Grote/zware hond als je zelf klein bent?

Ben 1m54 en heb ooit gemodderskied(is dat een woord?) met een Duitse dog :-s. Moet wel zeggen dat het een hond was uit het asiel.

Ook met een Turkse herder had ikndit bijna voor. Honden van bij de 70 kg vind ik toch wel wat. Ik ken mijn beperkingen en zal daardoor het niet mer riskeren om.met zo'n honden te wandelen :-).

Misschien is het wel een verschil als je de hond van pup af aan hebt 

Ja sommige mensen kunnen beter overweg met een beeldje .

Maar ga je dan ruim  een kwartier naar zoiets staan kijken ?

Het is ook wel eens dat zo'n hond wat mankeert en moeilijk overeind kan komen misschien?

Zelf wilde ik graag een duitse herder, altijd mijn ideaal geweest. Ik ben ook niet groot. En ik bedacht mij, ik moet een formaat hond hebben dat ik in nood zelf op kan tillen. En dat is een goede beslissing geweest, want ik heb mijn heidewachtel, 18 kg, wel eens uit de polder naar huis moeten sjouwen omdat ze een poot had waar ze niet meer op kon lopen. Later mijn spets, te ziek om te lopen en dan toch naar de dichtsbijzijnde halte sjouwen, 15 kg. Was hij. En geloof me, 15 kg is veel als je er mee rond moet sjouwen.  Ook optillen,  op tafel zetten, in de auto tillen, trap op als het nodig is. Neem dit alles mee in je beslissing. Ik ben er inmddels ook achter dat een klein hondje net zo leuk en lief is als een grote hond, en veel makkelijker meenemen waar dan ook naar toe.  

Als je ervaring hebt met honden of bereid bent van je goed te laten begeleiden zie ik niet in waarom je geen grote hond zou nemen als je zelf van kleinere gestalte bent.

Uit eigen ervaring weet ik dat m'n 30 kg hond toch baasje van 70 kg onderuit trekt als ie er echt zin in heeft dus het onderspit delven doe je toch :D 

Het enige waar ik me aan stoor bij een grote hond is het gewicht. Ik laat m'n eigen hond zo weinig mogelijk trappen doen of springen dus elke keer dat gewicht tillen is nefast voor m'n eigen lichaam.

Dat is eigenlijk de enige reden waarom ik misschien ooit voor een kleinere hond zou gaan want ben echt wel verkocht aan de grotere rassen. Alleen jammer van de ingekorte levensduur.

Je zal moeten investeren in een hond die een hoog gewicht gaat krijgen.....ogin en ook Bams beiden 75 kilo, dan loop je met 150 kilo aan de lijn, ze beseffen niet dat ze zo zwaar zijn, vanaf pup investeren, en tuurlijk kan  er wel eens iets fouts gaan...energie in stoppen...Ogin is inmiddels volwassen en is nu goed te houden...    lees hierboven. Grote honden ingekorte levensduur.....mijn newfoundlanders hebben allemaal een hoge leeftijd bereikt, Bams ook, zij was bijna 14.....kleine honden zullen een langere levensduur hebben dat klopt...ik heb al 42 jaar hele grote honden gehad, nimmer een probleem, en tuurlijk ben ik ook wel eens meegesleurd (door Ogin) dat is een stuiterbal...ik had haar met 7.5 week en ze is terug gegaan naar de fokker  met 9 weken en terug gekomen met zes maanden en er was niets meegedaan, een grote hond zou je  echt vanaf kleins moeten hebben om de opvoeding in eigen hand te houden....mijn anderen honden hebben never getrokken.....

Newfoundlanders zitten niet in het asiel, wat hier boven beweerd wordt.......vooral de newfoundlanders zijn rustige honden die voorzichtig zijn met klein grut...kinderen pupsels, en draaien zich meestal om als er door anderen lelijk wordt gedaan, vaak noemen mensen deze honden , softy,s, juist door hun goedmoedig gedrag.....kleine hondjes zijn soms echte draken van verre gillen en blaffen ze zich gek.....eigenaars corrigeren ze niet, grote honden , worden vaker al goed opgevoed als pup jonge hond, juist omdat ze als ze niet luisteren ze projectielen worden.....leren al snel dat trekken uit den boze zijn, terwijl kleine honden vaak niet gecorrigeerd worden, bij wandelingen , kleintjes springen om je heen hangen aan je benen, de grote beren benaderen de mens en anderen toch wat rustiger, en uitzonderingen zijn er natuurlijk altijd....ga eens mee met een wandeling van newfoundlanders........en zie dan hoe ze zich gedragen....grote hond , en die als pup gelijk al opvoeden dan heb je er geen enkele moeite mee.....komt hier bezoek , geen een  hond gaat naar het bezoek, blaffen niet als er gebeld wordt.....energie in stoppen als ze pup zijn.

" Newfoundlanders zitten niet in het asiel, wat hier boven beweerd wordt.......vooral de newfoundlanders zijn rustige honden die voorzichtig zijn met klein grut...kinderen pupsels, en draaien zich meestal om als er door anderen lelijk wordt gedaan, vaak noemen mensen deze honden , softy,s, juist door hun goedmoedig gedrag.....kleine hondjes zijn soms echte draken van verre gillen en blaffen ze zich gek.....eigenaars corrigeren ze niet, grote honden , worden vaker al goed opgevoed als pup jonge hond, juist omdat ze als ze niet luisteren ze projectielen worden.....leren al snel dat trekken uit den boze zijn, terwijl kleine honden vaak niet gecorrigeerd worden, bij wandelingen , kleintjes springen om je heen hangen aan je benen, de grote beren benaderen de mens en anderen toch wat rustiger, en uitzonderingen zijn er natuurlijk altijd....ga eens mee met een wandeling van newfoundlanders........en zie dan hoe ze zich gedragen....grote hond , en die als pup gelijk al opvoeden dan heb je er geen enkele moeite mee.....komt hier bezoek , geen een  hond gaat naar het bezoek, blaffen niet als er gebeld wordt.....energie in stoppen als ze pup zijn. "

Willemijn _ baasje van Bams ¥ _ en Ozjin.

