Uit huis en waar gaat Senna wonen?! Wie kan mij helpen

Ik heb ook zo met je te doen Fleur.

Heel veel sterkte

Ik hoop dat er een goede oplossing komt, dat je sowieso bij je hond kan blijven wonen.

Ik bedoel te zeggen dat als je zelf een huis koopt waar je zelf gaat wonen je daar uiteindelijk zelf ook over gaat. Ze zijn eigenaar van het huis en kunnen dus bepaalde keuzes maken. Het is natuurlijk heel fijn als je van iemand in hun huis mag wonen, maar hun huis hun regels. Ik sleep mijn honden ook niet overal mee naar binnen omdat er in mijn omgeving nu eenmaal mensen angstig, allergisch of super schoon zijn of katten hebben. Als je niets met honden hebt, heb je nu eenmaal niets met honden (en toch zijn dat ook vaak leuke mensen).  

Ja klopt en daar heb ik ook alle respect voor. Het gaat mij meer om het principe. Dat mij mijn hond ontnomen wordt, want zo voelt het. Mijn vriend is ook gek op Senna. Mijn schoonouders hebben haar in die 5 jaar nog nooit ontmoet. Allergieën hebben zij niet. Het gaat hen om het feit dat het appartement sneller mankementen zou opleveren.  Maar Senna is geen puppy meer, ze is 4 en luistert ontzettend goed. Het is een Friese Stabij, een ontzettend zacht karakter en zal nooit iets doen wat wij haar niet geleerd hebben. Maar goed, ik zal dit moeten uitpraten met mijn schoonouders en anders conclusies trekken voor mezelf. Toch bedankt voor je bericht.

Ze willen het huis nieuw laten, dat lees ik.

Oke dan moet je er niemand in laten wonen. Stel er komen kinderen......die beschadigen ook wel wat.

Wil je nieuw in je huis, dan trek je er als eerste bewoners in. Ik zou mij niet fijn voelen in een ,,leen,,huis, veel te bang zijn om iets kapot te maken, met of zonder hond....

Betekent dus ook dat je geen bezoek met een hond kan ontvangen en kijk dus ook uit met zo wie zo bezoek en bezoek met kinderen. Stel er beschadigt iets.

Wat een rare en nare situatie.

Als ik je zo lees, heb je bijna je beslissing al genomen.  Blijf rustig, een beslissing uit boosheid, krijg je wellicht spijt van. 

Ik heb erg met je te doen.

Heb je niet iemand die als mediator tussen jullie kan fungeren?

Tja dat heb je dan ook als je een keer een feestje wil geven. Of wil gourmetten met kerst, dan verkleurd de muur. Of een schroef in de muur wil draaien om iets op te hangen. Maar het ligt ook sterk aan het aantal jaren dat ze er in zouden wonen. Als dat er 10 gaan zijn dan kun je niet anders verwachten dan dat er flinke gebruiksschade ontstaat. Vooral in de keuken maar ook voegen in de badkamer b.v. die kunnen al goor worden.

Wat ik nu ook bedenk is dat je (als zij het gaan bepalen en er later oud willen worden) zit je dan straks niet tussen de ouwe lui in zo'n complex? 

Het meeste is hier wel zowat gezegd denk ik...

Waar ik ook echt totaal niet overheen kan, is dat je vriend 'gehoorzamen' zoveel belangrijker vindt dan het welzijn van jouw hond (waar hij stapelgek op is). Hij verwacht dat senna bij je moeder blijft terwijl ze daar niet de nodige zorgen kan krijgen, of misschien moet ze herplaatst worden, het lijkt hem weinig uit te maken wat er gebeurt 'want er is geen andere optie mogelijk want ik heb al toegezegd voor het appartement'. Ik denk ook dat wel of niet toezeggen geen verschil had gemaakt... Zou het kunnen dat hij iemand is die een voorstel van zijn ouders niet durft te verwerpen? Dit zal op veel andere vlakken nog wringen later. Je bent geen deurmat, vergeet dat niet! 

Ik heb niet alle reacties gelezen.

Ten eerste vind ik het best wel hard van je schoonouders dat ze je voor deze keuze zetten. Wat is eigenlijk de reden dat ze geen hond in het huis willen? Zijn ze bang voor schade? Misschien kan je met ze afspreken dat als er schade komt jij verantwoordelijk bent voor de kosten? (Weet niet hoe haalbaar dat is)

Ik zou zelf mijn hond verkiezen boven het samenwonen. Dit betekent niet per se einde relatie he. Jullie kunnen gewoon beide op jezelf gaan wonen. Dan  leg je de keus van samenwonen bij je vriend neer. Als hij met jou wil samenwonen moet hij het accepteren dat daar een hond bij hoort. 

