Penny geopereerd - Update 20-7 controle

Als ze weer bedelt en blaft naar een andere hond gaat het in ieder geval de goede kant op .

Inderdaad een serieuze wond, maar ze zullen ruim gesneden hebben voor het geval dat.

Heel veel beterschap!

Ja flinke wond, dat zal echt wel pijn doen, ik snap dat ze zo weinig moegelijk er op wil steunen, ik hoop dat het snel beter word.

Wat een jaap... Beterschap voor Penny! 

Ze heeft inmiddels voor een tweede keer geplast en gaat nu soepel (helaas nog niet in de tuin maar dat komt wel)

Eerder deze avond had ze het helaas wel even heel erg zwaar, constant piepen, hijgen, heel erg onrustig en later ook een beetje afwezig. Ik denk dat het in dit geval wel echt pijn was, vooral door het hijgen. De pijnstilling zal ze dus weer volledig volgens schema krijgen. Nu is ze gelukkig weer rustig, terwijl ik dit type ligt ze zelfs te dromen dus dat is heel fijn. Ze wilde niet naar haar bench (snap ik wel, opgesloten zitten vind ze niet leuk) dus ligt nu op haar plaats. Vluchten doet ze niet meer en in paniek is ze ook minder. Ze begint trouwens ook weer normaler te reageren op wat er in de omgeving gebeurt. Toen ik haar in de tuin wilde laten plassen kon ik weer snel naar binnen omdat er een merel rond vloog en die vond ze wel erg interessant, later probeerde ze langs mijn moeder de bench uit te kruipen omdat ik een beetje yoghurt voor haar klaar maakte.

Straks mag ze weer een pijnstiller en hopelijk kunnen we daarna allebei lekker slapen.

Ik begin alleen wel heel erg te twijfelen en me schuldig te voelen over de operatie. Ik twijfel dan vooral of het wel echt nodig was om haar dit aan te doen en of het het wel waard was. Ik blijf ook heel erg bezorgt over dat ze de poot niet belast en de andere poot helemaal scheef neerzet. Ik ben zo bang dat er blijvende schade is, maar waarschijnlijk is dat nu nog helemaal niet te zeggen.

Aan de andere kant gaf de dierenarts wel duidelijk aan dat we het beter wel konden laten verwijderen en had niemand kunnen weten dat de operatie uiteindelijk zo heftig zou zijn. Verder vraag ik me ook af of de bult nog verwijderd had kunnen worden als hij verder was gegroeid, ze hadden nu al veel moeite met hechten vanwege te weinig huid (daarom is de wond ook zo groot, ze moesten andere stukken huid gebruiken).

Morgen gaan we naar de dierenarts voor controle, hopelijk kan ze mij gerust stellen en de schuldgevoelens en twijfel wegnemen.

@Britt: dat is een goed idee, bedankt. Ik geef haar nu een paar keer per dag iets te eten met water dus ik denk wel dat ze genoeg vocht binnen krijgt, maar tegen een droge bek kan dat inderdaad helpen.

Nooit je schuldig gaan voelen als je zorg aan Penny besteed, als een dierenarts je verteld dat je het beter wel kan laten doen , waarom je dan schuldig voelen....rustig aan doen , en als je op controle gaat en je hoort dat het beter gaat...voor jou dan een geruststelling...dat de operatie behoorlijk heftig is geweest is toch een teken dat er een behoorlijke bult zat....en wat betreft het lopen, dat ze er nog niet op steunt, heel normaal, het is een wond die pijn doet...iedere dag is er een naar herstel...komt heus goed meis.

niet schuldig voelen.

Het is nu even vervelend. Ja. Dat gaat over.

Stel dat dat bultje niet goed aardig was. En je had het laten zitten.

Iets heeft gemaakt dat de arts het beter vond om het ruimer weg te nemen. Dat geeft mij aan dat op t moment van weghalen mogelijk het vermoeden is verstaan dat wel eens niet goedaardig zou kunnen zijn. Dus risico's uitsluiten en zorgvuldig wegnemen.

Als straks nadat de uitslag bekend werd blijkt dat t toch niet goedaardig was. Dan ben je blij dat je het hebt laten weghalen en dat je dierenarts dat uiterst grondig heeft geprobeerd te doen zodat als het kwaadaardig zou zijn er voor zeker niks achtergebleven kan zijn waardoor een tweede operatie bespaard blijft.

Houd moed.

Geen schuldgevoel.

Het zal nu steeds wat beter gaan.

