Gedragstherapeuten omgeving Arnhem

Beste HP'ers,

Excuses voor het lange bericht! En alvast dankjewel voor het lezen.

Zijn er hier eigenaren met ervaring met hondengedragstherapeuten of deskundigen in de omgeving Arnhem? Ik ben aan het overwegen om hulp en ondersteuning te gaan zoeken wat hogerop, met mijn hond Mabel. Tot nu toe ben ik aan het kijken naar Lunadogs, Hondsgewijs en Haal alles uit je Hond. Graag hoor ik suggesties en/of aanbevelingen.

Ik zit met het probleem dat Mabel niet de meest hond sociale hond is. Wat oké is, niet elk mens is graag in het bijzijn van anderen. Ook hoor ik vaak dat border collies/aussies meer mensgericht dan hondgericht zijn - wat dit deels zou kunnen verklaren. Daarnaast komt ze uit het asiel dus haar complete verleden is ook niet bekend, wat we weten is dat ze in beslag is genomen uit een schuur met veel andere honden. Ik adopteerde haar met 4 à 5 maanden. Ik ben me ervan bewust, let erop en probeer ernaar te handelen door honden te ontwijken wanneer mogelijk. Ik wil natuurlijk zo min mogelijk stress voor Mabel en conflicten vermijden. Maar dit is natuurlijk ook wel een beetje symptoombestrijding...

Wat mij heel erg dwars zit is dat Mabel vaak flink snauwt naar andere honden, wat naar mijn mening soms gewoon totaal misplaatst en onnodig zou moeten zijn. Wat ze al goed van zichzelf doet is honden ontwijken door tijdens wandelingen met grote bogen om anderen te lopen - perfect, ze hoeft van mij echt niet met elke hond te spelen of iets dergelijks (ookal vind ik het gebrek aan spelen erg jammer), negeren is helemaal prima. Wat alleen vaak gebeurt is dat de andere hond toch hallo moet zeggen door erachteraan te gaan en te snuffelen aan haar achterste, waarna dus een flinke snauw volgt. Ook wanneer ze zelf de honden benaderd door eerst bij hun te ruiken, waarna de andere hond dus bij haar ruikt, volgt er vaak een snauw. Voornamelijk grote honden wil ze echt helemaal niks mee te maken hebben en reageert ze ook feller op, ze verstijfd en toont o.a. een whale eye etc, duidelijke signalen dat ze het niet prettig vind. Hierna volgt meestal snel een flinke snauw. Toen ze een paar maanden oud was heeft ze een aanvaring gehad met een flinke DH. Ze is toen omver gerend en heeft onder de DH gelegen terwijl deze toehapte (zonder schade), ze piepte/schreeuwde flink en ik denk dat dit toch wat achtergelaten heeft. Deze DH in de omgeving is nu beter rondom honden, maar was hiervoor echt niet hond vriendelijk (uitvallen) - aardige eigenaren en we ontwijken elkaar netjes. Ook is ze laatst aangevlogen door een stafford mix die meteen naar haar nek greep - ze deed niks terug, stafford heeft godzijdank alleen vacht van haar kraag te pakken gehad en mijn arm een tik gegeven. Maar ook dit heeft misschien sporen achtergelaten, sowieso bij mij en misschien ook bij Mabel. De enige grote honden die ze tolereert zijn de honden die ze van jongs af aan positief kent - wat slechts 2 Saarlozen en 1 border collie zijn. Ik ben vooral bang dat er eens een hond tegenkomt is die dit gedrag van haar niet accepteerd en erop ingaat, of dat ze zich dus constant zo ongemakkelijk/onzeker(?) voelt en ik niet weet hoe ik moet handelen in de situatie. Ik weet ook niet zo goed of dit gedrag nou... gepast is of dat Mabel hulp (van mij en een therapeut bijv.) nodig heeft. Ik vind het prima als ze voor zichzelf opkomt wanneer een hond te opdringerig is of iets dergelijks, maar het gebeurt op slechte dagen zo goed als bij elke hond - en dat lijkt me niet gezond. Ook vind ik het voor de andere honden onprettig.