Laatste optie zou zijn om de hond te laten herplaatsen bij iemand die je goed kent..zodat je nog op bezoek kan. Maar hier zou ik zelf eigenlijk niet voor kiezen. Zoiets moet je eigen keus zijn en niet die van je schoonouders.

Gewoon niet daar gaan wonen. Wat een bemoeienissen. Ik zou de keuze al lang gemaakt hebben. Dit is een slechte basis om te gaan samenwonen. Ik zou mijn honden nooit opgeven voor zoiets, ook niet gedeelteijk.

Bedenk ook, je moeder is chronisch ziek, wat als ze  onverhoopt valt oid en in het ziekenhuis komt? Mag Senna dan ook niet tijdelijk bij jullie? Toch iets om bij na te denken,

Je schoonouders kopen een appartement. Ze willen het eerst een aantal jaren verhuren en daarna er zelf in wonen. Vanuit hun standpunt: ze hebben het recht om bepaalde wensen te hebben qua huurders.

Het zijn niet je schoonouders die jou voor het dilemma ivm de hond plaatsen, het is je vriend. 

Jullie kunnen heel eenvoudig voor een andere woonst kiezen, waar de hond welkom is. Maar blijkbaar wil jouw vriend deze keuze niet maken. 

Nee ik zou niet weten wie ons daarbij kan helpen. Mijn moeder of zijn vader is geen optie. Die staan te dichtbij en voelt dan of zij een partij kiezen.. zou dan iemand moeten zijn die onafhankelijk is. Maar wil het eigenlijk niet zo ver laten komen

Ik zou lekker opzoek gaan naar een andere woning waar zij níet de eigenaar van zijn. Nu loop je hier tegen aan, maar je komt vast straks meer dingen tegen waar je tegenaan loopt als je met hen een contract afsluit. 

Andere woning waar zij niks mee te maken hebben, zo ook geen gezeur nu of in de toekomst. 

Ik denk dat je vriend al heeft bewezen dat hij niet voor jou kiest, maar voor zijn ouders. We hebben het hier niet over een vakantietje, maar over een belangrijke stap naar een gezamelijke toekomst. Er moet een punt komen dat hij zijn ouders loslaat en met jou een bestaan opbouwt. Als hij die twee niet los van elkaar kan zien, zullen jouw schoonouders altijd in de relatie blijven zitten. Want als hij bij deze stap er niet toe komt om zijn eigen beslissingen te maken, wanneer dan wel?

Laat de hond even buiten beschouwing. Zelfs als die er niet geweest zou zijn, zou het geen goede situatie zijn. Je vriend heeft je al een keer alleen laten staan in een ruzie met ZIJN ouders. Ik vind dat not done. En nu kiest hij weer voor zijn ouders.

Voor hem zelf is het heel jammer dat hij het gevoel heeft dat zijn vader ergens toestemming voor moet geven, dat hij zijn vader 'trots' wil maken door keuzes te maken die zijn vader kan waarderen. Te voldoen aan zijn verwachtingen.

Maar op een bepaald moment moet hij toch een ruggengraat krijgen en zijn eigen keuzes gaan maken. Ik weet alleen niet wanneer dat gaat gebeuren en of je daarop moet willen wachten. Ook als jullie beslissen om in een ander appartement te gaan, heb ik niet het idee dat hij zijn vader's verwachtingen gaat negeren.

Aan de andere kant: je zit hier op een forum. Niemand kent jou, jij kent niemand van ons. We weten niet wat er allemaal voorgevallen is in jullie relatie, behalve dan het weinig wat je ons verteld hebt. Dus we kunnen nog zoveel tips geven, nog zo veel onze mening ventileren, maar jij bent degene die het beste weet hoe het eraan toe gaat in jullie relatie. Dus blijf ook vooral vanuit jezelf denken en realiseer je dat een forum niet ziet wat jij wel ziet :).

Gaat het om zijn ouders of gaat het om jou en je vriend.. ;) 

Als het nou verder wel gewoon een goede relatie is zou ik niet meteen de relatie uit maken. 
Je kunt altijd hem in het appartement laten wonen en kijken hoe het verder loopt. Zo voelt/ziet hij ook dat het menens is als hij alleen in het appartement zit, en dat het niet helemaal eerlijk/handig is!

Jullie zijn natuurlijk redelijk jong, en hij woont ook nog onder zijn ouders vleugels. Deze dingen horen bij volwassen worden en wellicht leert hij er ook wel van. 

Maar goed, een leuke start is het zeker niet. 

Als je dat serieus zou overwegen moeten ze je de huurprijs wel heel erg aantrekkelijk maken (lees:laag). Ik weet niet of dat überhaupt haalbaar is als er nog een geldschieter aan te pas gaat komen; ook zij hebben immers nogal wat eisen. Zomaar verhuren mag vaak niet eens. Anders zou je wel gek zijn niet gewoon elders te gaan huren waar de verhuurder je niet de rest van alle familieverjaardagen boos aankijkt omdat er twee krassen in het laminaat zitten. 

