Hi iedereen, dit onderwerp zet mij af en toe aan het denken. Ik hoor vaak dat mensen een bepaald ras (tegenwoordig is een Labradoodle heel populair) kiezen omdat die 'hypoallergeen' schijnen te zijn. Nu kan ik met een paar zoektermen op internet al achterhalen dat 'hypoallergeen' niet bestaat als het om honden gaat. Eiwitten die de hond uitscheidt via urine, speeksel, talg, ed is hetgeen waar mensen allergisch voor zijn. Niet de haren. Met als gevolg dat de hond uiteindelijk toch weg moet, óf.. dat mensen werkelijk denken dat ze geen allergische reactie krijgen. Hoe dat kan? Misschien wel het placebo-effect. Zijn sommige mensen die zeggen dat ze allergisch zijn, wel echt allergisch? En voelen ze de allergie niet omdat ze een 'hypoallergene' hond hebben?
Ik ben heel benieuwd hoe jullie hierover denken en wellicht zijn er ervaringen om te delen :)
Ik ben allergisch voor honden. Ik reageer op bepaalde vacht typen beter dan op andere. Kortharig reageer ik het ergste op, zowel qua benauwdheid als uitslag etc. Ik weet ook niet precies waarom, maar er zal wel een verschil in zitten. Langharig en een poedel type vacht gaat het beste. Ik krijg nu maandelijks biologicals ingespoten en in combinatie in combinatie met allergie tabletten is mijn allergie dusdanig onder controle dat ik een langharige hond in huis kan hebben eerste maand last gehad, daarna niet meer. Kom ik nu bij iemand met een kort harige hond (labradors zijn heel erg, iets met de vettere vacht/huid misschien?) Heb ik gelijk weer last.
Oeps 2 keer
Wat vervelend dat je last hebt van een allergie. Dat je meer last hebt van kortharige, zou dat kunnen komen omdat huidschilfers sneller uit de vacht vallen zeg maar?
Het baart me ook vooral zorgen dat ik tegenwoordig veel mensen hoor dat ze een Labradoodle nemen omdat het 'hypoallergeen' zou zijn.. Dan kom je vrij bedrogen uit. Ik kan me ook voorstellen dat de term 'hypoallergeen' en fantastische marketingterm is voor br00dfkkrs.
Zelf ben ik allergisch voor katten. Onze kat is van een ,hypoallergeen, amper verharend ras. Merk wel dat ik heftiger reageer op andere katten of mensen die katten hebben.
Dat zou wel kunnen denk ik. De allergoloog denkt dat het misschien iets met en de schilfers, en dan toch de structuur van de uitgevallen haren te maken heeft. En voor welk "onderdeel" van de hond je allergisch bent. Maar ik denk inderdaad ook dat de term hypoallergeen ondertussen een mooi verkoop praatje voor br00dfokkers is geworden helaas.
https://www.hondencentrum.com/artikels/hypoallergene-hondenrassen/
Een labradoodle kan verschillend uit pakken. Daar zou ik niet voor kiezen.
Mijn moeder had astma, was allergisch voor alle kortharige honden en katten, maar de langharige ging het veel en veel beter....hoe dat komt, ik denk dat kortharige vel meer verharen en dan ook meer huidschilvers achterlaten dan de langharigen...
Hoe het zit met de hypoallergene rassen weet ik niet. Wel weet ik dat je kunt ‘wennen’ aan één specifieke hond en daar dan geen reactie op krijgt.
Ziva gaat al vanaf dat we haar hebben mee naar de winkel waar mijn vriend werkt. Tegenwoordig heeft hij zijn eigen winkel maar de eerste paar jaren was het een grotere winkel waar ook andere mensen werkten. Een van de zaterdaghulpen/vakantiekrachten daar was allergisch voor honden. Niet heel heftig maar wel zo dat hij het merkte als hij te lang met een hond in dezelfde ruimte was.
Hij heeft Ziva dus vanaf puppyleeftijd gekend en nooit op haar gereageerd. Andere honden gingen nog steeds niet maar Ziva was geen probleem, ook niet toen ze eenmaal volwassen was of als ze in de rui was.