Ze heeft goede en slechte dagen, vaker slecht. Op goede dagen is ze geduldig en laat ze veel toe van anderen, komt er geen snauw of een hele milde snauw vanaf en speelt ze soms zelfs met andere honden. Ik beloon haar dan ook zeker voor dit positieve gedrag, maar weet niet wat het triggert. Alleen het gaat vaker mis dan goed als we een andere hond tegenkomen. Ze bijt niet, gaat 9/10 keer ook niet zelf naar de hond toe - ze valt naar mijn interpretatie dus niet uit. Wanneer ze kan negeren, negeert ze, waar ik ontzettend blij mee ben. Ook wanneer een andere hond uitvalt aan de lijn geeft ze 0 negatieve reactie, ze loopt door en negeert. Het boeit haar niet. Maar het snauwen naar andere honden bij kennismaking of contact etc. maakt mij zo onzeker, en ik kan me niet voorstellen dat Mabel dit niet voelt.

Ik vermoed dat ze zo snauwt vanuit onzekerheid (omdat het ook voornamelijk bij grote honden is), ik merk ook tijdens de wandeling met de 2 Saarlozen dat ze in een keer een stuk meer durft qua honden benaderen, wellicht omdat ze weet dat de oudste Saarloos voor haar opkomt indien nodig (is voorgekomen). Misschien ben ik gebrekkig in dit en vertrouwt ze mij niet genoeg om voor haar op te komen of te beschermen. Ik heb Asperger en ben van nature zelf ook onzeker, sta nu gelukkig een heel stuk sterker in mijn schoenen dan jaren geleden (mede door Mabel) maar ik kan me voorstellen dat dit invloed heeft op de hond.

Qua opvoeding heb ik erg mijn best gedaan met haar, zowel thuis als cursussen. Ik loop sinds dat ik haar heb bij de KC in de buurt, heb daar o.a. gehoorzaamheidscursussen daar gevolgd, ik doe aan flyball en aan agilty. Ben er altijd veel met haar uit geweest, ook met andere honden (ik denk alleen dus niet genoeg).

Qua hondengedrag moet ik veel leren en weet ik gewoon niet genoeg, vandaar mijn zoektocht naar iemand met verstand die mij kan helpen - alleen de vraag is dus wie (en of het überhaupt nodig is?). Het is niet echt een dringend probleem, maar ik zie haar toch graag socialer op een manier waar ook zij zich prettig bij voelt (en ikzelf haha). Ik schaam me soms gewoon een beetje, wanneer de felle reactie "onnodig"is. Plus tijdens de wandelingen ben je toch constant alert en is het nooit 100% ontspannen. Het is voornamelijk gewoon heel erg jammer.

Alvast bedankt voor het lezen van dit boekwerk, als er vragen zijn hoor ik het graag. Ook sta ik natuurlijk open voor opbouwende kritiek, adviezen, tips etc.

Dat klinkt alsof je hartstikke goed bezig bent joh! Wie heeft er nou ooit wél genoeg kennis van honden? Zelfs mensen die hun hele leven honden hebben gehad, leren bij een nieuwe hond nog bij - of ze letten niet op.

Ik heb geen ervaring met gedragstherapeuten dus kan je wat dat betreft niet verder helpen. Ik denk wel dat het nuttig kan zijn voor jou en Mabel.

Mocht je ooit een hond nodig hebben om te oefenen, laat het me dan weten. Ik woon een stukje van Arnhem af maar er valt wel iets te regelen. Ziva is goed met angstige honden; ik heb meerdere keren gehoord dat een angstige hond normaal nooit speelde, maar met Ziva wel. Ik beloof geen wonderen natuurlijk, ze is er niet speciaal voor getraind of zo. En ik zal ook een gaatje in mijn schema moeten kunnen vinden. Maar ik wilde het toch even aanbieden.

Succes!

