Och zoooo lief.
Langzaam aan wordt wolkje Nala een heuse wolk. Ze groeit zo mooi en ze doet het iedere dag weer zo goed of in ieder geval haar best. Ik merk alleen aan mezelf dat ik het toch nog wel heel lastig vind dat ze zo intens veel bijt. Ze springt veel op, al begint ze nu heel langzaam te luisteren naar de commando LAAG. Maar dan ook echt heel langzaam, haha.
Haar rust pakt ze nog steeds niet en toch wil ik de komende week proberen te kijken of ik haar gewoon los kan laten zonder dat ze continu doorgaat. Kijken of ze zo gaat leren zichzelf te leren te rusten.
De afgelopen vijf dagen zijn we weg geweest met een kleine groepsreis. Deed ze super, voor ons even omschakelen want we konden niet altijd mee met de groep, maar al met al heeft ze veel mogen leren. Er was nog een andere hulphond namelijk en die was de rustheid zelve. Heerlijk om te zien en ik vertrouw ook echt wel 100% op het feit dat Nala dat ook zal leren. De update over onze week weg komt nog!
Ik kijk verder ook helemaal uit naar de puppycursus die hopelijk over twee weken kan beginnen. Dat zou ik toch echt heel fijn vinden, omdat Nala dan sowieso ook kan leren van andere honden, maar ik ook van andere baasjes. Ik hoor rond 15 augustus meer!
Voor nu: ik mag me wat relaxter voelen, ook al vind ik het heel lastig dat ze nog heel veel bijt of super enthousiast is. Nog even zoekende, misschien moet ik gewoon altijd een knuffel of iets bij de hand hebben? Iemand fijne tips hier? Misschien Monique? :)
Wat hier hielp, bij bijten, stoppen met de hond en klaar zeggen omdraaien encweglopen, en even negeren.
Ook wordt aangeraden een speeltje te geven. Ik heb daar twijfels bij, vind het ook iets van, jij bijt dus ik beloon je met een leuk speeltje.
Twee dagen consequent, stoppen als er gebeten wordt, een wereld van verschil.
bij Evi heb ik ook genegeerd, bijten = ophouden wat we aan het doen waren. En ik liep weg als ze door ging.
Nu ze bijna al haar tanden gewisseld heeft is het al bijna helemaal gestopt. Dus met een beetje geluk wordt het bij nala ook snel beter
Hier wordt gelukkig het bijten ook minder,ze is volop aan het wisselen.
Steeds blijven herhalen,bijten,stoppen en opstaan,ik ging altijd rechtop staan,handen gekruisd over mijn borst(kan ze er niet naar toe springen)van haar wegkijken,niet meer aankijken en niet bewegen(jurk fladdert is ook leuk om in te bijten of broekspijp)
Op die manier doen we het ook om opspringen tegen visite,de kleinkinderen te voorkomen...daar wil ze nog wel eens achteraan rennen om te spelen en tegen ze op te springen,is moeilijker om een kind dat aan te leren maar mijn kleindochter van 4 is de rust zelve en die krijgt dat wel voor elkaar,kleinzoon van 7 gaat staan wippen van zijn ene voet op de andere....tja dat is leuk,spelen,bijten....visite is soms ook hardleers,ze zeggen nee en blijven haar aaien,tja dan stoppen ze wel vanzelfs wel met aaien,dan voelen ze het wel.
Springen is ook echt een ding, komen hier een hele boel mensen tegelijk dan lijn ik haar even aan tot ze rustig is.
En heel veel kauwmateriaal,Rox is s'morgens het ergst....ik laat haar uit,dan krijgt ze haar eten,vervolgens een pensstaaf en dan een nieuw stuk runderkophuid....dan is ze het eerste uur zoet en uitgebeten,dan gaan we een lange ronde doen.
Engelse staffords zijn echte bijters en nu moet ik naar buiten lopen want ze heeft de dweil gepikt.
Goede tips allemaal! Het weglopen of het afkappen van iets wat we doen passen we inderdaad ook al toe. Maar handen voor de borst wat Monique zei zou mij ook kunnen helpen denk ik.
We hebben een hele fijne pensstaaf, maar die bijt ze teveel in 1x door, heeft ze eens in het geheel uitgebraakt terwijl we die al kleiner hebben gemaakt. Dus dat geven we nu even niet, maar een hertenstaafje vindt ze heerlijk. Runderkophuid zou toch nog niet goed zijn voor puppy's? Of verwar ik dit nu met iets anders? Want anders wil ik dat inderdaad ook bestellen of kopen.