Edit: waarmee ik niet zeg dat dit voor iedereen zo werkt, maar het kan in sommige gevallen mee spelen. Een allergie kan echter ook juist erger worden als deze getriggerd wordt.
Ik ben extreem allergisch en neem ook elke dag pilletjes.
Raak ik toch een hond aan die geem krulvacht of naakt is, dan word ik ziek.(ook andere dieren hebben dat effect op mij)
Ik heb 4 jaar research gedaan en daar kwam de poedelvacht als beste uit. Ook plukvachten zijn nog haalbaar.
Dus ja, heb specifiek voor de poedel gekozen daarvoor. Moet hem wel om de 3/4 weken wassen, want anders heb ik terug meer last doordat de vacht 'vettig' lijkt te worden.
In de Australian Labradoodle zijn uiteindelijk zijn 6 verschillende rassen ingekruisd, de Poedel, Koningspoedel en de miniature poedel, labrador, Ierse waterspaniel, Curly coated retriever, Amerikaanse spaniel, Engelse cockerspaniel ) is men gekomen tot de Australische labradoodle zoals men die nu kent. Later heeft Beverley de inkruising van de Irish soft wheaten terrier gebrukt voor vachtverbetering en betere bouw en hogere oorsetting ivm (infectie) gevoeligheid. Deze laatste inkruising wordt overigens niet erkend door alle Labradoodle organisaties.
Er is dus gekeken naar de aard van de vacht zodat de allergische medemens de vacht kan verdragen...
(bij +/- 3% lukt dat zelfs dat niet).
Maar moet er wel bij vermelden dat we dan duidelijk het onderscheid moeten maken tussen de Australian Labradooles en de oneerbiedig gezegt de ""gewone"" Labradoodles.
Het is ook een beetje de waan van de dag inderdaad, geld maakt het slechtste los bij mensen en (bijna) alles wat tegenwoordig krullen heeft noemt men al een Doodle, met alle gevolgen vandien voor de allergische mensen.
Maar ja ook hier op het forum zijn er de nodige die alleen maar afgeven op de Australian Labradoodle.... en laten hun poedel dan gewoon als doodle knippen/scheren..
Maar goed het werkt inderdaad ook voor mij wel, ik heb 2 Australian Labradoodles in huis en ben er erg blij mee..
Geld maakt het slechste los bij mensen; vandaar dat Australian Labradoodle fokkers voor een pup de hoofdprijs vragen van ca. € 2.500,00. Dan nog de idioterie om vroeger pups te castreren voordat deze op de leeftijd van ca. 8 weken werden opgehaald. Door terechte kritiek werd dit veranderd in een contract, dat door de pupkoper getekend moest worden om de hond vóór de leeftijd van 18 maanden te laten castreren met een boeteclausule van € 10.000,00. Ook deze eis was absurd en niet langer te handhaven, gezien hoe langer hoe meer mensen daarom geen Australian Labradoodle pup wilden. Uiteindelijk tekent men nu een contract met de eis dat met de hond niet gefokt zal worden.
Al deze vroegere en huidige eisen waren/zijn zogenaamd om het "ras" te beschermen, terwijl dit geen ras is maar een kruising; geen FCI stamboom van de Raad van Beheer, maar slechts een door de club zelf gemaakt afstammingscertifcaat. Het gaat hier niet om bescherming van het zogenaamde ras, doch om bescherming van de portemonnee van door de club erkende fokkers. Er is geen overkoepelend orgaan zoals de Raad van Beheer, die controle op de club en de fokkers uitoefent.
Mijn hypoallergene Poedel heeft een Poedelkapsel, waarbij de snuit niet kaal wordt gemaakt en de oren en staart in volle vacht blijven. Caspers vader is eigendom van één van de beste showpoedel-trimmers en ziet er zo uit. Dit heeft niets te maken met het feit, dat de eigenaar wil dat deze hond op een labradoodle zou moeten lijken, integendeel net als Casper op een raszuivere Poedel.
Caspers vader
Precies dit bedoel ik dus met ""alleen maar afgeven op de Australian Labradoodle.... ""
Ik wordt echt doodmoe van je Loesje... kom eens met een ander verhaaltje...