Ik wil sowieso al even complimenten geven voor je reflectie, zowel naar jezelf toe als naar je hond. Het willen bijleren is naar mijn mening al een heel groot deel van het werk, en het erkennen van de vervelende situaties ook.

Wat betreft de GT: lijkt me op zich een goed idee. Niet alleen voor je hond maar juist ook voor jou. Het kan je helpen je hond beter te begrijpen en zelf zekerder te worden. Het zou fijn zijn als je de juiste tools aangereikt krijgt om je hond te leren dat ze ook op jou kan vertrouwen en ze het niet zelf op hoeft te lossen.

In je verhaal geef je aan dat je hond in het bijzijn van de twee Saarlozen sowieso al eerder op andere honden af durft te gaan, en dat dat wellicht te maken heeft met haar zelfverzekerdheid en het gevoel van het hebben van een ‘back-up’. Om je hond te helpen zelfverzekerder te worden is speuren een hele goede. Bij recreatief speuren gaat het niet om hele moeilijke sporen, maar om de kleine succesjes die ze keer op keer opdoen. Daarnaast worden honden er erg moe en tevreden van. Ik heb zelf een onzekere hond en ik merk aan haar dat het haar goed doet. 

Wat mij ook erg helpt is het lezen van het boek ‘Kalmerende Signalen’ van Turid Rugaas. Misschien ken je het wel. Het geeft een mooi kijkje in de communicatie van honden onderling. Door te observeren (ik ben ook nog aan het oefenen!) kun je soms ineens zien wat er fout gaat. Dat kan je wellicht ook helpen in je hulpvraag richting GT of een andere expert!

Heel veel succes gewenst in ieder geval. 

Dankjewel voor je reactie!

Je bent inderdaad eigenlijk nooit uitgeleerd. Denk ook dat een gedragstherapeut inderdaad net even de steun kan bieden die ik nodig heb, plus kan toelichten waarom en wat er nou eigenlijk gaande is.

Wat een ontzettend aardig aanbod, dat ga ik zeker onthouden. Ik denk dat blootstelling/oefenen ook veel goed zal doen voor zowel Mabel als mijzelf - positieve ervaringen opdoen. Dankjewel!

Hartstikke bedankt voor je complimenten! Ja de situatie is helaas aanwezig, al een tijdje, dus ik moet er maar eens wat mee gaan doen om het voor iedereen een stuk leuker te maken. En bijleren vind ik eigenlijk alleen maar interessant, hopelijk versterkt het de band ook tussen mij en Mabel wanneer ik haar beter begrijp en zij meer op mij kan rekenen.

Betreft GT, inderdaad dat wat je zegt. Ik heb net die begeleiding/tools nodig om goed te kunnen reageren op de situaties, nu is ontwijken mijn enige oplossing - wat niet altijd mogelijk is. 

Speuren heb ik al een tijdje op mijn lijstje staan van dingen die mij heel erg leuk lijken en wat ik graag zou willen proberen! Misschien nu maar even wat sneller erachteraan gaan als het ook positief kan bijdragen aan dit probleem. Twee vliegen in 1 klap. Kalmerende signalen heb ik toevallig net ontvangen hier via HP, dus daar ben ik ook mee begonnen. Hopelijk geeft dat inderdaad wat meer inzicht in de hoe of wat van de situatie. Bedankt voor je reactie en adviezen!

Even een upje. Niemand ervaring of suggesties?

Ze heeft afgelopen week verbazingwekkend genoeg gespeeld met een andere hond, een duck tolling retriever reu van 1.5, en dat ging goed. Ook heeft ze prettig kennisgemaakt met een border collie pup van 4 maanden, waar ze ook mee wilde spelen (pups en jonge honden mag ze normaliter echt niet). Dus het is mogelijk.

Helaas heeft ze ook wel een paar keer flink gesnauwd, en mijn onzekerheid groeit met elke vervelende ontmoeting. Ik denk zelf dat ik contact ga zoeken met Lunadogs, ik heb nu vakantie en moet er echt wat mee gaan doen. Elke keer schaam ik me rot...