Op dit moment zijn we terug gegaan naar vier keer per dag eten geven trouwens, we merkten dat ze behoorlijk grumpy wordt rond etenstijd, en door wat meer te verspreiden zien we hierin ook meer rust. Al blijft ze veel zin hebben om te eten.
Wat leuk om je updates te lezen ^__^ vlijmscherp die puppy tandjes, hé? Je hoeft je geen zorgen te maken. Bijten hoort er nu éénmaal bij. Je bent supergoed bezig met het kleine wolkje.
Bij Mochi was het bijten ook het vervelendst (en het typische 'ik hoor mijn naam of commandos niet maar oh wee als ik een snoepzakje hoor ritselen twee huizen verder' ;) ) maar door consequent te zijn is dit ook goed gekomen.
Omdat bij Mochi het niet werkte om alle activiteit te stoppen als ie beet hebben wij het speelgoedje gebruikt. Beet hij zeiden we streng 'Nee' en gaven we hem een speeltje. Als hij daar dan vrolijk zijn tandjes in zette dan beloonden we hem uitgebreid met woordjes en snoepjes. Als hij gewoon random z'n speeltje opzocht om te kauwen prijsden we hem ook. Op den duur ging hij zelf z'n speeltje opzoeken als hij de neiging kreeg om ergens z'n tanden in te zetten. Werkte in ons geval dus super.
Negeren werkte niet daar meneer bij het wegwandelen gewoon verder hapte in onze enkels en als we bleven zitten/staan bleef ie happen en/of opspringen. Kleine witte fluffy energiebal of doom was hij als pup maar zelfs dat is helemaal goedgekomen. Nala en jij doen het dus super!!!
Ik zou nog een vakantie-update schrijven, haha! Bij deze even in het kort.
Maandag de heenreis, van maar een uurtje in de auto. Helaas heeft ze op het moment van inparkeren overgegeven. Wellicht de combinatie van onze inpakstress die we hadden (eerste keer hond mee, ik wilde echt niks vergeten) en de beginnende hitte. Op locatie rustig aan gedaan. We hebben de reis-bench meegenomen, die ze thuis probeerde te slopen. Maar op bestemming lijkt ze dit meteen te accepteren. HOERA.
Dinsdag gingen we naar Kamp Westerbork. Of... dat zouden we doen. De groep ging. Maar wij merkten dat dat met Nala niet ging lukken nu. Het bos is nieuw voor haar, waar we doorheen moesten lopen. Wij haakten van de groep af, ook al vond ik dat heel jammer. Ik wist dat ik Nala niet blij ging maken, en Nala is toch echt prioriteit 1 voor ons. We hebben lekker rondgesnuffeld samen en eigenlijk heeft ze ook best wel heel netjes gelopen, niet zozeer als in naast ons, maar wel rustig doorsnuffelen, al lopend, als wij ook door wilden lopen. Daarna heeft ze 45 minuten in de auto geslapen totdat de groep weer bij de auto's waren. Onze auto stond volledig in de schaduw en hebben we open gelaten, want het waaide heel lichtjes door. Dus niet te warm geweest voor haar.
Daarna een lunch in een hotel in Assen, waar mijn moeder en oma ook naartoe kwamen (niet bij de groep, wel om daar koffie en lunch te doen ook). Want we wilden oma graag laten kennismaken met onze hond en zij woont in het verzorgingstehuis waar we twijfelden of de hond nu al mee mocht (corona-regels: huisdieren van bezoekers niet toegestaan). Tijdens de lunch deed ze het ONTZETTEND GOED! Ze had haar hesje om. Vond ze echt even wennen, maar daarna tijdens de lunch even rondkijken, ronddraaien en plofte toen tussen mijn voeten neer om te slapen. Oh. Heartmelting!
Woensdag gingen we naar een klein dorpje in de buurt. Helaas voor Nala was het zo ontieglijk druk dat we nét te laat besloten terug te gaan. Op het moment dat we terug wilden gaan, gaf ze over. 'Thuis' in de bench heerlijk diep geslapen, maar ook een drolletje gelaten. Al met al was het dus iets teveel geweest voor Nala. Toch hebben we ook gemerkt dat Nala daar geen last aan heeft overgehouden, want ze heeft daarna nog lekker gespeeld met een andere hulphond die ook aanwezig was tijdens de groepsreis. Zo fijn, want de andere hond was een grote labrador die echt heel rustig was en kon zijn. Kon Nala mooi van leren op sommige momenten. Dat merkten we trouwens ook al op het moment dat ze samen voorzichtig aan het spelen waren. Happy Sofie!
