Als je vriend niet voor jou en je hond kiest dan zal je altijd op de 2e plaats staan. Zijn vader is belangrijker dan jou geluk
Gewoon zeggen ik kom met hond en anders ga je maar alleen wonen.
Trouwens ik zou nooit aan mensen die mij niet goed liggen verplichtingen willen hebben
Gewoon zelf jullie boontjes doppen.
Dit omschrijf je heel mooi. Dit is inderdaad een afweging die ik nu moet maken. Enorm moeilijk maar eigenlijk is het wel duidelijk nu..
Waar is dat te vinden? De Regels van de vereniging van eigenaren?
Dat gaat leuk worden als jullie samen wonen en die vader jullie hele leven gaat bepalen omdat die geen tegenspraak duld en je vriend maar altijd naar zn vader blijft luisteren.
Je vriend is neem ik aan ook volwassen. Dan is hij ook volwassen genoeg om zn vader te zeggen dat hij een eigen mening heeft.
Daarnaast komen zijn ouders toch met een voorstel? Daar is neem ik aan, toch niet alleen door een persoon, je vriend, akkoord op gegeven?
Jullie bekijken samen wat je mooi vind, jullie bekijken samen wat jullie aan huur op kunnen brengen, jullie bepalen samen in wat voor een huis of appartement jullie gaan wonen.
Daar hebben zijn ouders helemaal niks over te zeggen.
Jullie zijn beide volwassen en kunnen beide volwassen beslissingen nemen.
Hij moet eerst idd maar zelfstandiger worden,volgens mij zou je nu gaan samen wonen met een groot kind ipv een volwassen gozer....
Bepalen ze straks ook hoeveel kinderen je mag ? Wat is de band met je hond ? Als die er is, neem je je hond mee, en anders ga je niet, kijk wat je vriend daarover zegt...zijn ouders kunnen toch niet bepalen voor jullie wat jullie in huis nemen, of kies je vriend niet voor de hond, vind die het wel best dat zijn ouders zeggen, geen hond in het appartement ?
Als in de statuten staat dat er geen honden mogen worden gehouden, had je vriend en/of zijn ouders dat argument zeker al genoemd.
Zijn ouders hebben de statuten op papier. Anders op te vragen bij de voorzitter (= een eigenaar van een appartement in het complex) van de VVE.
Ik zou anders geen valide argument weten waarom er geen hond in het appartement mag.
Ik denk dat jouw vriend dringend moet inzien dat dit zo niet kan, je gaat anders nog veel problemen kennen met hem samen.
Jouw Senna is trouw en hoort gewoon bij jou, punt uit, het feit alleen al dat hij dat niet inziet en jou zo voor een keuze zet, gaat te ver. Met alle respect, maar wat gaat hij zijn ouders nog allemaal laten beslissen en daarin volledig meegaan? Dat is niet ok voor de toekomst.
Als hij voor zijn ouders en dat appartement kiest, dan zou ik, hoe intriest ook, mijn conclusies trekken en resoluut voor Senna kiezen.....als jouw vriend het wel goed meent, zal hij dat inzien. Is de ultieme test. Ik wens je heel veel moed, maar denk, als ik het zo lees, dat je zelf ook voor Senna kiest en die niet in de steek gaat laten omdat hij niet tegen zijn ouders wil ingaan. Dat is een verkeerde basis voor een goede relatie.
Klopt. Dit gaat over hoe belangrijk jij bent voor je vriend, over de invulling van jullie relatie. Niet zozeer over de hond.
Naar mijn mening is het binnen een relatie niet meer dan normaal dat je naar waarde geschat wordt. Als je niet het gevoel krijgt dat je volwaardig meetelt of belangrijk bent voor je partner en hij je aan de zijlijn schuift, dan is dat besef erg pijnlijk, maar tegelijk een erg duidelijk signaal.
Dus leg het pijnpunt bloot, spreek erover. En bekijk of het ten goede kan veranderen, of dat het geen toekomst heeft...
Pfff moeilijke situatie zeg! Als ik het goed begrijp is je vriend meegegaan in het concept van het appartement, zonder dat voor jullie duidelijk was dat de hond niet welkom was?