Ik hoor ook vaak dat mensen grote groepswandelingen met elkaar organiseren, in stabiele groepen van honden. Wellicht dat er een groep openstaat en stabiel genoeg is om mij en Mabel te verwelkomen  voor een positieve wandeling? (na consult en behandeling bij een gedragstherapeut.)

Geen antwoord op je vraag, maar na je topic gelezen te hebben wilde ik toch reageren. Ik denk niet dat je het snauwen moet zien als probleemgedrag. Ze snauwt immers zodra honden haar benaderen, en hoewel ze misschien erg duidelijk is (wat ook niet geheel vreemd is bij teven, het scheldwoord “bitch” komt ergens vandaan), is het gewoon grenzen aangeven. Als ik je verhaal goed interpreteer geef vooral jij er in je hoofd een lading aan, je schaamt je voor haar gedrag. Maar voor wie? En waarom? Een stabiele sociale hond is echt niet onder de indruk als zoiets hem/haar overkomt, maar zal wel haar grens respecteren. En de meeste hondenbaasjes zullen ook niet erg onder de indruk zijn, het komt nou eenmaal eens voor dat honden grommen of snauwen. Misschien vul je zelf al in dat een ander het gedrag van je hond als naar ervaart, terwijl in werkelijkheid niets aan de hand is. Daarnaast: een vreemdeling met een hond blijft een vreemdeling met een hond, je loopt elkaar voorbij en je hebt niets nodig van elkaar. Mochten het baasjes zijn die je vaker tegenkomt op een wandeling en er blijkt toch een hond of baas bij te zitten die het snauwen van Mabel wel als vervelend ervaren, kunnen jullie jullie honden gewoon even aanlijnen als jullie elkaar voorbij lopen toch? Je kunt Mabel ook steunen/bijstaan door duidelijk tussen haar en de andere hond in te gaan staan/lopen, dat doe ik ook wel eens en 8 van de 10 honden haken dan direct af. 

Ik zit nog eens even te denken en je topic over te lezen. Wellicht helpt het wel gewoon om haar even geen contact te laten hebben met andere honden. Het is voor jou een heel vervelende ervaring steeds en ik kan me ook voorstellen dat het voor haar niet heel prettig is om vaak het gevoel te hebben te moeten uitvallen. Met mijn oudste gaat het momenteel niet heel goed omdat ze een nare ervaring heeft gehad met een vreemde hond (gevoelig hondje heb ik) en voor haar kreeg ik het advies even volledig afstand te nemen van alle honden, behalve de honden die ze goed kent zoals vriendjes en onze andere hond. Ik merk aan haar dat ze langzaam weer wat meer zelfvertrouwen en rust krijgt omdat ze niet meer het gevoel heeft naar andere honden te moeten. Ze mag gewoon lekker met mij wandelen en daar draait het om, en van vreemde honden houden we afstand. Mij is geleerd (in haar situatie): afstand betekent veiligheid. Het is voor haar veel prettiger om even niks te hoeven, niet zo hoog in die spanning te hoeven gaan en niet bang te hoeven zijn dat andere honden over haar grenzen heengaan. Wellicht helpt het voor jou ook om afstand te bewaren tot andere honden. Misschien knapt Mabel er wel aanzienlijk van op!

Dankjewel voor je reactie! Dit geeft even een goed inzicht dat haar gedrag misschien dus niet zo heel erg gek is..

Haha ja de term "bitch" word nog wel eens gebruikt omtrent haar gedrag, ze is inderdaad heel erg duidelijk in wat ze wel en niet leuk vind. Ik denk dat ik zelf meer hulp en sturing nodig heb rondom dit "probleem" dan Mabel zelf, maar eerlijk gezegd weet ik dus niet goed of dit inderdaad gewoon ontzettend duidelijk grenzen aangeven is - of dat ze gewoon onnodig fel is soms. Ik wil eigenlijk vooral dat ze zich gewoon ontspannen en zeker voelt tijdens de wandelingen, in plaats van het gevoel te hebben dat ze constant zo fel van zich af moet reageren. Het haalt soms de lol er vanaf en ik kan mij niet voorstellen dat dit voor haar ook leuk is. Maar ik weet het oprecht niet, heb ook geen vergelijkingsmateriaal, vandaar dat ik een ervaren iemand graag even wil laten kijken hoe de situatie ervoor staat! 