Mag ik je er op wijze dat de poedel lijnen behept zijn met de ziekte van Addsion?/ daar lees ik je niet over..
Alsos de raad van beheer garant staat voor gezonde rashonden, neem De Hollandse Smoushond daarbij wordt je gedwongen om pups mee te krijgen.. daar lees ik je niet over...
Omdat t niet waar is. Het is een dringend verzoek bij aanschaf maar er komt niemand zeuren of dreigen als je dat niet doet hoor. We leven gelukkig in een vrij land.
Afgeven?
De Australian doodle is net zo als de golden- of labradoodle een kruising, dat is een feit.
Er wordt helaas van alles door heen gekruist en krijgt dan een label iets met doodle er achter.
Ook bij de Austrelian doodle wordt alles er door heen gefokt en ja, ik ken er een aantal.
Een poedel kan je op veel manieren trimmen, dat heeft niets te maken met op de doodle willen lijken.
Een poedel is een ras, met stamboom, waarom zou die op een kruising willen lijken.
Persoonlijk vind ik de geschoren snuit van de poedels mooi, ik hou van de lange snuiten, maar ik snap ook, dat eigenaren er voor kiezen ze niet te scheren.
Dat heeft echt niets te maken met willen lijken op de doodle.
Vraag van ts, de hypoallergene hond bestaat niet.
De allergenen zitten idd in de huidschilfers, speeksel.
Een hond die niet verhaart, zoals de poedel, zal minder allergenen verspreiden.
Een hond die verhaart, verspreid door de losse haren de allergenen.
Bij langharige honden plakken de schilfers en losse haren meer in de vacht en als ze los komen, dan kleven ze in plukken samen en zo verspreiden ze minder schilfers.
Bij kruisingen, zoals doodels (golden, Australian, labra) kan je er nooit van uit gaan dat de hypoallergeen zijn.
Er worden helaas van alles op elkaar gegooid, je weet nooit zeker wat voor vacht er uit komt.
Als er labrador in zit, zullen er altijd pups zijn, die verharen.
Het goede nieuws is, een allergie kan over gaan, een intolerantie niet.
Je kan over de allergie van je hond heen groeien
weet je allemaal jullie gelijk....
terwijl er heeel veel mensen zijn die nu erg gelukkig zijn met een Australian Labradoodle......
De prijs is hoog ja, en daar eten jullie geen boterham minder om....
luca zegt ""
Bij kruisingen, zoals doodels (golden, Australian, labra) kan je er nooit van uit gaan dat de hypoallergeen zijn.
Er worden helaas van alles op elkaar gegooid, je weet nooit zeker wat voor vacht er uit komt.
Als er labrador in zit, zullen er altijd pups zijn, die verharen."""
Ben ik het niet mee eens.. een Australian Labradoodle fokker weet dat echt wel. Hoe kan het anders dat er zoveel mensen zijn die wel een Australian Labradoodle verdragen...????
Bovendien bij nogal wat goldendoodles ruik je echt wel hond hoor...
Maar goed ik ben er weeeer ingetuind ik moet er ook niet op reageren....
Men is hier gewoon anti AUstralian Labradoodle!!!!
ik heb echt nog nooit een positief comment hier gelezen wat dat betreft.
Je geeft mij zelf aanleiding om te reageren. Weerleg mijn reacties met feiten in plaats van de nietszeggende reactie dat je doodmoe van mij wordt.
Ik geef niet af op de Australian labradoodle. De hond kan er niets aan doen. Ik geef af op de fokkers die de kruising voor grof geldelijk gewin uitbuiten door de exorbitante pupprijs en koopcontracten met boeteclausule te laten tekenen om de fok in eigen hand te houden.
De uitvinder van deze kruising heeft mede daardoor spijt van zijn uitvinding.
Wally Conron (85), begin jaren tachtig de uitvinder van de 'labradoodle' (kruising labrador en poedel), heeft spijt. "Ik heb een Frankenstein gemaakt", zegt hij berouwvol in de krant The Times.
