Hallo , mijn Franse Bulldog (11 jaar)
Heeft zaterdag een heftige epelepsie aanval gehad. Na de epelepsie aanval zijn we verhoogd naar 2x daags medicijnen voor epelepsie , aleen na de epelepsie is ze niet meer de oude , ze is wel haarzelf en nog goed bij maar tijdens het lopen of staan valt ze af en toe om en verstijven haar spieren voor een paar seconden , alsof het een korte epelepsie aanval is van een paar seconden.
En dat de hele dag door om de paar minuten.
ze is ook wat kortademig.We zijn nu 3 dagen verder en er is nog weinig vooruit gang.
Heeft iemand zo iets meegemaakt of weet iemand wat het beste is om te doen ? Ze heeft geen pijn verder aleen het is geen leuk gezicht om je hond zo te zien.
Het beste lijkt mij om hierover contact op te nemen met je dierenarts.
Heel vervelend natuurlijk voor de hond. Wat maakt dat je hier komt vragen om raad ipv gisteren al naar de dierenarts te zijn geweest?
Hier kan nog iedereen goed bedoeld advies geven, maar dit is echt iets voor een dierenarts.
De dierenarts van mij weet het niet goed en zegt dat er een stijgende lijn hoort te zijn. En dat ik zelf me grens aan moet geven voor die hond als het niet meer te doen is. Aleen hij heeft geen pijn en is vrolijk en eet en drinkt goed. Aleen ik zit met me handen in het haar het lijken een soort schokjes waardoor die hond ff omvalt omdat ze spieren verstijven. Ik weet niet goed wat nu verder
Door verwijzing naar een specialist als je dierenarts er niet meer uitkomt ?
Overleg met je dierenarts en anders met een veterinair neuroloog.
Als je hond na deze heftige aanval niet herstelt en blijft omvallen en verstijven, laat je hond dan niet verder lijden en neem de moeilijke beslissing om haar te verlossen van deze ellende; zeker gezien haar leeftijd.
Misschien een specialist contacteren die ervaren is op dit gebied en daar overleggen.
Mandigers.
Zijn er meer hier die daar bekend zijn en wellicht meer info kunnen geven maar lijkt me noodzaak dat dit in handen komt van een specialist?
Als er 1 is die kan inschatten of verder kijken voor jou hond zinvol is is Mandigers dat wel.
Of je gaat naar een neuroloog zoals Loesje al aangaf of je laat ze inslapen,geen pijn en vrolijk en goed eten daar gaat het nu niet om.
Mitchell...neuroloog, faculteit utrecht, dr..Stassen, goede ervaring. Wel verwijzing nodig van je dierenarts.
Dan moet de dierenarts je doorsturen naar een specialist die er verstand van heeft.
Het kan ook door de ophoging van de medicijnen komen, kijk even in de bijsluiter.
En verdere hulp zoeken bij een andere da of een specialist als de da t niet weet.
De hond van mijn moeder kreeg ook op latere leeftijd epilepsie. Binnen 2 dagen 3 aanvallen, heftige.
Daarna werd het iets minder. Maar hij kreeg medicijnen en daar had hij enorme honger van.
Hij was enigzins opgeknapt, maar ik vond het vooral erg sneu, want de oude is hij nooit meer geworden. Een maand later is hij ingeslapen op een mooie leeftijd van bijna 14 jaar.
Als het mijn hond was geweest, had ik hem al eerder in laten inslapen, omdat ik vooral de epilepsie voor zo’n oude hond sneu vond.
Dus je moet denk ik vooral zelf de afweging maken.
Dat is erg lastig. Je zou moeten kunnen terugvallen op iemand met kennis van zaken. Gaat dit zo blijven of is dit een fase waar de hond doorheen kan komen?
Wordt dit beter met de tijd? Is het een kwestie van aanpassen aan de medicatie?
Moeilijk moeilijk. Ik hoop dat je iemand vindt die je goede raad kan geven.
Veel sterkte!
Och, arm beestje :(... Hoe moeilijk het ook is, als je geen significante vooruitgang ziet, zou ik ook verder lijden besparen. Het is enorm vermoeiend en stressvol voor het beestje om continue verstijfde spieren te krijgen. Bovendien, die verstijving komt ergens vandaan. Misschien is dit wel een voorteken voor een een grote aanval of zo.
Eten in drinken is geen graadmeter voor laten inslapen, of niet... Een hond kan enorm veel pijn hebben en nog steeds eten, drinken, plassen, poepen etc. Geen pijn hebben is ook niet een graadmeter. Zoals je hond nu is, is het ontzettend vermoeiend en stressvol om zo te moeten leven. Haar lijfje krijgt helemaal geen rust meer... Ze hoeft geen pijn te hebben om te beslissen dat het zo genoeg is.
Heel lastig voor jou om deze beslissing te maken. Als je dierenarts al aangeeft dat je bereid moet zijn om een keuze te maken, dan is dat al een voorzichtige manier om duidelijk te maken dat het misschien binnenkort humaner is om te laten gaan, dan om je hondje koste wat kost hier te houden. Het gaat om kwaliteit, niet om kwantiteit...
Sterkte!
Zijn dit geen absences, iets van dat ze een hele korte mini aanval hebben en daarna de spieren opspannen?
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?