hem met rust als die eet. Je hondje is wat onzeker , ook buiten als die lekker bij je zit laten anderen je hondje met rust zodat tie zich prettig voelt daar...dat jij hem dan kroelt als die daar aanstalten van maakt prima. Waar ik je wel op wil wijzen, ga niet te hard van stapel lopen met hard te trainen, ga lekker wandelen met dit hondje, laat hem zijn gangentje gaan lekker snuffelen aan alles, op een veilige plek eens lekker los lopen, speel met je hondje maar ga er niet mee trainen. En als je thuis komt, heeft tie genoeg gedaan.

Je hond likt obsessief, er is dus een lichamelijk probleem. Dat moet je eerst laten nakijken door een dierenarts. Hij kan jeuk hebben, vlooien, teken, anaalklierproblemen, etc. Allemaal niet prettig voor hem, dus de oorzaak van het likken moet eerst onderzocht worden.

Wat het uithalen betreft: je hebt ene hond die snel bang of geintimideerd is, en dus ook snel in angstagressie kan schieten. Dus vanuit dat standpunt is zijn reactie niet vreemd. 

Ipv dat je je stem verheft en naar de hond toegaat, kan je de hond beter naar je toe roepen en hem naar jou laten komen. Ga met mondjesmaat oefenen op 'lichamelijk contact'. Dus dat je naar oren, tandjes, huid, e.d. mag kijken zonder dat ie bang hoeft te zijn. Bouw dit op, op een rustige manier. Hou het luchtig en leuk. Als er dan een moment komt dat je echt even iets moet checken op zijn lichaam, dan is het voor hem niet vreemd of bedreigend meer.

Want dat is toch wel een belangrijk vertrouwen dat je moet opbouwen: dat je hond jouw aanrakingen niet als bedreigend gaat ziet, maar als normaal. 

Heel erg bedankt voor je reactie! De volgende ochtend (vanmorgen) kwam hij aarzelend maar kwispelend naar me toe en ging gelijk op zijn rug liggen en wilde geaaid worden. Er staat sinds een paar dagen een kacheltje naast zijn plek en hij is daar bang voor als het aanstaat. Vanochtend wilde ik hem naar zijn plek sturen maar was hij bang en liep hij weg. Toen ik hem achtervolgde en hem het commando (met hardere stem) gaf om terug te gaan naar zijn plek ging hij ook licht grommen. Toen besefte ik dat het waarschijnlijk een reactie is en ik hem in het nauw drijf. Toen goed over gisteren na gaan denken en conclusie gemaakt dat het ook met stem verheffen te maken heeft. Ik heb hem vanochtend met een koekje naar zijn plek gestuurd en hem goed beloond. Dit een paar keer gedaan en nu ligt hij al heel de dag braaf op zijn plek. 

Ik probeer het inderdaad te relativeren. Moet nog even allemaal zakken, maar ik ga inderdaad contact opnemen met de hondentrainer. Via hem zal ik ook de dierenarts regelen. Hij kent een dierenarts die echt de tijd neemt om een band op te bouwen voor onderzoek. Echter neemt hij nu geen honden aan vanwege corona. Tot die tijd zal ik zelf hier hard mee aan de slag moeten. Ik ben blij dat je zo begripvol reageert! Dankjewel!

Alaska's Finest! 

Dankje voor je reactie! Ik heb de afgelopen week al een aantal keer naar zijn buikje gekeken. Dat kan eigenlijk altijd. Ook tandjes, pootjes. Laat hij allemaal toe. Het was echt mijn stem verheffen. En het was echt niet dat ik hem naar hem schreeuwde. Meer op een dwingende manier een aantal keer van hem eisen iets te doen. Ik denk dat dat voor hem al te dreigend was. Plus dat hij op een plek zat waar hij niet weg kon. Ik schrok er vooral van dat er meteen een hap zonder waarschuwing kwam en daarna veranderd hij wel een in soort wolf ofzo. Weet niet goed hoe te beschrijven. Maar echt dreigend, tanden laten zien, gericht naar gezicht. Alsof hij in een soort roes komt. Is dat dan toch vanuit angst? 

Ik heb net gedaan wat je zei. Hem naar mij toegeroepen. Dat gaat hij al meteen op zijn rug liggen. Dus ging ik voorzichtig onderzoeken waar hij zo likt (voelde wat wondjes bij z'n tussen achterkant en z'n ballen maar kan ook van het likken zijn. Beloonde hem ook met hoge stem. Tussendoor aaien. Tanden ook gecheckt. Alles is dan oke. 

Ik ben vooral geschrokken dat het in mijn ogen echt vanuit het niets kwam. Ben bang dat ik het nooit meer aan zie komen, of erger nog dat hij het uit het niets bij andere mensen doet.. 

Ja, ik snap dat je geschrokken bent, hoor. Maar het kwam niet 'uit het niets', het kwam omdat ie zich bedreigd voelde (in het nauw gedreven, stemverheffing). Je hebt een erg gevoelige hond, hij is snel onder de indruk.

Dus probeer er op te letten en het meer uitnodigend en sensitiever aan te pakken. Dat werkt voor hem het beste.

En wat andere mensen betreft: laat niemand zomaar aan je hond komen. Hou zelf de situatie in handen. Je kent je hond en zijn behoeften, vreemde mensen hebben zich daar dan naar te gedragen 

Alaska's Finest! 

Je hebt helemaal gelijk hoor. Het kwam inderdaad niet uit het niks. Maar ik had een bepaald beeld in mijn hoofd hoe een hond dan altijd van tevoren waarschuwt, check: grommen, rug omhoog, tanden laten zien. Dit hoeft niet altijd zo te zijn. Zeker niet als zijn reactie dus uit angst ontstaat. Hij was heel onderdanig. Keek weg, hoofd omlaag maar deed niet wat ik vroeg. 

Groot leermoment voor mij. Daarom hoef ik denk ik ook niet bang te zijn, dat dit nu uit het niets ontstaat, echter meer mijn hond leren te begrijpen en dit soort situaties te vermijden.