Ook de oud voorzitter van de Belgische Raad van Beheer zegt:
Fred Denayer, oud-voorzitter van de Koninklijke Maatschappij Sint-Hubertus, geeft Wally Conron gelijk. "Er is niets mis met bastaarden, maar als het een soort modefenomeen wordt zoals nu, ben ik tegenstander. Kynologisch is er geen enkele reden om honden doelbewust te kruisen. Wereldwijd bestaan er al 350 erkende hondenrassen. Met die nieuwe kruisingen wordt ingespeeld op de domme ijdelheid van mensen die iets speciaals willen hebben."
Bron: https://www.gva.be/cnt/aid1535870/uitvinder-labradoodle-heeft-spijt-heb-een-frankenstein-gemaakt
Met de vergelijking met Smoushonden sla je de plank mis: dit RAS is nog steeds zorgvuldig in opbouw en men heeft graag dat men met zijn/haar Smoushond fokt nadat de hond door een strenge selectie is gegaan. Dus precies het tegenovergestelde wat het niet mogen fokken van Australian labradoodles betreft.
Van dwang - zoals jij schrijft - is totaal geen sprake.
Citaat
Smoushond
Als uw smousje bekeken is op de Inventarisatiedag, waarvoor u wordt uitgenodigd, als uw hond 1,5 jaar oud is en geschikt is bevonden voor de fok, kunt u gaan denken aan een nestje. Een goedgekeurde reu kan vanaf nu op een dekadvies terecht komen.
Bron Een nestje fokken | De Hollandse Smoushond
http://www.smoushond.nl/fokken/
Wat de ziekte van Addison betreft:
Andere honden- kruising en rassen waarbij de erfelijke ziekte van Addison voorkomt zijn :
Labradoodles, Poedels, Portugese Waterhonden, Nova Scotia duck tolling retriever, Cairn Terrier, Cocker Spaniel en Bearded collies. De ziekte wordt ook vaker gevonden bij de West Highland White terriër, Rottweilers, Sint Bernards en Leonbergers.
Bron Ziekte van Addison - Medisch Centrum voor Dieren
https://www.mcvoordieren.nl/addison-hond
Toen men deze kruising verzon, zou men op de hoogte moeten zijn van de erfelijke aandoeningen van de Poedels en Labradors.
Nee Loesje het is mi anders om.. Als het hier op het forum over een Labradoodle gaat bent U er altijd als de kippen bij om een niet zo positief verhaal erover te vertellen...
Duur zijn ze zeker.... dat geef ik eerlijk toe. (maar dat is bij katten net zo) Maar dat is telkens met elk soort hond die populair is, neem de dalmatier b.v. ten tijden van de film "101 Dalmatiers"
Koopcontracten heb je bij veel meer soorten honden. En de boete clausules bestaan alleen op papier.
U kopieert maar een gedeelte van een artikel.. En wees dan zo sportief om het hele artikel te kopiëren... want dit stukje staat er ook bij.
Belgische kwekers zoals Masha Heijnis van Starline Australian Labradoodles uit Kalmthout wijzen erop dat tweede generatie doodles zoals zij ze kweekt, de Australian labradoodles, vrij zijn van deze genetische defecten. In de Australian labradoodle zit ook cocker spaniël ingekweekt. Ze worden volledig genetisch getest en worden enkel verkocht op voorwaarde dat het nieuwe baasje ze steriliseert of castreert, zodat er enkel met geteste fokdieren kan gekweekt worden. Een goede Australian labradoodle kost gemiddeld 1.700 euro, terwijl de vaak al kapotgekweekte labradoodles die je op zoekertjessites vindt soms tot de helft goedkoper zijn. "Wereldwijd werken fokkers eraan op de Pure Australian Labradoodle te laten erkennen als nieuw ras", zegt Heijnis.
Aldus het artikel van ZES jaar terug, en de regels inmiddels al lang en breed verbeterd zijn.