Het is alleen heel erg aftasten hoe lang de pijnstilling nodig is en welk afbouwschema haar het best schikt. Dat is lastig en goed op signamen letten.

Je doet wat je kan. Juist in het belang van je kanjer. Wees trots op jezelf en kanjer die steeds meer zichzelf weer word.

Bedankt voor de lieve reacties! Is echt heel fijn

We zijn net bij de dierenarts geweest voor controle. De wond ziet er heel goed uit, er is wel een beetje verdikking en vochtophoping, dat moeten we masseren. Dat ze er niet op leunt is niet erg, maandag moet ze hem weer een beetje gaan gebruiken maar ik zie nu wel al verbetering. Dat ze haar andere poten nu anders neer zet was volgens haar ook niet zo erg, ze leunt op haar goede heup. Verder mag ze ook wel kleine stukjes lopen, even naar de overkant van de straat en daar in het gras rondscharrelen is geen probleem en we hebben gemerkt dat ze dat ook wel echt graag wil.

Penny zit alleen blijkbaar toch te veel aan de hechtingen waardoor er een paar niet meer goed vast zaten. Het verbaast mij best wel omdat ze overdag er juist helemaal niet mee bezig was, waarschijnlijk zit ze er 's nachts dus aan. Ze gaat een muilkorf om krijgen en ik ga dan voor de zekerheid ook mijn wekker zetten zodat ik een paar keer wakker wordt en kan controleren.

Afgelopen nacht was trouwens heel goed verlopen. Ze was even bang dat ik weg ging maar toen ze er achter kwam dat ik gewoon bij haar bleef werd ze rustig en ging ze slapen. Rond 02:00 kreeg ze een pijnstiller en ging ik ook slapen. Pas rond 05:00 ging ze weer piepen en mocht ze er even uit.

Ik heb ook besproken of het goed was geweest om het te laten verwijderen en daar twijfelde ze niet aan. Het is een mastocytoom en we konden hem echt niet laten zitten. Zelfs al leek hij nu heel onschuldig, hij had later alsnog heel vervelend kunnen worden. Ze gaf aan dat alles uiteindelijk weer goed gaat komen en dat Penny over een tijdje weer helemaal zichzelf is. Dat stelt wel gerust. Het is nu alleen nog even spannend om op de uitslag te wachten, laten we hopen dat het niet kwaadaardig is.

Voor iedereen die mijn andere topic over een blessure ook hadden gelezen, we hebben de röntgefoto's besproken en die zijn helemaal niet slecht. Er is in vergelijking met twee jaar geleden bijna geen artrose bij gekomen en de dierenarts gaf aan dat dat waarschijnlijk juist kwam door het vele wandelen en verbeteren van de spieropbouw. Alleen de heup aan de kant waar ze last van had is wel slechter, die zit minder diep in de kom.

De dierenarts vermoed dat ze daar wel al last van had en dat dat waarschijnlijk door een verkeerde beweging was verergert. Waarschijnlijk kunnen we uiteindelijk de wandelingen weer opbouwen, natuurlijk doen we dat pas als ze hier volledig van hersteld is.

Haar rug is trouwens ook goed, geen artrose of vergroeiingen.

Goed nieuws, ga zo door dus!

Super! 

Ze was weer aan het piepen dus ik wilde haar naar de tuin brengen, maar ze had andere plannen. Zo snel mogelijk wilde ze naar mijn moeder die tomaat aan het snijden was, echt trekken aan de riem. Daarna wilde ze naar de aanbouw waar normaal haar bakje ligt om te kijken of iemand er iets in gegooid had. Het is wel duidelijk wat voor Penny het belangrijkst is

Lopen buiten gaat goed ondanks dat ze de poot  niet gebruikt. Ze hinkelt vlot voor ons uit en wil niet naar huis. 'S middags heeft ze heel lang geslapen, nu is ze weer wat onrustiger. Helaas wil ze nu wel echt aan de hechtingen likken dus overdag moet ze soms ook de muilkorf om. In de bench vind ze dat echt niet leuk en dan doet ze soms heel dramatish. Een kap hebben we nu ook maar die is niet veel beter. Dan denkt ze dat ze niet meer kan bewegen

Klinkt supergoed.  En ja, met hechtingen, ik bleef er dan ook 10 tot 14 dagen dag en nacht bij en telde iedere dag af.

Je hebt ook soort opblaas, brede halsbanden, dat is fijner dan een kap en muilkorf. Houd haar zeker ook in de gaten met de muilkorf, dat ze niet daarmee aan de wond gaar schuren. Ook zijn er flexibele kappen,  zitten ook lekkerder. Kijk bv op medpets volgens mij hebben ze ze daar.