Ik voel me wel slecht nu... Denk ik het allemaal goed te doen, mijn stem te verheffen omdat ik 'duidelijk leiderschap' wilde tonen, omdat ik van alle kanten hoor dat dat nodig is, maar iedere hond is natuurlijk anders. Jullie weten niet hoe dankbaar ik ben voor jullie reacties. Uit schrik en emotie ga ik enorm doemdenken. Is hij agressief en onvoorspelbaar/ straks moet ie een spuitje. Nu kan ik het veel meer bij mezelf zoeken en daar aan werken. Want hij is gewoon een schat! 

Nee joh, niet doemdenken.

Het was gewoon even een foute inschatting van je. Iedereen heeft zulke momenten, hoor, dat je denkt van 'ik doe het zo' en dat het anders uitdraait. Achteraf besef je dan: ach ja, dat was niet handig van me, ik had het kunnen weten... 

Niet erg, volgende keer gaat het beter! 

Kim, leiderschap is niet nodig tussen jullie samen, je bent zijn grote vriendin, geen leider waarom zou je, je leeft samen met je hondje...en je bent er achter dat stemverheffing bij je hond veel doet, krimpt in elkaar en gromt... laat hen zijn gangentje gaan , laat hem zelf een plekje uitzoeken en zorg dat niets moet.....hier leef ik..samen..met een hond die ook zeLf een plekje uitzoekt, thuis zich geborgen voelt waar niets moet, en ligt tie eens in de weg, wees vriendelijk en vraag, ga eens opzij, wees rustig en probeer geen stres over te brengen naar je ventje...komt lekker bij je, wees vriendelijk, en als die het prettig vind aai je hem anders laat je hem met rust.

Je hond is denk ik niet echt agressief. Hij kan zich bedreigd hebben gevoeld en daarom van zich afgehapt hebben. Dus van een spuitje is echt geen sprake! Ook hoef je niet te denken dat je hond nu een hekel aan je heeft oid. Honden leven in het nu en je kunt altijd proberen het vertrouwen te versterken. 

Sowieso zou ik naar de dierenarts gaan om achter de reden te komen waarom hij zichzelf zo likt. Misschien heeft hij pijn. Honden met pijn kunnen ook heel erg van gedrag gaan veranderen (in negatieve zin).

Je hond klinkt gevoelig en snel onder de indruk van dingen. Misschien ook wel angstig. Ik vraag me af of jij zijn grenzen wel genoeg herkent en respecteert (en dat bedoel ik niet als kritiek, maar meer om misschien achter de reden te komen waarom hij bepaalde dingen doet). Leiderschap betekent namelijk niet dat je alles daadwerkelijk maar moet doen bij je hond. Bijvoorbeeld aaien tijdens het eten wordt door veel honden als bedreigend ervaren. En dan is het niet gek als ze voernijd ontwikkelen. Jij schrijft dat hij in het begin leuk speelde met andere honden, was dit daadwerkelijk leuk spel? Vaak denken mensen dat hun honden spelen terwijl het gewoon een ongemakkelijke, gespannen chaos is. Echt spel is meer ontspannen, beide honden zijn gewaagd aan elkaar en voelen de mogelijkheid om te stoppen wanneer ze dat willen. Niet één hond die constant achter de ander aanjaagt. Herken jij dit onderscheidt?

Ook vind echt niet elke hond het leuk om aangehaald te worden door vreemde mensen. Soms lijkt het op het oog zo omdat ze bijvoorbeeld kwispelen. Gaat je hond zelf naar mensen toe? Heeft hij de mogelijkheid weg te komen? Kijkt hij ontspannen? Of hijgt hij? 

Deze vragen stel ik niet om te zeggen dat daar per se het probleem zit. Maar wel om te kijken of je echt goed zijn emoties begrijpt en situaties goed kan inschatten. Vaak hebben gevoelige honden juist moeite met dingen als spel en vreemde mensen. Je wil natuurlijk niet per ongeluk over zijn grenzen heen gaan.

Een onzekere hond die snel in een angstreactie schiet heeft wat extra begeleiding nodig. Gooi hem niet in het diepe. Dus als jij ziet dat je hond een situatie niet fijn vindt, dan je hond uit die situatie halen. Leiderschap is dat de hond op jou kan vertrouwen. Dat je helder bent in wat je wil zonder dat je boos hoeft te worden. Maar ook eerlijk zijn naar de hond toe, wat heeft hij nodig. Niet over zijn grenzen gaan behalve als het echt moet bij bijvoorbeeld de DA. 

Inderdaad even naar de dierenarts na laten kijken wat er aan de hand is.

Ik mee met de tips van Alaska en Willemijn. 

Het valt op dat je erg denkt in trainen en aan de slag gaan etc. Dat zou ik los gaan laten. Het lijkt erop dat je verkeerde adviezen kreeg vanuit je omgeving.

Het belangrijkst dat de hond moet leren dat hij ergens is waar hij veilig is, waar van de hond uitgegaan wordt, bijv. dat hij niet in situaties wordt gebracht waar hij niet aan toe is.

Wie  is deze  hondentrainer, heeft hij/zij een website? Waarom niet jou begeleiden en de hond gewoon thuis laten wonen? Weer ergens anders moeten wonen geeft alleen maar extra stress, bovendien leert een hond plaatsgebonden.

Ik zou zelf op dit moment opnieuw beginnen met vertrouwen opbouwen. Ik kreeg zelf met mijn eerste herplaatser (die me ook gebeten had de eerste dag dat ik haar had) een paar "regeltjes" mee, misschien heb je er ook iets aan. Het kwam erop neer dat de hond altijd rusitg moet kunnen eten (dus niet aaien tijdens het eten), als de hond slaapt met rust laten, niet naar de hond toe lopen maar naar jou laten komen, niet over de kop aaien of over hem heen hangen. Houding en stem altijd rustig naar de hond toe.

Verder zou ik me goed inlezen over hondentaal, de boekjes van Turid Rugaas zijn een goede start. Zodat je de hond gaat leren "lezen".

