Duke blaaskanker

Even van me afschrijven, ik ben in shock, kan het nog niet geloven! En vooral zo ontzettend verdrietig

Begin mei ontdekte ik dat Duke een klein beetje bloed plaste als zijn blaas bijna leeg was. Uiteraard meteen een afspraak gemaakt bij de DA. We kregen antibiotica mee voor 2 weken, de da dacht aan een blaasontsteking. Na 10 dagen zag ik geen bloed meer bij Duke's urine, dus we waren blij. wel raadde de DA aan te proberen urine op te vangen voor controle. Dat was wel een uitdaging, maar is uiteindelijk gelukt. De uitslag was gelukkig goed.

Op 10 juni zag ik weer een klein beetje bloed in de urine. Dus de volgende ochtend een plasje weggebracht voor onderzoek. Deze zat bomvol struviet. We kregen ontstekingsremmers en dieetvoer mee. Ik moest dit 5 a 6 weken geven. Duke bleef levendig en vrolijk. wel zag ik op sommige dagen nog wat bloed bij de urine. Dus in overleg met de DA een afspraak gemaakt voor een röntgenfoto op 24 juli. Daar was niets op te zien, en de urine die ik had meegebracht was vrij van blaasgruis. We kregen een nieuwe antibiotica kuur mee om de blaas tot rust te brengen.

Na afloop van de kuur was er geen verbetering, dus de DA plande een echo in bij onze eigen praktijk, waar 1x in de 3 weken een specialist aan huis komt. Dat is erg fijn, want Duke is altijd super gestresst bij de DA.

Afgelopen vrijdag was het dan tijd voor de echo. Ik had een heel naar voorgevoel, maar hield mezelf voor dat er waarschijnlijk ergens een steentje zat of misschien een poliep. De kans dat het een tumor zou zijn was maar een paar procent. Duke was erg braaf tijdens het onderzoek. Maar de uitslag sloeg alle grond onder mijn voeten weg!! Een tumor, kwaadaardig, en op de meest vervelende plek die er is, bij de blaashals en de urineleiders

Omdat Duke nog 9 moet worden (eind september), wil de DA ook nog niet meteen opgeven, en heeft ze overleg gepleegd met een specialistische oncologie kliniek voor dieren in Gouda. Daar zien ze misschien nog mogelijkheden. We hebben dus een afspraak gemaakt voor een intake op 25 augustus.

Ik ben ontroostbaar dat mijn allerliefste maatje dit overkomt Daarnaast zit ik erg in dubio over het vervolg. Zoals gezegd is Duke niet de meest makkelijke patiënt bij de dierenarts. Ik wil hem uiteraard zoveel mogelijk leed besparen. Van de andere kant is bijna 9 jaar nog vrij jong voor een Kooikerhondje, en zou ik een behandeling graag nog een kans willen geven. Zijn er mensen op dit forum (hopelijk niet!) die iets soortgelijks hebben meegemaakt? Ik hoor graag jullie ervaringen.

Sorry voor het lange verhaal, maar het scheelt een klein beetje om het even van me af te schrijven

Oh Karin wat een verschrikkelijk nieuws. Ik heb er geen ervaring mee maar als de financiën geen probleem zijn volg dan je gevoel. Er is zo veel meer mogelijk en jij kent je hond het beste.

Heeel veel sterkte lieverd.

Dank voor je reactie Kees <3 Nee, de financiën zijn het probleem niet, dat komt wel goed. Bij nood willen mijn ouders ook financieel bijspringen, want zij houden ook zielsveel van Duke. Maar ik vind het zo moeilijk, wat is wijsheid... Ik wil Duke nog lang niet kwijt, maar ik mag ook niet egoïstisch zijn.

Ik denk dat je in Gouda heel goed zit. Vraag gewoon of ze heel eerlijk willen zijn over hoe belastend een behandeling kan zijn zodat jullie een goede afweging kunnen maken.

