Beste Allemaal,
Het is mijn allergrootste wens om in de toekomst ook fokker te mogen worden.
Ik wil alles volgens de regels gaan doen/ officieel kennelnaam enz.
Mijn intentie is ook niet om zomaar een nestje te willen fokken voor ' het leuke'. Ook niet om het ras te vermeerderen door middel van matige kwaliteit te fokken.
Maar mijn doel is echt om bij te mogen dragen om het ras te verbeteren.
Ik wil het echt goed gaan doen en daarom alles echt goed te gaan leren. Ik heb zelf al boeken waar het rasstandaard wat uitgebreider is staat uitgelegd. En deze leer ik ook uit me hoofd. Maar ik mis eigelijk een mentor of iets. Iemand die het meer kan laten zien en uitleggen, de rasstandaard en over bloedlijnen enz. ALLES maar dan gewoon uitgebreider. Dat ik echt gewoon goed leer waar ik het over heb en zeker van me zaak ben. Ik heb alle tijd van de wereld maar ik weet gewoon niet waar ik moet beginnen en ik vroeg me af hoe jullie dat 'ervaren fokkers' hebben gedaan en misschien tips hebben. Voor mijn gevoel is het best een besloten wereld en wil niet iedereen hun kennis zomaar delen. Concurrentie gevoel of iets? Ik weet het niet maar ik vind juist dat we elkaar moeten helpen. We moeten het met ze alle doen toch.
Zelf ben ik geen fokker, maar heb wel wat ideeën.
Je zou bij hondenshows kunnen gaan kijken van het ras waarmee jij wil fokken. Daar lopen heel veel fokkers rond die je misschien wel willen helpen.
Ook heb je (besloten) Facebook groepen speciaal voor fokkers. Misschien kan je daar eens op zoeken.
Heb je nog contact met de fokker van je eigen hond?
Leuk! En ik herken je gevoel: ik vond het ook een hele zoektocht naar ervaringen en kennis van ervaren fokkers. Het fokkerswereldje creëert bij ‘buitenstaanders’ al snel een ons-kent-ons-gevoel en lijkt gesloten. Toch zijn fokkers ook maar gewoon mensen En als fokker zou ik alleen maar blij zijn om nieuwe fokkers een beetje wegwijs te maken. Zoals je zegt: we moeten het toch met z’n allen doen. Helaas zijn er ook fokkers die zich erg exclusief voelen en alle contact met andere fokkers afhouden, maar gelukkig zijn dit uitzonderingen.
Ik ben zelf een paar jaar geleden lid geworden van de Facebookgroep ‘Fokkers voor Fokkers’. Hier heb ik veel geleerd van de vragen en verhalen van anderen, maar ik kon natuurlijk zelf ook vragen stellen. Misschien kun je via die groep ook een ervaren fokker in jouw omgeving vinden die jou wil helpen bij het opstarten van een kennel
Hele goede tip! Als de fokker van je hond je wilt helpen, dan heb je al een fijne leidraad. Helaas stond de fokker van mijn hond hier niet voor open, waardoor ik in het begin zoekende was. Gelukkig hielpen andere BC-fokkers mij wel verder
Ik ben geen fokker maar een dekreu eigenaar. Bij mij gaat alles in bespreking met zijn fokker. Ik stuur altijd de stambomen door naar haar en overleggen veel. Dus ik denk dat je best een ervaren fokker onder de arm neemt, die zal je dan ook kunnen bijstaan bij de toekomstige bevallingen.
welk ras wil je fokken?
Het is ook zo dat je bij willekeurig mailen niet weet wie je voor je hebt. Straks blijkt het niet echt te klikken. Of je komt erachter dat jullie niet op een lijn liggen. Dan lijkt me dat best ongemakkelijk als diegene tijd voor je heeft vrijgemaakt haha
Ik zou toch eerst je wat gaan begeven op facebook groepen en shows, zodat het vrijblijvender aanvoelt.
Waarom mail je de rasvereniging niet met deze vraag? Zij zijn er juist om fokkers te ondersteunen en ze kunnen je vast in contact brengen met een fokker die hier voor open staat.
weet niet of je van NL of België bent ?
Ook ben ik opzoek naar een teefje erbij. Dus een nieuwe pup. En geloof me dat is al een heel ding. Bijna niemand wilt hun beste pup ( 1 keus) of 2e weggeven als ze weten dat je ermee wilt gaan fokken lijkt wel.
Waarom willen ze dat eigenlijk niet?