Buiten zou ik bogen maken om andere honden heen, of desnoods teruglopen en hem alleen met andere honden in contact laten komen als je er zeker van bent dat hij deze goed kent en mag en de situatie ernaar is natuurlijk.

BAT 2 van Grisha Stewart is ook een aanrader om te lezen.

Succes  en mocht je een gt in de arm willen nemen vraag hier eerst even na zodat iemand een goede gt kan aanraden, die positief werkt en op de hoogte is van de laatste ontwikkelingen op het gebied van hondengedrag.

Iglo 

dankje voor je reactie! Ik snap dat je het niet als kritiek bedoelt en ik vind het alleen maar fijn dat je kritisch kijkt naar de situatie. Ook ik leer daar van. Aaien van mijn hond tijdens het eten, doe ik eigenlijk niet. Ik gun hem echt zijn momentje, en de plek waar zijn etensbak staat is zijn plek. Laatst heb ik het 1x getest omdat ik merkte dat hij zo relaxt is. Een aantal jaar geleden, mocht je hem niet eens passeren, dan viel hij al uit. Nu heb ik hem laatst geaaid en meteen beloond door een snoepje bij zijn etensbak te gooien. Dat ging heel goed, maar het is bij die keer gebleven omdat ik het niet nodig vind om hem te moeten aanraken bij het eten. 

Wat betreft het spelen let ik wel op dominant gedrag. Wat ik nu opmerk is dat Sammy speelt en ze vervolgens samen snuffelend de boel gaan verkennen. Ik kijk veel filmpjes over hondengedrag ook met betrekking tot spelen, en denk te herkennen wanneer iets spelen is of de ene hond de ander domineert, maar ik durf hier niet heel stellig in te zijn omdat ik geen hondentrainer ben. 

Wat betreft aanhalen door vreemde mensen, daar ben ik heel voorzichtig mee. Ik heb het liever niet, omdat hoe verdrietig ik dat ook vind om te zeggen, ik hem toch niet helemaal 100 procent vertrouw. En dat ligt ook meer bij mezelf, ik wil niet dat het ooit gebeurt dat er iets bij een ander gebeurd. Soms kan het niet anders. Ik verwacht wel dat hij normaal omgaat met bezoek. Maar eigenlijk geef ik iedereen altijd de instructie om niet naar hem toe te gaan maar om hem zelf te laten komen en hem eerst te laten snuffelen. Hij wilt niet zomaar geaaid worden. Op een gegeven moment laat hij dat dan toe en komt dan ook echt om aandacht vragen. Tegen bezoek aan liggen, met z'n neus op hun schoot. 

Wat ik de laatste tijd merk op het terras, is dat hij echt uit zichzelf naar andere mensen aan tafeltjes gaat en duidelijk om aandacht gaat schooien. Heel vreemd maar dan is hij ineens totaal niet eenkennig. Ik laat dat dan ook gebeuren, omdat hij zelf initiatief toont, maar weet niet of ik daar goed aan doe. 

Dobry

Dankje voor jouw reactie! Ik denk heel er vanuit oplossen. Dat is in alles zo. Goed dat je zegt om dat meer los te laten. 
Mijn hondentrainer heeft juist gezegd dat mijn hond de basis heeft gemist. Ik heb hem tot 2 jarige leeftijd opgevoed en was echt zijn baas. Toen is hij tot maart dit jaar bij mijn oma gaan wonen (ruim 3,5 jaar) Hij zei letterlijk: Je hond heeft een tijdje bij oma gewoond. En bij oma's mag alles. Nu woont hij weer bij mama en moet hij weer duidelijke regels hebben. Ik denk dat hij daar een punt heeft. Het is voor zo'n beestje natuurlijk ook niet goed als hij geen vaste basis heeft. Mijn oma is 80 en daar kon ik ook niet van verwachten dat ze goede begeleiding kon geven aan Sammy. Hij heeft daar ook ernstige gedragsproblemen ontwikkeld. Viel uit naar iedere persoon die binnen kwam. Moest dan ook echt in de bench om escalatie te voorkomen. Iedere persoon die hij in die 2 jaar heeft leren kennen dat ik hem had, was trouwens helemaal oke. Die ontving hij kwispelend. Hij groeide op met het hondje van mijn oma maar viel uit naar iedere hond buiten. Viel ook uit naar het hondje van mijn oma als er eten in het spel was. Ik weet bijvoorbeeld dat wanneer hij uitviel naar bezoek, mijn oma hem vaak zijn bench inlokte met een boterham. Dat is natuurlijk de foute manier. 

Het is btw niet mijn intentie geweest om een hond aan te schaffen en er vervolgens niet voor te zorgen. Door ziekte is dat helaas gebeurd. Sinds maart dit jaar zorg ik weer fulltime voor hem en woont hij helemaal bij mij. Hij heeft dus met veel veranderingen te maken gehad. Sinds dag 1 totaal geen problemen meer gehad met uitvallen naar bezoek / eetdrift / agressie naar mij. Eerste weken ook niet naar andere honden, dat ontwikkelde zich na een maand weer. 

"niet naar de hond toe lopen maar naar jou laten komen, niet over de kop aaien of over hem heen hangen. Houding en stem altijd rustig naar de hond toe."  = Dit zijn goede tips. Ik benader Sammy nu redelijk vaak zelf om met hem te knuffelen. Ik ga er maar vanuit dat hij dat fijn vindt, maar hier ga ik wel mee aan de slag. 

Wie  is deze  hondentrainer, heeft hij/zij een website? Waarom niet jou begeleiden en de hond gewoon thuis laten wonen? Weer ergens anders moeten wonen geeft alleen maar extra stress, bovendien leert een hond plaatsgebonden.