De muilkorf is inderdaad niet ideaal, maar ik denk niet dat ze er mee aan de wond gaat zitten. Natuurlijk blijf ik voor de zekerheid goed opletten. Vannacht ga ik denk ik ook even voor elk uur de wekker zetten zodat ik kan controleren, niet leuk maar ik hoef toch nergens naar toe dus een beetje minder slaap kan wel.

Een goede kap is beter maar die moeten we nog even kopen, de kleine op de foto is van de hond van de buren en ik denk dat ze daar nog steeds mee bij de wond komt. De andere die we van hun hebben gekregen is weer heel erg groot en aangezien ze in de bench ligt is dat niet echt handig.

Weet jij welke beter werkt/comfortabeler is? Een flexibele kap of een opblaasbare kap?

Ik denk de flexibele, ook omdt ze dan gewoon hun hoofd neer kunnen leggen.

Ik zou zeker voor de comfy cone gaan!

Die opblaasbare collar werkte bij ons totaal niet, en al helemaal niet wanneer de wond aan de achterpoot zit, daar kunnen ze gewoon bij met zo'n opblaasbaar ding. Onze hond kon er ook totaal niet lekker mee liggen, dus er ligt er hier een totaal ongebruikt (en was ook lekker duur...) in de kast.

Fijn trouwens dat ze al lekker rond aan het huppelen is en dat eten blijkbaar een goede motivator is, haha!

Dan wordt het de comfy cone. Bestellen is nu niet meer zo handig omdat we het dan na het weekend pas in huis hebben, morgen gaan we even de dierenarts bellen om te vragen of zij ze ook verkopen en hopelijk kunnen we het dan bij hun ophalen.

Eten is inderdaad een grote motivator, ze schrokt momenteel elke portie die ze krijgt zo snel mogelijk naar binnen. Eten is nu verdeeld in ongeveer 4x per dag met water zodat ze genoeg vocht binnen krijgt, daarbij geef ik ook vaak de medicijnen. Daarnaast krijgt ze ongeveer 2x per dag iets anders met vocht, zoals karnemelk, yoghurt of stukjes gedroogde runderlong geweekt in water. Soms twijfel ik of ik dat moet minderen om haar te stimuleren zelf te drinken, aan de andere kant denk ik dat dat wel goed komt en krijgt ze op deze manier ook genoeg vocht binnen.

Poep eten probeert ze nu trouwens ook weer, zelfs dus vlak na een best zware operatie. Het blijft een hele bijzondere hond... 

Ja de comfy cone heb ik ook gebruikt voor Beer! Dat was een stuk prettiger voor hem dan dat plastic ding. Hij kon er nog steeds wel behoorlijk mee bewegen. Dat is goed maar ik moest wel blijven opletten. Zijn hechtingen waren ook half eruit en de boel was gaan lekken maar dat soort dingen komen vaak wel goed. Ik heb er honingzalf op gesmeerd (hond wel daarna afleiden, weet niet of je het spul kent maar het ruikt sterk en kan aanzetten tot likken), dat leek wel te verzachten. De wond werd daar een stuk minder geirriteerd van. 

Hebben jullie dat allemaal al in huis, zo'n comfy cone? Of kan je dat ook bij een dierenarts krijgen.

Anders moet ik er 1 aanschaffen, je weet nooit.

Fijn dat er met de comfy cone zulke goede ervaringen zijn, achteraf had ik hem dus veel eerder moeten bestellen Tot nu toe is het bij Penny nog nergens gaan lekken. Als ze gemasseerd wordt komt er wel een beetje wondvocht uit maar dat is heel weinig. Daar maak ik me ook niet zo veel zorgen om, wel dat er wat vocht opgehoopt is bij haar hiel en haar poot ook iets dikker lijkt, maar dat komt ook vast goed. Ik ben vergeten om te vragen over of er (honing)zalf op mag, dat ga ik volgende week doen. Tot nu toe ziet de wond er goed uit, wordt steeds minder rood.

Penny heeft nu duidelijk weer last, ze trok net die poot omhoog en wilde daarna gaan likken, maar 1 blik van mij is genoeg om haar te stoppen. Ze is nu ook weer een beetje pieperig. Ik denk dat ze nodig moet poepen en daar ook last van heeft. Als ze buiten is zoekt ze steeds een beetje onrustig een plekje om vervolgens niets te doen. Hopelijk komt het snel, dat zal veel verlichting geven.