Ik kwam fokkers tegen op een hondenshow, die ik zelf had bezocht in de periode dat ik op zoek was naar een pup. Ik raakte met hen in gesprek en vertelde dat ik met mijn teefje wilde gaan fokken. Enkele fokkers reageerden heel enthousiast en boden gelijk hun hulp aan als ik het nodig had. Tijdens o.a. de bevalling en de verzorging van de pups heb ik hen ook geappt met vragen. Eentje wilde zelfs wel bij de bevalling aanwezig zijn. Dat vond ik een prettig idee.
Oh wat een gedoe, die ervaring heb ik gelukkig niet met mijn ras.
je zou natuurlijk alvast lid kunnen worden van een vereniging en bijv de vergaderingen / fokbijeenkomsten bij kunnen wonen. Vaak worden er ook wel lezingen georganiseerd ( bij onze verenigen veel iig ).
zo leren ze je kennen en kun jij je vragen kwijt. En rol je er langzaam in zeg maar
edit: en bijv naar een clubmatch.
Ik heb ook veel kennis via medefokkers en de fokker van 2 van mijn honden. Naarmate je meer kennis op doet hoe meer je een eigen visie opbouwt. Nu weet ik de weg wel te vinden maar helemaal als beginner zou die steun vanuit iemand uit je eigen ras fijn zijn.
iemand nog tips?
Het allemaal wat minder ophemelen en het wat objectiever gaan bekijken.
Woorden als 'matige kwaliteit, verbeteren, ' bah, gruwelijk.
Fok gewoon een leuke gezonde hond die een leuk leven krijgt en je hebt een uitermate goede daad gedaan. Die kwaliteit en dat verbeteren geldt toch maar naar eigen zicht.
Mijn pups zijn geen toppers en dat vind ik heerlijk ! Ze hebben allemaal een luxe leven en worden allemaal kerngezond oud. Wat kun je nog meer wensen? Dat ze bij die zogeten topfokkers of africhters zitten die van zodra er wat scheef zit, de hond de deur wijzen? Nee hoor, doe mij maar mijn onbekende maar o zo graag gezien actieve huishonden die deel uitmaken van een gezin.
of net niet. Te zien aan heel veel rassen én hun bijhorende problematiek is die 'verbeteringsgedachte' hun niet echt ten goede gekomen.
Of je hebt echt ballen en fokt in jouw lijn de "ridge" eruit. Is een veroorzaker van veel leed.
Ander Ridgeback fokkers zullen je hoogstwaarschijnlijk vergruizen omdat je een uiterlijk kenmerk weg fokt maar wat je dan uiteindelijk wel hebt is een hond die nooit meer een (soms zelfs dodelijke) neurologische aandoening zal oplopen veroorzaakt door dit uiterlijk (wat eigenlijk gewoon een genetisch defect is).
Ik gok dat dit een paar stappen te ver is. Food for trought zullen we maar zeggen.
Het lichaam wat op de juiste manier in elkaar zit (volgens de rasstandaard dan) staat compleet los van de gezondheid.
Ik heb prachtige bull terriërs gekend, die later toch nierfalen of ernstig hartfalen bleken te hebben.
Maar qua exterieur een prachtige hond, helemaal volgens de rasstandaard.
Dan maar wat minder bone, minder downface, minder gehoekte achterkant, een wiebeloor, maar wel een gezonde hond.
Ik praat nu natuurlijk over mijn eigen ras, maar dit geldt natuurlijk voor veel meer rassen dat vooral het uiterlijk erg belangrijk is.
en dan toch in dezelfde genenpoel blijven aanmodderen en spreken van verbetering?
Wil je écht verschil maken, dan doe je anders dan de rest. een ras verbeteren door er dezelfde genetische achtergrond op te zetten, is onmogelijk. Je houdt het hoogstens in stand. Waar verder niets mis mee is hoor (in vele gevallen), maar verbeteren doe je er niet (meer) mee de dag van vandaag.
Je zou kunnen beginnen met een cursus kynologische kennis 1 met aansluitend 2,
of met een opleiding kennel pension en asiel.
Je leert daar heel veel van.
Misschien heb je het al.
het blijft binnen de RR dus de basis genetische achtergrond is zeer gelijklopend ;) je kunt geen kenmerken gaan vastzetten generatie na generatie zonder dezelfde genen te gebruiken.
Zijn je honden embark getest? Dat zou ik zeker laten doen, de dekreu idem zodat je de genomische inteelt coëfficient hebt ( die vaak hoger is dan de genetische, maar de meeste gaan uit van de genetische)
Maar wat vind je dan van de “ridge”? Want dit is de rasstandaard die wel problemen veroorzaakt.
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?