Ik heb Sammy naar Pack-leader gebracht. Ik lees heel veel verschillende verhalen over hem. Positief en negatief. Ik ben heel erg positief. Ze hebben mij echt het advies gegeven om hem niet meteen in de roedel daar te plaatsen. Precies om de redenen die jij zegt. Ik ben eerst dus losse trainingen gaan volgen. Helaas is het 1 x geëscaleerd waardoor mijn vertrouwen echt een deuk opliep. Sammy reageerde zo agressief en toen ik hem probeerde te corrigeren door hem af te leiden (niet met harde aanpak) botvierde hij zijn agressie op mij.  Het was meer dat ik er toen helemaal doorheen zat, dat ik ook de keuze maakte om hem daar te plaatsen. Echter heeft dit zoveel gedaan: 

Allereerst heeft Bert mij een spiegel voorgehouden. Heel confronterend maar heel veel van geleerd. 
En ik heb onwijs veel tips meegekregen om mee aan de slag te gaan en dat heeft het volgende gedaan: 

Doordat ik mijn eigen gedrag meer begreep, kon ik met een open blik beginnen met trainen. Dit is met vallen en opstaan gegaan. En een hele klus omdat ik hier echt non-stop honden tegenkom. Nu snap ik ook hoe irritant het is als mensen hun honden los laten waar het niet mag. Ik had het ook gedaan als ik een hond heb die heel makkelijk is. Maar voor mij zijn ht wel stressmomenten. Zodra ik dan lichtelijk in paniek weg probeer te lopen omdat hun hond als een ongeleid projectiel op ons af komt rennen, roepen de baasjes dan dat hij niks doet. Maar mijn hond wel, en als mijn hond daarop reageert, heb ik het gedaan. 
Voor de roedelopname was de situatie zo dat Sammy naar iedere hond uitviel, ook naar honden aan de overkant van de straat. Niet zomaar blaffen, maar echt als een soort agressieve wolf, waarbij het dus ook voorkwam dat hij agressief naar mij werd als ik hem uit deze situatie wilde halen. De eerste stap waar we naar toe hebben gewerkt is om dat tegen te gaan. Ik heb hem geleerd niet in die focus te komen maar op mij te focussen. 

Hij is gewoon een ontzettende onzekere (en ook angstige hond) Hij heeft nu té veel veranderingen achter de rug, jij ziek, bij oma, bij een hondentrainer, dat zijn voor een hond die angstig is en heel prikkelgevoelig funest voor zijn vertrouwen. Ik snap dat jij het idee had niet anders te kunnen(zeker niet als je zelf ziek was), maar het heeft hem zéker niet vooruit geholpen.

Waar ik echt een misselijk gevoel bij krijg is dat je hem nu kan aaien tijdens het eten, waarom zou dat moeten?! Hij heeft nu juist geleerd dat hij niet/nooit rustig kan eten, omdat er altijd wel iemand (ook je broer) juist op dat moment iets van hem wil. Een hond moet altijd in rust kunnen eten, niks moet kunnen op dat moment, zeker niet als je nog zijn vertrouwen daar in moet winnen. Ik kan gewoon langs mijn hond(en) lopen als ze eten, mocht ik er toch even langs moeten, maar nooit val ik ze lastig tijdens het eten, ik wil ook niet lastig gevallen worden tijdens het eten. Het is ook écht niet nodig.
Dus daar zakt eerder het vertrouwen van hem in jou dan dat je er vertrouwen mee opbouwt.


Dat likken is zichzelf geruststellen(waarschijnlijk), likken maakt een kalmerend stofje vrij in de hersenen, dus dat betekend dat hij stress heeft. Dus laat hem zoveel mogelijk met rust, als hij contact wil, dan laat je hem zelf naar je toe komen, je stapt niet op hem af, ligt hij op je bed,dan roep je hem op een afstand weg van daar, of op de bank.
Laat hem op een plek slapen waar hij niet makkelijk gestoord wordt, zoals op de bank(waar hij al eens uitviel omdat jij er naast kwam zitten, hij reageert te sterk op onrust en is gestrest). Geen leiderschap, laat dat auj. varen,maar geef hem rust, geef kansen, geef hem de kans om zijn rust zelf te pakken, zonder dat jij er iets aan opdraagt.
Geef hem vaker een dikke kluif, zo huidkluif(zo'n rol van rund of kophuid), daar kan hij lang op kauwen/sabbelen en dan komt dat rustgevende stofje ook vrij.
Ondertussen kan het zijn dat hij iets open heeft gelikt, dus kan daar erg defensief op gaan reageren idd. Mijn hondje kan ook erg agressief reageren bij de DA, maar met een halsband om en hem met je handen daar goed onder, hij kon mij niet bijten, rustig vasthoudend kan de DA uiteindelijk wel iets bekijken aan de achterkant.
Maar je kunt ook eerst een goede kluif geven en kijken of hij daar dan de focus op kan verleggen, zodat hij niet meer de behoefte voelt om te likken.

En belangrijk, geen leiderschap(wel duidelijkheid,maar zonder dat je denkt bezig te zijn dat jij de leider moet zijn) maar rust, laat alles maar los,want ik krijg wel echt het idee dat je hel gespannen bezig bent en zelf ook een over-focus hebt op het willen helpen van de hond..maar de dingen die worden toegepast geven hem juist veel meer spannen en stress.

Ga met hem rustig aan de lijn wandelen, zoek een lijn van 3 meter, een losse zijn, geen spanning op de lijn en hem zelf laten snuffelen, zelf zijn route laten kiezen, voorlopig heel rustig aan doen. Ik zal er een filmpje bij doen, zodat je ook beter kunt gaan zien wanneer hij iets wel/niet wil, want als je dat ook beter kunt lezen, dan zie je zijn grenzen en kun je zijn vertrouwen in jou herstellen.

Hi Soraya! Bedankt voor je uitgebreide antwoord. 

Om even op dat eten terug te komen. Ik heb dat verkeerd verwoord. Ik ben het er namelijk helemaal mee eens dat een hond met rust gelaten moet worden tijdens het eten. Dat is echt zijn moment. Ik ben al heel mijn leven met honden bezig. Mijn broer echter niet en had geen idee. 4 jaar geleden is dat dus een keer gebeurd. Ik heb hem toen ook uitgelegd hem altijd met rust te laten als hij aan het eten is. Echter in die tijd was het zo erg dat je hem niet eens mocht passeren. Dat vloog hij al uit zijn pan. 