Aan TS; als je echt overweegt nu al (je bent nog jong) uit huis te gaan zou ik ook wat onderzoek gaan doen wat er allemaal mogelijk is. Zowel financieel als wat er allemaal te koop/huur is, kijk eens op funda of jaap.nl  (is ook voor huur). Of bereken eens in op websites als de Rabobank wat jullie zouden kunnen lenen b.v. met je inkomen.  Het is sowieso niet erg lijkt me om voorbij het aanbod van jouw schoonouders te kijken. Dan weet je ook een beetje of het überhaupt financieel aantrekkelijk zou zijn of niet. Los van wat er allemaal speelt waar dan natuurlijk wel wat tegenover moet staan :-)

Ik zou heel snel klaar zijn met een vent die geen ruggengraat heeft en zijn leven laat leiden/ bepalen door zijn ouders. Ik kan uit ervaring zeggen dat dit niet beter wordt met ouder te worden. Eens een mamas kindje altijd een mamas kindje. Nu gaat het nog maar over een hond en niet over kinderen.

Of de vriend wel of geen ruggengraat heeft kunnen wij niet bepalen natuurlijk. Angst is altijd een slechte raadgever, er zal een reden zijn waarom vriendlief geen nee durft te zeggen. Dat is aan hem om uit te vogelen.

Fleur je kunt ook gewoon eens samen naar een relatietherapeut gaan als jullie er niet uit komen..

Nogmaals sterkte.

Buiten dat dit een verschrikkelijke situatie is lees ik nu dat de hond alleen voor weekenden en middagen bij jullie zijn? Wie zorgt er dan voor de hond, gezien je moeder met MS niet in staat is om een hond te geven wat hij nodig heeft. 

Je geeft eigenlijk dus aan een "oppas adresje" te zijn, inplaats van dat je hond met je mee verhuist.

Ik zou gewoon ontzettend duidelijk naar je vriend zijn of Senna gaat mee of Senna en jij blijven bij je moeder.

Heb in hetzelfde pakket gezeten met mijn honden en mijn schoonouders en een vriend zonder ruggengraat. Uiteindelijk is de situatie zo geëscaleerd dat ik weer bij mijn moeder ben gaan wonen een ander half jaar later heb ik nu m'n eigen huisje en woon ik samen happy met de vriend en m'n dames ;) Gaat het 10x beter tussen mij en m'n schoonouders allemaal omdat de spanning er af is. Ik persoonlijk zou nooit meer zoiets doen en iedereen zo'n soortgelijke situatie afraden.

Een hond op een appartement is trouwens echt niet zielig, zolang je maar dingen onder neemt met je hond. Een hond met een grote tuin waar niks mee onder nomen wordt vind ik een stuk zieliger ;)

Doet me denken toen mijn man (toen mijn vriend) het huis lang zijn ouders wilde kopen. Ik zei je mag hem kopen maar ik ga daar nooit wonen.

Ik zou nooit en te nimmer in dat appartement gaan.
zelfs niet als de hond mee mag.
Ik zou het zelf willen kopen of niet. Huren van een vreemde oke maar nooit van mijn ouders of schoonouders. Hiermee krijg je geen vrijheid. Alleen meer verplichtingen. Het huis moet netjes zijn wat het is niet jouw huis. Je moet het zo doen het is wel ons huis. enz

Ga er ook maar vanuit dat ze een huissleutel houden en er gebruik van maken.

Zeker als ze al zo controle hebben over je vriend.


Maar ik weet dat dit makkelijk gezegd als er geen gevoelens voor de andere partij erbij zijn betrokken.

Misschien moet je vriend op zijn eigen gaan wonen en jij nog een tijd je thuis. Je kan altijd een nachtje gaan logeren bij hem.


Als jij je altijd moet aanpassen aan je schoonouders wensen in je relatie gaat je relatie er aan, immer ze horen niet thuis in die relatie. Je kan nog zo veel van hem houden, als je iets doet tegen je zin in gaat dit altijd ten kosten van je relatie. en liefde kan dan omslaan in haat.


Als het toch zo ver mocht komen,
ga liever als vrienden uit elkaar en misschien vind je elkaar weer naar een aantal jaar ( is bij mijn zus gebeurt)
Zij wilde op haar 21 gaan samen wonen, hij wilde kijken of iemand anders beter voor hem was. Na 5 jaar ontmoeten ze elkaar weer en nu zijn ze gelukkig met 1 kindje en een onderweg. Ik wens je alle wijsheid toe die ik kan missen.;)

Kan je zelf niet gewoon even duidelijk maken aan je schoonouders wat een onzettende *&($ streek dit is?
Als je vriend zelf geen tegengas durft te geven misschien kan jij het dan wel doen.