Vreselijk Karin ,

In een ver verleden heeft een van mijn bouviers blaaskanker gehad ,Zij is geopereerd in Utrecht ,was toen 10 jaar ,Daar hebben ze de helft van de blaas verwijdert ,het schijnt dat dat met de jaren weer wat meerekt  zo'n blaas ,Ze heeft nog jaren geleefd ,maar bij haar zat het aan de linkerkant van de blaas  ,makkelijk te opereren .

Tegenwoordig zijn ze zo ver met dit soort operaties .Veel sterkte en wijsheid .

Dank voor je reactie Heleen. Ja, mijn DA zei dat een "blaasverkleining" heel goed gedaan kan worden. Helaas zit het probleem bij Duke op de moeilijkste plek die er is...

Ooh Karin, wat een klotenzooi, de grond word dan even onder je voeten weggeslagen.

Ik weet niet, ik zou zeggen, laat het aan de specialist over, ze kunnen zoveel tegenwoordig.

Ik heb er echt geen verstand van, maar als je een paar jaar kan rekken dan zou ik het zeker doen. als de specialist een goede manier vind.

Karin, jee heftig, en tuurlijk hier van je afschrijven, ik kan je niet helpen ermee, maar wens je toch zoveel goed voor je lieverd, en hoop dat er nog wat aan gedaan kan worden dat tie nog een poos bij je mag blijven....

Dak voor je steun Willemijn <3

wat moet dat een schok geweest zijn, zulk nieuws hakt je om

zelf zou ik net als de dierenarts ook denken, hij is nog jong dus verder kijken wat de mogelijkheden zijn, als een operatie mogelijk is zou ik er zelf voor gaan

Lola had iets anders, een tumor op haar been en buik, maar moest dus ook op een leeftijd van 10 jaar (geschat, ze is gevonden op straat dus afkomst onbekend)  geopereerd worden en ze was een hond formaat rottweiler.

Ze liet deze dierenarts (degene bij wie we normaal gingen was net overleden) niet dichtbij komen, en was echt agressief daar. Ik heb toen in overleg met de dierenarts haar zelf de verdoving gegeven, en we mochten ergens apart zitten en erbij blijven tot ze weg was, en we hebben haar voor het goed wakker worden weer mee naar huis genomen. Niet dat ik dat perse aanraad, maar in ons geval was het kiezen tussen 2 kwaden en leek dit de veiigste en diervriendelijkste optie. Dat zal in elk geval weer anders zijn maar misschien zijn er dingen bespreekbaar wat je kunt doen om het voor hem zo min mogelijk belastend te zijn.

Dank je voor de tip Dobry, dat is wel iets om te overleggen inderdaad

och wat naar zeg..geen wonder dat je van slag bent 

Laat je goed informeren ook door specialist wat mogelijkheden zijn.

en ook het verloop van de ziekte en de klachten als je niet behandeld verder.

Hoe meer je weet hoe meer rust in je hoofd om te beslissen wat je wil of juist niet en wanneer het tijd is.

Wat een rot nieuws, ik heb geen advies maar wil je wel sterkte wensen.

Wat een naar bericht. Laat je eerst heel goed informeren inderdaad.

Heel veel sterkte! 

knuffel van mij en Noortje

Wat een verschrikkelijk nieuws en 9 jaar is nog veel te jong.

Ik zou afwachten wat de specialist zegt. Als hij/zij nog mogelijkheden ziet en ook de kwaliteit van zijn leventje niet dusdanig achteruit zou gaan, zou ik die mogelijkheid met 10 handen aangrijpen. 

Ik wens je heel veel sterkte en hoop dat de specialist met positief bericht komt.  

Ach Karin wat een schrik en verdriet; Duke van nog geen 9 jaar blaaskanker. Rot ziekte. Heb je nog contact met de fokker? Komt het in zijn lijnen vaker voor?

De ca. 3 maanden voor deze uiteindelijke diagnose zijn een crime. Ik hoop dat je het beste voor je maatje kunt doen. 