Donderdag bleven we, omdat de eerdere dagen best druk en nieuw waren, bij het huisje. De andere persoon met de hulphond bleef ook bij het huisje. Samen nog wel even naar een waterplas in de buurt geweest, waar Nala enthousiast met haar pootjes in het water ging waden. Plons, ineens sprong ze van blijdschap iets verder in het water waar de bodem voor haar al verdween. Ik had haar aan de lijn, maar ze zwom keurig snel terug naar de kant om daarna als een Chinees Naakthondje eruit te zien. Komisch! Sneu voor Nala, maar komisch voor ons. Bij het huisje wel weer gewoon in het zwembadje gestapt en thuis ook geen problemen. Dus dat water heeft haar niet afgeschrikt. 's Avonds wederom uiteten geweest, in een tapas-restaurant. Ook hier deed Nala het geweldig. Knap hoor!
Vrijdag gingen we op tijd terug naar huis. Ik was zelf ook kapot.
FOTO'S:
Oké. Ik moest gewoon weer even heel erg lachen om deze laatste foto.
Negeren is hier inderdaad ook een kunst dat nog niet helemaal werkt. Consequent zijn doen we wel zoveel mogelijk. Gisteren hebben we de ren iets verbouwd, waardoor ze nu wat meer ruimte heeft. Werkt nog niet altijd, op het moment van schrijven ligt ze in de bench met het deurtje dicht, omdat ze niet ging rusten. Wel laten we het haar altijd even proberen. Vanmorgen en gisteren heeft ze gewoon bijna knock-out geslapen in het nieuwe gedeelte van de kamer waar ze nu kan komen. Al is het nog niet megaveel, het helpt wel merken we.
Het bijten doet ze bij mij volgens mij wat liever dan bij mijn vriend. Die hapt ook echt in de kuiten daar terwijl ze dat bij mij eigenlijk niet echt doet. Vooral opspringen en haar nagels laten 'zien' wanneer ze weer naar de grond gaat. Dus ik heb vooral mooie krassen op mijn benen. Hahaha!
Goed nieuws trouwens: als het goed is begin ik dinsdag met de puppy-cursus! YAY! Zin in. Want ik geloof er echt in dat Nala veel van andere honden kan leren, maar ik natuurlijk ook als baasje van andere baasjes. En het is gewoon zo fijn om samen te kunnen praten over situaties. Met honden die even oud zijn ongeveer (honden mogen bij deze hondenschool deelnemen als ze 8 - 16 weken zijn bij start van de cursus. Nala is precies 13 weken als ze begint).
Ik geloof er trouwens ook echt wel in dat ze een fantastische hond gaat worden. Ook de allerergste terror-pups worden uiteindelijk droomhonden voor hun eigenaars. In de meeste gevallen dan. Het is gewoon soms het knopje wat bij mij even omgedraaid moet worden. Niet te moeilijk denken, vooral niet laten zien dat je stress krijgt van Nala. Soms is het niet erg, maar soms gaat ze uren door en dan is het vooral lastig om het nog 'leuk' te houden zonder dat Nala gaat denken: há! Nu weet ik de trigger.
Maar ach. Je krijgt er zoveel voor terug. <3
dat klinkt als veel goede ervaringen tijdens de vakantie opgedaan, en zelfs gezwommen haha knap hoor
leuke foto's ook!
Op het gemakje je updates gelezen,Nala al uitgebreid op vakantie geweest zelfs al gezwommen.
Nala gaat zeker een fantastische hond worden
Dank jullie wel lieve Monique en Dobry! Nala doet het inderdaad geweldig! <3
Gisteren zijn we gestart met puppy-cursus! Was heel fijn, klein groepje met maar vier honden. Dus lekker veel aandacht.
Nala mag wat minder schuchter worden, vindt de hondentrainer. Zo met 13 weken. Dus wat meer op onbekende plekken zijn en laten snuffelen. Vandaag zijn we twee winkels (naast elkaar) in geweest, in totaal maar een kwartiertje - waren we al van plan om te doen. De eerste moesten we met de lift. Ze vond de drempel van de lift gek, maar stapte er daarna wel in! Daarna op haar tempo en haar keuze door de winkel gelopen, net als in de tweede winkel even heel snel. Daarna direct naar huis en mevrouw ligt weer prinsheerlijk in de bench te slapen. Ze voelde zich niet heel gespannen ofzo, want anders blijft ze vaak of zitten of terugrennen naar de fiets bijvoorbeeld. Zij liep juist gewoon de winkel in, met kleine aanmoedigingen van mij. Toen we even moesten overleggen in de winkel, ging ze heel netjes liggen. Wauw.