Vannacht gaat helemaal goed komen, zo ligt ze er nu met de muilkorf bij

Vanacht ging super. Toen ze er rond 02:00 nog steeds zo rustig bij lag ging ik slapen. Om 04:00 en 05:00 had ik nog even mijn wekker gezet om te controleren of de muilkorf geen ongemak gaf en toen kreeg ik alleen maar een hele boze blik omdat ze wakker werd.

Ze begint de poot soms te belasten, het is moeilijk om te zien maar vooral buiten raakt hij soms de grond aan en met plassen leunt ze op beide poten.

Ze is nu alleen wel een beetje klaar met de rust en zodra de morfine is uitgewerkt is ze alleen maar naar mij aan het piepen en brommen omdat ze zich verveeld.

Een flexibele kap gaat waarschijnlijk niets worden. We hebben er nu een van de dierenarts, die is veel te groot maar de andere die ze hadden was weer te klein. Bij de comfy cone hebben we waarschijnlijk hetzelfde probleem. Haar nekomvang is ongeveer 35cm en de kap moet denk ik tussen de 20 en 25cm lang zijn. De kap van de dierenarts is 33 en daar verdwijnt haar hele kop in.

Ze ging trouwens toen ik thuis kwam voor de eerste keer kwispelen

Jammer dat het niks wordt, valt er ook niks mee te 'knutselen' zodat het wel past?

Wat fijn dat het nu de goede kant op gaat 

ZE HEEFT GEPOEPT!

Ik ben echt zo blij, ze was sinds gistermiddag heel erg onrustig, heel veel hijgen, piepen en naar buiten willen. Het was niet eens zo veel, maar ze is nu wel weer rustiger. Tijdens het lopen probeerde ze haar poot een paar keer een klein beetje te belasten, dat gaat nog niet soepel maar ze probeert het wel. Ze snapt niet waarom we niet verder gaan dan de overkant van de straat, ze wil heel graag wandelen en is, ondanks dat ze hinkelt, heel snel.

Ze geniet nu van een kong met pindakaas en antibiotica, lekker op een kussen naast haar bench.

Morgen ga ik een paar uur werken, ik wil eigenlijk niet maar van mijn moeder moet het. De afgelopen dagen was ik letterlijk 24 uur per dag met haar bezig dus ik mag nu wel even een pauze.

@Fresta: Ik heb even op instagram plaatjes opgezocht van de comfy cone en daar zag ik wel een aantal corgi's die hem droegen. Die droegen de medium, maar bij Medpets staat dat dat voor Franse buldoggen is dus of het gaat passen weet ik niet. Straks bestel ik gewoon een paar maten en dan zie ik zelf wel wat past en of het past. Die van de dierenarts gaat sowieso terug.

Ik hou haar momenteel goed in de gaten omdat ze steeds bij de hechtingen probeert te komen, ik dacht dat dat ook lukte omdat ik zodra ze aan haar poot ging likken haar met een duidelijke 'nee' goed kon corrigeren. Ik was alleen even vergeten dat ze ook aan de binnenkant van haar poot hechtingen heeft en daar heeft ze wel veel aan gezeten  Het zit volgens mij nog goed vast, maar begint wel rood te worden. De komende tijd mag ze dus helemaal nergens meer likken en zal ze nog vaker de muilkorf dragen.

Ze vergeet nu trouwens ook steeds dat ze één achterpoot niet goed kan belasten. Ze heeft inmiddels twee keer bij de bank gestaan omdat ze dacht er op te kunnen springen, gelukkig beseft ze zich voor het springen nog dat het niet kan maar over een tijdje veranderd dat wel.

Er zijn ook beschermkousen/sleeves. MedPets heeft een aantal van dat soort dingen. Is misschien ook het overwegen waard, eventueel in combinatie met een kap zodat je een soort dubbele bescherming hebt en ze niet direct aan de draadjes gaat zitten. Mijn ervaring is dat hechtingen vanzelf wel genezen, ook als de hond er al aangezeten heeft en het er dik of rood uitziet. Houd er ook rekening mee dat de vacht geschoren is, als de haren weer beginnen te groeien geeft dat jeuk, wat weer aanzet tot krabben of bijten, het is ze soms niet eens per se om de hechtingen te doen.

Binky is vorige week geopereerd aan z’n blaas

en zoals Hannah zegt, de jeuk die ze krijgen als zowel de haartjes gaan groeien als de wond gaat genezen, zorgt voor veel onrust 

ik zou zo’n sleeve idd proberen voor om haar achterpoot 

Het gaat zo jeuken als de wond gaat genezen en dan gaan de hechtingen ook irriteren.