Wally Coron begon.... en later de twee Australische fokkers, Beverley Manners en haar dochter Angela Cunningham, waren geintrigeerd met het idee een zogeheten hybride ras te ontwikkelen waar mensen met allergieen tegen konden zonder de gezondheids-problemen die nu eenmaal voorkomen in de zogeheten rashonden. Zelf had Beverley Manor jarenlang rashonden gefokt dus ze wist van alle ziektes en genetische afwijkingen in de honden. Volgens haar ervaringen met rashonden werd er teveel gekeken naar uiterlijk in plaats van gezondheid, teveel terugkruisingen (de winnende honden op shows zijn vaak naaste familie) en een te smalle genenpool.
De basis van de Australian labradoodle ligt bij Beverley Maners van Rutland Manor. Samen met haar dochter Angela Tegan werd Rutland Manor breeding and research center opgericht met het uiteindelijke doel om te komen tot een gezonde allergievriendelijke goed te trainen en aanhankelijke huis(hulp) hond. Zij zijn begonnen met de honden uit de kennel van Don Evans en door zorgvuldig selecteren en het inkruisen van bepaalde rassen om bepaalde karaktereigenscahppen te bewaren en te versterken en minder gewilde eigenschappen zoals de hyperactiviteit van de poedel meer in balans te krijgen.
br Upside down
Ik had t in mijn post niet over de Australian hoor. Daar is precies van bekend wat er in zit.
En een paar mensen is niet het hele forum.
Maar ik snap dat je er een beetje ziek van wordt als jouw ras steeds afgebrand wordt.
Ik denk dat elke eigenaar trots is op zijn eigen hond.
Vergelijken met een andere hond, kruising, mix, niet erkend ras of rashond, voegt ook niets toe aan dit of welk ander topic dan ook.
De vraag ging over hypoallergene hond en die bestaan gewoon niet.
https://dogzine.nl/nl/nieuwsartikelen/de-waarheid-over-hypo-allergene-honden
CanF1 heet het eiwit dat bij één op de tien mensen in Nederland een allergie voor honden veroorzaakt. Het CanF1 eiwit komt voor in het speeksel van de hond, in de urine van de hond en op de huid en vacht. Elke hond(ensoort) heeft deze eiwitten.
Geen idee of dit al gezegd is maar van je eigen huisdier kan je immuun worden en toch op andere heftig reageren. Mijn moeder is allergisch voor katten maar heeft thuis wel een paar katten waar ze geen last van heeft maar ziet ze een vreemde kat dan heeft ze weer jeuk en last van rode/traan ogen.
https://dogzine.nl/nl/nieuwsartikelen/hypo-allergene-honden-de-feiten
Dat een anti-allergische hond niet bestaat weten veel mensen tegenwoordig wel: dat mensen vaak minder reageren op niet-ruiende honden komt simpel door dat feit: ze ruien niet en verspreiden daardoor minder huidschilfers en haar.
Maar wat voor gevolgen heeft dat gebrek aan rui nu eigenlijk voor de honden zelf?
De plukvacht
Er zijn binnen de niet-ruiende honden verschillende vachtsoorten.
De kortharen, zoals bijvoorbeeld veel terriers, is de eerste groep. Zulke honden hebben een zogenaamde "plukvacht".
Dit soort vachten verliest vrijwel geen haar, maar moet wel als de vacht "rijp" is, geplukt worden. De haren moeten vervangen worden maar het oude haar valt niet uit, dat moet handmatig verwijderd worden.
Veel liefhebbers van dit vachttype kunnen dat zelf, maar een groot deel van dit soort honden wordt door professionele trimmers geplukt.
Het plukken is niet pijnlijk, zoals vaak gedacht wordt, de haren zitten al los in de haarzakjes en kunnen meestal makkelijk verwijderd worden. Dat soort onderhoud is wel een vak apart, vandaar dat zoiets meestal door trimmers gedaan wordt.
Daarna ziet de hond er weer mooi strak uit en kan hij er weer maanden tegen.
Kenmerk van dit soort vachten is dat de hond "ruwharig" is. En kenmerkend voor honden zonder rui: hij heeft een snor en een baard.
De knipvacht
De tweede categorie kennen we tegenwoordig vooral van de labradoodle en andere doodle-types: de knipvacht. Ook deze vachten kenmerken zich door een snor en een baard.