Dat is ook een reden dat je de Newfoundlanders en Leonbergers vrijwel nooit bij een bro0dfokker aangeboden ziet worden. Mensen denken echt goed na voordat ze een hond in huis halen die misschien wel 70 kilogram wordt. Bij dat goed nadenken hoort goed je huiswerk doen en dan kom je al gauw achter alle narigheid die de bro0dfok met zich meebrengt. 

Hier ben ik het nu 100% met jou eens. 

" Bedankt voor alle reacties. Ja ze zou graag een leonberger willen om het fijne karakter. En zo’n grote hond is gewoon iets dat haar aantrekt. Ik denk zelf dat de grote van een hond ook een bepaald karakter met zich meebrengt. Juist omdat ze zo groot zijn, hoeven ze nergens van onder de indruk te zijn.. en minder bewijsdrang of zo. Ze weten dat ze groot zijn, dus waarom moeilijk doen haha. Dus ik snap wel dat ze dan voor zo’n grote hond wil gaan. Is toch wel een ander type persoonlijkheid die je niet zo snel tegenkomt bij kleinere honden.Het was ook meer een open gesprek van welk ras bij haar zou passen, ze gaat pas serieus kijken over minimaal een jaar. Alsnog was ik wel heel nieuwsgierig hoe anderen dit doen met een hond die zwaarder is dan henzelf. 
Maar de meningen zijn erg verdeeld dus "

Iglo

Nu ben ik het 100% met je eens.  Ik heb ook een keuze gemaakt voor een grote hond en ben zelf ook niet van de grootste of de sterkste. Toch heb ik bewust voor een groter ras gekozen omdat met een sterk karakter en met werkmentaliteit. Ik heb getwijfeld tussen Mechelaar, Rottweiler of Beauceron en ik ben uiteindelijk voor een Beauceron gevallen toen ik dat ras eerder toevallig bij kennissen heb leren kennen (daarna me verder verdiept enzovoort hé). 

Nu als ik ook mijn advies ook mag geven:  Zoals anderen het reeds hebben geschreven, het heeft vooral met opvoeding te maken. Een Golden Retriever of een Ridgeback, die er in volle vaart van door trekt kan je ook niet houden als ze niet goed opgevoed en getraind zijn. Ik heb mensen zelfs al moeilijkheden zien hebben met een Vizsla die haar baas vooruit trok toen de Vizsla achter een kat heen wilde. (en die man was groter dan ik).  Zodus, ik ben het met anderen eens die stellen dat alles (of toch heel veel) echt met opvoeding te maken heeft.

Ik moet nu ook wel toegeven... een groot ras is niet de gemakkelijkste keuze qua wandelen aan de lijn.  Nu gaat het redelijk goed, maar ik heb er lang over gedaan en ik ben nog niet helemaal klaar. Zo is het negeren van bepaalde prikkels zoals een kat nog altijd een werkpuntje.  
Dus mijn persoonlijke conclusie, vanuit mijn persoonlijke ervaring: Het zijn de karakters en de mentaliteit van hond en baas die moeten matchen.

" Nu ben ik het 100% met je eens.  Ik heb ook een keuze gemaakt voor een grote hond en ben zelf ook niet van de grootste of de sterkste. Toch heb ik bewust voor een groter ras gekozen omdat met een sterk karakter en met werkmentaliteit. Ik heb getwijfeld tussen Mechelaar, Rottweiler of Beauceron en ik ben uiteindelijk voor een Beauceron gevallen toen ik dat ras eerder toevallig bij kennissen heb leren kennen (daarna me verder verdiept enzovoort h&eacute. Nu als ik ook mijn advies ook mag geven:  Zoals anderen het reeds hebben geschreven, het heeft vooral met opvoeding te maken. Een Golden Retriever of een Ridgeback, die er in volle vaart van door trekt kan je ook niet houden als ze niet goed opgevoed en getraind zijn. Ik heb mensen zelfs al moeilijkheden zien hebben met een Vizsla die haar baas vooruit trok toen de Vizsla achter een kat heen wilde. (en die man was groter dan ik).  Zodus, ik ben het met anderen eens die stellen dat alles (of toch heel veel) echt met opvoeding te maken heeft.Ik moet nu ook wel toegeven... een groot ras is niet de gemakkelijkste keuze qua wandelen aan de lijn.  Nu gaat het redelijk goed, maar ik heb er lang over gedaan en ik ben nog niet helemaal klaar. Zo is het negeren van bepaalde prikkels zoals een kat nog altijd een werkpuntje.  Dus mijn persoonlijke conclusie, vanuit mijn persoonlijke ervaring: Het zijn de karakters en de mentaliteit van hond en baas die moeten matchen. "

Pieter

Ter aanvulling: Ik lees dat zij ruim de tijd gaan nemen om zich voor te bereiden met inlezen enzo... dus dat komt wel goed.
Over het ras dat zij wensen, Leonbergers, kan ik geen advies geven omdat ik dat ras niet zo goed ken.