Neemt een hond je karakter over?

Wat vinden jullie, neemt een hond je karakter over?

Tot nu toe 4 eigen honden gehad. Twee border collies, een zwitserse herder en nu een labrador. Best wel verschillende types dus, en je zou denken met erg verschillende eigenschappen.

Toch valt het mij op dat het allemaal  zachtaardige softies zijn. Ook zijn ze allemaal kalm/rustig, terwijl dat theoretisch gezien niet in hun aard zit.

Omdat ik zelf erg kalm ben en ook zachtaardig in mijn opvoeding, vraag ik me af of ik ze zo gevormd heb. Zo zijn er nog wel meer van die eigenschappen die overeen komen. Het valt me ook op dat we dezelfde valkuilen hebben. Zoals dat ze erg snel onder de indruk zijn als mensen hun met harde woorden toespreken. Misschien komt dat omdat ik zelf nooit boos op ze wordt.

Soms denk ik het om me heen ook bij anderen te zien. Bijvoorbeeld mensen die zelf wat feller zijn, zelf ook een pittige hond hebben. Of chaoten die een hond hebben die ‘all over the place’ is. Doorgewinterde honden die werkelijk nergens van onder de indruk zijn omdat ze een baas hebben die wat hard voor ze is. 

Hebben jullie honden dezelfde kwaliteiten en valkuilen als jullie? En dan bedoel ik dus niet wat je getraind hebt. Ik bedoel meer het emotionele vlak wat ze automatisch van je hebben overgenomen. (Zelfverzekerd, angstig, druk, kalm, fel, stabiel, agressie, neuroot)

Ik snap natuurlijk dat zo’n onderscheid niet geheel zwart/wit te maken is.

Toch benieuwd naar jullie mening!

Nee niet hier, zelf heel hyper, mensen zeggen adhd, heb ik niet hoor maar ben vol van energie en heel druk, praten en lichamelijk, ik heb honden newfoundlanders die het tegenovergesteld zijn, rustig bedaard en stresloos.....het enigste wat ze van me overgenomen hebben is dat ik een ochtendmens ben en dat zijn mijn honden ook...

" Nee niet hier, zelf heel hyper, mensen zeggen adhd, heb ik niet hoor maar ben vol van energie en heel druk, praten en lichamelijk, ik heb honden newfoundlanders die het tegenovergesteld zijn, rustig bedaard en stresloos.....het enigste wat ze van me overgenomen hebben is dat ik een ochtendmens ben en dat zijn mijn honden ook... "

Willemijn _ baasje van Bams ¥ _ en Ozjin.

Dan houdt het elkaar lekker in balans haha

Ja he, hahaha..... door mijn honden zeg ik wel eens tegen mezelf, even een timeout nemen, hahahaha...

Zou kunnen, ik ben over het algemeen redelijk kalm en rustig, mijn man kan een driftig mannetje zijn. We hebben relaxte bullen gehad, maar ook opgewonden standjes. Dus in dat geval is maar net naar wie ze het meest toetrekken denk ik, waar ze wat van overnemen. Ik heb het eigenlijk nooit zo bekeken, meer van de ene mens is de andere niet en ook binnen een bepaald hondenras is de ene de andere niet. Ik bemerk wel dat ze allemaal heel gevoelig zijn/waren voor je eigen gemoedstoestand/stemming op het moment.

Hier niet. Ik ben zelf best rustig, in ieder geval vergeleken mijn 2 honden. en mijn 2 herders zijn beide drukke pittige tantes. De jongste is het 'ergst', maar dit hoort ook wel een beetje bij het ras, + ik wilde dan ook een hondje met veel uitdaging om veel mee te ondernemen en te sporten en werken. Dat is gelukt. Mijn beide honden zijn ook heel anders en eigen in karakter tegenover elkaar. 

Onze twee honden en ons vorige hondje, die waren/zijn alle drie heel makkelijk in alles, heel relaxed en rustig en geen nerveuze typjes zeg maar.

Wel op hun eigen, bv Black gaat vaak ergens rustig liggen en Timmy scharrelt wat meer rond met botjes, speeltjes en balletjes.

Black is dan wel weer een typische werkhond, zodra je iets van hem vraagt zet hij zich voor 100 % in blijft dit ook, zelfs al zou je de hele dag met hem blijven werken.