Morgen maar ergens een lekkere wandeling doen in plaats van dicht bij huis.
Ander 'probleem': ze lijkt wagenziek te worden van de fietskar. Gisteren naar de puppy-cursus overgegeven. Op de terugweg niet. En vandaag op de heenweg (we fietsten maar max. 5 minuten) weer overgegeven. Op de terugweg wederom niets aan de hand. Ben benieuwd, morgen wilde ik ook met de fietskar naar een wandelplek hier in de buurt (ook maximaal 5 minuten fietsen, normaal ongeveer 10 minuten lopen, iets minder wellicht). Even denken wat handig is.
Kan best zijn dat spanning ook mee speelt.
Wat een mooie profielfoto!
erg mooi foto's wat is ze lief en mooi
Dank je wel, Kees! We merkten wel dat ze het hesje niet helemaal fijn vindt, dus we bestellen er eentje die op haar tuigje past. We zijn inmiddels namelijk overgestapt op de Julius-K9 tuigje en daarop kunnen wij een ander hulphond-hesje bevestigen, zonder dat deze om haar nek én buik gaat.
En wat de fietskar betreft, ik denk inderdaad dat de spanning ook meespeelt en de nog wat warmere luchten.
Klinkt als een top ervaring voor Nala! Goed gedaan hoor jullie. Lijkt me erg spannend om voor het eerst weg te gaan met de hond en dan ook nog eens een pup. Maar jullie hebben ondanks dat het soms jammer was Nala steeds op nummer 1 gezet. Mooi om te horen
Ah, lief van je, Lotte (& Marley)! Zeker zetten we Nala op 1. Juist ook omdat zij straks voor mij mag 'werken', wil ik nu er zoveel mogelijk voor haar zijn. Samen een team. Vanaf dag nummer 1.
Wat weer een fijne updates
Wat een leuke update weer
Wat een leuke foto's. Ik ben benieuwd naar haar verdere ontwikkeling.
Inmiddels is ons wolkje 15 weken! Ze doet het geweldig op sommige momenten na (dan is ze overigens erg druk en gaat ze happen en wat bijten). Dus op zich geen gek gedrag, maar ik vind het soms erg lastig om hier mee om te gaan. Daar komt bij dat ik zelf minder lekker in mijn vel zit, ik heb vroeger angststoornis gehad waar ik soms met lichte vlagen last van heb. Dit keer lijk ik er wat meer last van te hebben dan voorheen. Speelt dus een grote rol en is voor mij alleen maar belangrijk dit te erkennen en voor mezelf te zorgen. Wat dus soms ook betekent dat Nala iets meer rust in de bench, omdat ik bijvoorbeeld op bed lig. Wel plan ik dit altijd zo in dat ze maximaal 1.5 uur in de bench zit wanneer ik op bed lig. Als mijn vriend thuis komt, dan neemt hij Nala eerst 'even over'.
Ik vind het ook erg lastig en heb het hele puppy-gebeuren sowieso minder goed ingeschat wat het met mijzelf zou doen. Wat er allemaal ging gebeuren is voor mij gelukkig geen onderschatting geweest. Al met al ben ik nog steeds zo ontzettend blij met Nala, maar kan ik ook niet wachten tot ze haar tandjes gewisseld heeft (dat verkleint waarschijnlijk haar behoorlijke hap-en-bijt gedrag). Dat zal ook rust in huis geven, haha.
TWEE VRAGEN:
Verder proberen we soms nu haar wat meer vrij te laten in huis, helaas gaat dat nog niet helemaal lekker dus we begeleiden haar toch nog vaak terug naar/in de bench. Heeft iemand hier tips voor? Het zou zo fijn zijn dat ze gewoon binnenshuis gaat linken aan rust (waar ze ook is). Buitenshuis mag ze druk zijn wanneer ze daar behoefte aan heeft. Al vertrouw ik er wel op dat dit met de leeftijd stap voor stap beter gaat hoor, maar als ik hierin iets kan betekenen zou dat fijn zijn.