Nu heb ik een speciaal plekje voor hem gecreëerd waar zijn voer en drinkbak staat. En dat is echt zijn plekje waar hij in rust kan eten/drinken. Waar ik hem wel af en toe passeer. En daar reageert hij totaal niet meer op. Misschien heb ik een fout gemaakt, maar een tijd geleden heb ik dus 1x getest hoe hij zou reageren op aanrakingen. Ik heb zijn voederbak neergezet. Hem geaaid, meteen beloond en er een lekker snoepje bij gegooid. Ik denk dat het ook meer was om op dat gebied meer vertrouwen op te bouwen voor mezelf. Maar als jij nu zo schrijft dat het vertrouwen daar mee zakt, snap ik heel goed dat je hier een punt hebt. En dat is wat ik bedoel: Heel vaak denken we ergens goed aan te doen, als ik dit op voorhand zou weten zou ik nooit doen. Ik dacht in dit geval dat ik hem het vertrouwen gaf dat een aanraking niet betekent dat ik zijn eten steel, maar zelfs een beloning gaf. 

Dat likken is zichzelf geruststellen(waarschijnlijk), likken maakt een kalmerend stofje vrij in de hersenen, dus dat betekend dat hij stress heeft. Dus laat hem zoveel mogelijk met rust, als hij contact wil, dan laat je hem zelf naar je toe komen, je stapt niet op hem af, ligt hij op je bed,dan roep je hem op een afstand weg van daar, of op de bank.
Laat hem op een plek slapen waar hij niet makkelijk gestoord wordt, zoals op de bank(waar hij al eens uitviel omdat jij er naast kwam zitten, hij reageert te sterk op onrust en is gestrest). Geen leiderschap, laat dat auj. varen,maar geef hem rust, geef kansen, geef hem de kans om zijn rust zelf te pakken, zonder dat jij er iets aan opdraagt.

Dat likken is wel sinds een aantal weken zo. En er is niets veranderd. Ik ga er wel rekening mee houden dat dit het kan zijn. Goede tip om niet meer zelf op hem af te gaan. Hij heeft nu zijn eigen plekje en ik merk dat hij daar ook uit zichzelf gaat liggen. De nieuwe regel voor mij maar ook voor mijn bezoek gaat zijn, dat zolang hij daar ligt, hij met rust gelaten wordt. 

Geef hem vaker een dikke kluif, zo huidkluif(zo'n rol van rund of kophuid), daar kan hij lang op kauwen/sabbelen en dan komt dat rustgevende stofje ook vrij.

Dit vind ik dus wel heel spannend. 4 jaar geleden is daar die eetnijd door begonnen. Als hij zo'n bot had mocht je hem echt niet passeren. Ook niet langs zijn eigen plekje. Sindsdien heb ik hem nooit meer kluiven ed. gegeven. 

Wat betreft 'het leiderschap'. Ik vind het allemaal zo moeilijk. Iedereen zegt weer wat anders. Ik weet enkel dat ik het alleen maar goed wil doen. Ik wil het beste voor hem en dat hij zich goed voelt. Misschien moet ik het inderdaad een beetje loslaten. Ben nu extreem gefocust op het allemaal te willen oplossen. 

Heel erg bedankt voor je reactie en je filmpje. Ik ga hier zeker nog naar kijken. 

Soraya ik denk dat ik snap wat jij bedoelt.

Waarom moet je een hond die overgevoelig is steeds aan prikkels blootstellen?

Nieuwe mensen moet hij aan wennen,waarom?

Heb ook een overgevoelige hond gehad,wat hier werkte was,steeds dezelfde wandeling,zo weinig mogelijk prikkels,niet mee naar terras,geen vreemde mensen laten aankomen ondanks dat hij nooit heeft gebeten en geen greintje agressiviteit in zich had naar mensen toe.

Drukke hondlosloopvelden liet ik links liggen of ik liep de andere kant op. Hij wilde niet benadert worden door honden werd hij heel zenuwachtig van.

Het resultaat een fijne hond die altijd luisterde naar mij,rustig in huis was,vertrouwen in mij had want dat is toch wat je wilt een hond die rust in zijn koppie heeft.

Vaste slaapplaats,niet op bed als je niet tegen gelik kan.

Je gaat op een terras zitten daar is de hond lief maar de prikkels die hij daar opdoet,worden vaak thuis weer afgereageerd vb.door obsessief likken,het zit in het kopje. Ik heb nu een jonge hond en als het buiten te druk is geweest dan is ze thuis even super druk,die opgebouwde spanning moet ze kwijt,zij kan het aan maar sommige honden niet.

Prikkels zoveel mogelijk vermijden zoals Sorya zei,lekker op rustige plaatsen lopen.

Ik lees vaak dat mensen zoveel willen van honden,een hond wilt eten,beweging,liefde en zorg en wat de hond verder niet leuk vindt zeker op een bepaalde leeftijd,gewoon niet te doen.

" Soraya ik denk dat ik snap wat jij bedoelt.
Waarom moet je een hond die overgevoelig is steeds aan prikkels blootstellen?
Nieuwe mensen moet hij aan wennen,waarom?
 
Heb ook een overgevoelige hond gehad,wat hier werkte was,steeds dezelfde wandeling,zo weinig mogelijk prikkels,niet mee naar terras,geen vreemde mensen laten aankomen ondanks dat hij nooit heeft gebeten en geen greintje agressiviteit in zich had naar mensen toe.
Drukke hondlosloopvelden liet ik links liggen of ik liep de andere kant op. Hij wilde niet benadert worden door honden werd hij heel zenuwachtig van.
 
Het resultaat een fijne hond die altijd luisterde naar mij,rustig in huis was,vertrouwen in mij had want dat is toch wat je wilt een hond die rust in zijn koppie heeft.
 