Als dat klopt zou ik eerst met je vriend om tafel en eea voorbereiden. En dan vervolgens met schoonouders om tafel, en bespreken dat voor jullie(!) niet duidelijk was vanaf het begin dat de hond niet welkom was. En dat daarmee de zaak komt te vervallen. Ze kunnen niet van je verwachten dat je de hond wegdoet. En als je vriend dat gesprek niet aan wil.. dan is dat helaas een duidelijke keuze van zijn kant. Alle begrip voor dat hij het misschien niet aan zag komen en zich nu verplicht voelt, maar hij moet nu een keuze maken.
En dan zijn er meerdere potentiële uitkomsten: 1. Je schoonouders schikken zich erin en je kunt het appartement in, 2. Je schoonouders accepteren het niet en jullie zoeken wat anders of 3. Je schoonouders accepteren het niet en je vriend wil er niet tegenin gaan.
Bij optie 3: eieren voor je geld. Hoe moeilijk ook. Het is belangrijk dat je vriend voor je gaat staan in deze.
Heel veel sterkte!! Hoop dat het allemaal goed afloopt.
Wat wil jezelf? En je mág samenwonen, je moet niks hoor. Kom op meid. Beetje girlpower. Je laat toch geen man (en de schoonfamilie) over je heen lopen? Dat ga je op een gegeven moment opbreken. Denk je ook niet dat je op een gegeven moment een hoop wrok t.o. je hubbie gaat hebben? Het samenwonen moet leuk zijn, zo klinkt het nl niet.
Hè wat een nare situatie! Als ik naar mezelf kijk, dan is het hebben van een hondenmaatje een deel wat bij mij hoort. Er zal hopelijk altijd een viervoeter in mijn leven zijn. En ik zou niet (meer) een deel van wat mij tot mij maakt opgeven voor een relatie. Dat zou een gezonde relatie ook niet van je mogen vragen of eisen.
Overigens kan ik me voorstellen dat je schoonouders goede bedoelingen hebben, maar ik weet niet of dit iets is wat jullie moeten willen doorzetten, ongeacht of je hond nu welkom is of niet. Ten eerste vanwege het feit dat dit jullie eerste eigen thuis zou moeten worden, maar er wordt nu al door een ander een voorwaarde opgesteld. En vanuit een eerste voorwaarde, kunnen er al snel meer volgen. Dat gaat jullie niet helpen in jullie persoonlijke ontwikkeling. En daarnaast is het verstandig om nog eens goed met je vriend te bespreken of het uit financieel oogpunt ook voor jullie voordelig uitpakt. Alles wat jullie in dat appartement investeren komt ten goede van je schoonouders. Het is hun pand, wat in de loop der tijd meer geld waard zal zijn. Nog een reden waarom ik het persoonlijk oneerlijk vindt dat ze voorwaarden stellen, het is niet zo dat dit enkel maar onzelfzuchtigheid is, op den duur worden ze er zelf hoe dan ook ook beter van. Zelfs als jullie voor de huur een zacht vriendenprijsje moeten betalen. En als jullie een normale huurprijs betalen, verzorgen jullie gewoon het pensioen van zijn ouders en is het voor hun alleen maar voordelig dat jullie dit appartement zouden betrekken, in dat geval kan ik helemaal niet begrijpen dat Senna niet welkom zou zijn. Maar het is jouw keuze! Niemand hier kan die keuze voor je maken. Je bent nog zo jong, je volwassen leven begint net. We kunnen je enkel aanraden, bij twijfel (nog) niet gaan samenwonen.
Er is al zoveel zinnigs gezegd. De constructie die jouw schoonouders in gedachte hebben en de eisen die ze daarin (nu al) stellen zouden mij veel en veel te ver gaan. Wat is het volgende? Dat je kopieën van alle sleutels inlevert? Dat ze zomaar zelf binnen kunnen? Ik zeg maar wat... Of dat ze inderdaad niet willen dat jullie b.v. een muur bekleden met fotobehang. En ga zo maar door.... Niet doen hoor. Jullie gaan samen verder niet met je schoonouders... Of denken ze misschien dat de relatie toch stuk loopt. Waardoor de zoon dan dankzij hen in het appartement kan blijven en dat financieel ook kan opbrengen en jij wellicht weer op straat staat dan. Dat laatste is dan ook zo klaar als een klontje natuurlijk. Of stel dat er eens ruzie komt dan zitten zij er meteen tussen. Ik zou bedanken....