Maar of dat komt omdat we zelf ook rustig zijn, dat weet ik niet precies. 

Toen ik op zoek was naar geschikte hondenrassen, heb ik wel heel bewust alle rassen met nerveuze, wantrouwige, angstige of agressieve inslag overgeslagen omdat ik daar totaal niet van hou.

Al onze drie honden waren/zijn van verschillende rassen, maar wel allemaal met een overeenkomst van een vriendelijke aard en geen nerveuze inslag.

Maar ik denk als je zelf ook rustig, vriendelijk en relaxed bent, en je een hond hebt die dit van nature ook is, dit voor de hond misschien nog versterkend is.

Hoewel ik denk als diezelfde hond bij een druk zenuwachtig baasje zou komen, het dan ook goed zou gaan omdat deze hond beter met zo'n baasje overweg kan dan een hond die zelf ook al nerveus is.

Bij mij is het eerder andersom...ik heb het karakter van mijn hond overgenomen..

Was ik vóór de "hondse periode" druk druk druk...nu ben ik heerlijk zen, ontspannen, een beetje lui, vind lekker eten erg belangrijk, wil graag geregeld een knuffel en maak me verder over niet zoveel dingen druk.

Wat Antonnet schrijft, heb ik ook weleen beetje..

Voordat ik Wanda over de vloer had, kon ik mij best druk maken en zeer geïrriteerd reageren soms als het niet ging; wat dat ook maar zijn moest.

Maar bij Wanda kon ik me dat niet permiteren: als ik me als opgewonden standje gedroeg, nam Wanda wat over en kon ik haar niet goed aan, puur fysiek. Ze zou immers net zo groot en zwaar worden als ikzelf en sowieso waarschijnlijk sterker.

Dus ik heb mezelf moeten leren om onderkoelt te blijven. Bewust rustig blijven en rustig reageren.

Dan bleef Wanda dat ook en konden we samen de goede kant op, zonder stress of getrek(ook mentaal)

Dus zij leerde mij : rustig blijven. No matter what. Niet schrikken als er weer een F16 voorbij raasde of er munitie getest werd vlakbij. Of er ineens een fietser om de hoek kwam die we niet opgemerkt hadden. Enzovoort.

Dus ja, je leert van elkaar en als het goed is, pas je je allebei aan zo nodig......

Ik ga er van uit dat een hond zijn eigen karakter heeft, ik ben rustig van karakter en heb een felle en een drukke hond, ik heb eigenlijk nooit heel rustige honden gehad. Ik ben er wel zeker van dat de jongste hond van mij gedag van de oudste heeft overgenomen o.a. blaffen naar visite en vervelend doen naar de kat als die door de kamer loopt. Mijn overleden hond huilde als een wolf als de torenklok bleef slaan tijdens een begrafenis, Balou toen de jongste hond heeft dit gedrag overgenomen. Na het overlijden van Mowgli is Balou er mee gestopt, het was echt kopieer gedrag. Ik denk dus dat een hond zijn eigen karakter heeft en eerder gedrag van elkaar dan van mensen overnemen.

Een hond heeft zijn eigen karakter maar zijn gedrag kan sterk beinvloedt worden door het baasje.

Ik denk dat, als je een hond kiest op basis van hoe goed ie bij je past, er sowieso al overeenkomsten in karaktertrekken zijn. En als je vervolgens jarenlang samenwoont, je elkaar onvermijdelijk verder beïnvloedt. 

Is mooi 

interessante vraag,

ik denk wel dat ieder zijn eigen karakter heeft, en de hond niet echt ons karakter overneemt, maar wel beinvloed wordt, en ons karakter ook beinvloed wordt door onze honden.

Je groeit naar elkaar toe, zelfs met herplaatsers die al lang door andere mensen en omstandigheden beinvloed waren en zo hun karakter gevormd hadden merk je dat heel sterk. Een mooi en heel leerzaam  proces om mee te mogen maken vind ik.

" Ik denk dat, als je een hond kiest op basis van hoe goed ie bij je past, er sowieso al overeenkomsten in karaktertrekken zijn. En als je vervolgens jarenlang samenwoont, je elkaar onvermijdelijk verder beïnvloedt. 
Is mooi  "

Alaska's Finest!