Vaste slaapplaats,niet op bed als je niet tegen gelik kan.
Je gaat op een terras zitten daar is de hond lief maar de prikkels die hij daar opdoet,worden vaak thuis weer afgereageerd vb.door obsessief likken,het zit in het kopje. Ik heb nu een jonge hond en als het buiten te druk is geweest dan is ze thuis even super druk,die opgebouwde spanning moet ze kwijt,zij kan het aan maar sommige honden niet.
Prikkels zoveel mogelijk vermijden zoals Sorya zei,lekker op rustige plaatsen lopen.
 
Ik lees vaak dat mensen zoveel willen van honden,een hond wilt eten,beweging,liefde en zorg en wat de hond verder niet leuk vindt zeker op een bepaalde leeftijd,gewoon niet te doen.
 
  "

Monique

Hi Monique

Sammy meenemen naar wat drukkere (denk hier niet aan overvol terras, dat doe ik hem niet aan, ik heb een klein terrasje voor de deur met 10 tafeltjes, zonder muziek.) doe ik echt vanaf dag 1 dat hij hier is. En nee ik ben geen hondentrainer, maar ik zie juist dat hij veel beter met alle prikkels om kan gaan. In het begin was een passerende auto voor hem al te veel. Moet ik dat dan altijd vermijden? Ik heb juist met hem eraan gewerkt om op mij te vertrouwen. Ik snap dat ik geen onnodige prikkels op moet zoeken. Maar dat terras is nu eenmaal voor mij deur dus heb ik hem geleerd dat dit niet eng is. Nu rent hij er vaak al kwispelend heen, kent de eigenaren, ploft zelf neer in het zonnetje. 

Jullie hebben denk ik wel een punt met prikkels. Ik denk dat Sammy gewoon overgevoelig is. Ik denk dat ik aan de slag moet met regelmaat. 1 vaste slaapplek, 1 vaste plek om te eten. Hem naar ons toe laten komen ipv andersom (dit deed ik zo goed als altijd, maar vanaf nu altijd) 

Over het likken: Dit is echt iets van de laatste weken. Iedere dag hetzelfde. Dus niet een dag wanneer we meer gedaan hebben hij het meer doet.  Het is niet dat ik er niet tegenkan, maar meer dat ik niet wil dat hij zichzelf kapot likt en daardoor pijn blijft houden. Hij heeft wondjes rondom z'n ballen. Normaal mag ik wel altijd overal kijken/voelen, dus had dit al opgemerkt. Daarom dat ik hem na 45 minuten toch echt wilde corrigeren. 

Met nieuwe mensen moet hij aan wennen, bedoel ik niet dat hij dat moet van mij. Ik vind het helemaal niet nodig om hem in contact met iedereen te brengen. Maar ik vind wel dat er mensen bij mij over de vloer moeten kunnen komen. Echter geef ik ze altijd de instructie Sammy te laten, en pas aan te halen als hij daar zelf om vraagt. 

Dankje voor je antwoord!

Ik zou toch ook even langs de dierenarts gaan hoor. Plotseling veel likken op 1 plek en uitvallen kan ook duiden op pijn. Toch fijn om dat eerst even uit te kunnen sluiten of te kunnen verhelpen (niet direct aan erge enge dingen denken). Ik heb een hond met maagproblemen en op het moment dat ze veel gaat likken en knorrig gaat doen tegen de andere twee weet ik dat het weer tijd is voor een kuur.

Even snel...een hond heeft nooit 1 vaste slaapplek, het is heel belangrijk voor ze om te kunnen kiezen, mijn hond(en) heeft wel 5 verschillende slaapplekken, voor een hond (net als bij ons eigenlijk) is het nodig om zich makkelijk te kunnen verleggen, wat ze dan ook met grote regelmaat doen.

Hi, Goed om te weten. Hij mag van mij niet meer in de slaapkamer. Enkel in de woonkamer. Daar heeft hij een kleedje. Nu wil hij ook wel eens op de bank liggen. Dit mag hij van mij niet. Dus overdag probeert hij dat ook niet. Nu weet ik dat hij dat 's nachts wel doet, aangezien ik dan een bos met haren aan tref. Is het oke dat hij 's nachts wel de ruimte heeft om te beslissen waar hij ligt? 

En moet ik het dan overdag ook gewoon toelaten als hij in het midden van de kamer of naast mij ( bij mijn werkplek) komt liggen? Misschien stomme vragen, maar ik dacht bijvoorbeeld weer dat het goed is om een hond 1 duidelijke plek te geven die echt van hem is. 

Thanks Klara. Ik denk het ook. Aangezien dit echt iets is van de laatste weken. Er zijn geen veranderingen geweest die hem stress zouden op moeten leveren. Ik ga dit doen!

Kim wat goed dat je zo uitgebreid antwoord geeft op iedereen

Fijn dat je weer zelf voor je hond kan zorgen. Ik denk niet dat het erg is als een hond alles mag, en dat een hond heel goed snapt wat bij wie de regels zijn. Jenna van mij mag ook eigenlijk best veel, en ze is daar absoluut niet agressief door geworden, integendeel. Ik denk dat agressiviteit eerder ontstaat uit frustratie, of miscommunicatie, angstig zijn, of zich bedreigd voelen etc.

Neemt niet weg dat je best regels mag hebben natuurlijk.

Positief opvoeden vind ik de hond begeleiden en ervoor zorgen dat hij niet in de fout kan gaan, dus niet afwachten tot de hond een fout maakt en dan corrigeren, maar voorkomen dat er een fout (in onze ogen) gemaakt kan worden. Natuurlijk is dat niet altijd mogelijk, maar dan haal je de hond rustig uit de situatie.

Mijn eerste herplaatser Lola had in het begin ook erge baknijd, ze veranderde in een wilde grauwende wolf,  dat is eigenlijk vanzelf over gegaan door op afstand te blijven als ze at of aan een bot knaagde. Ik zou het wel weer proberen met een veilig bot, maar wel als iedereen om haar heen rustig is en op afstand.