Ik zou me echt afvragen of je wel met een vriend verder wilt, die jou dus doodongelukkig je hond laat weg doen, waar gaan die ouders nog meer de baas over spelen, nieuwe keuken, hoeveel kinderen, waar naar school, wat jij aan mag trekken?
Kom op meid, dit is echt de test om te weten of je vriend genoeg van je houd en dat laat zien door voor jou op te komen, doet hij dit niet, dan blijf je je hele leven denken, hoe gaat het met Senna, en waarom heb jij mij dit aangedaan, geen basis voor een goede relatie.
Kom voor jezelf op, laat je vriend maar voor je vechten, want dat ben je waard!! Alleen dat verdien je..
Hoe denkt je vriend eigenlijk zelf over Senna? Je schrijft in de openingspost dat jij er (uiteraard) gewoon vanuit bent gegaan dat de hond mee zou gaan, maar hier niet echt over gecommuniceerd hebt met je vriend. Vond hij het ook vanzelfsprekend dat Senna mee zou gaan, of dacht hij dat ze bij je moeder zou blijven wonen en hij alleen met jou in het appartement zou trekken?
Wat vinden je schoonouders van je? Hoe gaan ze met je om?
Zou dit een manier kunnen zijn, om jou eruit te werken?
Het is pure chantage wat er nu gebeurd.
Ik hoop dat je vriend voor jou kiest, want zo voelt het wel, keuzes moeten maken. Te triest voor woorden dat dit zo gebeurd.
Het lijkt me wel de basis van je relatie, voor elkaar kiezen en niet keuzes door een van jullie ouders laten maken.
Is toch te zot voor woorden.
Wat is hun bezwaar eigenlijk tegen huisdieren?
Inderdaad, stel het even uit, en bedenk dat een start op deze basis, niet goed is. Vroeg of laat komt er een meningsverschil en zal dit weer naar boven komen. Dit blijft wroeten.
Laat je vriend er desnoods alleen gaan wonen, laat hem maar bekijken hoe dat bevalt.
Willen jullie alsnog samenwonen, met hond , dan ergens anders.
Ik ben ook bang dat jullie bij gratie in het huis mogen wonen, maar dat er steeds inspraak moet zijn bij aanpassingen, veranderingen ed. En wil je dat? Ga je toch samen wonen in jet appartemenrm maak dan hele goede afspraken en zet deze op papier.
Het is jouw keuze, kies je voor de hond of voor de schoonouders en de vriend. Let wel op de volgorde, eerst schoomouders en dan de vriend.
Heel veel sterkte
Ben hier echt nog over na aan het denken.
Bedenk bij jezelf of dit een goede basis is om samen te gaan wonen. Wat er ook besloten wordt het
. levert je verdriet op als je zonder Senna gaat,, en dit zal altijd ondershuids doorvreten,
. Het levert frustratie op met je schoonouders als je Senna koste wat het kost meeneemt
en
. Het levert frustratie op met je schoonouders en je vriend als jullie elders gaan wonen,
Samen wonen moet je naar uitkijken, moet goed voelen en fijn zijn. Dat is het in al deze situaties niet.
Bedankt voor uw reacties. Ik denk dat u gelijk heeft. Hoe moeilijk ook, ik moet mijn vriend voor het blok zetten en vragen wat hij nou echt wil. Ik ben bang dat hij als nog kiest om er alleen te wonen. Maar dan is dat voor mij duidelijk.. vind het heel erg dat het dan op deze manier stuk moet lopen..
In het verleden is er eerder iets voorgevallen waardoor ik behoorlijke ruzie met ze heb gehad. Mijn vriend heeft toen niets gedaan ten opzichte van mij. Stond er toen ook, alleen voor.
Je schrijft dat dit pure chantage is, zo voelt het inderdaad wel. Ik zou verder geen reden kunnen bedenken waarom een hond niet in het appartement zou mogen. Zij wonen er immers niet straks.