Een andere vraag: In het begin ging het perfect met de katten. Nu voelen de katten zich toch behoorlijk opgejaagd. We proberen hierin de katten en de hond samen te begeleiden. Meestal is het trouwens één kat met de hond, de ander is dan vaak buiten oid. Dus echt met z'n drieën samen zijn ze niet. Wat is hierin een handige tip?
Kan je niet een deel van de kamer afzetten met een ren ? Dan kunnen de katten makkelijker vluchten en heb jij ook wat meer rust. Dan hoeft nala ook niet steeds in de bench.
heeft iedereen wat meer ruimte :-) en op momenten dat ze echt even niet te doen is een lekker bot geven ?
Toch wel weer de ren dus proberen? Want die hebben we al eens geprobeerd, in een hele kleine afzetting pakt ze haar rust wel. Wordt de afzetting groter, dan pakt ze haar rust al niet meer en gaat ze continu heen en weer lopen. Haha. Eigenwijze drol. Maar ze is nu natuurlijk ook weer wat ouder, dus wellicht gaat het nu wel beter dan twee á drie weken terug.
Een bot hebben we inderdaad, we kluiven dan samen. Dat gaat de eerste twee minuten wat onrustig en daarna ligt ze lekker te kluiven bij mij.
Ja wellicht helpt het wat, kan mij voorstellen dat te vaak in de bench er voor zorgt dat ze niet leert dat ze ook rust kan pakken wanneer ze los is.
Maar goed dat is ook maar speculeren hoor.. Ik heb Evi eigenlijk altijd los (dag en nacht), alleen als ze écht niet te doen is gaat ze in de bench (enkele keer per week).
Evi begint nu wel te puberen (24 weken oud), dus nieuwe dingen worden ontdekt om lekker mee te klieren (de kattenbak, spullen van tafel pakken, weer meer bijten). Dus het is hier ook weer even zoeken wat ze precies nodig heeft. Lekker loslopen eind vd dag doet tot nu toe wonderen.
Je hebt 2 katten,gewoon zorgen dat de katten altijd weg kunnen en steeds corrigeren als ze achter de kat aanzit.
Mijn katten mochten vroeger boven,de honden niet,kattebak stond ook boven in de badkamer konden de katten altijd hun rust vinden.
Je wilt dat Nala rustig is in de woonkamer en druk buiten.....weet niet of je een tuin hebt?
Waarom laat je Nala gewoon niet haar gang gaan,druk zijn mag ook geen reden zijn om de bench te gebruiken,vervelend zijn,klieren,bijten,over de top heen gaan dan kan het wel.
Hou moed,Rox is nu 5 maanden haar tanden zijn gewisseld,ze heeft genoeg kauwmaterialen dat bijten is nu praktisch over,ze durft nog wel eens te nippen maar dat zijn liefdesnipjes.
De bench is hier inmiddels opgeruimd,ze heeft een mand staan maar ze ligt vaak in de losse stoel kan ze naar buiten kijken.
En zoals Marijke zegt,lekker laten loslopen daar krijg je een hond van die even lekker zijn energie kwijt kan,dat is hier een vereiste....vorige week was Rox aan het klieren toen ik aan het poetsen was,steeds beet ze in de doek....ik dacht die heeft teveel energie,aangelijnd even naar buiten geweest en haar laten losrennen....heb later ongestoord verder kunnen poetsen.
Nala is nog klein ze zal in je buurt blijven,Rox die heeft nu buiten als iets leuker is dan mij af en toe bananen in haar oren.
Het is hard werken een hondje opvoeden.
Ja, precies. Altijd in de bench is inderdaad een ding merk ik. Daarom wil ik gaan kijken wat handig is. Wel proberen we het al een beetje sinds een paar daagjes. Zodra ze echt begint te klieren (dat happen), gaat ze in de bench. Dus niet bij 1 au, maar echt meerdere au'tjes of pijnlijke au's. Nala mag wel druk zijn, maar het is dan vaak meteen ook 'vervelend' druk met bijten die vervelend zijn.
De losloop-tip is een goede. Hier kan dat helaas niet echt zo goed, omdat ons blok één blok verwijderd is van een drukke weg. Daarvoor zou ik met de fiets of auto eerst weg moeten. De fietskar is nog even in rustige opbouw-fase, dus dan zou ik moeten kijken voor een klein autoritje waarna ze haar energie kwijt kan. Ik moet ook zeggen dat ik het heel eng vind, maar misschien moet ik er even overheen stappen. Ik vind het vooral eng omdat ik haar niet kan horen als ze even in een bosje is gedoken bijvoorbeeld. Uiteindelijk wordt ze wel mijn hulphond, dus echt loslopen en bij me lopen zal ze ook moeten leren. Maar goed, dat terzijde haha.