Naar mijn mening hoeft een hond niet te leren wie de baas is in de zin van trainen e.d., de baas is iemand waarbij hij zich begrepen voelt en veilig voelt, dat is een proces wat met trainen niets te maken heeft. Het gaat om vertrouwen en vriendschap, respect.

Dit is wel een interessant stukje waar dat idee over dominantie en de baas zijn e.d. vandaan komt en hoe het in werkelijkheid zit

https://www.hondenpage.com/honden-encyclopedie/wid_359-Wat-is-er-met-dominantie?.php

Ik zie het likken ook als stress.

Spanning bouwt geleidelijk op..dat het dus sinds 3 weken is zegt dat je over het algemeen teveel met hem doet.

Het feit al dat hij op bed mocht was een nieuwe situatie en kan dat likken hebben getriggerd.

Als ze veel impulsen krijgen hebben ze ook tijd nodig om dat te verwerken.

Kluiven is inderdaad heel erg belangrijk om stress te verwerken.

Ik begrijp dat je paar jaar geleden enorme negatieve ervaringen daarmee hebt gehad maar je bent nu al zoveel verder.

Wat ik zou doen is beginnen met iets wat hij redelijk snel op heeft bv een konijnen oortje.Biedt het aan op zijn eigen plekje en laat hem daarna met rust.Hierdoor zal hij vertrouwen krijgen dat je het niet afpakt...net als met eten. 

Ik zou dus wel aanleren dat kluiven alleen op eigen plekje mag.

Een hond  heeft inderdaad meer dan 1 plek nodig..dat hij naast je werkplek komt liggen is gewoon omdat hij bij je wil zijn.

Ook midden in de kamer liggen gewoon toestaan..als er iets is waardoor het onhandig is kan je hem altijd even naar zijn plekje sturen(met sturen bedoel ik hem motiveren daar heen te gaan).. of daar weglokken met een snoepje.

Op de bank kan je s'nachts  evt wat spulletjes leggen zodat hij daar niet opgaat.Hij wil dan op de bank omdat hij dan hoger ligt...meer overzicht heeft.

Dat kacheltje naast zijn veilige plek vind ik ronduit sneu..kan dat niet ergens anders staan?

Je eerste filmpje zie ik een hond die alle signalen geeft niet aangeraakt te willen worden het enorm spannend vindt.

Wat jij defensief noemt zijn kalmerende signalen..het overweldigt hem dus...hij wil dat je stopt.

Ik vraag me ook af of het voor Sammy nou wel zo leuk is om mee te gaan naar drukke verjaardagen bv.

Hij kan het...maar levert wel veel extra spanning op..

Dobry zei het al ,lees het boekje kalmerende signalen van Turid Rugaas eens.

Het is een heel overzichtelijk boekje over wat bepaald gedrag betekend..hoe honden elkaar continu signalen geven.

Denk dat als je even een topic opent met een oproep dat iemand het misschien wel digitaal voor je heeft.

Het zal je enorm helpen je hond te begrijpen.

Bij een angstige hond inderdaad nooit je stem verheffen of streng doen.(dat had je al ervaren)

Het fijne is ze zijn zo gevoelig dat dat ook niet nodig is ze luisteren zo ook wel.

Naast je stem gebruiken kan je ook gebaren aanleren..goed voor de focus op jou en dat heeft veel minder impact op de hond dan geluid.

Verder dat spelen met andere honden vind ik echt totaal onbelangrijk.Het levert over het algemeen alleen maar meer stress op(ook positieve opwinding is stress)...samen snuffelen prima

Ik weet hoe het is om een angstige hond te hebben en hier was naast kluiven hem los laten lopen een enorme uitlaatklep.

Als ik iets spannends met hem had gedaan werd dat altijd opgevolgd met iets leuks.(dus een kluif of ergens los)

Verder zelfvertrouwen opbouwen kost enorm veel tijd en velen goede ervaringen.

Je bent al met veel goed op weg maar overvraag niet.

Je 2e filmpje is echt heel leuk om te zien dat vindt Sammy dus erg leuk.

Ik zou dus de focus gooien op uitlaatkleppen voor Sammy.

Probeer een plek te vinden die overzichtelijk is waar Sammy wel los kan.Waar nauwelijks honden komen.Hij is prima terug te roepen bij naderen van andere honden.

Wees creatief...hier liepen we vaak op bouwterrein wat wel was afgezet maar nog niet werd gebruikt.(die hekken zit meestal wel een ingang in)

Of misschien zou je eens bv aan een boer kunnen vragen of je af en toe met Sammy op een weiland mag lopen wat niet gebruikt wordt.Of misschien mag je een veldje van een hondenschool eens gebruiken op moment dat ze gesloten zijn.

Meer spanning af laten vloeien is echt heel belangrijk voor Sammy.

Verder wil ik even zeggen dt ik enorm veel respect heb voor je doorzettingsvermogen

Een angstige hond hebben is een enorme klus..je hebt nooit vrij.

Kim, je hebt een heel gevoelige hond en hebt al veel goede adviezen gekregen .

Ik zou alleen willen toevoegen: laat je hond meer zelf bepalen. Waar en wanneer ze slaapt bv. En laat haar daarbij, net als bij het eten, met rust.

Als ze op de bank kruipt s nachts, wat is het probleem behalve wat haren....

Probeer over het algemeen te voorkomen dat je haar moet ' corrigeren' want kan al heel snel blijkbaar veel te bedreigend uitpakken voor je hond waardoor je kans loopt dat ze , uit angst, aanvalt.

Dat is het belangrijkste wat je je eigen moet maken.

Dus ook sowieso niet op bed laten.

Het is niet zo dat je nu zachtjes sluipend en stilletjes door je huis moet lopen daarom, zeker niet.

Maar gebruik je stem wijs: zing bv eens wat, zonder de hond aan te kijken! Dat gaat ze wennen dat wat hardere stem niet zomaar betekent dat er een baasje boos is.  Geluid maken en niet naar de hond kijken = geluid loskoppelen . Ze beseft dat het niet met haar te maken heeft.....