Ik geef inderdaad er zelf een veel te negatieve lading aan, omdat ik er natuurlijk constant bij ben wanneer ze weer een hond weg snauwt. Voor een tegemoetkomend baasje is het misschien 1 op de 10 honden die zijn eigen hond een snauw geeft. Vaak is de hond ook niet onder de indruk nee. Ik schaam me er denk ik voor omdat ik niet graag gezien wil worden als een slechte baas die geen tijd in socialisering heeft gestopt - ik heb eens eerder dit commentaar gehad namelijk - of dat ze niet los zou mogen lopen. Natuurlijk zou het niet moeten boeien wat andere denken, maar toch elke keer denk ik weer "jammer, had anders kunnen zijn". Het advies om er tussen te gaan staan moet ik zeker vaker en beter gaan toepassen - ik doe het af en toe en is vaak effectief. Misschien dat ze dan ook meer vertrouwt op mij dat ik met de situatie deal, ipv dat ze zelf fel moet ingrijpen.

Dankjewel voor de reactie! Dit probeer ik ook zeker aan te houden. Ik vermijd honden tijdens de wandelingen zo goed mogelijk, draai om wanneer er iemand op mijn pad komt of sla snel af om eromheen te kunnen gaan. Ook heb ik alleen maar gezamenlijke wandelingen met de 2 saarlooswolfshonden die ze goed kent en dit is maar heel af en toe.

Helaas zijn zo goed als alle gebieden hier in de buurt waar honden mogen ook losloopgebieden, of de honden worden gewoon los gelaten. Zelfs op de uitlaatgrastrook voor ons huis lopen de honden regelmatig los. Het voelt dan haast onmogelijk om met haar andere honden goed te ontwijken. Ook al zou ik haar aanlijnen in deze gebieden, een losse hond komt vaak genoeg aangestormd om alsnog hallo te zeggen. En naar ervaring en advies is het vaak beter om of beide los te hebben, of beide aangelijnd en dan geen contact (?).

Maar ik probeer zeker het contact met andere honden zo goed mogelijk te vermijden, misschien even op nog een niveau beter de komende tijd. De tolling reu van afgelopen week was toevallig omdat Mabel zelf het positive contact op zocht, en de BC pup was met mensen die even wat kwamen vragen (de honden waren beide aangelijnd, had het liever niet gehad dat ze zo contact konden hebben maar het was gelukkig speels contact.)

Wat vervelend dat jouw hond een nare ervaring heeft gehad, hopelijk knapt ze er snel van op en doet het afstand nemen haar veel goeds.

Als ik je reactie lees, krijg ik zelf toch het gevoel dat het niet nodig is om een gedragstherapeut in te schakelen. Hoewel ik ook kan begrijpen dat je het doet voor je eigen gemoedsrust. Maar ik denk dat als je voor jezelf de lading van het snauwen eraf probeert te halen, en Mabel steun biedt zodra je ziet dat zij wat onzeker van honden weg loopt door consequent tussen haar en haar belager te gaan staan, dat voor jullie allebei de wandelingen veel meer ontspannend worden. Mocht haar belager toch wat volhardend zijn, kan het ook nog helpen om kalm je hand op de rug van Mabel te plaatsen. Dan is ze letterlijk niet alleen en dat maakt haar ook minder benaderbaar. Mocht er dan toch nog een hond zijn die die signalen nog niet opgepikt heeft, dan kan Mabel maar beter duidelijk zijn toch ;-). 