Ik zou er in elk geval heel snel klaar mee zijn.

Een reden temeer om daar niet gaan te wonen. Geen tegenspraak dulden, geen goede verstandhouding.

Niet doen. Dit is om ellende vragen.

Hier zal je schoonpapaatje zijn zegje blijven doen. Laat je niet kisten in je beslissingen. Ik vrees ervoor dat dit gebeuren gaat.

Jullie moeten samen beslissingen nemen en de hond hoort daarbij.

Veel succes met je beslissing 

Soms, als je uit legt dat vriend bang is om zijn vader te teleur te stellen, dan kan je ook verbaasd zijn dat ouders dat vaak niet zo willen, en zich er niet bewust van zijn.

Dat zijn vaak mensen die zelf nooit hebben geleerd om een ander een compliment te geven.

Het zijn maar gewoon mensen, misschien een goed gesprek, of een brief zonder verwijten maar wel je gevoel uitleggen.

Werkt dat niet, ja dan...dan weet je genoeg.

Het gaat hier eigenlijk zelfs totaal niet over een hond.

Het gaat hier over schoonouders die tegen hun zoon zeggen waar en onder welke voorwaarden hun zoon moet gaan wonen.

En over een zoon die die dit dan nog doet zonder tegenpruttelen.

En nog erger, dit nog normaal vind.

Gaan ze ook beslissen of jullie ja of neen kinderen zullen hebben ?

" Het gaat hier eigenlijk zelfs totaal niet over een hond.
Het gaat hier over schoonouders die tegen hun zoon zeggen waar en onder welke voorwaarden hun zoon moet gaan wonen.
En over een zoon die die dit dan nog doet zonder tegenpruttelen.
En nog erger, dit nog normaal vind.
Gaan ze ook beslissen of jullie ja of neen kinderen zullen hebben ? "

Xtine

Helemaal off topic, maar Xtine, wat heb je toch prachthonden.

Ik hoop zo voor je dat jullie eruit komen.

Hoe dat eruit ziet lijkt me wel essentieel voor jullie toekomst, in de zin dat je vriend zich minder afhankelijk van zijn ouders zou kunnen/moeten opstellen.

Hij wil snel het huis uit, maar wel in het huis wat z'n ouders beschikbaar stellen.

Nou weet ik niet waarom hij weg wil en gaat me niks aan, maar zo komt hij niet los van ze.

Ik geloof dat ik echt niet alsnog in dat appartement zou willen wonen, ook al mag Senna wel mee. Probeer een voorstelling te maken van de toekomst, zullen zij gedurende het wonen niet met andere eisen of verwachtingen komen? 

Tot slot wil ik je complimenteren met je volwassen en rustige benadering van dit, best grote probleem. Dat doe je goed. 

" Het gaat hier eigenlijk zelfs totaal niet over een hond.
Het gaat hier over schoonouders die tegen hun zoon zeggen waar en onder welke voorwaarden hun zoon moet gaan wonen.
En over een zoon die die dit dan nog doet zonder tegenpruttelen.
En nog erger, dit nog normaal vind.
Gaan ze ook beslissen of jullie ja of neen kinderen zullen hebben ? "

Xtine

Mee eens...en samenwonen doe je samen. Je neemt samen een beslissing en niet een schoonouder of alleen je vriend. Jij hebt ook een stem...gaat immers om je leven....

Wat vind jouwn moeder eigenlijk van de situatie waar je schoonouders en je vriend je in zetten? 

Mijn moeder vindt het vreselijk hoe mijn vriend en schoonouders omgaan met de situatie. Ze adviseert mij niet mee te gaan met hem en is best boos op mijn vriend, in de zin dat hij niet voor mij opkomt en aan mijn gevoel voorbij gaat. Zelf voel ik dit ook wel zo, ik denk dat ik er eerst voor kies thuis te blijven en zo nu en dan eens een nachtje bij hem ben. Dan kijken hoe t loopt. Ik heb mijn vriend gevraagd of wij nu voorwaarden kunnen stellen als hij toch in het appartement gaat. Ik zou dan graag willen dat hij samen met mij actief zoekt naar een huurhuisje waar mijn hond en ik samen wel welkom zijn. Hij zegt dit prima te vinden. Wel blijft het een verkeerde situatie, dat besef ik zelf ook heel goed. Maar ik vind het te moeilijk hier nu een punt achter te zetten. Misschien zal de tijd mij helpen hier wel een juiste beslissing in te maken. Maar voor nu voelt dit even rustig.. 

Bedankt voor alle reacties! Voel me gehoord en heb veel aan alle tips.