Buiten eigenlijk idem. Er zijn enge situaties maar daar kun je je stem juist gerusstellend gebruiken: praat met haar, vertel haar rustig , ja dit is een ratelende tram(of zoiets) maar verder niet erg eng hoor. En je loopt gewoon door.

Kortom, wat Dobry ook al zei, respecteer je hond, respecteer haar grenzen en zorg dat andere mensen dat ook doen.

Laat haar meer met rust (niet te vaak zomaar willen aaien bv) en laat haar meer zelf bepalen.

Het is misschien anders dan wat je je had voorgesteld van een hond in huis, maar deze hond is ws als pup nooit gesocialiseerd in de buitenwereld en dat gemis maak je gewoon domweg nooit meer goed...

Wat ik nog was vergeten....als je eenmaal de kalmerende signalen weet..kan je ze ook zelf bewust toepassen om je hond op spannende momenten te ondersteunen..bv je klein maken ,wegkijken,met boogje ergens omheen lopen, zijwaards naderen. ect.

sommige gebruik je al

bv

Negeren is ook een kalmerend signaal en zoals je gemerkt hebt kruipt je hond sneller uit zijn schulp als andere mensen hem negeren en dat komt omdat honden dat onderling ook zo doen in een stabiele roedel als een hond te gespannen is of te opgewonden...dat helpt ze kalmeren.

Verder zie jezelf als coach..niet als baas.

Jou taak is de hond tot juiste gedrag stimuleren..niet boven de hond staan.

Ik zie aan je 2e filmpje dat Sammy het heel graag goed wil doen en openstaat voor je suggesties

Er is verschillende keren geopperd om naar de DA te gaan,maar ik zie daar geen enkele reactie op. Waarom is dat? Likken kan ook pijn aangeven. Misschien zitten zn anaalklieren wel vol, heeft hij een vlo, of iets. Een check up kan geen kwaad. Maar ga zaken uitsluiten. 

Wat ik ook in je verhaal lees is darlt je onzekere hondje al 5x van huis heeft moeten wisselen (buitenland,bij jou, bij oma, bij jou,bij hondentrainer,weer bij jou), daar word elke onzekere hond nog onzekerder van. Stop aub met het overheersend trainen van je hond en het corrigeren. Je kan je hond ook overtrainen, ik heb dat een keer meegemaakt. De hond stond altijd in "trainingmodus", ontzettend sneu. Moest weg en ging asiel in. Dat wil je niet.  En zeker je hond aan allerlei prikkels blootstellen werkt averechts, ga dat gewoon uit de weg tot hij het aankan, misschien wel nooi. Ga genieten van elkaar, leer te ontspannen en lees je in hoe om te gaan met dit soort hondjes. Denk aan Monique Bladder, BAT training, er zijn lezingen op dit gebied. Succes

Hoi Kim!

Je hebt al heel veel uitgebreide goede reacties gehad. Ik kan niet heel veel nuttigs toevoegen want ik heb geen ervaring met angstige honden. Ik wil wel even zeggen dat het klinkt alsof jij heel veel van Sammy houd en dat je het beste met hem voor hebt. Dus wees niet te hard voor jezelf!

Verder kan ik je alleen heel erg de boekjes van Turid Rugaas aanraden! Daarnaast heb ik een boek van Liz Wolting: in balans met je hond. Daar staan wat goede tips in over vertrouwen opbouwen met je hond en rust brengen in de dag. Misschien heb je daar wat aan?

Heel veel succes met Sammy, ik lees mee!

Hi, even snel een reactie! Allereerst bedankt voor je reactie. Volgens mij heb ik het al wel aangehaald, maar ik wil zeker naar de dierenarts. Dat was ook het eerste wat bij mij opkwam. Ik vind dat likken niet normaal. Echter wordt er ook gezegd dat het door stress kan komen, maar alsnog wil uitsluiten dat er wat is. 

Het enige waar ik mee zit, is dat hij agressief is naar de dierenarts. De laatste is hij echt naar de keel gevlogen. Wil hem ook niet meer helpen. Nu heb ik via mijn gedragstrainer de optie gekregen om hem naar een speciale dierenarts te brengen die ervaring heeft met agressieve en angstige honden, dus dat is inderdaad al in gang gezet!

Hij heeft helaas al teveel veranderingen meegemaakt. Ik had gewild dat het anders was, maar zo had ik het ook niet gepland natuurlijk. Daarom wil ik er nu ook alles aan doen om dit te laten werken. Het komt niet in mijn hoofd op om hem weg te doen. Dat wil ik hem niet aandoen. 

Wat ik nu inderdaad doe is Sammy volledig met rust laten. Ik laat hem wel merken dat ik weet dat hij er is door hem soms vrolijk aan te spreken, maar ik roep hem niet bij me. Ik wacht tot hij zelf om aandacht komt vragen en haal hem dan aan. Dan ook niet te uitgebreid, rustig opbouwen. 

Verder heb ik hem vandaag een bot gegeven. Kreeg ik ook als tip. Vond het heel spannend omdat hij 4 jaar geleden dus agressief reageerde bij enkel passeren. Het gaat nu goed. Al ligt hij heel al heel de middag op zijn bot te kauwen en wilt zelfs niet mee naar buiten.. 

Ik zou als hij te obsessief en te lang aan dat bot knaagt op een gegeven moment iets lekkers aanbieden,stukje kaas,worst als hij maar dat bot loslaat,kan jij het wegnemen,desnoods lok je,je hond mee naar de gang weg bij dat bot dan kan jij rustig het bot opruimen. Pas de andere dag weer dat bot aanbieden als het goed gaat.

Het is een beetje wikken en wegen...hond moet ook uitgelaten worden.

Ohh wat zou ik  graag op de vind ik leuk knop in willen drukken nu 

echt enorm goed dat je dat hebt gedaan.Sammy vindt het dus duidelijk ook heel fijn.

Inderdaad even voorzichtig bij afnemen..tips daarover zijn al gegeven.

Als dat alsnog problemen ,geeft kies dan voor een kauwsnack die hij redelijk snel op heeft .