Het insmeren met zalf, helpt wel tegen de jeuk. Ze gaan dan wel aan de zalf likken, dus je zal wel moeten zorgen dat ze er niet bij kan, het kan wel helpen jeuk verminderen. Honingzalf, of levertraan. Dan wordt de wond ook mooi soepel.

Ik doet dat altijd als ik zelf gehecht ben.

Ik zou zelf ook voor de comfy cone gaan, of weet niet of je het kan inpakken, met zelf klevend verband, als je er niet bij bent?

Met de muilkorf, kan ze er wel langsschuren, lijkt me.

Voel je aub echt niet schuldig. je maakt een beslissing en daar sta je op dat moment achter. Die beslissing maak je niet voor niets.

Natuurlijk is het nu heftig voor haar, dat is even niet anders. je hebt er wel goed aan gedaan.

Fijn om te lezen, dat het voor de rest ook goed gaat. Veel bewegen zorgt voor stevige spieren, die een hoop blessures kunnen voorkomen.

Ik hoop dat je snel weel wandelen kan opbouwen!

Beterschap!

Ik heb net twee maten comfy cone besteld, hopelijk zit er een bij die goed past.

Ik heb tot nu toe nog geen sleeve gevonden die enkel om de achterpoot gaan, de enige die ik vond hoorden bij een pakket waar ook een shirt bij hoort. Dat doe ik liever niet omdat dat mij echt niet comfortabel lijkt en met de temperaturen die er de komende tijd aan komen ook niet veilig. Mijn moeder gaat vandaag kijken of ze zelf iets kan maken van een oud shirt of een sok, als dat niet werkt ga ik nog even verder kijken op internet. Ik vraag me alleen af of ik dit niet eerst met de dierenarts moet bespreken, misschien moet het open blijven zodat het kan luchten?

Dat de jeuk van groeiende haren komt zou heel goed kunnen, de haren beginnen op sommige plekken al flink te groeien. Er zit nu alleen aan de binnenkant van haar poot een rood bultje en daar wil ze vooral aan zitten. Ik hou het in de gaten en post later vandaag misschien een foto.

Zalf durf ik nu niet zo goed, dat wil ik echt eerst met de dierenarts bespreken. Volgende zaterdag komen we weer op controle en dan zal ik het vragen, misschien verkopen ze daar wel iets.

Schuldig voelen doe ik trouwens niet meer, ze is echt weer zichzelf aan het worden en hersteld een stuk sneller dan wat ik eerst had verwacht. Daarnaast weet ik door de dierenarts ook wel dat ik echt geen keus had, die bult moest gewoon weg.

@Binky en baasje: Beterschap!

Vannacht ging niet soepel, ze liet flink merken dat ze het niet eens was met de muilkorf en bench en heeft dus heel lang gepiept en gemopperd. Rond 01:00 zou ze nog een pijnstiller moeten krijgen maar omdat ze toen eindelijk sliep besloot ik die maar te laten. Ondanks dat heb ik vanochtend niet gezien dat ze last had van pijn en dat is positief.

Alleen het belasten van die poot... Ze doet het dus wel heel soms een heel klein beetje, maar dat is echt zelden. Mijn moeder en ik hebben het idee dat ze het wel kan, maar gewoon niet durft en misschien zelfs wel vergeten is hoe. Maandag zou ze hem echt een stuk beter moeten belasten maar ik denk niet dat ze dat gaat doen. Daar maak ik me wel een beetje zorgen om.

De vochtophoping is wel een stuk minder, na een paar massages (van mijn moeder, ik durf het niet ) is haar poot een stuk minder dik en heeft ook weer een normale vorm

Ik denk niet dat ze is vergeten hoe ze haar poot moet gebruiken, dan onderschat je een hond wel erg.

Maar je hebt gelijk misschien wat betreft luchten van de wond, Toen Faro gewond was mochten we er ook geen verband of zo om heen doen, maar dat was ook een hele andere wond (bijtwond), ik zou daar even voor bellen, zo gedaan toch?

Ik zou die pijnstillers ook nog niet laten, misschien een halve geven, de wond is flink, en ze staat er waarschijnlijk niet op omdat het nog pijnlijk is, of het trekt, door de hechtingen.

Verder vind ik dat je goed bezig bent, je zorgt heel goed voor haar, mag ook wel gezegd worden.