Zelf heb ik een reu, Billie, inmiddels 10 jaar oud. Hij is een hele stabiele hond, en van nature zeer beleefd. Billie speelt nooit met andere honden, maar hij vindt het wel gezellig om even te snuffelen mits een andere hond daar ook voor open staat. Ik vind hem heel sociaal en zachtaardig, en menig onzeker hond reageert erg goed op hem. Af en toe is het wel eens voorgekomen dat honden op hem zijn gedoken voor een confrontatie, maar hij keert dan direct zijn kont toe en afhankelijk van de andere hond gromt hij daarbij laag of negeert hij het gedrag volledig. Maar ook hij kan pups en/of jonge honden wel eens behoorlijk afsnauwen. Meestal gebeurt dat als pups in opwinding hem benaderen, wat ik dan wel begrijp, maar er zijn ook momenten geweest waarvan ik dacht dat het niet nodig was en hij maar een beetje loopt te mopperen. Ik heb dat ook wel eens als lastig ervaren, ik hou zelf absoluut niet van confrontaties en niet alle pup eigenaren ervaren deze correcties als onschuldig, ook al zijn er genoeg die tevreden zijn dat de pup eens gecorrigeerd wordt. Maar over het algemeen houden we rekening met elkaar door de honden op tijd aan te lijnen als het wel ongewenst is, dan is er niets aan de hand. En zo is het opgelost. 

Als laatst wil ik nog even benadrukken dat je een heel goede hondenbaas bent. Je leert en reflecteert, je steekt heel veel energie in Mabel, dus ook in haar socialisatie. Ik denk dat eenieder die dit topic leest, het wel met me eens is dat Mabel zich geen beter mens kan wensen. Nu besef ik dat de complimenten vaak moeilijker binnen komen dan oordelen. Maar mensen hebben ook stress, kroppen het lekker op en als jij dan toevallig langs komt en Mabel valt uit, kan dat net even de trigger zijn om hun gal op jou te spuwen, terwijl dat in werkelijkheid helemaal niets met jou of Mabel te maken heeft. Ik geloof zelfs dat als je hier op HP een poll aanmaakt met de vraag in hoeverre je als baas toestaat dat je hond zijn grens aangeeft, dat snauwen zonder bijten door de meerderheid gezien wordt als acceptabel. Ik weet hoe moeilijk het is om je eigen onzekerheden om te gooien, ik heb daar zelf ook keihard voor gewerkt. Maar begin gewoon in je hoofd, elke volgende keer dat het gebeurt dat ze snauwt, te denken: “goed zo meisje, het is goed om je grenzen aan te geven!” 

" Als ik je reactie lees, krijg ik zelf toch het gevoel dat het niet nodig is om een gedragstherapeut in te schakelen. Hoewel ik ook kan begrijpen dat je het doet voor je eigen gemoedsrust. Maar ik denk dat als je voor jezelf de lading van het snauwen eraf probeert te halen, en Mabel steun biedt zodra je ziet dat zij wat onzeker van honden weg loopt door consequent tussen haar en haar belager te gaan staan, dat voor jullie allebei de wandelingen veel meer ontspannend worden. Mocht haar belager toch wat volhardend zijn, kan het ook nog helpen om kalm je hand op de rug van Mabel te plaatsen. Dan is ze letterlijk niet alleen en dat maakt haar ook minder benaderbaar. Mocht er dan toch nog een hond zijn die die signalen nog niet opgepikt heeft, dan kan Mabel maar beter duidelijk zijn toch . 
 