De knipvacht is een langharige vacht, met of zonder krullen en met een vaak aanzienlijke lengte.
Deze vachten verharen net zoveel als ons eigen haar. Dat wil dus zeggen dat ze geen rui kennen maar wel af en toe bij het kammen wat haar verliezen.
Hoewel er vaak gezegd wordt dat zulke vachten "anti-allergisch" zijn, is dat niet per definitie waar. Het is niet veel, maar toch verliezen ook deze honden wel wat haar en dus huidschilfers. Of iemand daar op reageert verschilt per persoon.
Vaak is de reactie - net als bij honden met plukvachten - veel minder dan bij een hond die wel een rui kent, wél verhaart dus.
Maar dat komt niet doordat de hond "anti-allergisch" is. Dat is een onzinnige term, bedacht door de uitvinder van de labradoodle, en misbruikt door commerciële mensen die zo hun pups aan de man proberen te brengen. Dat er vaak minder reactie is bij allergische mensen komt simpelweg doordat er minder haar wordt verloren en daardoor worden er ook minder huidschilfers verspreid. Zie note….
De honden met dit soort vachten worden vaak gepromoot als laag in onderhoud. Dat is absoluut niet waar.
Dit soort vachten wordt niet voor niets "knipvacht" genoemd. Het haar groeit namelijk door, bij sommige rassen heel lang zelfs. En dat betekent dus onderhoud en knippen. Los daarvan mag het duidelijk zijn dat lang haar, of dat nu op een hond groeit of op een mensenhoofd, gekamd en geborsteld moet worden. Onderhoud dus.
Wie het te lang vindt worden kan lang haar knippen. Dat knippen kennen we natuurlijk van rassen als de poedel, maar in feite worden veel rassen met dit vachttype geknipt. Knippen en scheren is overigens iets dat we al eeuwen doen. De werkhonden uit het zuiden van Europa hebben vergelijkbare vachten. In de tijd van de Romeinen waren al honden die in speciale modellen werden geknipt en geschoren. Maar ook korter geleden was het doodnormaal. Zo werd bijvoorbeeld de Portugese waterhond -we kennen hem nog van Obama- tweemaal per jaar in model geschoren. Deze honden hielpen de vissers met netten binnenhalen en ze bewaakten de boten. Het zijn uitmuntende zwemmers en de vacht moest wel beschermen maar mag niet te lang zijn. Het scheren werd gedaan door de schaapherders, die tweemaal per jaar uit de bergen naar beneden kwamen om de schapen te scheren.
De honden namen ze dan direct mee met scheren.
Ook nu worden honden geknipt of geschoren.
Soms omdat het haar anders echt te lang wordt en soms omdat mensen de langharige vacht lastig in onderhoud vinden. Er zijn heel veel leuke modellen die de honden vaak een puppy-achtig uiterlijk geven en het onderhoud zeer vergemakkelijken.
Wie de vacht lang wil houden moet zich realiseren dat dit vachttype onderhoud vraagt.
De ene vacht is makkelijker dan de andere en net als bij mensen kan er dus voor langer of korter worden gekozen. Maar hoe dan ook betekent het onderhoud.
Wie zijn hond daar van jongs af aan went zal er geen problemen mee ondervinden. Veel honden vinden het heerlijk om te worden gekamd en geborsteld en gaan er uitgebreid voor liggen. Een goede verzorging is geen straf, maar juist een absolute must voor zowel baas als hond.
Het verstevigt bovendien de band tussen baas en hond. Bijkomend voordeel is dat de baas zijn of haar hond regelmatig van boven tot onder kan navoelen en zo problemen als ongedierte, wondjes of rare bultjes eerder zal opmerken.
Dat bij een lange vacht moet worden gezorgd dat de hond geen hinder heeft van het haar moge duidelijk zijn.
Note. Heel veel mensen kunnen de Australian Labradoodle dus verdragen. Bij slechts 2 tot 3% lukt dat niet…
Dan is er nog een groep mensen die alleen last hebben als ze de hond zelf trimmen.
Het vacht onderhoud is wel een boel werk, maar onze honden en ik vinden dat niet erg..
Ha wat een fijn informatief stuk To!
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?