drukke puppy in combinatie met drie kinderen

Oh ja, ook dat nog. Ik vind het sowieso al irritant, haha. Maar dat is dan niet handig nee.

Helpt het om hem in zo’n situatie te parkeren? Met parkeren bedoel ik je voet op de lijn zetten maar met nog wel zoveel ruimte dat hij kan staan, zitten en liggen. Bij ons betekend parkeren: je mag zelf kiezen of je staat, ligt of zit. Ik geef je geen commando’s maar je doet wel rustig en normaal. 

Je kan dan belonen voor het “normaal doen” en als ze ervoor kiezen om een rustpositie aan te nemen. Dit kan zijn van opspringen naar rustig staan. Van staan naar een zit en van een zit naar een lig positie. En dan nog van een rechte lig naar een schuine ligpositie. Dan ontspant hij steeds meer en dat wil je bekrachtigen. Zeker bij de happy de peppy labradors. Wel allemaal vanuit zijn eigen keus zodat hij zelf leert na te denken. 

Staan jullie bij die school midden in de drukte of neem je wel wat afstand? 

Ik hou hem sowieso zo kort mogelijk aan de lijn, maar wel dat hij nog kan gaan zitten of liggen inderdaad.

Ik moet eerst mijn kleuter opwachten en dan staan we nog 10 minuten te wachten tot de oudste meiden uit school komen. Ik probeer afstand te houden (dat moet nu sowieso), maar het is er wel druk.

Vaak gaat hij na een tijdje wel zitten of liggen en dan beloon ik hem met een aai, m'n stem en snoepje. Maar ja... dan komt er weer zo'n kleine vragen of hij/zij hem mag aaien . Lief hoor, maar dat helpt natuurlijk niet..

's Ochtends zet ik ze gewoon af en loop zsm door. Dan probeert hij op te springen al wandelend. Maar ik hou hem dan wel echt kort want ik wil het niet op mijn geweten hebben dat hij toch eens hapt naar iemand..

Het is idd heel vervelend. Maar bedenk wel dat het in wezen natuurlijk hondengedrag is, een begroeting is een lik aan de mond. Omdat mensen op twee benen lopen, moet er dus opgesprongen worden om aan de mond te geraken. 

Wij, mensen, vinden het onbeleefd, maar voor de hond is het een teken van vriendelijkheid. 

Wat voor jullie werkt, is dus een beetje uitzoeken. Want wat voor de ene werkt, werkt voor de andere niet (haha, zo gaat dat wel vaker )

Knietjes geven, doorlopen, commando’s... hier had dat allemaal geen zin, ze bleven gewoon springen. Dus bij ontmoetingen met vreemden is het voor ons een kwestie van begrenzen: aan de lijn op afstand blijven, dus, en geen lijfelijk contact maken.

Het opspringen tegen onszelf (bij begroeting bijvoorbeeld) dat hebben we gestopt door zelf neer te knielen (ons dus lager te maken), zodat ze ons op gelijke hoogte konden begroeten en knuffelen. Daardoor namen we de reden om te springen weg, maar de begroeting zelf bleef behouden.

Het nadeel van de riem in je hand vasthouden, ook al is het kort, is dat je toch een stukje mee veert als hij ineens hard trekt. Als je op de riem gaat staan kan dit niet en ervaart hij dus geen succes met zijn gedrag. 

Oh, en je mag ook een keer nee zeggen hè als mensen vragen of ze hem mogen aaien. Het leren negeren van mensen is juist voor de labjes heel belangrijk. Ze vinden toch al bijna iedereen leuk. 

" Het is idd heel vervelend. Maar bedenk wel dat het in wezen natuurlijk hondengedrag is, een begroeting is een lik aan de mond. Omdat mensen op twee benen lopen, moet er dus opgesprongen worden om aan de mond te geraken. 
Wij, mensen, vinden het onbeleefd, maar voor de hond is het een teken van vriendelijkheid. 
 
Wat voor jullie werkt, is dus een beetje uitzoeken. Want wat voor de ene werkt, werkt voor de andere niet (haha, zo gaat dat wel vaker )
Knietjes geven, doorlopen, commando’s... hier had dat allemaal geen zin, ze bleven gewoon springen. Dus bij ontmoetingen met vreemden is het voor ons een kwestie van begrenzen: aan de lijn op afstand blijven, dus, en geen lijfelijk contact maken.
Het opspringen tegen onszelf (bij begroeting bijvoorbeeld) dat hebben we gestopt door zelf neer te knielen (ons dus lager te maken), zodat ze ons op gelijke hoogte konden begroeten en knuffelen. Daardoor namen we de reden om te springen weg, maar de begroeting zelf bleef behouden.
  "

Alaska's Finest!

Dat doen wij ook en werkt voor ons heel goed.

Mensen zeggen ook vaak wel van: "joh maakt niet uit" en knuffelen hem dan toch als hij tegen hen opstaat. Maar heel veel mensen hebben dat ook echt niet graag he. En hier is het vaak moeilijk om mensen te vermijden als je gaat wandelen. Ik wil hem graag blijven meenemen naar school omdat hij dan sowieso al een mooi rondje heeft gedaan twee keer per dag. Buiten de "schoolrun" ook nog eens 4 keer apart met hem wandelen lukt me echt niet. Maar dan hoop ik dus dat hij met de tijd toch iets minder enthousiast wordt van elk levend wezen 

Ik ga dat vaker doen ja. Gisteren in het park, super veel honden en mensen ... dus hij was al heel druk. Komt er een kleine meid vragen of ze hem mag aaien. Ik zeg: doe maar niet nu, hij is een beetje druk en moet even rustig worden. Gaat ze hem toch gewoon aaien en haar hand half in zn bek duwen  oke dan.