Wel laat ik haar vaak in de tuin lekker dollen waarna we binnenshuis nog even kort oefenen (echt heel kort, twee tot vijf minuutjes per keer - met pauzes tussenin).
Het is zeker hard werken, maar ik vind het ook waard. Daarom stel ik hier ook vragen om te kijken of er goede tips tussen zitten. Hihi. Het bijten an sich vind ik overigens niet vervelend en goed te begrijpen. Het is alleen soms pijnlijk, haha. Ze heeft een kauwbot dat nu echt steeds een klein beetje kleiner gaat worden, dus dat wordt nu wel echt goed benut. In het begin deed ze er niks mee en vond ze een ander botje waar we samen mee gingen kluiven prettiger. Nu wordt de kluif goed benut waar ik ook erg blij mee ben trouwens. Geeft haar ook rust.
Het corrigeren van gedrag wanneer ze de katten opjaagt (zij wil spelen, de katten niet) en de katten wel al een knauw geven maar ze doorgaat heb ik ook al neergelegd bij mijn trainer. Daar ga ik ook mee aan de slag.
Oh en nog een aanvulling: de kattenbak bij ons staat in de garage waar Nala niet mag komen en de katten wel (kattenluikje). En de katten slapen inderdaad ook boven, Nala niet. In principe zal dat ook nooit gebeuren tenzij ik 's nachts alleen ben later en ik in een fase zit met wat meer angstige gevoelens (met vlagen een nasleep van angststoornis van vroeger waar ik voor behandeld ben).
Dus de katten hebben inderdaad een vluchtroute.
Ik doe als Rox te hyper is binnen,haar ook even in de tuin,hup deur dicht ga daar maar een beetje druk doen.
Maar het is zoeken wat bij de ene hond goed werkt kan bij de andere hond averechts werken,ze hebben allemaal hun eigen gebruiksaanwijzing en alles gaat hier ook niet perfect en volgens de boekjes.
Vanmorgen Rox liep ineens weg,een grote visskelet in haar bek,die wilde ze opeten,ze luisterde natuurlijk niet ik als een gek naar haar toe,de ketting naar haar koppie gesmeten,door schrik liet ze los en kon ik haar direct aanlijnen.
Niet verantwoord maar wel noodzakelijk die graten waren wel 20 cm lang.
Gisteren ben ik begonnen met haar wat meer vrij te laten. Gisteren heeft ze een uur een beetje gescharreld totdat we zagen dat ze eigenlijk wel echt moe begon te worden maar nog steeds stront-eigenwijs was. Stapje voor stapje.
Vanmorgen ook weer lekker een uurtje gescharreld en zojuist drie kwartier. Ik denk dat ik vooral over mijn eigen drempel heen moest om dit te durven. Maar ik zag nu wel dat het ze het fijn vond. Nu ben ik boven (moet zo douchen, heb gesport) en dan gaat ze wel in de bench. Maar zodra ik dan weer beneden ben straks, laat ik haar weer scharrelen als ze wilt.
Ze heeft ook voor het eerst een stukje appel geprobeerd zojuist. At ze niet in 1x op, maar daarna bleek wel dat ze appel erg lekker vond. Dus ze heeft vier kleine stukjes gekregen (1/8e deel van de appel, zonder klokhuis uiteraard). Zo schattig om te zien!
Ah super, laat maar lekker scharrelen hoor!
En probeer haar ook gerust eens haar gang te laten gaan als je er niet bent. Zo werkte ik in het begin gewoon boven, camera op de woonkamer en ik kon precies zien wat Evi doet.
Het klinkt een beetje alsof Nala wel erg veel in de bench moest zitten. Vanochtend er een uurtje uit, net 3 kwartier uit.... dus de rest van alle uren er in? dat is wel heel veel hoor.
Wellicht dat ze daarom ook haar energie niet goed kwijt kon en dit uit in frustratie (waardoor ze juist nog meer in de bench moest).
Goed om te lezen dat je het een beetje loslaat. Haal spullen die ze niet mag pakken weg, kabels goed wegstoppen en laat lekker lopen. Op een gegeven moment vind ze haar draai wel.
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?