Kooikerhondjes zijn zo trouw aan de baas. De will to please is hoog. 

Het brengt herinneringen aan mijn Kooikerhondje, ook hij had  een bijna  "platen' vacht op zijn rug. Duke lijkt ook qua hoofd wel op mijn maatje bij vreugde en verdriet Floris. Floris is oud geworden; bijna 15 jaar. Op het einde van zijn leven gezwellen in zijn prostaat en een urineweg; niet kwaadaardig maar inoperabel.  De weg naar de uiteindelijke diagnose was een hel door 3 x verkeerde diagnose, terwijl ik de juiste vanaf het begin had genoemd. Om ruimte te creëren nog wel laten castreren. Uiteindelijk zijn leven niet lang kunnen rekken.

Heel veel sterkte.

Wat erg zeg als je zoiets te horen krijgt.

Hopelijk krijgen jullie goede raad en perspectief in de kliniek in Gouda volgende week.

Veel sterkte.

zo erg karin hoop je liefje nog lang bij jou kan zijn 

Bedankt allemaal voor jullie lieve reacties! Dat geeft toch een beetje steun in deze ...... tijd.

Bulleke: dat is het tegenstrijdige... Ik wil Duke nog zo graag bij me houden, dus eigenlijk wil ik iedere kans op behandeling aanpakken. Maar Duke is zo'n stress kip bij de DA, dus ik moet vooral aan hem denken. Als het een lijdensweg wordt wil ik hem dat ook niet aandoen. Ik hoop op dit moment vooral dat de specialist echt eerlijk is in zijn antwoorden. Dat hij desnoods zelf zegt dat we er niet aan moeten beginnen vanwege Duke zijn karakter. Dat zou voor mij de keuze makkelijker maken. Maar uiteraard hoop ik op een beetje goed nieuws en perspectief, en dat ze bij de kliniek met methodes werken om het voor Duke draaglijk te maken. We hebben onze portie slecht nieuws voor nu wel gehad

Loesje: Duke is inderdaad zo trouw aan mij en mijn familie <3 Dat maakt het des te moeilijker om dit nieuws te verwerken. Hij heeft een lange gebruiksaanwijzing, maar is voor ons een gouden hondje. <3 Ik hoop dat ons nog wat tijd gegund is. Het blijft altijd moeilijk om je beste maatje te verliezen, maar ik had er meer vrede mee gehad als hij al bejaard was geweest.

Ik kan natuurlijk niet oordelen over Duke in wat voor mate hij een stresskip is bij de DA. 

Heb wel ervaring met een zeer angstige Wopper bij de DA. Mede door gebeurtenissen bij een vroegere DA.

Als ik haar in de auto zette, voelde ze het al aan, de losse haartjes trilde uit haar lijfje en verschrikkelijk hijgen vanaf de start van de autorit totdat we klaar waren bij de DA. 

Verleden jaar kregen wij de afschuwelijke diagnose dat zij longkanker had, hier was sowieso niets meer aan te doen.

Had zij een behandelbare soort gehad in de vorm van een operatie, dan was ik daar zeker voor gegaan. Had het een behandeling geweest van kuren of wat dan ook, dat zij continue naar de DA had gemoeten voor behandeling, dan had ik dat absoluut niet gedaan. Het is afwegen, soms moet je je eigen gevoel helemaal aan de kant zetten en dat is zo verschrikkelijk moeilijk. 

Ik hoop ook dat de DA eerlijk is in wat de mogelijkheden en de kansen zijn, dat is zo belangrijk, een eerlijke DA die zegt waar het op staat.

Ik hoop echt dat de DA met een positief bericht komt, eentje die Duke, zij het misschien niet helemaal van harte, aankan. Nogmaals heel veel sterkte! 

Hier heb ik veel aan, Bulleke, dank je wel. Jij ook al je lieverd verloren aan kanker, wat is het toch een rot ziekte! Ik zat zelf ook al in de richting te denken dat ik een operatie eventueel wel laat doen, maar geen kuur o.i.d.