Wel ben ik bang en eigenlijk weet ik dit zeker, dat mijn vriend kiest voor het appartement. Ik bereid me maar voor, straks moet ik toch echt voor mezelf gaan kiezen.
Ze zijn bang dat Senna het appartement bevuilt en zij op moment dat ze erin gaan, hier last van hebben. Ik vind dat onzin. Als je een huis schoon houdt heb je er immers geen last van. Ook zijn ze bang voor overlast voor de buren. Maar mijn hond blaft alleen als zij door een raam ziet dat er een bekende aankomt. Op een appartementje is dit onmogelijk want er zit geen raam in de voordeur. Maargoed, dit is een verloren zaak..
In ieder geval bedankt voor uw reactie.
Mijn tip: praten, praten, praten. Ik lees vooral een totaal gebrek aan communicatie in je openingspost. Van alle kanten. Leg uit hoe je voelt en wat je wil. Luister ook naar de ander, je vriend, zijn ouders. Vraag je vriend of hij het echt ziet zitten om Senna in huis te hebben. Vraag je schoonouders wat het bezwaar is tegen een hond in het huis. Ga vervolgens in gesprek en zoek naar een oplossing. En pas als dat niet lukt is het tijd voor rigoreuze beslissingen.
Dat is het ook, toch moeten er keuzes gemaakt worden, en in dit geval zal dat niet zonder verdriet gaan, wat het ook wordt. Heel veel sterkte.
Als je vriend kiest voor het huis, mijn advies, kijk het aan voor er een definitieve breuk komt. Niemand kan in de toekomst kijken. Als je vriend er alleen woont, misschien merkt hij dan wat hij verspeelt. Echte liefde kan dit doorstaan.
Eens met Klara, maar ik begreep dat er al veel was doorgesproken en ,,dichtgetimmerd,,
Mijn vriend zegt nu dat hij niet had verwacht dat Senna mee zou gaan. Hij dacht dat zij bij mijn moeder zou blijven. En dat is deels ook waar. Ik vraag namelijk niet of Senna de hele week bij ons kan zijn, maar hooguit een paar middagen en af en toe weekends. Ik vind namelijk dat een hond van dit formaat (friese stabij) niet in een appartement zou mogen wonen. Senna is vrijheid gewend, we wonen naast een losloop gebied waar zij elke dag kan rennen en spelen. Dat wil ik haar niet afnemen.
Er is inderdaad niet gecommuniceerd, maar wel een beslissing gemaakt zonder mij te informeren en te vragen. Dat vind ik het meest kwalijk..
Toch snap ik de keuze wel om geen hond in een huis te willen wat je zelf koopt en waar je in de toekomst zelf wilt gaan wonen. En dat is ook hun goed recht natuurlijk. Hier is het ook schoon maar zie je toch echt wel dat er drie honden wonen. Een krasje op de deur, een krasje op de vloer, overal haar (ondanks het zuigen) en ik ruik het zelf niet maar ik geloof best dat je ze ruikt.
Bedankt Klara, dan zou ik in ieder geval er alles aan gedaan hebben. Ik heb een brief geschreven naar allebei. Mijn vriend heeft hem gelezen maar blijft voor alsnog bij zijn punt dat hij in het appartement zal gaan omdat hij zelf ook dringend uit huis wil. De brief voor mijn schoonouders breng ik vanmiddag langs. Ik hoop zo dat er een oplossing komt..
Ik vind het wel echt een rot situatie voor je, veel sterkte de komende tijd.
Ja, hier kan ik mij ook prima in verplaatsen. Ze willen het zoals ik begrijp als nieuw houden. En hier alles aan doen. Dat kan ik heel goed begrijpen en had ik ook gewild als ik een nieuw appartement kocht.
Maar ik moet erbij zeggen dat het niet de bedoeling is dat ik Senna voor altijd mee neem. Het zou dan gaan om middagen en soms een weekend. Ik mag aannemen dat het dan mee zou vallen met de eventuele luchtjes en schade..?
Dankjewel Britt
De situatie ligt bij Fleur totaal anders. Het betreft nl. slechts één hond voor middagen en af en toe een weekend.
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?