Hier sluit ik mij op aan.

Ik heb mijn hond ook niet op ras gekozen maar op het karakter die mijn hond toen al liet zien.

Ik kan je vertellen dat wij samen dan ook enorm goed matchen. Houden beide er enorm van om de wijde wereld te onderzoeken op onse eigen manier. Zo volgt ze mij netjes op een stom asfaltpad en zo volg ik haar op de meest ondoorgaanbare paden en zo wisselen we het af. 

Ik kan enorm druk zijn, waar May altijd de rust zelve is. Nja op hondentraining kan ik haar beinvloeden door er zo enorm.veel zin in te hbben en hyper te worden dat ze alles wel goed uitvoert hoor, want rust. Maaar met wat meer geblaf tussendoor want ik heb er zoveel zin in waardoor zij dat ook meer heeft.

Waar als ik de zin houd maar gewoon rustig ben komt er geen blaf uit en doen we het ook perfect.

Ik zie uiteraard wel karakterverschillen tussen de vier honden uit mijn openingspost. Maar de overeenkomsten vielen mij ook zo op! Ik lees dat de meesten hier zich niet helemaal herkennen in mijn ervaring. Waarschijnlijk is het dan toeval geweest dat ik steeds van die softies heb! Het klopt wel dat ik de honden neem die mij liggen. Al is het toekomstige karakter nooit te voorspellen bij een pup. Maar ik zou zelf niet snel een patserige reu uitzoeken bijvoorbeeld, totaal ander karakter dan wat ik fijn vind.

Ik heb wel het idee dat als mijn honden bij iemand anders zouden wonen, ze zich heel anders ontwikkeld zouden hebben. Ik denk dat de border collies het niet goed hadden getrokken bij een druk baasje. Ik zie ook veel borders om mij heen die druk en nerveus zijn. Dan vraag ik me af of ze ook zo nerveus zouden zijn als ze bij mij woonden (meer rust, kalmte). 
Ik vraag me af in hoeverre de emotionele gesteldheid van de baas invloed heeft op de hond. En dan training buiten beschouwing gelaten.

Dat lijkt me niet meer dan normaal, toch? 1 hond, maar opgroeiend in een andere omgeving, bij andere mensen, met andere gewoonten, verwachtingen, opvoeding... het zal nooit dezelfde hond zijn.

Je ziet dat vaak bij veelplaatsers: in meerdere gezinnen gewoond, steeds problemen, en dan plots een goeie match bij iemand en hup: een heel andere hond!  

Mijn eerste hond was er zo eentje: door de vorige eigenaar geslagen omdat ie onhandelbaar zou zijn, maar bij ons een superlieve, aanhankelijke hond. 

Karaktertrekken zijn een basis, maar hoe die zich in het dagelijkse uiten, dat kan wel erg verschillen. Bijvoorbeeld een volhardende hond: in een positieve situatie kan zich dat uiten in gedrevenheid, passie, uithoudingsvermogen, maar in een andere situatie wordt dit: kliergedrag, drammen, op de zenuwen werken... 

Leefomgeving heeft zeker een invloed, volgens mij gaat niemand vanaf zijn geboorte met een vaststaande persoonlijkheid door het leven.

de drie honden die ik zelf had/heb, 1 als pup aangeschaft als eerste eigenaar, (duitse herder uit werklijnen) en de twee herplaatsers die ik beide op ongeveer zesjarige leeftijd kreeg, hebben wel als overeenkomst dat ze in huis rustig en makkelijk zijn (uiteraard na puptijd en wennen), ook al waren het drie totaal verschillende honden qua karakter.

Ik denk toch wel dat dit ook met mezelf te doen heeft, ik ben zelf ook rustig,hou van aktie en sport, maar eenmaal thuis wil ik rust en ben ik ook gewoon rustig. Ik ga dan ook niet druk spelen binnen of trainen oid.

2 honden, zelfde ras en opvoeding. Ik zie duidelijke karakter verschillen. Honden zijn individuen op zich en genetica speelt ook een rol. Ik denk dat je aan karakter weinig kan veranderen. Je kan wel het gedrag dat ze uiten vaak aanpassen.