De specialistische kliniek is voor mij 3 kwartier rijden, dus dat is best lang met een super gestesste hond. Jouw beschrijving van Wopper herken ik wel, Duke heeft dat ook, dat trillen en hijgen.

Ik hoop echt duidelijkheid te krijgen bij de specialist, ook over eventuele uitzaaïingen en het soort tumor, snel of langzamer groeiend. En de winst die we behalen met een operatie, maar zonder vervolgbehandelingen. Dat maakt een keuze iets makkelijker, l vind ik het dan nog steeds super moeilijk.

Bulleke, nogmaals dank voor je steun.

Wil je heel veel sterkte wensen met Duke !

Hoop dat het goed te behandelen is zonder al te veel nare bijwerkingen voor Duke.

Heel veel sterkte !!

Dat wachten doet een bezorgd baasje ook geen goed..

je hoofd zal wel tollen nu..

Goed dat je een beetje een  plaatje in je hoofd hebt over wat je evt wil en wat niet..

Ik duim voor naar omstandigheden positieve berichten bij specialist.

.. voor  duidelijkheid en  praktische informatie zodat je je gewapend voelt.. dat geeft meer rust en houvast.

Heel veel sterkte 

We begrijpen je goed hoor  heel veel sterkte maar hoop nog heel lang bij jou mag zijn toch  

Ik duim voor Duke en wens jullie sterkte!

Bedankt voor de steun, dames!

Ik heb inmiddels al contact gehad met de specialistische kliniek. Ik had een mailtje van mijn eigen DA gekregen met de mededeling dat ze de echo doorgestuurd hadden naar de specialist. Omdat Duke zo gestresst is bij de DA, bedacht ik me dat ik het erg fijn zou vinden als de specialist de ontvangen echo alvast kon bekijken. Mocht het er dan al meteen redelijk hopeloos uitzien, dan kon ik Duke in ieder geval een stressvol bezoek aan de kliniek besparen. Dus heb ik de specialist gemaild met betreffend verzoek, eventueel tegen betaling als we de afspraak zouden afzeggen. Binnen 2 uur werd ik gebeld door een hele vriendelijke assistente. Echt top!

Eerste vraag was of Duke nog makkelijk kan plassen. Dit lukt gelukkig nog goed. Volgens de specialist biedt dat wel perspectief, al kon hij niet heel duidelijk zien hoe groot de tumor precies i s. Er zal dus waarschijnlijk een nieuwe echo gemaakt worden. om dit te kunnen bepalen.

Er zijn waarschijnlijk 2 soorten therapie mogelijk. Een licht / bestralingstherapie, maar deze is redelijk belastend voor het dier, en valt voor ons dus waarschijnlijk af.

Daarnaast is er een soort immuuntherapie. Dat betekent om de 4 a 6 weken naar de kliniek voor bloedonderzoek gevolgd door een injectie met tumorremmers. Volgens de specialist zou dit een goede optie voor ons zijn, die nauwelijks belastend is voor Duke. Hij kan dan waarschijnlijk niet genezen, maar wel aanzienlijk langer leven dan zonder behandeling, met goede kwaliteit van leven.
Dus in principe toch wel goed nieuws.

Ik ben nog best wel emotioneel door deze hele toestand, maar heb toch weer wat hoop gekregen. Uiteraard gaan we dinsdag naar de kliniek om te onderzoeken wat de mogelijkheden zijn. Als de immuuntherapie een optie is, wil ik daar zeker voor gaan. Maar eerst maar eens horen hoe alles er voor staat. Ik ga van het ergste uit, dan kan het nooit tegenvallen!! Hoop zo dat ze nog wat voor mijn lieverd kunnen doen, dat verdient hij echt.

Ik houd jullie op de hoogte, nogmaals bedankt voor jullie steun, dat is erg fijn <3

Je bent al wel weer een stuk wijzer! Sterkte met aftellen hoor!