Zelf heb ik een reu, Billie, inmiddels 10 jaar oud. Hij is een hele stabiele hond, en van nature zeer beleefd. Billie speelt nooit met andere honden, maar hij vindt het wel gezellig om even te snuffelen mits een andere hond daar ook voor open staat. Ik vind hem heel sociaal en zachtaardig, en menig onzeker hond reageert erg goed op hem. Af en toe is het wel eens voorgekomen dat honden op hem zijn gedoken voor een confrontatie, maar hij keert dan direct zijn kont toe en afhankelijk van de andere hond gromt hij daarbij laag of negeert hij het gedrag volledig. Maar ook hij kan pups en/of jonge honden wel eens behoorlijk afsnauwen. Meestal gebeurt dat als pups in opwinding hem benaderen, wat ik dan wel begrijp, maar er zijn ook momenten geweest waarvan ik dacht dat het niet nodig was en hij maar een beetje loopt te mopperen. Ik heb dat ook wel eens als lastig ervaren, ik hou zelf absoluut niet van confrontaties en niet alle pup eigenaren ervaren deze correcties als onschuldig, ook al zijn er genoeg die tevreden zijn dat de pup eens gecorrigeerd wordt. Maar over het algemeen houden we rekening met elkaar door de honden op tijd aan te lijnen als het wel ongewenst is, dan is er niets aan de hand. En zo is het opgelost. 
Als laatst wil ik nog even benadrukken dat je een heel goede hondenbaas bent. Je leert en reflecteert, je steekt heel veel energie in Mabel, dus ook in haar socialisatie. Ik denk dat eenieder die dit topic leest, het wel met me eens is dat Mabel zich geen beter mens kan wensen. Nu besef ik dat de complimenten vaak moeilijker binnen komen dan oordelen. Maar mensen hebben ook stress, kroppen het lekker op en als jij dan toevallig langs komt en Mabel valt uit, kan dat net even de trigger zijn om hun gal op jou te spuwen, terwijl dat in werkelijkheid helemaal niets met jou of Mabel te maken heeft. Ik geloof zelfs dat als je hier op HP een poll aanmaakt met de vraag in hoeverre je als baas toestaat dat je hond zijn grens aangeeft, dat snauwen zonder bijten door de meerderheid gezien wordt als acceptabel. Ik weet hoe moeilijk het is om je eigen onzekerheden om te gooien, ik heb daar zelf ook keihard voor gewerkt. Maar begin gewoon in je hoofd, elke volgende keer dat het gebeurt dat ze snauwt, te denken: “goed zo meisje, het is goed om je grenzen aan te geven!” 
  "

Susanne

Ik heb inderdaad toch een afspraak gepland over 2.5 weken, maar voornamelijk voor mijn eigen gemoedsrust - wellicht dat de GT hetzelfde zal zeggen waardoor de negatieve lading van dit snauwen helemaal wegvalt. Anders blijft het maar malen en blijf ik er maar mee zitten. Ik moet zeggen dat het afgelopen paar dagen wel erg goed gaat, ze is ontzettend vrolijk en alle honden van eigen formaat of kleiner die we dan toch "helaas" tegenkomen/voorbij lopen is ze super speels en vriendelijk naar - hier beloon ik haar ook voor. Grote honden mijd ik volledig. Ook probeer ik wanneer nodig interactie inderdaad af te breken en ertussen te gaan staan wanneer ik merk dat Mabel er niet van gediend is. Een dag of 2 geleden was er een wat kleiner formaat hond die echt ontzettend hyper was en wilde spelen. Mabel ging er in eerste instantie in mee, maar na een seconde of 10 merkte ik dat het teveel werd. Ik heb dit dan ook afgebroken, wat vgm goed werkte. Hopelijk wanneer ik dit vaker doe merkt ze dat ze dus ook op mij kan vertrouwen. Dankjewel voor je tips!

Wat fijn dat Billie zo stabiel is, spelen hoeft natuurlijk niet maar een positieve interactie met andere honden is wel zo prettig. Het verhaal van de drukke jonge honden/pups is heel erg herkenbaar, ik snap de reactie van de andere hond maar vind de felheid van de correctie niet altijd gepast - maar dat is misschien vermenselijking. Maar inderdaad, zolang we rekening met elkaar houden is er niks aan de hand, ik ben ook zeker geen fan van enige confrontatie haha.

Ontzettend bedankt voor je complimenten! Ik probeer zeker mijn best te doen met Mabel en misschien dat ik haar niet genoeg credit geef. Ik plak er zelf immers een negatief label aan, waarvan ik niet weet of dit terecht is. De volgende keer dat het voorkomt zal ik zeker proberen om er een stuk positiever over na te denken, grenzen aangeven is natuurlijk alleen maar goed.